बाइबल

 

Daniel 2

पढाई करना

   

1 In anno secundo regni Nabuchodonosor, vidit Nabuchodonosor somnium, et conterritus est spiritus ejus, et somnium ejus fugit ab eo.

2 Præcepit autem rex ut convocarentur arioli, et magi, et malefici, et Chaldæi, ut indicarent regi somnia sua. Qui cum venissent, steterunt coram rege.

3 Et dixit ad eos rex : Vidi somnium, et mente confusus ignoro quid viderim.

4 Responderuntque Chaldæi regi syriace : Rex, in sempiternum vive ! dic somnium servis tuis, et interpretationem ejus indicabimus.

5 Et respondens rex ait Chaldæis : Sermo recessit a me : nisi indicaveritis mihi somnium, et conjecturam ejus, peribitis vos, et domus vestræ publicabuntur.

6 Si autem somnium, et conjecturam ejus narraveritis, præmia, et dona, et honorem multum accipietis a me. Somnium igitur, et interpretationem ejus indicate mihi.

7 Responderunt secundo, atque dixerunt : Rex somnium dicat servis suis, et interpretationem illius indicabimus.

8 Respondit rex, et ait : Certe novi quod tempus redimitis, scientes quod recesserit a me sermo.

9 Si ergo somnium non indicaveritis mihi, una est de vobis sententia, quod interpretationem quoque fallacem, et deceptione plenam composueritis, ut loquamini mihi donec tempus pertranseat. Somnium itaque dicite mihi, ut sciam quod interpretationem quoque ejus veram loquamini.

10 Respondentes ergo Chaldæi coram rege, dixerunt : Non est homo super terram, qui sermonem tuum, rex, possit implere : sed neque regum quisquam magnus et potens verbum hujuscemodi sciscitatur ab omni ariolo, et mago, et Chaldæo.

11 Sermo enim, quem tu quæris, rex, gravis est : nec reperietur quisquam qui indicet illum in conspectu regis, exceptis diis, quorum non est cum hominibus conversatio.

12 Quo audito, rex, in furore et in ira magna, præcepit ut perirent omnes sapientes Babylonis.

13 Et egressa sententia, sapientes interficiebantur : quærebanturque Daniel et socii ejus, ut perirent.

14 Tunc Daniel requisivit de lege atque sententia ab Arioch principe militiæ regis, qui egressus fuerat ad interficiendos sapientes Babylonis.

15 Et interrogavit eum, qui a rege potestatem acceperat, quam ob causam tam crudelis sententia a facie regis esset egressa. Cum ergo rem indicasset Arioch Danieli,

16 Daniel ingressus rogavit regem ut tempus daret sibi ad solutionem indicandam regi.

17 Et ingressus est domum suam, Ananiæque et Misaëli et Azariæ, sociis suis, indicavit negotium,

18 ut quærerent misericordiam a facie Dei cæli super sacramento isto, et non perirent Daniel et socii ejus cum ceteris sapientibus Babylonis.

19 Tunc Danieli mysterium per visionem nocte revelatum est : et benedixit Daniel Deum cæli,

20 et locutus ait : Sit nomen Domini benedictum a sæculo et usque in sæculum : quia sapientia et fortitudo ejus sunt.

21 Et ipse mutat tempora, et ætates : transfert regna, atque constituit : dat sapientiam sapientibus, et scientiam intelligentibus disciplinam.

22 Ipse revelat profunda et abscondita, et novit in tenebris constituta : et lux cum eo est.

23 Tibi, Deus patrum nostrorum, confiteor, teque laudo, quia sapientiam et fortitudinem dedisti mihi, et nunc ostendisti mihi quæ rogavimus te, quia sermonem regis aperuisti nobis.

24 Post hæc Daniel ingressus ad Arioch, quem constituerat rex ut perderet sapientes Babylonis, sic ei locutus est : Sapientes Babylonis ne perdas : introduc me in conspectu regis, et solutionem regi narrabo.

25 Tunc Arioch festinus introduxit Danielem ad regem, et dixit ei : Inveni hominem de filiis transmigrationis Juda, qui solutionem regi annuntiet.

26 Respondit rex, et dixit Danieli, cujus nomen erat Baltassar : Putasne vere potes mihi indicare somnium, quod vidi, et interpretationem ejus ?

27 Et respondens Daniel coram rege, ait : Mysterium, quod rex interrogat, sapientes, magi, arioli, et aruspices nequeunt indicare regi :

28 sed est Deus in cælo revelans mysteria, qui indicavit tibi, rex Nabuchodonosor, quæ ventura sunt in novissimis temporibus. Somnium tuum, et visiones capitis tui in cubili tuo hujuscemodi sunt.

29 Tu, rex, cogitare cœpisti in strato tuo, quid esset futurum post hæc : et qui revelat mysteria, ostendit tibi quæ ventura sunt.

30 Mihi quoque non in sapientia, quæ est in me plus quam in cunctis viventibus, sacramentum hoc revelatum est : sed ut interpretatio regi manifesta fieret, et cogitationes mentis tuæ scires.

31 Tu, rex, videbas, et ecce quasi statua una grandis : statua illa magna, et statura sublimis stabat contra te, et intuitus ejus erat terribilis.

32 Hujus statuæ caput ex auro optimo erat, pectus autem et brachia de argento, porro venter et femora ex ære,

33 tibiæ autem ferreæ : pedum quædam pars erat ferrea, quædam autem fictilis.

34 Videbas ita, donec abscissus est lapis de monte sine manibus : et percussit statuam in pedibus ejus ferreis et fictilibus, et comminuit eos.

35 Tunc contrita sunt pariter ferrum, testa, æs, argentum, et aurum, et redacta quasi in favillam æstivæ areæ, quæ rapta sunt vento, nullusque locus inventus est eis : lapis autem, qui percusserat statuam, factus est mons magnus, et implevit universam terram.

36 hoc est somnium. Interpretationem quoque ejus dicemus coram te, rex.

37 Tu rex regum es : et Deus cæli regnum, et fortitudinem, et imperium, et gloriam dedit tibi :

38 et omnia, in quibus habitant filii hominum, et bestiæ agri : volucres quoque cæli dedit in manu tua, et sub ditione tua universa constituit : tu es ergo caput aureum.

39 Et post te consurget regnum aliud minus te argenteum : et regnum tertium aliud æreum, quod imperabit universæ terræ.

40 Et regnum quartum erit velut ferrum : quomodo ferrum comminuit, et domat omnia, sic comminuet, et conteret omnia hæc.

41 Porro quia vidisti pedum, et digitorum partem testæ figuli, et partem ferream, regnum divisum erit : quod tamen de plantario ferri orietur, secundum quod vidisti ferrum mistum testæ ex luto.

42 Et digitos pedum ex parte ferreos, et ex parte fictiles : ex parte regnum erit solidum, et ex parte contritum.

43 Quod autem vidisti ferrum mistum testæ ex luto, commiscebuntur quidem humano semine, sed non adhærebunt sibi, sicut ferrum misceri non potest testæ.

44 In diebus autem regnorum illorum suscitabit Deus cæli regnum, quod in æternum non dissipabitur, et regnum ejus alteri populo non tradetur : comminuet autem, et consumet universa regna hæc, et ipsum stabit in æternum.

45 Secundum quod vidisti, quod de monte abscissus est lapis sine manibus, et comminuit testam, et ferrum, et æs, et argentum, et aurum, Deus magnus ostendit regi quæ ventura sunt postea : et verum est somnium, et fidelis interpretatio ejus.

46 Tunc rex Nabuchodonosor cecidit in faciem suam, et Danielem adoravit, et hostias, et incensum præcepit ut sacrificarent ei.

47 Loquens ergo rex, ait Danieli : Vere Deus vester Deus deorum est, et Dominus regum, et revelans mysteria : quoniam tu potuisti aperire hoc sacramentum.

48 Tunc rex Danielem in sublime extulit, et munera multa et magna dedit ei : et constituit eum principem super omnes provincias Babylonis, et præfectum magistratuum super cunctos sapientes Babylonis.

49 Daniel autem postulavit a rege, et constituit super opera provinciæ Babylonis Sidrach, Misach, et Abdenago : ipse autem Daniel erat in foribus regis.

   

स्वीडनबॉर्ग के कार्यों से

 

Apocalypsis Explicata #1028

इस मार्ग का अध्ययन करें

  
/ 1232  
  

1028. "Quia magna erat plaga ejus valde." - Quod significet destructionem genuini veri totalem, constat ex significatione "plagae grandinis", quod sit falsificatio Verbi (de qua mox supra): inde per quod "magna erat plaga ejus valde", significatur gravior falsificatio, quae est, quod Verbum falsificatum sit usque ad destructionem omnis genuini Veri. Quomodo Verbum usque ad destructionem genuini Veri falsificatur, et quod caelum per id praecludatur homini, videatur (supra) (n. 719, 778, 888, 914, 916, 950).

[2] (De Praeceptis Decalogi in genere.)

Dicitur a quibusdam quod qui contra unum praeceptum decalogi peccat etiam contra reliqua peccet, ita quod reus sit omnium qui est reus unius; sed quomodo hoc cum veritate cohaeret, dicetur. Qui transcendit unum praeceptum, confirmando apud se quod hoc non sit peccatum, et sic absque timore Dei id committit, is quia rejecit timorem Dei, nec timet transcendere praecepta reliqua, tametsi non actualiter illa transcendit.

[3] Ut pro exemplo: qui fraudes et illicitas lucrationes, quae in se sunt furta, non pro peccatis reputat, is nec pro peccatis reputat adulterari cum uxore alterius, hominem odio habere usque ad necem, mentiri in illum, concupiscere domum ejus, et plura quae ejus sunt; negat enim quod aliquid sit peccatum, dum in uno praecepto rejicit e corde timorem Dei; inde in communione est cum illis qui reliqua praecepta similiter transcendunt: est sicut infernalis spiritus, qui in inferno furum est; is tametsi non est adulter, nec homicida, nec falsus testis, usque in communione est cum illis, et potest ab illis persuaderi ad credendum quod non mala sint, et quoque adduci ad faciendum illa; nam qui infernalis spiritus per transgressionem unius praecepti factus est, is amplius non credit peccatum esse facere aliquid contra Deum, nec facere aliquid contra proximum.

[4] Contrarium fit illis qui abstinent a malo unius praecepti, et illud ut peccatum contra Deum fugiunt et dein aversantur; ii, quia timent Deum, in communionem veniunt cum angelis caeli, ac ducuntur a Domino ad abstinendum a malis reliquorum praeceptorum, et ad fugiendum illa, et tandem ad aversandum illa, ut peccata; et si forte peccaverint contra illa, usque paenitentiam agunt, et sic per gradus abducuntur ab illis.

  
/ 1232  
  

स्वीडनबॉर्ग के कार्यों से

 

Apocalypsis Explicata #223

इस मार्ग का अध्ययन करें

  
/ 1232  
  

223. "Et nomen civitatis Dei mei, Novae Hierosolymae quae descendit e caelo a Deo meo." - Quod significet doctrinam novae ecclesiae quae est in caelis, constat ex significatione "civitatis Dei mei", quod sit doctrina Divini Veri (de qua sequitur); ex significatione "Novae Hierosolymae", quod sit ecclesia quoad doctrinam (de qua in opusculo De Nova Hierosolyma, n. 6); et ex significatione "quae descendit e caelo a Deo meo", quod sit quae ex caelo a Divino Vero ibi: quod per "Deum" in Verbo intelligatur Divinum Verum, videatur supra (n. 220(a), 222(a)); et quia Divinum Verum quod in caelo est, et quod inde descendit, est a Solo Domino, ideo vocat Dominus illud Deum suum. Quod per "civitatem Dei mei" significetur doctrina Divini Veri, apparet primo intuitu remotum, quia mens aegre potest cogitare doctrinam cum nominatur "civitas", sicut etiam cogitare ecclesiam cum nominatur "terra"; at usque non aliud per "civitates" aut "urbes" in Verbo in sensu ejus spirituali intelligitur: causa est quia idea civitatis seu urbis est mere naturalis, at idea doctrinae in civitate est spiritualis. Angeli, quia spirituales sunt, non possunt habere ideam civitatis aliam quam gentis quoad doctrinam inibi, sicut nec aliam terrae quam gentis quoad ecclesiam seu quoad religiosum ibi; causa etiam est, quod societates in quas caeli distincti sunt ut plurimum sint civitates, et omnes inter se differunt quoad receptionem Divini Veri in bono; inde etiam est quod angeli ideam doctrinae veri habeant cum nominatur "civitas." (Quod caeli distincti sint in societates secundum differentias boni amoris et fidei, videatur in opere De Caelo et Inferno 41-50; et quod habitacula eorum disposita sint in formas civitatum, n. 184 ibi.)

[2] Quod per "civitates" seu "urbes" in Verbo significentur doctrinae, constare potest a pluribus locis ibi, quorum solum sequentia velim in medium afferre:

- Apud Jeremiam,

"Ecce dedi te in urbem munitam... contra universam terram" (1:18);

haec dicta sunt ad Prophetam, quia per "prophetam" in Verbo significatur docens Verum, et in sensu abstracto doctrina veri; quia haec significatur per "prophetam", ideo dicitur ad hunc, "Dedi te in urbem munitam", per quam ideo significatur doctrina veri tutans contra falsa. (Quod per "prophetam" in Verbo significetur docens verum, et in sensu abstracto doctrina veri, videatur n. 2534, 7269.)

Apud eundem,

"Descendit... corona decoris vestri; urbes meridiei clausae sunt" (13:18, 19);

agitur ibi de falsificatione veri, et per quod "descendat corona decoris" intelligitur quod intelligentia; et per quod "clausae sint urbes meridiei", intelligitur quod omnia vera doctrinae quae alioqui essent in luce.

(Quod "corona" sit intelligentia et sapientia, videatur supra, n. 126, 218; et quod meridies sit status lucis, in opere De Caelo et Inferno 148, 149, 151.)

[3] Apud Esaiam,

"Fecisti... consilia a longinquo, veritatem, fidelitatem; et posuisti de urbe in acervum, urbem munitam in ruinam, palatium alienorum de urbe, ut in perpetuum non aedificetur: propterea honorabunt Te populus validus, urbs gentium fortium timebunt Te" (25:1-3);

agitur ibi de vastatione ecclesiae prioris et de instauratione novae; vastatio ecclesiae quoad doctrinam intelligitur per "Posuisti de urbe in acervum, urbem munitam in ruinam, palatium alienorum de urbe"; et instauratio novae ecclesiae quoad doctrinam intelligitur per "Honorabunt Te populus validus, et urbs gentium fortium timebunt Te."

Apud eundem,

"In die illo cantabitur canticum in terra Jehudae, Urbs Valida nobis, salutem ponet muros et antemurale; aperite portas ut ingrediatur gens justa custodiens fidelitates" (26:1, 2);

"urbs valida" hic significat doctrinam genuini veri, quam falsa non possunt destruere; "muri et antemurale" significant vera tutantia, "portae" significant admissionem (ut supra, n. 208); "gens justa custodiens fidelitates" sunt illi qui in bono et inde in veris.

[4] Apud eundem,

"Quomodo cecidisti de caelo, Lucifer...; excisus es in terram, ... qui posuit orbem in desertum, urbes ejus destruxit:.... parate filiis ejus mactationem ut non resurgant, et possideant terram, ac impleantur facies terrae urbibus" (14:12, 17, 21);

per "Luciferum" ibi intelligitur Babel, ubi omne verum doctrinae ecclesiae vel falsificatum vel annihilatum est; quod "posuerit orbem in desertum et urbes ejus destruxerit", significat quod ecclesiam et doctrinalia ejus; "parate filiis ejus mactationem ut non resurgant", significat quod falsa ejus destruenda sint; "et possideant terram, et impleantur facies terrae urbibus", significat ut ecclesia sit et doctrina ibi.

In Apocalypsi,

" 1 facta est urbs magna in tres partes, et urbes gentium corruerunt" (16:18, 19);

etiam ibi de Babele; ejus falsorum doctrina est quae intelligitur per "urbem 2 factam in tres partes", et inde doctrina malorum per "urbes gentium" quae "corruerunt."

[5] Apud Davidem,

"Redempti Jehovae... errarunt in deserto, in solitudine 3 viae, urbem habitationis non invenerunt; famelici et sitibundi, ... duxit eos in viam rectam, ut irent ad urbem habitationis" (Psalmuss 107:2, 4, 5, 7);

"errare in deserto et in solitudine 4 viae", est in penuria cognitionum veri et boni; "non invenire urbem habitationis", est non doctrinam veri secundum quam vivant; "famelici et sitibundi" sunt qui in desiderio sciendi bonum et verum; "ducere eos in viam rectam, ut irent ad urbem habitationis", est in genuinum verum et in doctrinam vitae.

Apud Esaiam,

"Dixi, Quousque Domine? Qui dixit, Usque dum devastabuntur urbes ut sint sine habitatore, et domus ut non sit in iis homo, et terra redigatur in solitudinem" (6:11);

agitur ibi de vastatione totali ecclesiae; "urbes" sunt vera doctrinae, "domus" sunt bona ejus, "terra" est ecclesia.

[6] Apud eundem,

"Evacuabitur terra, ... confundetur terra, ... profanabitur terra sub habitatoribus suis;... frangetur urbs inanis, claudetur omnis domus... clamor super vino in plateis;... reliquum in urbe vastitas, et usque ad devastationem contundetur porta" (24:3, 4, [5,] 10-12);

agitur etiam hic de devastatione ecclesiae; "terra" quae evacuabitur, confundetur et profanabitur, est ecclesia; "urbs" est verum doctrinae; "domus" est bonum ejus; "vinum" super quo "clamor in plateis", est verum falsificatum doctrinae super quo contestatio et indignatio.

[7] Apud Zephaniam,

"Exscindam gentes, ... desolabo plateas earum, et devastabuntur urbes earum" (3:6);

"gentes" sunt qui in malis; "desolare plateas" est vera; "devastare urbes" est doctrinas.

Apud Jeremiam,

"Ascendit leo ex Vepreto... ad redigendum terram tuam in Vastitatem, urbes tuae destruentur;... vidi Carmelum desertum, et omnes urbes ejus desolatas... propter hoc lugebit terra, ... prae voce equitis et sagittariorum fugiens tota urbs;... tota urbs deserta, neque habitans in ea vir" (4:7, 26-29);

"leo ex vepreto", est falsum ex malo; "terra" est ecclesia; "urbes" sunt vera doctrinae; "Carmelus" est ecclesia spiritualis; "vox equitis et sagittariorum" propter quam fugiet urbs, est ratiocinatio et pugna ex falsis.

[8] Apud eundem,

"Veniet vastator super omnem urbem, ut urbs non evadat, et pereat vallis et perdatur planities" (48:8);

per haec etiam describitur vastatio totalis ecclesiae, usque dum nihil veri doctrinae supersit.

Apud eundem,

"Ecce aquae ascendentes ex septentrione, quae fient in flumen inundans, et inundabunt terram..., urbem et habitantes in ea" (47:2);

per "flumen inundans" etiam significatur vastatio.

Apud eundem,

"Si sanctificetis diem Sabbati, ... intrabunt per portas urbis hujus reges et principes, ... equitantes in curru et super equis, ... et habitabitur urbs haec in saeculum" (17:24, 25);

per "sanctificationem Sabbati" in sensu spirituali significatur agnitio sancta Divini Humani Domini et Ipsius conjunctionis cum caelo et ecclesia; per "reges et principes" qui intrabunt per portas urbis significantur vera ecclesiae; quod "equitabunt in curru et super equis", significat quod in veris doctrinae ac in intelligentia erunt; "urbs", quae hic est Hierosolyma, est ecclesia quoad doctrinam: talis est sensus horum verborum spiritualis, ita talis in caelo.

[9] Apud Sachariam,

"Sic dixit Jehovah, Revertar Zionem, et habitabo in medio Hierosolymae; unde vocabitur Hierosolyma urbs veritatis;... et implebuntur plateae urbis pueris et puellis ludentibus in plateis" (8:3-5);

hic per "Zionem" non intelligitur Zion, nec per "Hierosolymam" Hierosolyma, sed per "Zionem" ecclesia caelestis, et per "Hierosolymam" ecclesia illa quoad doctrinam veri; inde est quod dicatur "urbs veritatis"; per "plateas urbis significantur vera doctrinae; per "pueros et puellas ludentes in plateis", significantur affectiones veri et boni. (Quod per "Zionem" significetur ecclesia caelestis, videatur n. 2362, 9055; quod per Hierosolymam" ecclesia quoad doctrinam, n. 402, 3654, 9166, et in opusculo De Nova Hierosolyma, n. 6; quod per "plateas" significentur vera doctrinae, n. 2336; quod per "pueros et puellas" significantur affectiones veri et boni in quibus innocentia, n. 3067, 3110, 3179, 5236, 6742; quod "ludere" sit quod est festivitatis interioris quae est affectionis veri et boni, n. 10416.)

[10] Quia "Zion" significat ecclesiam caelestem, et "Hierosolyma" ecclesiam quoad doctrinam veri, ideo Zion vocatur "urbs Jehovae", et Hierosolyma "urbs sancta", "urbs Dei", et "urbs magni Regis":

- Ut apud Esaiam,

"Vocabunt te, urbs Jehovae, Zion Sancti Israelis" (60:14);

apud Ezechielem,

Propheta vidit super monte alto structuram urbis a meridie, et angelus mensus est murum, portas, thalamos, porticum portae; et nomen urbis Jehovah ibi (40:1, seq.; cap. 48:35):

apud Esaiam,

"Ecce Jehovah audiri fecit usque ad extremitatem terrae; dicite filiae Zionis, Ecce salus tua venit;... tu vocaberis quaesita urbs" (62:11, 12):

apud Davidem,

"Quemadmodum audivimus, ita vidimus in urbe Jehovae Zebaoth, in urbe Dei nostri, Deus stabiliat eam in aeternum" (Psalmuss 48:9 [B.A. 8]).

(Quid ecclesia caelestis, et ecclesia spiritualis, videatur in opera De, Caelo et Inferno, n. 20-28.) Quod binae illae urbes dicantur "urbes sanctae", apud Esaiam,

"Urbes sanctae tuae factae sunt in desertum; Zion facta est desertum, Hierosolyma Vastitas" (64 [B.A. 10]).

Quod Hierosolyma in Specie dicatur "urbs sancta", in Apocalypsi,

Gentes "civitatem sanctam conculcabunt" (11:2 5 );

alibi,

"Ego vidi sanctam civitatem... descendentem a Deo e caelo" (21:2);

apud Matthaeum,

"Diabolus assumpsit Jesum in sanctam urbem" (4:5);

et apud eundem,

"Egressi e monumentis... ingressi sunt in sanctam urbem" (27:53).

[11] Hierosolyma "sancta urbs" dicta est, quia significabat ecclesiam quoad doctrinam veri, ac Divinum Verum procedens a Domino est quod vocatur "sanctum" (videatur n. 6788, 8302, 6 9229, 9820, 10361); quod illa urbs absque illa repraesentatione et inde significatione nullatenus sancta fuerit, sed potius profana, constare potest ex eo, quod Dominum rejecerint et ibi crucifixerint; quare etiam vocatur "Sodoma et Aegyptus" (Apocalypsis 11:8). Sed quia significabat ecclesiam quoad doctrinam veri, dicta fuit non modo "civitas sancta", sed etiam "civitas Dei", et "civitas magni Regis":

- Apud Davidem,

"Fluvius cujus rivi laetificarunt urbem Dei, sanctum habitationis Altissimi; Deus in medio ejus" (Psalmuss 46:5, 6 [B.A. 4, 5]);

apud eundem,

"Magnus Jehovah... in urbe Dei nostri;... pulcher tractu, ... urbe magni Regis" (Psalm. 48:2-3fff1 [B.A. 1, 2]);

et apud Matthaeum,

"Non jurabis per terram, quia scabellum est pedum Dei; neque per Hierosolymam, quia urbs est magni Regis" (5:35).

Quod Hierosolyma dicta sit "urbs Dei", erat quia per "Deum" in Verbo Veteris Testamenti intelligitur Divinum Verum procedens a Domino (videatur supra, n. 220(a), 222(a)); quod Hierosolyma dicta sit "urbs magni Regis", erat quia per "Regem", cum de Domino, similiter significatur Divinum Verum ab Ipso procedens (videatur etiam supra, n. 31): inde nunc est quod Hierosolyma dicatur "urbs veritatis" (Sacharia 8:3).

[12] Apud Esaiam,

"Sic dixit Jehovah, Redemptor tuus et Formator ab utero, ... Irrita reddo signa mendacium rejiciens sapientes retro, et scientiam eorum stultam faciens dicens Hierosolymae habitaberis, et urbibus Jehudae aedificabimini, et vastitates ejus erigam" (44:24-26):

agitur ibi de rejectione ecclesiae cujus doctrina est ex propria intelligentia, et de instauratione novae cujus doctrina est a Domino; doctrina ex propria intelligentia intelligitur per "Irrita reddo signa mendacium, rejiciens sapientes retro, et scientiam eorum stultam faciens"; et doctrina quae ex Domino, per "dicens Hierosolymae habitaberis, et urbibus Jehudae aedificabimini."

[13] Apud Jeremiam,

"Nonne Vides quid illi faciunt in urbibus Jehudae, et in plateis Hierosolymae?... Cessare faciam ex urbibus Jehudae et ex plateis Hierosolymae vocem gaudii et vocem laetitiae, vocem sponsi et vocem sponsae, quia in vastitatem evadet terra" (7:17, 34);

"urbes Jehudae et plateae Hierosolymae" etiam hic significant vera doctrinae; "vox gaudii et vox laetitiae" est jucundum ex affectione boni et veri; "vox sponsi et vox sponsae" sunt ipsae illae affectiones, quae quod desiturae intelligitur per quod "in vastitatem evadet terra"; "terra" est ecclesia.

[14] Apud Esaiam,

Commiscebo Aegyptum cum Aegypto, ut pugnent vir contra fratrem suum, et vir contra socium suum, urbs contra urbem, regnum contra regnum.... In die illo erunt quinque urbes in terra Aegypti, loquentes labio canaanis, et jurantes Jehovae Zebaoth;.... in die illo erit altare Jehovae in medio Aegypti" (19:2, 18, 19);

per "Aegyptum" intelligitur naturalis homo et ejus scientificum; per quod "pugnent vir contra fratrem et socius contra socium", intelligitur quod contra bonum et verum; "urbs contra urbem, et regnum contra regnum", significat quod doctrina contra doctrinam et ecclesia contra ecclesiam; "in die illo" significat adventum Domini et tunc statum eorum qui naturales sunt et in veris scientificis; "quinque urbes in terra Aegypti loquentes labio Canaanis", significant vera doctrinae in copia quae genuina ecclesiae ("quinque" sunt plura aut in copia, "urbes" sunt vera doctrinae, "labium Canaanis" significat genuina vera ecclesiae); "altare Jehovae" ibi significat cultum ex bono amoris.

[15] Apud eundem,

"Devastatae sunt semitae, cessavit transiens viam, ... fastidivit urbes, non reputat hominem, luget, languescit terra, Libanus emarcuit" (33:8, 9);

"semitae" quae devastatae, et "via" quae non transitur, sunt vera ducentia ad caelum, quae sunt vera ecclesiae; "fastidire urbes" est vera doctrinae; "non reputare hominem" est verum et bonum; "terra" quae luget et languescit est ecclesia quoad bonum; "Libanus" qui emarcuit est ecclesia quoad verum.

[16] Apud eundem,

"Canta sterilis, non pepererat..., quia multi sunt filii desolatae prae filiis maritatae;... amplifica locum tentorii tui... semen tuum gentes hereditabit, et urbes desolatas habitari facient" (54 [1, 2,] 3);

"sterilis" quae non pepererat significat gentes apud quas nondum vera ex Verbo; "filii desolatae" sunt vera quae accepturi; "filii maritatae" sunt vera apud illos qui in ecclesia; "amplificare locum tentorii" est quod illis cultus ex bono; "semen" est verum inde; "gentes" quas hereditabit sunt bona; "urbes" quae habitabuntur sunt doctrinae inde.

[17] Apud Jeremiam,

"Adducam super eos omne bonum, ... agros argento ement, idque scribendo in libello, ... in urbibus Jehudae et in urbibus montis, et in urbibus planitiei, et in urbibus meridiei" (32:42, 44; cap. 33:13 7 ):

haec dicuntur de illis in ecclesia qui in bono et inde veris sunt; "agros argento emere" est comparare sibi bonum ecclesiae per vera; "scribere in libello" est implantare vitae; "urbes Jehudae et urbes montis" sunt vera doctrinae quae illis qui e regno caelesti Domini sunt; "urbes planitiei et urbes meridiei" sunt vera doctrinae quae illis qui in regno spirituali Domini sunt.

[18] Apud Matthaeum,

"Vos estis lux mundi; non potest urbs quae in monte exposita est occulta esse; nec accendunt lucernam et ponunt illam subter modium" (5:14, 15):

haec dicta sunt ad discipulos, per quos omnia vera et bona in complexu significantur; quapropter dicitur "Vos estis lux mundi", per "lucem" enim significatur Divinum Verum et inde intelligentia; quia illa significata sunt per "Vos estis lux mundi", ideo dicitur, "non potest urbs in monte posita occulta esse, nec accendi lucerna et poni subter modium"; per "urbem" enim "in monte positam" significatur verum doctrinae ex bono amoris, et per "lucernam" in genere verum ex bono et inde intelligentia.

[19] Apud eundem,

"Omne regnum divisum contra se desolatur, et omnis urbs et domus divisa contra se non consistit" (12:25);

per "regnum in spirituali sensu significatur ecclesia, per "urbem" et "domum" ejus doctrinae verum et bonum, quae non consistunt sed dilabuntur si non unanimiter concordant.

[20] Apud eundem,

Jesus mittit duodecim discipulos iis dicens, "In viam gentium non abitote, et in urbem Samaritanorum non ingredimini; abitote potius ad oves deperditas domus Israelis" (10:5, 6);

"via gentium" in quam non abirent, significat falsum ex malo; "urbs Samaritanorum" quam non ingrederentur, significat falsam doctrinam eorum qui rejiciunt Dominum; "oves deperditas domus Israelis" significant illos qui in bono charitatis sunt et inde fide ("Israel" sunt omnes illi ubicunque sunt).

Quod "urbs Samaritanorum" significet falsam doctrinam eorum qui rejiciunt Dominum, est quia Samaritani non admiserunt Ipsum (videatur Luca 9:52-56).

[21] Apud eundem,

Jesus dixit, "Quando persequuntur vos in urbe una, 8 fugite in aliam" (10:23);

per "urbem" hic quoque intelligitur doctrina falsi ex malo; quod ubi illa, et non admitteretur doctrina veri, intelligitur per quod "si persequerentur in urbe una fugerent in aliam."

[22] Apud Lucam,

"Paterfamilias indignatus dixit servo, Abi ocius in plateas et vicos urbis, ac pauperes, mancos, claudos et caecos introduc huc" (14:21);

quod "abirent in plateas et vicos urbis" significat quod inquirerent ubi sunt qui recipiunt vera doctrinae; "plateae" enim et "vici" sunt vera doctrinae (ut supra), et "urbs" est doctrina; "pauperes", "manci", "claudi" et "caeci" significant illos qui non in veris et bonis sunt, sed usque desiderant illa. (Quinam in specie significantur per "pauperes", quinam per "mancos", "claudos", et "caecos", videatur ex Arcanis Caelestibus in Doctrina Novae Hierosolymae, n. 107.)

[23] Apud eundem,

Homo nobilis abiens ut acciperet sibi regnum, ... dedit servis suis decem minas ad negotiandum; cum rediit vocari jussit servos. "Accessit primus dicens, ... Mina tua lucrata est decem minas: cui dixit, Bone serve, quia super minimo fidelis fuisti, habebis potestatem super decem urbes. Mox venit secundus dicens, Domine, mina tua fecit quinque minas: cui dixit, Tu quoque esto super quinque urbes" (19:12-19, seq.);

per haec in sensu spirituali plura significantur quam ut paucis exponi possit; solum quod per "urbes" ibi non intelligantur urbes, sed doctrinalia veri et boni, et per "habere potestatem super illas" intelligitur intelligentia et sapientia, per "decem" multa, et per "quinque" aliqua.

(Quod "decem" in Verbo significent multum, videatur n. 1988, 3107, 4638, 9757; et quod "quinque" aliquid, n. 4638, 9604.) Ex his nunc constare potest quod per "nomen civitatis Dei mei, Novae Hierosolymae quae descendit e caelo a Deo meo", significetur doctrina Novae Ecclesiae, quae est in caelis. (Quae doctrina etiam data est in peculiari opusculo quae inscribitur De Nova Hierosolyma et ejus Doctrina Caelesti.)

फुटनोट:

1. The editors made a correction or note here.
2. The editors made a correction or note here.
3. The editors made a correction or note here.
4. The editors made a correction or note here.
5. The editors made a correction or note here.
6. The editors made a correction or note here.
7. The editors made a correction or note here.
8. The editors made a correction or note here.

  
/ 1232