2. Maar dat het geheel zowel als het bijzondere, ja het meest bijzondere, tot de kleinste jota toe, geestelijke en hemelse dingen betekent en omhult, weet tot dusver de Christelijke wereld in de verste verte niet, om welke reden zij dan ook voor het Oude Testament weinig aandacht heeft Niettemin kan het hieruit alleen al blijken, dat het Woord – daar het van de Heer is en van de Heer komt - nooit zou kunnen bestaan, tenzij het innerlijk die dingen bevatte, welke van de hemel, de kerk en van het geloof zijn. Anders kon het niet het Woord van de Heer genoemd worden, evenmin zou gezegd kunnen worden, dat daarin enig leven is; want vanwaar zou het leven anders kunnen komen, dan uit de dingen die van het leven zijn, dat wil zeggen, daarvandaan dat het geheel zowel als elke bijzonderheid betrekking heeft op de Heer, Die het leven Zelf is. Iets dat innerlijk niet op Hem ziet, leeft dus niet, ja zelfs, een woord in het Woord, dat niet Hem onthult, of op haar wijze op Hem betrekking heeft, is niet goddelijk.

Écoutez l'audio dans une nouvelle fenêtre

Our words have life in them, a life beyond their basic meaning. When we speak impeccably, that is, without fault, they reflect the good and true ways of our Creator.

(références: Apocalypse Explained 514 [22]; Arcana Coelestia 2, 3, 2271, 2892, Genesis 1:3; Luke 8:22-25)

2758. The truth that genuine conjugial love is heaven is represented in the kingdoms of nature, for nothing exists in the whole natural order which is not in some way representative of the Lord's kingdom in general, since the natural kingdom has its entire origin in the spiritual kingdom. That which is without an origin prior to itself is nothing, for nothing exists without connection from a cause and so from an end. That which is without such connection collapses in an instant and ceases to be anything. This then explains where the representatives of the Lord's kingdom within the kingdoms of nature have their origin. The truth that conjugial love is heaven is evident from the metamorphosis of caterpillars into pupae or chrysalises and then into creatures that fly. For when the time arrives for them to be wedded - which is when they shed their earthly form, or their caterpillar state - they are adorned with wings and become creatures that fly, at which point they are raised up into the air, which is their heaven. In the air they play together, make marriages, lay eggs, and are nourished by the juices from flowers. At that time also they exist in their beauty, for their wings are tinged with gold, silver, and other lovely shades. Such things as these are what the inclination to pair off in marriage produces among such insignificant and tiny creatures.