La Biblia

 

Lamentations 1

Estudio

1a και εγενετο μετα το αιχμαλωτισθηναι τον ισραηλ και ιερουσαλημ ερημωθηναι εκαθισεν ιερεμιας κλαιων και εθρηνησεν τον θρηνον τουτον επι ιερουσαλημ και ειπεν

1 πως εκαθισεν μονη η πολις η πεπληθυμμενη λαων εγενηθη ως χηρα πεπληθυμμενη εν εθνεσιν αρχουσα εν χωραις εγενηθη εις φορον

2 κλαιουσα εκλαυσεν εν νυκτι και τα δακρυα αυτης επι των σιαγονων αυτης και ουχ υπαρχει ο παρακαλων αυτην απο παντων των αγαπωντων αυτην παντες οι φιλουντες αυτην ηθετησαν εν αυτη εγενοντο αυτη εις εχθρους

3 μετωκισθη η ιουδαια απο ταπεινωσεως αυτης και απο πληθους δουλειας αυτης εκαθισεν εν εθνεσιν ουχ ευρεν αναπαυσιν παντες οι καταδιωκοντες αυτην κατελαβον αυτην ανα μεσον των θλιβοντων

4 οδοι σιων πενθουσιν παρα το μη ειναι ερχομενους εν εορτη πασαι αι πυλαι αυτης ηφανισμεναι οι ιερεις αυτης αναστεναζουσιν αι παρθενοι αυτης αγομεναι και αυτη πικραινομενη εν εαυτη

5 εγενοντο οι θλιβοντες αυτην εις κεφαλην και οι εχθροι αυτης ευθηνουσαν οτι κυριος εταπεινωσεν αυτην επι το πληθος των ασεβειων αυτης τα νηπια αυτης επορευθησαν εν αιχμαλωσια κατα προσωπον θλιβοντος

6 και εξηλθεν εκ θυγατρος σιων πασα η ευπρεπεια αυτης εγενοντο οι αρχοντες αυτης ως κριοι ουχ ευρισκοντες νομην και επορευοντο εν ουκ ισχυι κατα προσωπον διωκοντος

7 εμνησθη ιερουσαλημ ημερων ταπεινωσεως αυτης και απωσμων αυτης παντα τα επιθυμηματα αυτης οσα ην εξ ημερων αρχαιων εν τω πεσειν τον λαον αυτης εις χειρας θλιβοντος και ουκ ην ο βοηθων αυτη ιδοντες οι εχθροι αυτης εγελασαν επι μετοικεσια αυτης

8 αμαρτιαν ημαρτεν ιερουσαλημ δια τουτο εις σαλον εγενετο παντες οι δοξαζοντες αυτην εταπεινωσαν αυτην ειδον γαρ την ασχημοσυνην αυτης και γε αυτη στεναζουσα και απεστραφη οπισω

9 ακαθαρσια αυτης προς ποδων αυτης ουκ εμνησθη εσχατα αυτης και κατεβιβασεν υπερογκα ουκ εστιν ο παρακαλων αυτην ιδε κυριε την ταπεινωσιν μου οτι εμεγαλυνθη εχθρος

10 χειρα αυτου εξεπετασεν θλιβων επι παντα τα επιθυμηματα αυτης ειδεν γαρ εθνη εισελθοντα εις το αγιασμα αυτης α ενετειλω μη εισελθειν αυτα εις εκκλησιαν σου

11 πας ο λαος αυτης καταστεναζοντες ζητουντες αρτον εδωκαν τα επιθυμηματα αυτης εν βρωσει του επιστρεψαι ψυχην ιδε κυριε και επιβλεψον οτι εγενηθην ητιμωμενη

12 ου προς υμας παντες οι παραπορευομενοι οδον επιστρεψατε και ιδετε ει εστιν αλγος κατα το αλγος μου ο εγενηθη φθεγξαμενος εν εμοι εταπεινωσεν με κυριος εν ημερα οργης θυμου αυτου

13 εξ υψους αυτου απεστειλεν πυρ εν τοις οστεοις μου κατηγαγεν αυτο διεπετασεν δικτυον τοις ποσιν μου απεστρεψεν με εις τα οπισω εδωκεν με ηφανισμενην ολην την ημεραν οδυνωμενην

14 εγρηγορηθη επι τα ασεβηματα μου εν χερσιν μου συνεπλακησαν ανεβησαν επι τον τραχηλον μου ησθενησεν η ισχυς μου οτι εδωκεν κυριος εν χερσιν μου οδυνας ου δυνησομαι στηναι

15 εξηρεν παντας τους ισχυρους μου ο κυριος εκ μεσου μου εκαλεσεν επ' εμε καιρον του συντριψαι εκλεκτους μου ληνον επατησεν κυριος παρθενω θυγατρι ιουδα επι τουτοις εγω κλαιω

16 ο οφθαλμος μου κατηγαγεν υδωρ οτι εμακρυνθη απ' εμου ο παρακαλων με ο επιστρεφων ψυχην μου εγενοντο οι υιοι μου ηφανισμενοι οτι εκραταιωθη ο εχθρος

17 διεπετασεν σιων χειρας αυτης ουκ εστιν ο παρακαλων αυτην ενετειλατο κυριος τω ιακωβ κυκλω αυτου οι θλιβοντες αυτον εγενηθη ιερουσαλημ εις αποκαθημενην ανα μεσον αυτων

18 δικαιος εστιν κυριος οτι το στομα αυτου παρεπικρανα ακουσατε δη παντες οι λαοι και ιδετε το αλγος μου παρθενοι μου και νεανισκοι μου επορευθησαν εν αιχμαλωσια

19 εκαλεσα τους εραστας μου αυτοι δε παρελογισαντο με οι ιερεις μου και οι πρεσβυτεροι μου εν τη πολει εξελιπον οτι εζητησαν βρωσιν αυτοις ινα επιστρεψωσιν ψυχας αυτων και ουχ ευρον

20 ιδε κυριε οτι θλιβομαι η κοιλια μου εταραχθη και η καρδια μου εστραφη εν εμοι οτι παραπικραινουσα παρεπικρανα εξωθεν ητεκνωσεν με μαχαιρα ωσπερ θανατος εν οικω

21 ακουσατε δη οτι στεναζω εγω ουκ εστιν ο παρακαλων με παντες οι εχθροι μου ηκουσαν τα κακα μου και εχαρησαν οτι συ εποιησας επηγαγες ημεραν εκαλεσας καιρον και εγενοντο ομοιοι εμοι

22 εισελθοι πασα η κακια αυτων κατα προσωπον σου και επιφυλλισον αυτοις ον τροπον εποιησαν επιφυλλιδα περι παντων των αμαρτηματων μου οτι πολλοι οι στεναγμοι μου και η καρδια μου λυπειται

De obras de Swedenborg

 

Arcana Coelestia #6413

Estudiar este pasaje

  
/ 10837  
  

6413. 'Is a hind let loose' means the freedom that natural affection possesses. This is clear from the meaning of 'a hind' as natural affection, dealt with below; and from the meaning of 'let loose' as freedom, for when a hind that has been captured is let loose it has freedom. Freedom from a state of temptations is compared to 'a hind let loose' because a hind is a woodland creature that loves more than all others to be free. The natural too is like this, for it loves to engage in what delights its affections and therefore to feel free; for freedom is the hallmark of affection. The reason 'a hind' means natural affection is that it is one of the beasts that serve to mean the affections, all of which beasts can be used as food and are useful creatures, such as lambs, sheep, she-goats, kids, he-goats, as well as bulls, young bulls, and also cows. Yet these beasts also serve to mean spiritual affections because burnt offerings and sacrifices were made of them, whereas 'hinds', because they were not put to that use, served to mean natural affections. For 'beasts' and their meaning affections, see 45, 46, 142, 143, 246, 714, 715, 719, 776, 1823, 2179, 2180, 3519, 5198; and the fact that their meaning affections has its origin in representatives in the world of spirits, 3218, 5850.

[2] Natural affections are also meant by 'hinds' in David,

Jehovah makes my feet like those of hinds, and sets me on my high places. Psalms 18:33.

And in Habakkuk,

Jehovih the Lord is my strength, who places my feet like those of hinds, and causes me to walk on my high places. Habakkuk 3:19.

'Placing feet like those of hinds' stands for the natural when its affections are in freedom, 'feet' being the natural, see 2162, 3147, 3761, 3986, 4280, 4938-4952, 5327, 5328. This meaning of 'placing feet like those of hinds may be seen from the fact there is nothing spiritual about making a person's feet like those of hinds, nimble and fit to run with. Yet the idea does have a spiritual implication, as is evident from the references that immediately follow to being set by Jehovah on high places and caused to walk on them, meaning spiritual affection on a level above natural affection. The same applies to the following words in Isaiah,

The lame man will leap like a hart. Isaiah 35:6.

'The lame man' means a person who is governed by good, though not as yet by genuine good, 4302.

[3] In David,

As the hart cries out for the water brooks, 1 so does my soul cry out for You. Psalms 42:1.

Here 'the hart' stands for the affection for truth, 'crying out for the water brooks' for desiring truths, 'waters' being truths, see 2702, 3058, 3424, 4976, 5668.

[4] In Jeremiah,

There has gone out from the daughter of Zion all her majesty; her princes have become like harts, they have not found pasture. Lamentations 1:6.

'The daughter of Zion' stands for the affection for good, the affection the celestial Church has, 2362. 'Princes stands for the first and foremost truths of that Church, 1482, 2089, 5044, which truths are compared to 'harts', by which affections for natural truth are meant. And by harts that 'have not found pasture' are meant natural affections devoid of truths and forms of good that go with them, 'pasture' being truth and the good of truth that sustain a person's spiritual life, see 6078, 6277.

[5] 'Hinds' is used in a similar way in Jeremiah,

The land was broken up in pieces because no rain had come to be on the land; the farmers were put to shame, they covered their heads, because even the hind in the field calved but left because there was no grass. Jeremiah 14:4-5.

'The hind' stands for an affection for natural good, 'calved in the field' for joining natural affections to spiritual ones which exist in the Church. Yet because those affections were devoid of truths and forms of good, it says that she left the field because there was no grass. Anyone can see that these things said about the hind have an inner meaning, for without it what point would there be in saying that the hind in the field calved but left because there was no grass?

[6] The same is so with what is said in David,

The voice of Jehovah causes the hinds to calve, and strips the forests bare; but in His temple everyone says, Glory. Psalms 29:9.

The existence of an inner meaning, which is the spiritual sense, within the statement that 'the voice of Jehovah causes the hinds to calve' is perfectly clear from the fact that immediately afterwards it says, 'but in His temple everyone says, Glory'. Without the spiritual sense these words do not hang together with the statement before them about hinds and forests.

Notas a pie de página:

1. literally, over the brooks of waters

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

La Biblia

 

Genesis 49:21

Estudio

       

21 Naphtali is a hind let loose: he giveth goodly words.