Die Bibel

 

Genesis 24

Lernen

   

2 Əzəl iyyan iṇṇa Ibrahim y əkli-nnet wa n asahaw-net, wa inəṭṭafan əd təla-nnet kul: «Ag'əfus nak daw taɣma-nin,

3 amaran təhədaɣ-i s Əməli, Məššina ən jənnawan əd ṃədlan, as du-wər-za-tədkəla i barar-in tanṭut daɣ təbararen ən Kəl Kanan win ɣur əɣsara,

4 mišan ad-takka akal-in daɣ marwan-in tədkəla-du tanṭut i barar-in Isxaq.»

5 Ijjəwwab-as əkli: «Mijas tanṭut wər za-tardu s a-di-du-təlkəm əs kallan a da. Awak ad-awəya barar-nak s akal wa du-təg̣mada?»

6 Iṇṇ-as Ibrahim: «Kaššeday fəl ad-tewaya barar-in s akal en!

7 Əməli, Məššina wa n jənnawan, a di-du-ikkaṣan daɣ ahan n abba-nin əd marwan-in, iššewal-i təzzar idkal-i arkawal, iṇṇ-i: " Akal a da ad-t-akfa y əzzurriya-nnak", ənta iṃan-net ad-assaglu angalos-net dat-ək, amaran den da a-du-za-tədkəla tanṭut i barar-in.

8 As tugay tənṭut s a-dak-du-təlkəm təfal-kay təhuday ta d-i təge da. Mišan ad-wər-tawəya barar-in s akal en.»

9 Iga əkli əfus-net daw taɣma n Ibrahim, məšš-is, ihad as ad-ammazal a w'as das-iṇṇa.

10 Isannafran-du ṃaraw olaman daɣ ṃənas ən məšš-is, issəwər-tan aratan n Ibrahim win əlanen əlqimat. Iga anamod ən fallatan ən Mesofotami, ikka aɣrəm wa iha ahan ən Naxor, amaḍray n Ibrahim.

11 Issəgan olaman dagma n aṇu ihan ṭama n əɣrəm, ṭakəst, alwaq wa daɣ du-kattarnat təḍoden.

12 Iṭṭar s a wa: «Əməli, Məššina ən məšš-i Ibrahim, təṇsaraɣ-i azalada. Səṃṃətəkwəy əlluɣ-nak i məšš-i Ibrahim sa das-taga tara-nnet.

13 Nak da ɣur šaṭ a amaran šibararen n əɣrəm a-dd-əzrəgnat.

14 Ad-aṇsəya iyyat daɣ-asnat ad-i-du-takfu ətəkin-net ad-aššwa, as d-i-təṇṇa: " Yay ašəw, amaran ad-əššašwa olaman-nak tolas.", ad-əṣṣənaɣ as ənta a təfrana y əkli-nnak Isxaq. S asaway di ad-əṣṣəna as təsiṃatakwaya əlluɣ-nak i məšš-i.»

15 Wər iɣred d awal, as ogga Raqqiyetu təzay-du təssiwar ətəkin-net əzir-net, elles ən Bətuhel, rur-es ən Milka əd Naxor, amaḍray n Ibrahim.

16 Təmawat təgat šihussay šin əqqitasnen, wər təzday meddan. Təraṣ-du šaṭ, təḍnay ətəkin-net, təg̣g̣əzzay.

17 Ozal əkli issəlkad-as, iṇṇa: «Oṇsayaq-qam ad-i-taššašwa daɣ ətəkin-nam.»

18 Təṇṇ-as: «Ašəw, məšš-i!» Tərrorad əsəggətti n ətəkin y as ad-ašəw.

19 As išwa, təṇṇ-as: «Ad-əjjijəla y olaman-nak har ašwin kul.»

20 Tərrorad tanaɣla n ətəkin-net daɣ əɣlal, tozal təḍnay-t-idu har təššəšwa olaman kul.

21 A tat-izagaz-du aləs s əməkəyad da, wər iṇṇa arat fəl ad-inəy kud əməli a iṇsaran əšikəl-net wala.

22 As əšwan olaman, idkal-du aləs təzəbit n urəɣ təgat əzuk n ədinar ig-et daɣ tanjart-net. Idkal-du tolas ilkəzan əššin n urəɣ s akk-iyyan iga ṃaraw dinaran əd ṣəmmos, iqqan-as-tan.

23 «Ma kam erawan? Are daɣ-am ad-i-tu-təməla. Ill-ay adag daɣ ahan n abba-nnam daɣ ənṣeɣ ahad a nak əd win dər əddewa?»

24 Təjjəwwab-as: «Nak tabarart ən Bətuhel, rures ən Milka əd Naxor.»

25 Təṇṇ-as harwa: «Ehan-nana ih-ay əlmmuz d amassaḍon aggen d adag a daɣ tənṣeɣ.»

26 Issəjad aləs y Əməli, ig̣g̣oday-as.

27 Iṇṇa: «Əg̣g̣odayaɣ-ak ya Əməli, Məššina ən məšš-i Ibrahim! Təsannafalala harwa əlluɣ əd takawent-nak i məšš-i. Daɣ əšikəl a da, Əməli təzazzalalaɣaɣ-i əs marwan ən məšš-i.»

28 Tozal tabarart ad-tagu isalan y anna-nnet. Ənta Raqqiyetu təla amaqqar igan eṣəm Laban. As inay təzəbit d əlkəzan daɣ əfus ən tamaḍrayt-net, tolas isallu y awalan ən Raqqiyetu, təgannu: «A wa a di-iṇṇa aləs.» Iqqab-du, ozal, ikka-ddu aləs, ibdad illa ɣur olaman-net dagma ən šaṭ.

31 Təzzar iṇṇ-as: «Iyyaw məšš-is n albaraka n Əməli, mas din-təmala dəffər ahan? Nak əfradaɣ-ak ehan təggaza, d adag y ṃənas-nak?»

32 Ewaḍ-du aləs ehan, izazzabbat Laban ilalan fəl olaman, təzzar ikf-en ələmmuz, amaran d aṃan as iššorad aləs iḍaran-net əd ḍaran ən win dər iddew.

33 Dəffər a wen əkfan-tu teṭṭay. Mišan iṇṇa: «Nak wər z-atša iket wər əmelaɣ arat wa di-d-ewayan.» «Šiwəl!» iṇṇ-as Laban.

34 Təzzar iṇṇa: «Nak akli n Ibrahim.

35 Əməli ikfa məšš-i albaraka, iqqal amassehay ikf-ay ayfəḍ əd wəlli əd šitan, d əzrəf d urəɣ, d eklan əd taklaten, əd ṃənas d əzdan.

36 Sarata tanṭut ən məšš-i, təssaha-ddu barar daɣ tušaray-nnet i məšš-i; təzzar ikf-ay a wa ila kul.

37 Məšš-i issəhad-i as wər du-z-ədkəla i barar-net tanṭut daɣ təmawaḍen ən Kəl Kanan, daɣ akal wa təha təməɣsurt-net.

38 Mišan ad-akka ehan n abba-nnet əd marwan-net awəya-du i barar-net tanṭut.

39 Əṇṇeɣ i məšš-i: Mijas ad-tugəy tənṭut s ad-i-du-təlkəm.»

40 Ijjəwwab-i: «Əməli dat əjawanke, add-assaglu angalos-net idaw dər-ək. Təzzar iṇsər əšikəl-nak tədkəla-du i barar-in tanṭut ən marwan-in n aɣaywan n abba-nin.

41 A-kay-təfal təhuday ta di təge as din-toṣeɣ imarwan-in, kud tat-təgrawa wala.»

42 As d-oṣeɣ dagma ən šaṭ azalada, əgeɣ təwaṭray a da: «Əməli, Məššina ən məšš-i Ibrahim, təṇsaraɣ əšikəl a əgeɣ da.

43 Əmərədda ad əlle ɣur šaṭ ad aṇsəya təmawat ta du-təzragat a-di-tašašu daɣ ətəkin-net.

44 As di-təjjəwwab as:" Ašəw! amaran a-dak-əššašwa iṃənas-nak," ad-əṣṣənaɣ as ənta tanṭut ta təfrana i barar ən məšš-i.»

45 Harwa da wər əɣreda təwaṭray daɣ ṃan-in, as du-təraz Raqqiyetu, təssiwar ətəkin-net əzir-net toṣ-in šaṭ təjjojal. Oṇsayaq-qat: «Šašw-i-du, kud tarḍe.»

46 Tərrorad as di-du-təzzəl ətəkin-net, təṇṇ-i: «Ašəw, dəffər as təšwe ad-ak-aššašwa olaman-nak.» As əšwe, təššəšw-i olaman-in.

47 Assaɣa wa tat-əṣṣəstana əd wa tat-erawan, təjjəwwab-i: «Nak tabarart ən Bətuhel, rur-es ən Naxor, teraw Milka. Assaɣa di ad əge təzəbit daɣ tanjart-net, əgeɣ ilkəzan daɣ fassan-net.

48 Əssəjada y Əməli, əg̣g̣odayaɣ-as, Məššina ən məšš-i Ibrahim, a di-izazzalalaɣan s adag wa daɣ du-z-ədkəla i rur-es tabarart ən tagazay ən məšš-i.

49 Əmərədda əməlat-i kud təqbalam əs ṃan arḍanen a wa ira məšš-i. As wər ig'a di təməlam-i ad-səssəggəla s adagg iyyan.»

50 Ijjəwwab-as Laban əd Bətuhel: «A wa igi n Əməli iṃan-net daɣ a di wər nəfreg taṇṇa daɣ-as arat.

51 Raqqiyetu da, dat-ək da, idaw dər-əs. Təqqəlet tanṭut ən rures ən məšš-ik, s əmmək wa as t-iṇṇa Əməli.

52 As isla əkli n Ibrahim y awal wen, issəjad har aṃadal, ig̣g̣oday y Əməli.

53 Dəffər a wen ikkas-du daɣ lalan-net uɣənan n əzrəf d urəɣ əd təbəddaɣ ikf-en y Raqqiyetu. Ikfa amaqqar-net d anna-net šiṇufa əlanen əlqimat.

54 Itš'əkli n Ibrahim ənta əd win dər iddew, əšwan, ənṣan. As ṭufat aɣora ɣur taṇakra-nnasan iṇṇa əkli n Ibrahim y amaqqar d anna ən Raqqiyetu: «Sallamat-i ad əqqəla aɣaywan ən məšš-i.»

55 «Ad taqqam tabarart ɣur-na har tagu tamert iyyat, əḍḍəkud ən maraw aḍan, amaran taglu,» əṇṇan-as.

56 Iṇṇ-asan əkli tolas: «A di wər təsəllulem əmərədda ad iṇsar Əməli əšikəl-in. Ayyat-i ad-akka aɣaywan ən məšš-i.»

57 «Aɣratana tabarart ad-nəṣṣən a wa təṇṇa.»

58 Əɣran-du Raqqiyetu, əṣṣəstanan-tat: «Tareɣ tidawt n aləs a da?» Təṇṇa: «Awalla.»

59 Oyyan Raqqiyetu amaran əd təklit-net təddew d əkli n Ibrahim əd meddan-net.

60 Əgan albaraka-nnasan i Raqqiyetu, əṇṇan-as: «Əqqəl, kam tamaḍrayt-nana, maṣ ən giman ən giman ən meddan. Arnet əzzurriya-nnam iɣərəman win magzaran-net.»

61 Raqqiyetu əd taklaten-net əwaṇṇat olaman, əlkamnat y əkli. Təməwit a da as d-iddew əkli əd Raqqiyetu.

62 Ifal-du Isxaq aṇu ən Laxay-Roy, ihozan edag wa daɣ iɣsar daɣ aṃadal ən Negab.

63 Takəst iqqab iwilallag daɣ əṣuf, as ogga iṃənas a t-idu-zaynen.

64 Assaɣa w'ad togga Raqqiyetu Isxaq, tətaraggat-du fəl alam,

65 amaran təṣṣəstan akli: «Ma iṃos aləs wa dər za-naṃṃanay daɣ əṣuf?» «A wen məšš-i,» iṇṇ-as əkli. Amazay wen da ad təssəlsa udəm-net s əfər-net.

66 Issoɣal əkli y Isxaq a wa iga kul.

67 Dəffər a wen eway Isxaq Raqqiyetu s ahaket w'as kala tu-təha anna-nnet Sarata, təzzar izlaf-tat təqqal tanṭut-net, ir-et. Əknan ṃan-net dəffər iba n anna-nnet.

   

Aus Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #3084

studieren Sie diesen Abschnitt

  
/ 10837  
  

3084. 'And went up' means a raising up. This is clear from the meaning of 'going up' as being raised up. The expression 'raised up' is used to describe from what is lower to what is higher, and because it is used to describe this it is also used to describe from what is exterior to what is interior, for the two are one and the same. Indeed what is lower and higher in human thought is exterior and interior in angelic thought, as with the idea of heaven. By men heaven is seen as that which is higher, but by angels as that which is interior. It is similarly so with the natural with man. In relation to his spiritual it is exterior, while the spiritual in turn is exterior in relation to the celestial. Or what amounts to the same, factual knowledge which belongs to the natural man is exterior in relation to truth, while truth is exterior in relation to good. Therefore also factual knowledge in relation to truth is called a covering as well as a garment, and so in a similar way is truth in relation to good.

[2] This explains why the expressions 'going up' to Jerusalem, but 'coming down' from Jerusalem are used; also 'going up' from Jerusalem to Zion, and 'coming down' from Zion to Jerusalem; for the parts surrounding Jerusalem mean the exterior features of the Church, Jerusalem meaning the more interior features and Zion the inmost. Since in the internal sense this verse describes the initial stage in the raising up of truth from the natural man to the rational man, therefore it is first of all said here that the affection for truth represented by Rebekah 'went down to the spring' and shortly after that 'went up'. For as stated above in 3074, Divine love flows into the affection for good, and from there into the affection for truth, and in so doing brings life and light to the things that are in the natural man, and at the same time orders them. This is the meaning of 'going down'. In this way truths are raised up from the natural man into the rational man where they are joined to good. This is the meaning of 'going up'.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.