Die Bibel

 

Genesis 27

Lernen

   

1 At nangyari, nang matanda na si Isaac, at malabo na ang kaniyang mga mata, na ano pa't hindi na siya makakita, ay tinawag si Esau na kaniyang anak na panganay, at sinabi sa kaniya, Anak ko: at kaniyang sinabi, Narito ako.

2 At sinabi niya, Narito, ako'y matanda, at hindi ko nalalaman ang kaarawan ng aking kamatayan.

3 Ngayon nga'y kunin mo ipinamamanhik ko sa iyo, ang iyong almas, ang iyong lalagyan ng pana, at ang iyong busog, at lumabas ka sa parang, at ihuli mo ako ng usa;

4 At igawa mo ako ng masarap na pagkain, na aking ibig, at dalhin mo rito sa akin, upang ako'y kumain; upang ikaw ay basbasan ko bago ako mamatay.

5 At pinakikinggan ni Rebeca nang nagsasalita si Isaac kay Esau na kaniyang anak. At naparoon si Esau sa parang upang manghuli ng usa, at upang madala.

6 At isinaysay ni Rebeca kay Jacob na kaniyang anak na sinasabi, Narito, narinig ko ang iyong ama na nagsasalita kay Esau na iyong kapatid, na sinasabi,

7 Dalhan mo ako ng usa, at igawa mo ako ng pagkaing masarap, upang ako'y kumain, at ikaw ay aking basbasan sa harap ng Panginoon, bago ako mamatay,

8 Ngayon nga, anak ko, sundin mo ang aking tinig, ayon sa iniutos ko sa iyo.

9 Pumaroon ka ngayon sa kawan, at dalhin mo rito sa akin ang dalawang mabuting anak ng kambing; at gagawin kong masarap na pagkain sa iyong ama, ayon sa kaniyang ibig.

10 At dadalhin mo sa iyong ama, upang kumain, ano pa't ikaw ay kaniyang basbasan bago siya mamatay.

11 At sinabi ni Jacob kay Rebeca na kaniyang ina, Narito, si Esau na aking kapatid ay taong mabalahibo, at ako'y taong makinis.

12 Marahil ay hihipuin ako ng aking ama, at aariin niya akong parang nagdaraya sa kaniya; at ang aking mahihita ay sumpa at hindi basbas.

13 At sinabi sa kaniya ng kaniyang ina, Sa akin mapunta ang sumpa sa iyo, anak ko: sundin mo lamang ang aking tinig, at yumaon ka, na dalhin mo sa akin.

14 At siya'y yumaon at dinala sa kaniyang ina: at gumawa ang kaniyang ina ng masarap na pagkain, na ibig ng kaniyang ama.

15 At kinuha ni Rebeca ang mainam na damit ni Esau, na kaniyang anak na panganay, na nasa kaniya sa bahay, at isinuot kay Jacob na kaniyang bunsong anak:

16 At ang mga balat ng mga anak ng kambing ay ibinalot sa kaniyang mga kamay, at sa kinis ng kaniyang leeg.

17 At kaniyang ibinigay ang pagkaing masarap, at ang tinapay na kaniyang inihanda, sa kamay ni Jacob na kaniyang anak.

18 At siya'y lumapit sa kaniyang ama, at nagsabi, Ama ko; at sinabi niya: Narito ako; sino ka, anak ko?

19 At sinabi ni Jacob sa kaniyang ama, Ako'y si Esau na iyong panganay; ginawa ko ang ayon sa sinabi mo sa akin: bumangon ka, ipinamamanhik ko sa iyo, maupo ka at kumain ka ng aking usa, upang basbasan ako ng iyong kaluluwa.

20 At sinabi ni Isaac sa kaniyang anak, Ano't kay dali mong nakasumpong, anak ko? At sinabi niya, Sapagka't binigyan ako ng mabuting kapalaran ng Panginoon mong Dios.

21 At sinabi ni Isaac kay Jacob, Lumapit ka rito, ipinamamanhik ko sa iyo upang hipuin kita, anak ko, kung tunay na ikaw ang aking anak na si Esau o hindi.

22 At lumapit si Jacob kay Isaac na kaniyang ama: at hinipo siya, at sinabi, Ang tinig ay tinig ni Jacob, nguni't ang mga kamay ay mga kamay ni Esau.

23 At hindi siya nakilala, sapagka't ang kaniyang kamay ay mabalahibo, gaya ng mga kamay ni Esau na kaniyang kapatid: at sa gayo'y binasbasan siya.

24 At sinabi niya, Ikaw bang tunay ang aking anak na si Esau? At sinabi niya, Ako nga.

25 At kaniyang sinabi, Ilapit mo sa akin, at kakain ako ng usa ng aking anak, upang basbasan ka ng aking kaluluwa. At kaniyang inilapit sa kaniya at kumain siya: at siya'y dinalhan niya ng alak, at uminom.

26 At sinabi sa kaniya ni Isaac na kaniyang ama, Lumapit ka ngayon at humalik ka sa akin, anak ko.

27 At siya'y lumapit at humalik siya sa kaniya: at naamoy ng ama ang amoy ng kaniyang mga suot, at siya'y binasbasan, na sinabi, Narito, ang amoy ng aking anak Ay gaya ng amoy ng isang parang na pinagpala ng Panginoon:

28 At bigyan ka ng Dios ng hamog ng langit, At ng taba ng lupa, At ng saganang trigo at alak:

29 Ang mga bayan ay mangaglingkod nawa sa iyo. At ang mga bansa ay mangagsiyukod sa iyo: Maging panginoon ka nawa ng iyong mga kapatid, At magsiyukod sa iyo ang mga anak ng iyong ina: Sumpain nawa ang mga sumusumpa sa iyo. At maging mapapalad ang mga magpapala sa iyo.

30 At nangyari pagkatapos ng pagbabasbas ni Isaac kay Jacob, at bahagya nang kaaalis ni Jacob sa harap ni Isaac na kaniyang ama, ay dumating si Esau na kaniyang kapatid, na galing sa kaniyang panghuhuli.

31 At siya ma'y gumawa ng masarap na pagkain, at dinala niya sa kaniyang ama; at sinabi niya sa kaniyang ama, Bumangon ang ama ko, at kumain ng usa ng kaniyang anak, upang basbasan ako ng iyong kaluluwa.

32 At sinabi ni Isaac na kaniyang ama sa kaniya, Sino ka? At kaniyang sinabi, Ako ang iyong anak, ang iyong panganay na si Esau.

33 At nangilabot na mainam si Isaac, at sinabi, Sino nga yaong kumuha ng usa at dinala sa akin, at ako'y kumain niyaon bago ka dumating, at aking binasbasan siya? oo, at siya'y magiging mapalad!

34 Nang marinig ni Esau ang mga salita ng kaniyang ama ay humiyaw ng malakas at ng di kawasang kapanglawan: at sinabi sa kaniyang ama. Basbasan mo ako, ako naman, Oh ama ko.

35 At kaniyang sinabi, Naparito ang iyong kapatid sa pamamagitan ng daya, at kinuha ang basbas sa iyo.

36 At kaniyang sinabi, Hindi ba matuwid ang pagkatawag sa kaniyang Jacob? sapagka't kaniyang inagawan ako nitong makalawa: kaniyang kinuha ang aking pagkapanganay; at, narito, ngayo'y kinuha ang basbas sa akin. At kaniyang sinabi, Hindi mo ba ako ipinaglaan ng basbas.

37 At sumagot si Isaac, at sinabi kay Esau. Narito, inilagay ko siyang panginoon mo, at sa kaniya'y ibinigay kong lingkod ang lahat niyang mga kapatid; at sa trigo at sa bagong alak, ay kinandili ko siya; at sa iyo'y ano ngang magagawa ko ngayon anak ko?

38 At sinabi ni Esau sa kaniyang ama, Wala ka ba, kundi isa lamang basbas, ama ko? Basbasan mo ako, ako naman, Oh ama ko. At humiyaw si Esau at umiyak.

39 At sumagot si Isaac na kaniyang ama, at sinabi sa kaniya, Narito, magiging sadya sa taba ng lupa ang iyong tahanan, At sa hamog ng langit mula sa itaas;

40 At sa iyong tabak ay mabubuhay ka, at sa iyong kapatid ay maglilingkod ka; At mangyayari na pagka nakalaya ka, Papagpagin mo sa iyong leeg ang pamatok niya.

41 At kinapootan ni Esau si Jacob, dahil sa basbas na ibinasbas sa kaniya ng kaniyang ama; at sinasabi ni Esau sa sarili, Malapit na ang mga araw ng pagluluksa sa aking ama; kung magkagayo'y papatayin ko si Jacob na aking kapatid.

42 At ang mga salita ni Esau na kaniyang panganay ay nangaibalita kay Rebeca; at kaniyang pinasuguan at tinawag si Jacob, na kaniyang bunso at sa kaniya'y sinabi, Narito, ang iyong kapatid na si Esau ay naaaliw tungkol sa iyo, na inaakalang patayin ka.

43 Ngayon nga, anak ko, sundin mo ang aking tinig; at bumangon ka, at tumakas ka hanggang kay Laban na aking kapatid, sa Haran;

44 At dumoon ka sa kaniyang ilang araw hanggang sa mapawi ang galit ng iyong kapatid.

45 Hanggang ang galit sa iyo, ng iyong kapatid ay mapawi at malimutan niya ang ginawa mo sa kaniya: kung magkagayo'y pasusuguan kita at ipasusundo kita mula roon: bakit kapuwa mawawala kayo sa akin sa isang araw?

46 At sinabi ni Rebeca kay Isaac, Ako'y yamot na sa aking buhay, dahil sa mga anak na babae ni Heth: kung si Jacob ay magasawa sa mga anak ni Heth na gaya ng mga ito, ng mga anak ng lupaing ito, ano pang kabuluhan sa akin ng aking buhay?

   

Aus Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #3580

studieren Sie diesen Abschnitt

  
/ 10837  
  

3580. And a multitude of corn. That this signifies the derivative natural good, and that “new wine” signifies the derivative natural truth, is evident from the signification of “corn,” as being good; and from the signification of “new wine,” as being truth; which when predicated of the natural signify natural good and truth, and then “bread and wine” are predicated of the rational. (That “bread” is celestial good, see above, n. 276, 680, 1798, 2165, 2177, 3464, 3478; and that “wine” is what is spiritual, thus truth from good, n. 1071, 1798.)

[2] That “corn and new wine” have this signification, may be seen also from the following passages in the Word.

In Haggai:

The heavens are closed from dew, and the earth is closed from her produce. And I called for a drought upon the land, and upon the mountains, and upon the corn, and upon the new wine; and upon that which the ground bringeth forth (Haggai 1:10-11); where “drought” denotes a lack of dew and of rain, thus a lack of truth derived from any good; “drought upon the corn” is a lack of good and “drought upon the new wine” is a lack of truth.

In Moses:

Israel shall dwell securely, alone at the fountain of Jacob in a land of corn and new wine; yea, his heavens shall drop down dew (Deuteronomy 33:28);

“alone” denotes those who are not infested by evils and falsities (n. 139, 471); a “land of corn and new wine” denotes the good and truth of the church.

[3] In Hosea:

I will be as the dew unto Israel; he shall bud forth as the lily, and shall fix his roots as Lebanon; his branches shall go forth, and his honor shall be as the olive tree, and his smell as Lebanon; they that dwell under his shadow shall return; they shall vivify the corn, and blossom as the vine; his memory shall be as the wine of Lebanon (Hos. 14:5-7); where “corn” denotes spiritual good and wine,” spiritual truth.

In Isaiah:

The curse shall devour the earth. The new wine shall mourn, the vine shall languish, all the glad of heart shall sigh (Isaiah 24:6-7); where the vastation of the spiritual church is treated of; the “new wine mourning” denotes that truth shall cease.

[4] In Jeremiah:

Jehovah hath redeemed Jacob. And they shall come and sing in the height of Zion, and shall flow together unto the goodness of Jehovah, to the corn and to the new wine, and to the oil, and to the sons of the flock and of the herd (Jeremiah 31:11-12).

The “corn and new wine” denote good and the derivative truth; “oil,” the good from which they come, and which is from them; “the sons of the flock and of the herd,” the truth which thus comes therefrom; and as these things have such a signification, they are called “the goodness of Jehovah.”

[5] In Hosea:

She did not know that I gave her the corn, and the new wine, and the oil, and multiplied unto her silver and gold which they made for Baal. Therefore will I return and take away My corn and My new wine in their appointed season, and I will pluck away My wool and My flax (Hos. 2:8-9); where the church perverted is treated of; and it is manifest that by “corn” is not meant corn; nor by “new wine,” new wine; neither by “oil,” “silver,” “gold,” “wool,” and “flax,” are such things meant, but those which are spiritual; that is, those of good and truth.

[6] In like manner where a new church is treated of, in the same Prophet:

I will betroth thee unto Me in faithfulness; and thou shalt know Jehovah. And it shall come to pass in that day that I will hearken to the heavens; and these shall hearken to the earth; and the earth shall hearken to the corn, and the new wine, and the oil; and these shall hearken to Jezreel (Hos. 2:20-22); where “Jezreel” denotes a new church.

In Joel:

Awake ye drunkards and weep, and howl all ye drinkers of wine, because of the new wine, for it is cut off from your mouth. The field is wasted, the land mourneth; for the corn is wasted, the new wine is dried up, the oil languisheth (Joel 1:5, 10).

[7] Again:

Rejoice ye sons of Zion, and be glad in Jehovah your God; for He hath given you the early rain for righteousness; and He will cause to come down for you the rain, the early rain and the latter rain in the first. And the floors shall be filled with pure corn, and the vats shall overflow with new wine and oil (Joel 2:23-24).

Again in the same Prophet:

And it shall come to pass in that day that the mountains shall drop down sweet wine, and the hills shall flow with milk, and all the brooks of Judah shall flow with waters, and a fountain shall go forth out of the house of Jehovah (Joel 3:18); where the Lord’s kingdom is treated of; and by “sweet wine,” by “milk,” and by “waters,” are signified spiritual things whose abundance is thus described.

[8] In Zechariah:

Jehovah their God shall save them in that day as the flock of His people. For how great is His goodness! and how great is His beauty! corn shall make the young men to flourish, and new wine the virgins (Zech. 9:16-17).

In David:

Thou dost visit the earth, and delightest in it; Thou greatly enrichest it; the stream of God is full of waters; Thou preparest them corn; the meadows are clothed with flocks; the valleys also are covered over with corn; they shout for joy, they also sing (Psalms 65:9, 13).

From all this we can see what is signified by “corn and new wine.”

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.