Die Bibel

 

Genesis 15

Lernen

   

1 Pagkatapos ng mga bagay na ito ay dumating ang salita ng Panginoon kay Abram sa pangitain na nagsasabi, Huwag kang matakot, Abram: ako ang iyong kalasag, at ang iyong ganting pala na lubhang dakila.

2 At sinabi ni Abram, Oh Panginoong Dios, anong ibibigay mo sa akin, kung ako'y nabubuhay na walang anak at ang magaari ng aking bahay ay itong taga Damascong si Eliezer?

3 At sinabi ni Abram, Narito, hindi mo ako binigyan ng anak at, narito't isang ipinanganak sa aking bahay ang siyang tagapagmana ko.

4 At, narito, ang salita ng Panginoon ay dumating sa kaniya, na nagsabi, Hindi ang taong ito ang magiging tagapagmana mo; kundi lalabas sa iyong sariling katawan ang magiging tagapagmana mo.

5 At siya'y inilabas at sinabi, Tumingala ka ngayon sa langit, at iyong bilangin ang mga bituin, kung mabibilang mo: at sa kaniya'y sinabi, Magiging ganiyan ang iyong binhi.

6 At sumampalataya siya sa Panginoon; at ito'y ibinilang na katuwiran sa kaniya.

7 At sinabi sa kaniya, Ako ang Panginoon na nagpaalis sa iyo sa Ur ng mga Caldeo, upang ibigay sa iyo ang lupaing ito na manahin mo.

8 At sinabi niya, Oh Panginoong Dios, paanong pagkakilala ko na aking mamanahin?

9 At sinabi sa kaniya, Magdala ka rito sa akin ng isang dumalagang bakang tatlong taon ang gulang, at ng isang babaing kambing na tatlong taon ang gulang, at ng isang lalaking tupang tatlong taon ang gulang, at ng isang inakay na batobato at ng isang inakay na kalapati.

10 At dinala niya ang lahat ng ito sa kaniya, at pinaghati niya sa gitna, at kaniyang pinapagtapattapat ang kalakalahati; datapuwa't hindi hinati ang mga ibon.

11 At binababa ng mga ibong mangdadagit ang mga bangkay, at binubugaw ni Abram.

12 At nang lulubog na ang araw, ay nakatulog si Abram ng mahimbing; at, narito, ang isang kasindaksindak na malaking kadiliman ay sumakaniya.

13 At sinabi ng Dios kay Abram, Tunay na pakatalastasin mo, na ang iyong binhi ay magiging taga ibang bayan sa lupaing hindi kanila, at mangaglilingkod sa mga yaon; at pahihirapang apat na raang taon.

14 At yaon namang bansang kanilang paglilingkuran ay aking hahatulan: at pagkatapos ay aalis silang may malaking pag-aari.

15 Datapuwa't ikaw ay payapang pasa sa iyong mga magulang; at ikaw ay malilibing sa mabuting katandaan.

16 At sa ikaapat na salin ng iyong binhi, ay magsisipagbalik rito: sapagka't hindi pa nalulubos ang katampalasanan ng mga Amorrheo.

17 At nangyari, na paglubog ng araw, at pagdilim, na narito, ang isang hurnong umuusok, at ang isang tanglaw na nagniningas na dumaan sa gitna ng mga hinating hayop.

18 Nang araw na yaon, ang Panginoon ay nakipagtipan kay Abram, na nagsabi, Sa iyong binhi ibinigay ko ang lupaing ito, mula sa ilog ng Egipto hanggang sa malaking ilog, na ilog Eufrates.

19 Ang mga Cineo, at ang mga Ceneceo, at ang mga Cedmoneo,

20 At ang mga Heteo, at ang mga Pherezeo, at ang mga Refaim,

21 At ang mga Amorrheo, at ang mga Cananeo, at ang mga Gergeseo, at ang mga Jebuseo.

   

Aus Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #1835

studieren Sie diesen Abschnitt

  
/ 10837  
  

1835. And Abram drove them away. That this signifies that the Lord put them to flight, is evident from what has been said. And such also is the case with a church when it is beginning to recede from charity. Evils and the falsities thence derived are then more easily put to flight, for as yet the church is in a state that is not so far removed from charity, and thus men’s minds are more easily bent. But in process of time evils and the falsities derived from them increase, and so are confirmed and strengthened; and this is treated of in what follows.

[2] So far as possible the Lord is continually putting evils and falsities to flight, but through conscience. When conscience is relaxed, there is no medium through which the Lord can flow in, for the Lord’s influx with man is by means of charity into his conscience. But in place of this charity a new medium succeeds and is formed, which is external, namely, the fear of the law, fear for life, for honors and wealth, and the reputation from these. But these are not of conscience; they are only external bonds which enable a man to live in society with others, and to appear as a friend, whatsoever he may be inwardly.

[3] But this medium, or these bonds, are of no account in the other life, for there externals are removed, and everyone remains as he is internally. There are very many who have lived a moral and a civic life, have injured no one, have performed acts of friendship and civility, nay, have done good to many, but only for the sake of self, with a view to honors, gain, and the like. In the other life these are among the infernals, because they have nothing of good and truth within, but only evil and falsity, nay, hatred, revenge, cruelty, adulteries, which do not appear before man, that is to say insofar as the fears just referred to, which are external bonds, prevail.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.