Die Bibel

 

Genesis 15

Lernen

   

1 Pagkatapos ng mga bagay na ito ay dumating ang salita ng Panginoon kay Abram sa pangitain na nagsasabi, Huwag kang matakot, Abram: ako ang iyong kalasag, at ang iyong ganting pala na lubhang dakila.

2 At sinabi ni Abram, Oh Panginoong Dios, anong ibibigay mo sa akin, kung ako'y nabubuhay na walang anak at ang magaari ng aking bahay ay itong taga Damascong si Eliezer?

3 At sinabi ni Abram, Narito, hindi mo ako binigyan ng anak at, narito't isang ipinanganak sa aking bahay ang siyang tagapagmana ko.

4 At, narito, ang salita ng Panginoon ay dumating sa kaniya, na nagsabi, Hindi ang taong ito ang magiging tagapagmana mo; kundi lalabas sa iyong sariling katawan ang magiging tagapagmana mo.

5 At siya'y inilabas at sinabi, Tumingala ka ngayon sa langit, at iyong bilangin ang mga bituin, kung mabibilang mo: at sa kaniya'y sinabi, Magiging ganiyan ang iyong binhi.

6 At sumampalataya siya sa Panginoon; at ito'y ibinilang na katuwiran sa kaniya.

7 At sinabi sa kaniya, Ako ang Panginoon na nagpaalis sa iyo sa Ur ng mga Caldeo, upang ibigay sa iyo ang lupaing ito na manahin mo.

8 At sinabi niya, Oh Panginoong Dios, paanong pagkakilala ko na aking mamanahin?

9 At sinabi sa kaniya, Magdala ka rito sa akin ng isang dumalagang bakang tatlong taon ang gulang, at ng isang babaing kambing na tatlong taon ang gulang, at ng isang lalaking tupang tatlong taon ang gulang, at ng isang inakay na batobato at ng isang inakay na kalapati.

10 At dinala niya ang lahat ng ito sa kaniya, at pinaghati niya sa gitna, at kaniyang pinapagtapattapat ang kalakalahati; datapuwa't hindi hinati ang mga ibon.

11 At binababa ng mga ibong mangdadagit ang mga bangkay, at binubugaw ni Abram.

12 At nang lulubog na ang araw, ay nakatulog si Abram ng mahimbing; at, narito, ang isang kasindaksindak na malaking kadiliman ay sumakaniya.

13 At sinabi ng Dios kay Abram, Tunay na pakatalastasin mo, na ang iyong binhi ay magiging taga ibang bayan sa lupaing hindi kanila, at mangaglilingkod sa mga yaon; at pahihirapang apat na raang taon.

14 At yaon namang bansang kanilang paglilingkuran ay aking hahatulan: at pagkatapos ay aalis silang may malaking pag-aari.

15 Datapuwa't ikaw ay payapang pasa sa iyong mga magulang; at ikaw ay malilibing sa mabuting katandaan.

16 At sa ikaapat na salin ng iyong binhi, ay magsisipagbalik rito: sapagka't hindi pa nalulubos ang katampalasanan ng mga Amorrheo.

17 At nangyari, na paglubog ng araw, at pagdilim, na narito, ang isang hurnong umuusok, at ang isang tanglaw na nagniningas na dumaan sa gitna ng mga hinating hayop.

18 Nang araw na yaon, ang Panginoon ay nakipagtipan kay Abram, na nagsabi, Sa iyong binhi ibinigay ko ang lupaing ito, mula sa ilog ng Egipto hanggang sa malaking ilog, na ilog Eufrates.

19 Ang mga Cineo, at ang mga Ceneceo, at ang mga Cedmoneo,

20 At ang mga Heteo, at ang mga Pherezeo, at ang mga Refaim,

21 At ang mga Amorrheo, at ang mga Cananeo, at ang mga Gergeseo, at ang mga Jebuseo.

   

Aus Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #1680

studieren Sie diesen Abschnitt

  
/ 10837  
  

1680. 'And also the Amorites inhabiting Hazezon-tamar' means kinds of evils derived from this. This is clear from what has just been stated and also from the representation and meaning of 'the Amorites', dealt with at verse 16 of the next chapter. As for the evils and falsities against which the Lord fought, it should be recognized that they were spirits from hell who were ruled by evils and falsities, that is, they were hells that were full of such things, hells which were infesting the human race constantly. Those in hell have but one desire, to destroy everyone; and they find nothing more pleasurable than inflicting torture on others.

[2] All spirits in the next life are distinguished as follows: Those who wish evil on others are hellish or devilish spirits, whereas those who will good to others are good and angelic spirits. A person may know whom he is among, whether among those from hell or those who are angelic, from this: If he intends evil to his neighbour, thinks nothing but evil regarding him, and when possible actually does it, and takes delight in this, he is among spirits from hell and also becomes one himself in the next life. The person however who intends good to his neighbour, thinks nothing but good regarding him, and when possible actually does it, is among angelic spirits, and also becomes an angel in the next life. This is how one spirit is to be distinguished from another; so let the individual examine himself in this way to discover what he himself is really like.

[3] Refraining from evil when one is unable to do it or when one dare not do it amounts in the end to nothing; and doing good for selfish reasons also amounts to nothing. These are external considerations that are taken away in the next life. There it is a person's thought and intention that determine what he is. There are many spirits who because they were accustomed to do so in the world are able to speak virtuously, but it is discerned in an instant whether their mind or intention is in agreement with what they say. If it is not, a person is cast away among spirits in hell who are of his own genus and species.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.