Neu-christliche Bibelstudien

Die Bibel

 

Genesis 7

Lernen

   

1 και ειπεν κυριος ο θεος προς νωε εισελθε συ και πας ο οικος σου εις την κιβωτον οτι σε ειδον δικαιον εναντιον μου εν τη γενεα ταυτη

2 απο δε των κτηνων των καθαρων εισαγαγε προς σε επτα επτα αρσεν και θηλυ απο δε των κτηνων των μη καθαρων δυο δυο αρσεν και θηλυ

3 και απο των πετεινων του ουρανου των καθαρων επτα επτα αρσεν και θηλυ και απο των πετεινων των μη καθαρων δυο δυο αρσεν και θηλυ διαθρεψαι σπερμα επι πασαν την γην

4 ετι γαρ ημερων επτα εγω επαγω υετον επι την γην τεσσαρακοντα ημερας και τεσσαρακοντα νυκτας και εξαλειψω πασαν την εξαναστασιν ην εποιησα απο προσωπου της γης

5 και εποιησεν νωε παντα οσα ενετειλατο αυτω κυριος ο θεος

6 νωε δε ην ετων εξακοσιων και ο κατακλυσμος εγενετο υδατος επι της γης

7 εισηλθεν δε νωε και οι υιοι αυτου και η γυνη αυτου και αι γυναικες των υιων αυτου μετ' αυτου εις την κιβωτον δια το υδωρ του κατακλυσμου

8 και απο των πετεινων και απο των κτηνων των καθαρων και απο των κτηνων των μη καθαρων και απο παντων των ερπετων των επι της γης

9 δυο δυο εισηλθον προς νωε εις την κιβωτον αρσεν και θηλυ καθα ενετειλατο αυτω ο θεος

10 και εγενετο μετα τας επτα ημερας και το υδωρ του κατακλυσμου εγενετο επι της γης

11 εν τω εξακοσιοστω ετει εν τη ζωη του νωε του δευτερου μηνος εβδομη και εικαδι του μηνος τη ημερα ταυτη ερραγησαν πασαι αι πηγαι της αβυσσου και οι καταρρακται του ουρανου ηνεωχθησαν

12 και εγενετο ο υετος επι της γης τεσσαρακοντα ημερας και τεσσαρακοντα νυκτας

13 εν τη ημερα ταυτη εισηλθεν νωε σημ χαμ ιαφεθ υιοι νωε και η γυνη νωε και αι τρεις γυναικες των υιων αυτου μετ' αυτου εις την κιβωτον

14 και παντα τα θηρια κατα γενος και παντα τα κτηνη κατα γενος και παν ερπετον κινουμενον επι της γης κατα γενος και παν πετεινον κατα γενος

15 εισηλθον προς νωε εις την κιβωτον δυο δυο απο πασης σαρκος εν ω εστιν πνευμα ζωης

16 και τα εισπορευομενα αρσεν και θηλυ απο πασης σαρκος εισηλθεν καθα ενετειλατο ο θεος τω νωε και εκλεισεν κυριος ο θεος εξωθεν αυτου την κιβωτον

17 και εγενετο ο κατακλυσμος τεσσαρακοντα ημερας και τεσσαρακοντα νυκτας επι της γης και επληθυνθη το υδωρ και επηρεν την κιβωτον και υψωθη απο της γης

18 και επεκρατει το υδωρ και επληθυνετο σφοδρα επι της γης και επεφερετο η κιβωτος επανω του υδατος

19 το δε υδωρ επεκρατει σφοδρα σφοδρως επι της γης και επεκαλυψεν παντα τα ορη τα υψηλα α ην υποκατω του ουρανου

20 δεκα πεντε πηχεις επανω υψωθη το υδωρ και επεκαλυψεν παντα τα ορη τα υψηλα

21 και απεθανεν πασα σαρξ κινουμενη επι της γης των πετεινων και των κτηνων και των θηριων και παν ερπετον κινουμενον επι της γης και πας ανθρωπος

22 και παντα οσα εχει πνοην ζωης και πας ος ην επι της ξηρας απεθανεν

23 και εξηλειψεν παν το αναστημα ο ην επι προσωπου πασης της γης απο ανθρωπου εως κτηνους και ερπετων και των πετεινων του ουρανου και εξηλειφθησαν απο της γης και κατελειφθη μονος νωε και οι μετ' αυτου εν τη κιβωτω

24 και υψωθη το υδωρ επι της γης ημερας εκατον πεντηκοντα

   

Aus Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #661

studieren Sie diesen Abschnitt

  
/ 10837  
  

661. To destroy all flesh wherein is the breath of lives from under the heavens. That this signifies that the whole posterity of the Most Ancient Church would destroy themselves, is evident from what is said above, and from the description of them given before: that they derived by inheritance from their parents in succession such a genius that they more than others were imbued with direful persuasions; and especially for the reason that they immersed the doctrinal things of faith that they possessed in their cupidities. It is otherwise with those who have no doctrinal things of faith, but live entirely in ignorance; these cannot so act, and therefore cannot profane holy things, and thereby close up the way for remains; and consequently they cannot drive away from themselves the angels of the Lord.

[2] Remains, as has been said, are all things of innocence, all things of charity, all things of mercy, and all things of the truth of faith, which from his infancy a man has had from the Lord, and has learned. Each and all of these things are treasured up; and if a man had them not, there could be nothing of innocence, of charity, and of mercy, and therefore nothing of good and truth in his thought and actions, so that he would be worse than the savage wild beasts. And it would be the same if he had had the remains of such things and had closed up the way by foul cupidities and direful persuasions of falsity, so that they could not operate. Such were the antediluvians who destroyed themselves, and who are meant by “all flesh wherein is the breath of lives, under the heavens.”

[3] “Flesh” as before shown, signifies every man in general, and the corporeal man in particular. The “breath of lives” signifies all life in general, but properly the life of those who have been regenerated, consequently in the present case the last posterity of the Most Ancient Church. Although there was no life of faith remaining among them, yet as they derived from their parents something of seed therefrom which they stifled, it is here called the “breath of lives” or (as in Genesis 7:22) “in whose nostrils was the breathing of the breath of lives.” “Flesh under the heavens” signifies what is merely corporeal; the “heavens” are the things of the understanding that are of truth and the things of the will that are of good, on the separation of which from the corporeal a man can no longer live. What sustains man is his conjunction with heaven, that is, through heaven with the Lord.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org