Die Bibel

 

Genesis 12

Lernen

   

1 και ειπεν κυριος τω αβραμ εξελθε εκ της γης σου και εκ της συγγενειας σου και εκ του οικου του πατρος σου εις την γην ην αν σοι δειξω

2 και ποιησω σε εις εθνος μεγα και ευλογησω σε και μεγαλυνω το ονομα σου και εση ευλογητος

3 και ευλογησω τους ευλογουντας σε και τους καταρωμενους σε καταρασομαι και ενευλογηθησονται εν σοι πασαι αι φυλαι της γης

4 και επορευθη αβραμ καθαπερ ελαλησεν αυτω κυριος και ωχετο μετ' αυτου λωτ αβραμ δε ην ετων εβδομηκοντα πεντε οτε εξηλθεν εκ χαρραν

5 και ελαβεν αβραμ την σαραν γυναικα αυτου και τον λωτ υιον του αδελφου αυτου και παντα τα υπαρχοντα αυτων οσα εκτησαντο και πασαν ψυχην ην εκτησαντο εν χαρραν και εξηλθοσαν πορευθηναι εις γην χανααν και ηλθον εις γην χανααν

6 και διωδευσεν αβραμ την γην εις το μηκος αυτης εως του τοπου συχεμ επι την δρυν την υψηλην οι δε χαναναιοι τοτε κατωκουν την γην

7 και ωφθη κυριος τω αβραμ και ειπεν αυτω τω σπερματι σου δωσω την γην ταυτην και ωκοδομησεν εκει αβραμ θυσιαστηριον κυριω τω οφθεντι αυτω

8 και απεστη εκειθεν εις το ορος κατ' ανατολας βαιθηλ και εστησεν εκει την σκηνην αυτου βαιθηλ κατα θαλασσαν και αγγαι κατ' ανατολας και ωκοδομησεν εκει θυσιαστηριον τω κυριω και επεκαλεσατο επι τω ονοματι κυριου

9 και απηρεν αβραμ και πορευθεις εστρατοπεδευσεν εν τη ερημω

10 και εγενετο λιμος επι της γης και κατεβη αβραμ εις αιγυπτον παροικησαι εκει οτι ενισχυσεν ο λιμος επι της γης

11 εγενετο δε ηνικα ηγγισεν αβραμ εισελθειν εις αιγυπτον ειπεν αβραμ σαρα τη γυναικι αυτου γινωσκω εγω οτι γυνη ευπροσωπος ει

12 εσται ουν ως αν ιδωσιν σε οι αιγυπτιοι ερουσιν οτι γυνη αυτου αυτη και αποκτενουσιν με σε δε περιποιησονται

13 ειπον ουν οτι αδελφη αυτου ειμι οπως αν ευ μοι γενηται δια σε και ζησεται η ψυχη μου ενεκεν σου

14 εγενετο δε ηνικα εισηλθεν αβραμ εις αιγυπτον ιδοντες οι αιγυπτιοι την γυναικα οτι καλη ην σφοδρα

15 και ειδον αυτην οι αρχοντες φαραω και επηνεσαν αυτην προς φαραω και εισηγαγον αυτην εις τον οικον φαραω

16 και τω αβραμ ευ εχρησαντο δι' αυτην και εγενοντο αυτω προβατα και μοσχοι και ονοι παιδες και παιδισκαι ημιονοι και καμηλοι

17 και ητασεν ο θεος τον φαραω ετασμοις μεγαλοις και πονηροις και τον οικον αυτου περι σαρας της γυναικος αβραμ

18 καλεσας δε φαραω τον αβραμ ειπεν τι τουτο εποιησας μοι οτι ουκ απηγγειλας μοι οτι γυνη σου εστιν

19 ινα τι ειπας οτι αδελφη μου εστιν και ελαβον αυτην εμαυτω εις γυναικα και νυν ιδου η γυνη σου εναντιον σου λαβων αποτρεχε

20 και ενετειλατο φαραω ανδρασιν περι αβραμ συμπροπεμψαι αυτον και την γυναικα αυτου και παντα οσα ην αυτω και λωτ μετ' αυτου

   

Aus Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #1461

studieren Sie diesen Abschnitt

  
/ 10837  
  

1461. And Abram went down into Egypt to sojourn. That this signifies instruction in knowledges [cognitiones] from the Word is evident from the signification of “Egypt,” and from the signification of “sojourning.” That “Egypt” signifies the memory-knowledge of knowledges, and that “to sojourn” signifies to be instructed, will be seen presently. That in His childhood the Lord was instructed as are other men, is evident from the passages in Luke that were adduced in the explication of verse 9, in n. 1457); and also from what has been said just above concerning the external man, which cannot be reduced to correspondence and agreement with the internal except by means of knowledges. The external man is corporeal and sensuous; nor does it receive anything celestial and spiritual unless knowledges are implanted in it, as in ground; for in these celestial things can have their recipient vessels. But the knowledges must be from the Word. Knowledges from the Word are such that they are open from the Lord Himself; for the Word itself is from the Lord through heaven, and the Lord’s life is in all things of the Word, both in general and in particular, although it does not so appear in the external form. Hence it may be seen that in His childhood the Lord did not will to imbue Himself with any other knowledges than those of the Word, which was open to Him, as before said, from Jehovah Himself, His Father, with whom He was to be united and become One; and this the more, because nothing is said in the Word that does not in its inmosts have regard to Him, and that has not first come from Him; for the Human Essence was only a something that was added to His Divine Essence that was from eternity.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.