Die Bibel

 

Genezo 6

Lernen

   

1 Kaj kiam la homoj komencis multigxi sur la tero kaj al ili naskigxis filinoj,

2 tiam la filoj de Dio vidis la filinojn de la homoj, ke ili estas belaj; kaj ili prenis al si edzinojn el cxiuj, kiujn ili elektis.

3 Kaj la Eternulo diris: Ne regos Mia spirito inter la homoj eterne, pro iliaj pekoj, cxar ili estas karno; ilia vivo estu cent dudek jaroj.

4 Gigantoj estis sur la tero en tiu tempo, ecx post kiam la filoj de Dio venis al la filinoj de la homoj kaj cxi tiuj naskis al ili. Tio estis la fortuloj, tre famaj de plej antikva tempo.

5 Kaj la Eternulo vidis, ke granda estas la malboneco de la homoj sur la tero kaj ke cxiuj pensoj kaj intencoj de iliaj koroj estas nur malbono en cxiu tempo;

6 tiam la Eternulo pentis, ke Li kreis la homon sur la tero, kaj Li afliktigxis en Sia koro.

7 Kaj la Eternulo diris: Mi ekstermos de sur la tero la homon, kiun Mi kreis, de la homo gxis la brutoj, gxis la rampajxoj, kaj gxis la birdoj de la cxielo; cxar Mi pentas, ke Mi ilin kreis.

8 Sed Noa akiris placxon en la okuloj de la Eternulo.

9 Jen estas la historio de Noa: Noa estis homo virta kaj senmakula en sia generacio; kun Dio Noa iradis.

10 Kaj naskigxis al Noa tri filoj: SXem, HXam, kaj Jafet.

11 Kaj la tero malvirtigxis antaux Dio, kaj la tero plenigxis de maljustajxoj.

12 Kaj Dio vidis la teron, ke gxi malvirtigxis, cxar cxiu karno malvirtigis sian vojon sur la tero.

13 Kaj Dio diris al Noa: La fino de cxiu karno venis antaux Min, cxar la tero plenigxis de maljustajxoj per ili, kaj jen Mi pereigos ilin kun la tero.

14 Faru al vi arkeon el ligno gofera; apartajxojn faru en la arkeo, kaj sxmiru gxin per pecxo interne kaj ekstere.

15 Kaj faru gxin tiamaniere: tricent ulnoj estu la longo de la arkeo, kvindek ulnoj gxia largxo, kaj tridek ulnoj gxia alto.

16 Fenestron faru en la arkeo, supre, kun la alto de unu ulno, kaj la pordon de la arkeo vi faros en la flanko; malsupran spacon, duan spacon, kaj trian spacon faru en gxi.

17 Kaj jen Mi venigos akvan diluvon sur la teron, por ekstermi cxiun karnon, kiu havas en si spiriton de vivo sub la cxielo; cxio, kio estas sur la tero, pereos.

18 Kaj Mi starigos Mian interligon kun vi; kaj vi eniros en la arkeon, vi kaj viaj filoj kaj via edzino kaj la edzinoj de viaj filoj kune kun vi.

19 Kaj el cxiuj vivajxoj, el cxiu karno, enkonduku po unu paro el cxiuj en la arkeon, ke ili restu vivaj kun vi; virbesto kaj virinbesto ili estu.

20 El la birdoj laux iliaj specoj, kaj el la brutoj laux iliaj specoj, el cxiuj rampajxoj de la tero laux iliaj specoj, po paro el cxiuj eniru kun vi, por resti vivaj.

21 Kaj vi prenu al vi el cxiuj mangxajxoj, kiuj estas mangxataj, kaj kolektu al vi; kaj gxi estu por vi kaj por ili por mangxi.

22 Kaj Noa tion faris; cxion, kiel Dio al li ordonis, tiel li faris.

   

Aus Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #675

studieren Sie diesen Abschnitt

  
/ 10837  
  

675. As to its being said “the fowl after its kind” “the beast after its kind” and “the creeping thing after its kind” be it known that in every man there are innumerable genera, and still more innumerable species, of the things of understanding and of will, and that all these are most distinct from one another, although man does not know it. But during the regeneration of man the Lord draws them out, each and all in their order, and separates and disposes them so that they may be bent toward truths and goods and may be conjoined with them, and this with diversity according to the states, which also are innumerable. All these things can never be made perfect even to eternity, as each genus, each species, and each state, comprehends things illimitable even when uncompounded, and still more in combination. A man does not so much as know this fact; still less can he know in what manner he is regenerated. This is what the Lord says to Nicodemus concerning man’s regeneration:

The wind bloweth where it listeth, and thou hearest the sound thereof, but knowest not whence it cometh, or whither it goeth. So is everyone that is born of the spirit (John 3:8).

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.