Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Genesis 6

Studie

   

1-2 As əggazan aytedan šin n əfələyləy əwazawazan daɣ əddənet. Ənayan maddanəs ən jənnawan as šibararen šin d-əhunen daɣ-san əhossaynat amaran əsaṇṇafranan daɣ-asnat šin oggaman əzlafan-tanat.

3 Təzzar iṇṇa Əməli: «iṃan-in wər z-əɣsəran aytedan faw fəlas kəl əddənet a əṃosan amaran wər z-ələsan təməddurt dəffər ṭameday n awatay əd ṣanatat təṃərwen.»

4 Daɣ azzaman win əd win dəffər-san əllan-tu jobbaran daɣ əddənet ad d-ətihunen daɣ əddənet id namanṣan maddanəs ən jənnawan əd təbararen n aytedan. Ijobbaran win əṃosan meddan ən məṣṣərha n azzaman win ərunen.

5 Inay Əməli as aššar n aytedan iggət fəl aṃadal, amaran əṇṇiyat ən wallan-nasan faw wər təddig ar s arak-mazalan.

6 Əzzuran ṃan n Əməli, imməg̣raz axluk n awedan.

7 Iṇṇa Əməli daɣ man-net: «Ad-əməṣaɣ aytedan win d-əxlaka daɣ əddənet, əməṣaɣ tolas tawaqqast əd hərwan kul əd lumet-lumet əd g̣ədad fəlas təmag̣rizt a əgeɣ axluk-nasan.»

8 Mišan Nux ənta igraw arraxmat ɣur Əməli. ƏTTƏRIX ƏN NUX Ənta da əzzurriya ən Nux: Nux aləs n alɣadil a imoṣ, oɣadan ɣur aytedan daɣ azzaman-net, iha tarrayt ta n Məššina. Nux eraw bararan karad: əṃosnen Šem, Xam əd Yafet.

11 Daɣ azzaman win, əddənet təɣšad daɣ iḍuf ən Məššina, təḍkar tallabəst.

12 Inay Məššina as əddənet təɣšad fəlas šixəllak kul əɣšadan alxalan-nasnat.

13 Iṇṇa Məššina i Nux: «Tilkamat ən təməddurt ən təxəllak kul a du-toṣat fəlas əddənet a təḍkar tallabəst fəl əddəlil n aytedan, a di da fəlas a-tan-əhləka əntanay d aṃadal kul.

14 Əɣrəf i ṃan-nak attin iknan təzzəwwərt ad-ak-iqqəl aɣlal n aṃan tagaq-qu daɣ ašək igan eṣəm gofer əd yel as itawaṇṇu qanim olan d afazaw, taɣmaq-qu daɣ madɣar ən kolta fəl afalla-nnet d aṃṃas-net.

15 Ənta da təməwit t'as tu za təɣrəfa: təzzəgrət-net ad təqqəl karadat ṭəmad n əɣil, tasaga-nnet ṣəmmosat təṃərwen, amaran təzzəgrət-net s afalla karadat təṃərwen n əɣil.

16 Səfəl-tu təzəzzəgre səmmud n afalla-nnet s əɣil, tagaɣ-as tsəhərt fəl iyyat daɣ təsəgwen-net tagaq-qu karad ṇan misawarnen.

17 Amaran nak ad-in-assaglaɣ əlwabil n aṃan s əddənet fəl ad ihlək a təqqal təxlək təsaṇfasat, a wa ihan əddənet kul ad aṃṃat.

18 Mišan kay ad-ak-əssəbdəda arkawal ən taṣṣaqq-in. Ad- təggəzaɣ attin kay əd bararan-nak əd tənṭut-nak əd təḍoden ən bararan-nak.

19 Təzzugəzaɣ attin əkkulluk n əššin mudaran, yay əd təntay, daɣ əkkulluk n əzzənəf fəl ad d-ərəgan ɣur-ək əntanay da.

20 A kay d-aṣin mudaran kul s əššin əššin: daɣ əkkulluk n əzzənəf ən g̣ədad, d əkkuluk n əzzənəf ən tawaqqast əd hərwan d əkkulluk n əzzənəf ən lumet-lumet fəl ad d-ərəgan.

21 Amaran kay ədkəl daɣ šətša kul win ətamatšinen tagaq-qan allaw fəl a sər-san təddəram kay dər-san.»

22 Aratan win kul ig-en Nux əṃosan aratan win as t-omar Məššina.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 662

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

662. Everything that is in the earth shall expire. This signifies those who were of that church and had become of this quality. It has been shown before that the “earth” does not mean the whole world, but only those who were of the church. Thus no deluge was meant here, still less a universal deluge, but the expiring or suffocation of those who existed there, when they were separated from remains, and thereby from the things of the understanding that are of truth and the things of the will that are of good, and therefore from the heavens. That the “earth” signifies the region where the church is, and therefore those who live there, may be confirmed by the following passages from the Word, in addition to those already cited.

In Jeremiah:

Thus hath said Jehovah, The whole earth shall be desolate; yet will I not make a consummation. For this shall the earth mourn, and the heavens above shall be black (Jeremiah 4:27-28).

Here the “earth” denotes those who dwell where the church is that is vastated.

In Isaiah:

I will move the heavens, and the earth shall be shaken out of her place (Isaiah 13:13).

The “earth” denotes the man who is to be vastated, where the church is.

In Jeremiah:

The slain of Jehovah shall be at that day from the end of the earth even unto the end of the earth (Jeremiah 25:33).Here the “end of the earth” does not signify the whole world, but only the region where the church was, and consequently the men who were of the church. Again:

I will call for a sword upon all the inhabitants of the earth; a tumult shall come even to the end of the earth; for Jehovah hath a controversy with the nations (Jeremiah 25:29, 31).

In this passage, in like manner, the whole world is not meant, but only the region where the church is, and therefore the inhabitant or man of the church; the “nations” here denote falsities.

In Isaiah:

Behold, Jehovah cometh forth out of His place to visit the iniquity of the inhabitant of the earth (Isaiah 26:21).

Here the meaning is the same. Again:

Have ye not heard? hath it not been told you from the beginning? have ye not understood the foundations of the earth (Isaiah 40:21)?

Again:

Jehovah, that createth the heavens, God Himself that formeth the earth and maketh it, He establisheth it (Isaiah 45:18).

The “earth” denotes the man of the church.

In Zechariah:

The saying of Jehovah, who stretcheth out the heavens, and layeth the foundation of the earth, and formeth the spirit of man in the midst of him (Zechariah 12:1),

where the “earth” manifestly denotes the man of the church. The “earth” is distinguished from the “ground” as are the man of the church and the church itself, or as are love and faith.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org