Bible

 

Genesis 42

Studie

   

2 «Nak əsleɣ as Masar ih'et alkama, ərəsat tat, zanzat ana du daɣ-as a dana wər anɣu laz.»

3 Ərasan ṃaraw məqqaran ən Yusəf sas Masar ad d azzanzin daɣ-as alkama.

4 Yaqub wər dər-san iššedaw Benyamin wa n amaḍray ən Yusəf fəlas iṇṇa iksud a tu təgrəw təkma iyyat əntada.

5 Əglan maddanəs n Israyil əddewan d aytedan wiyyaḍ əntanay da əgmaynen alkama fəlas akal ən Kanan əntada ewad t'in laz.

6 Yusəf ənta azzaran y akal, ənta a innəṭṭafan əd taɣawšay ta n nazzan n alkama y aytedan kul win n akal. Iməqqaran-net as t'in oṣan əssəjadan dat-əs daɣ aṃadal.

7 Inay Yusəf iməqqaran-net ɣas izday tan mišan iṣṣəkn'en as wər tan izday, iharaššat tan iṇṇ'aṣan: «Məni du təfalam?» Əjjəwwaban as, əṇṇan as: «Akal wa n Kanan a du nəfal fəl a du nəzzanzu isudar.»

8 Yusəf izday iməqqaran-net mišan əntanay wər t'əzdayan.

9 Iktad du Yusəf targəten ši ṇad itag sər-san, təzzar iṇṇ'aṣan: «Kawanay inaṣṣasaman a təṃosam, toṣam du fəl ad tənəyam idaggan win ərkamnen daɣ akal.»

10 Əṇṇan as: «Kala kala əmizwar, eklan nak nakkanay, aṣṣa ɣas a du nəga ad nazzanzu isudar.

11 Nakkanay ket nana abba nnana iyyanda, nakkanay aytedan ən təfləst a nəṃos, wər nəṃos inaṣṣasaman.»

12 «Kala, kala, iṇṇ-asan, toṣam du fəl ad tənəyam idaggan win ərkamnen daɣ akal!»

13 Əjjəwwaban as: «Nakkanay eklan nak ṃaraw-ena d əššin eraw ana aləs iyyanda ən Kanan. Amaḍray nnana wa ənḍərran noyyay in ɣur abba nnana, aṃaran wa das waššaran aba tu.»

14 Iṇṇ-assan Yusəf: «Nak adi da a dawan əṇṇe kawanay inaṣṣasaman a təṃosam.

15 Aṃaran a kawan ajjarraba: " Əhadaɣ awan s eṣəm ən Firɣawna kud təfalam da iket wər di d oṣa amaḍray nnawan.

16 Saglat iyyan daɣ wan a t'id'awəy, kawanay aṃaran at takkim kasaw, a kawan ajjarraba har əṣṣəna kud a wa di təgannam tidət wala bahu, as wər iga di əhada s eṣəm ən Firɣawna as kawanay inaṣṣasaman.»

17 Ig'en daɣ kasaw har əgan karad aḍan.

18 As ig'əzəl wa n karad, iṇṇ'asan Yusəf: «Agat a wa dawan z aṇṇa, a kawan ayya təddaram, fəlas Məššina a əksuda.

19 Kud tidət as təṃosam aytedan ən təfləst ayyaq qawan, aqqam du iyyan daɣ wan daɣ kasaw, kawanay taglim tawəyam alkama y aɣaywan nawan iha laz.

20 Təzzar tawəyam i du amaḍray nnawan ad əṣṣənaɣ as tidət a di təgam aṃaran wər za taṃṃatim.» Ərdan s a wen da.

21 Ad ətinəməṇṇin gar-essan, tidət as nətawaddab fəl əddəlil n amaḍray nnana. Tərəmmeq ta iga as daɣ-na igammay a tu nayyu mišan wər das nəṣṣəsam, tərəmmeq tədi da a nəga azal a.

22 Iššewal Ruben iṇṇ-asan: «Wərge əmalaɣ awan as dawan əṇṇeɣ ad wər tagim abakkaḍ iṃosan təkma ən barar di? Mišan wər di təṣṣəsamam. Əmərədda azni-net a daɣ-na itawaran.»

23 Iməqqaran-net wər əṣṣenan as Yusəf igra a wa əgannan, fəlas əməššewəl a illan gar-es dər-san.

24 Igguk kan in ad ihallu. adi iqqal du fəl ad asan iššiwəl, obaz daɣ-san Šimehon issəɣfal tu dat šiṭṭawen nasan.

25 Omar Yusəf y a dasan təwəṭkəran sumad nasan alkama, itəwəssuɣəl tan əzrəf nasan, akk iyyan itəwəgget as əzrəf-net daɣ əsaməd-net. Omar tolas a tan itəwəkfu allaw. Itawagg'asan a wen da.

26 Əṭṭərken isumad nasan fəl əzdan nasan, əglan.

27 As oṣan edag iyyan a daɣ z aṇsin ora iyyan daɣ-san əsaməd wa-net fəl ad d'ikkəs y ajad-net a itša təzzar inay azrəf-net daɣ əmi n əsaməd.

28 Iṇṇa i midawan-net: «Ənəyat azrəf in itawasaɣal i du, ənta da ihan əsaməd in da,» təzzar təggaz tan ṭasa, təṇdaw tan taysəst, ad ətinəməṇṇin gar-essan: «Ma dana itag Məššina da?»

29 As din oṣan abba nnasan Yaqub daɣ Kanan əmalan as arat wa tan igrawan kul, əṇṇan as:

30 «Aləs wa iṃosan əmizwar ən Masar as din noṣa iharaššat ana, iṇṇa:" Kawanay inaṣṣasaman a təṃosam. "

31 Nəṇṇ'as nakkanay aytedan ən təfləst, wər nəṃos inaṣṣasaman.

32 Nakkanay ṃaraw-ena d əššin nədraw abba, iyyan daɣ-na aba tu, wa daɣ-na ənḍarran iqqim in ɣur abba nnana daɣ akal ən Kanan. Təzzar iṇṇ-ana əmizwar ən Masar: " Arat w'as z əṣṣəna kud aytedan ən təfləst a təṃosam,

33 wədi a du tayyim ɣur-i iyyan daɣ-wan tətkəlam alkama tawəyam tu y iɣawnatan nawan a əlluznen.

34 As din toṣam tawəyam i du aṃadray nnawan wa n alallawa ad əṣṣənaɣ as wər təṃosam inaṣṣasaman mišan aytedan ən təfləst, amaran əssuɣəlaq qawan amaḍray nnawan, akfaq qawan turagat ad təssəɣləyam i təɣawšiwen nawan daɣ akal."»

35 As əggazan šin n ikus n alkama akk iyyan oṣ'in daɣ əsaməd-net əsəkməs n əzrəf-net. As ənnayan isəkmas n əzrəf nasan təggaz tan ṭasa əntanay əd ši-ssan.

36 Iṇṇ'asan abba nnaṣan Yaqub: «Bararan in a dər-i təzammazzayam, Yusəf abas t'illa, ilkam as Šimehon, amaran taram ad tawəyam Benyamin. Adi kul nak ad d iqqal.»

37 Iṇṇ'as Ruben: «As dak du wər ewaya Benyamin tanɣa bararan in ann əššin. Əfləs i sər-əs, a dak k'id'əssuɣəla.»

38 Iṇṇ'as Yaqub: «Barar in wər dər-wan iddew, fəlas amaqqar-net aba tu iqqim du ɣas-net. As tu təgraw təkma daɣ əšikəl nawan nak a waššaran a a di tawəyam s alaxirat fəl tayyant-net.»

   

Bible

 

Genesis 43:12

Studie

       

12 Awəyat əṇətfus n əzrəf, təssuɣəlam iṃan nawan a wa dd itawaggan daɣ sumad nawan, mijas təɣilt ɣas adi.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 5413

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

5413. 'For he said, Perhaps harm may come to him' means that without the celestial of the spiritual, which is 'Joseph', that intermediary will perish. This is clear from the meaning of 'coming to harm' here as perishing. These words were spoken by Benjamin's father because he loved him and was afraid that he would perish among his brothers, as Joseph had done. But they have been quoted and incorporated into the Word because of the internal sense, which is that if the intermediary is present with external things alone without the internal it will perish, the intermediary being 'Benjamin', the external things 'the sons of Jacob', and the internal 'Joseph'. Indeed the intermediary perishes whenever it exists with external things alone without the internal, for the situation with the intermediary is this: It derives its being from what is internal and is therefore also kept in being from there; for it is brought into being when the internal beholds the external, when the affection and intention exists there to link that external to itself. Accordingly what is intermediate exists joined to the internal; and extending from the internal it is joined to the external, but not to the external without the internal. From this it is evident that if the intermediary is present with the external alone it will perish. What is more, it is a law common both to things in the spiritual world and to those in the natural world that anything prior can remain in being with what is prior to that, but not with what is posterior without what is prior to it. If it exists solely with what is posterior it will perish. The reason for this is that everything unconnected to something prior to itself is unconnected to Him who is the First, the Source of all that comes into being and is kept in being.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.