Bible

 

Mateo 5

Studie

   

1 At pagkakita sa mga karamihan, ay umahon siya sa bundok: at pagkaupo niya, ay nagsilapit sa kaniya ang kaniyang mga alagad:

2 At binuka niya ang kaniyang bibig at tinuruan sila, na sinasabi,

3 Mapapalad ang mga mapagpakumbabang-loob: sapagka't kanila ang kaharian ng langit.

4 Mapapalad ang nangahahapis: sapagka't sila'y aaliwin.

5 Mapapalad ang maaamo: sapagka't mamanahin nila ang lupa.

6 Mapapalad ang nangagugutom at nangauuhaw sa katuwiran: sapagka't sila'y bubusugin.

7 Mapapalad ang mga mahabagin: sapagka't sila'y kahahabagan.

8 Mapapalad ang mga may malinis na puso: sapagka't makikita nila ang Dios.

9 Mapapalad ang mga mapagpayapa: sapagka't sila'y tatawaging mga anak ng Dios.

10 Mapapalad ang mga pinaguusig dahil sa katuwiran: sapagka't kanila ang kaharian ng langit.

11 Mapapalad kayo pagka kayo'y inaalimura, at kayo'y pinaguusig, at kayo'y pinagwiwikaan ng sarisaring masama na pawang kasinungalingan, dahil sa akin.

12 Mangagalak kayo, at mangagsayang totoo: sapagka't malaki ang ganti sa inyo sa langit: sapagka't gayon din ang kanilang pagkausig sa mga propeta na nangauna sa inyo.

13 Kayo ang asin ng lupa: nguni't kung ang asin ay tumabang, ay ano ang ipagpapaalat? wala nang ano pa mang kabuluhan, kundi upang itapon sa labas at yurakan ng mga tao.

14 Kayo ang ilaw ng sanglibutan. Ang isang bayan na natatayo sa ibabaw ng isang bundok ay hindi maitatago.

15 Hindi rin nga pinaniningasan ang isang ilawan, at inilalagay sa ilalim ng isang takalan, kundi sa talagang lalagyan ng ilaw; at lumiliwanag sa lahat ng nangasa bahay.

16 Lumiwanag na gayon ang inyong ilaw sa harap ng mga tao; upang mangakita nila ang inyong mabubuting gawa, at kanilang luwalhatiin ang inyong Ama na nasa langit.

17 Huwag ninyong isiping ako'y naparito upang sirain ang kautusan o ang mga propeta: ako'y naparito hindi upang sirain, kundi upang ganapin.

18 Sapagka't katotohanang sinasabi ko sa inyo, Hanggang sa mangawala ang langit at ang lupa, ang isang tuldok o isang kudlit, sa anomang paraan ay hindi mawawala sa kautusan, hanggang sa maganap ang lahat ng mga bagay.

19 Kaya't ang sinomang sumuway sa isa sa kaliitliitang mga utos na ito, at ituro ang gayon sa mga tao, ay tatawaging kaliitliitan sa kaharian ng langit: datapuwa't ang sinomang gumanap at ituro, ito'y tatawaging dakila sa kaharian ng langit.

20 Sapagka't sinasabi ko sa inyo, na kung hindi hihigit ang inyong katuwiran sa katuwiran ng mga eskriba at mga Fariseo, sa anomang paraan ay hindi kayo magsisipasok sa kaharian ng langit.

21 Narinig ninyo na sinabi sa mga tao sa una, Huwag kang papatay; at ang sinomang pumatay ay mapapasa panganib sa kahatulan:

22 Datapuwa't sinasabi ko sa inyo, na ang bawa't mapoot sa kaniyang kapatid ay mapapasa panganib sa kahatulan; at ang sinomang magsabi sa kaniyang kapatid, Raca, ay mapapasa panganib sa Sanedrin; at ang sinomang magsabi, Ulol ka, ay mapapasa panganib sa impierno ng apoy.

23 Kaya't kung inihahandog mo ang iyong hain sa dambana, at doo'y maalaala mo na ang iyong kapatid ay mayroong anomang laban sa iyo,

24 Iwan mo roon sa harap ng dambana ang hain mo, at yumaon ka ng iyong lakad, makipagkasundo ka muna sa iyong kapatid, at kung magkagayon ay magbalik ka at ihandog mo ang iyong hain.

25 Makipagkasundo ka agad sa iyong kaalit, samantalang ikaw ay kasama niya sa daan; baka ibigay ka ng kaalit mo sa hukom, at ibigay ka ng hukom sa punong kawal, at ipasok ka sa bilangguan.

26 Katotohanang sinasabi ko sa iyo, Hindi ka aalis doon sa anomang paraan, hanggang hindi mo mapagbayaran ang katapustapusang beles.

27 Narinig ninyong sinabi, Huwag kang mangangalunya:

28 Datapuwa't sinasabi ko sa inyo, na ang bawa't tumingin sa isang babae na taglay ang masamang hangad ay nagkakasala, na ng pangangalunya sa kaniyang puso.

29 At kung ang kanan mong mata ay nakapagpapatisod sa iyo, ay dukitin mo, at iyong itapon: sapagka't may mapapakinabang ka pa na mawala ang isa sa mga sangkap ng iyong katawan, at huwag ang buong katawan mo ay mabulid sa impierno.

30 At kung ang kanan mong kamay ay nakapagpapatisod sa iyo, ay putulin mo, at iyong itapon: sapagka't may mapapakinabang ka pa na mawala ang isa sa mga sangkap ng iyong katawan, at huwag ang buong katawan mo ay mapasa impierno.

31 Sinabi rin naman, Ang sinomang lalake na ihiwalay na ang kaniyang asawa, ay bigyan niya siya ng kasulatan ng paghihiwalay:

32 Datapuwa't sinasabi ko sa inyo, na ang sinomang lalake na ihiwalay ang kaniyang asawa, liban na lamang kung sa pakikiapid ang dahil, ay siya ang sa kaniya'y nagbibigay kadahilanan ng pangangalunya: at ang sinomang magasawa sa kaniya kung naihiwalay na siya ay nagkakasala ng pangangalunya.

33 Bukod sa rito'y inyong narinig na sinabi sa mga tao sa una, Huwag kang manunumpa ng di katotohanan, kundi tutupdin mo sa Panginoon ang iyong mga sumpa:

34 Datapuwa't sinasabi ko sa inyo, Huwag ninyong ipanumpa ang anoman; kahit ang langit, sapagka't siyang luklukan ng Dios;

35 Kahit ang lupa, sapagka't siyang tungtungan ng kaniyang mga paa; kahit ang Jerusalem, sapagka't siyang bayan ng dakilang Hari.

36 Kahit man ang ulo mo ay huwag mong ipanumpa, sapagka't hindi ka makagagawa ng isang buhok na maputi o maitim.

37 Datapuwa't ang magiging pananalita ninyo'y, Oo, oo; Hindi, hindi; sapagka't ang humigit pa rito ay buhat sa masama.

38 Narinig ninyong sinabi, Mata sa mata, at ngipin sa ngipin:

39 Datapuwa't sinasabi ko sa inyo, Huwag kayong makilaban sa masamang tao: kundi sa sinomang sa iyo'y sumampal sa kanan mong pisngi, iharap mo naman sa kaniya ang kabila.

40 At sa magibig na ikaw ay ipagsakdal, at kunin sa iyo ang iyong tunika, ay iwan mo rin naman sa kaniya ang iyong balabal.

41 At sa sinomang pipilit sa iyo na ikaw ay lumakad ng isang milya, ay lumakad ka ng dalawang milya na kasama niya.

42 Bigyan mo ang sa iyo'y humihingi, at huwag mong talikdan ang sa iyo'y nangungutang.

43 Narinig ninyong sinabi, Iibigin mo ang iyong kapuwa, at kapopootan mo ang iyong kaaway:

44 Datapuwa't sinasabi ko sa inyo, Ibigin ninyo ang inyong mga kaaway, at idalangin ninyo ang sa inyo'y nagsisiusig;

45 Upang kayo'y maging mga anak ng inyong Ama na nasa langit: sapagka't pinasisikat niya ang kaniyang araw sa masasama at sa mabubuti, at nagpapaulan sa mga ganap at sa mga hindi ganap.

46 Sapagka't kung kayo'y iibig sa nangagsisiibig lamang sa inyo, ano ang ganti na inyong kakamtin? hindi baga gayon din ang ginagawa ng mga maniningil ng buwis?

47 At kung ang mga kapatid lamang ninyo ang inyong babatiin, ano ang kalabisan ng inyong ginagawa? hindi baga gayon din ang ginagawa ng mga Gentil?

48 Kayo nga'y mangagpakasakdal, na gaya ng inyong Ama sa kalangitan na sakdal.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 9408

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

9408. 'And it was like the substance of the sky for clearness' means the translucence of the angelic heaven. This is clear from the meaning of 'the sky (or heaven)' as the angelic heaven, dealt with below; and from the meaning of 'clearness' or purity of substance, when said of the sky, as translucence. What the translucence of the angelic heaven is when the Word is the subject must be stated briefly. The angelic heaven is said to be translucent when God's truth shines through; for the whole of heaven is nothing other than a receptacle of God's truth. Each angel is an individual recipient of it, so that all the angels or heaven as a whole is a general recipient. This explains why heaven is called 'God's dwelling-place' and also 'God's throne'. For 'dwelling-place' means God's truth emanating from the Lord and received in the inmost heaven, which in comparison is good, 8269, 8309; and 'throne' means God's truth emanating from the Lord and received in the middle heaven, 5313, 6397, 8625, 9039. Since that which shines through, out of the sense of the letter of the Word, is God's truth as it exists in the heavens, it is the angelic heaven that shines through. For the Word is Divine Truth adjusted to all the heavens, and as a consequence of this it joins the heavens to the world, that is, angels to men, 2143, 7153, 7381, 8920, 9094 (end), 9212 (end), 9216 (end), 9357, 9396. From all this it is evident what the words 'the translucence of the angelic heaven' are used to mean.

[2] The reasons why in the internal sense 'the sky (or heaven)' means the angelic heaven lie with correspondence and also with the appearance. So it is that where the words 'heavens' and 'heavens of heavens' occur in the Word the angelic heavens are meant in the internal sense. For the ancients had no other idea of the visible sky than this, that the inhabitants of heaven lived there and that the stars were their dwelling-places. At the present day too, simple people - especially young children - have the same idea. So it is also that people look upwards to the sky or heaven when they worship God. This action too arises from correspondence; for a sky with stars appears in the next life, but this is not the sky seen by people in the world. Instead it is a sky that takes on an appearance which accords with the spirits and angels' state of intelligence and wisdom. The stars in it are cognitions or knowledge of goodness and truth, and the clouds which are sometimes seen in the sky vary in meaning according to their colours, translucence, and movements, the blue of the sky being truth transparent with good. All this goes to prove that by 'heavens' the angelic heavens are meant. But by the angelic heavens God's truths are meant, because angels are recipients of God's truth emanating from the Lord.

[3] Similar things are meant by 'heavens' in David,

Praise Jehovah, heavens of heavens, and waters that are above the heavens! Psalms 148:4.

In the same author,

Make melody to the Lord who rides above the heaven of the heaven of old. Psalms 68:33.

In the same author,

By the Word of Jehovah were the heavens made, and all the host of them by the spirit 1 of His mouth. Psalms 33:6.

In the same prophet,

The heavens recount His glory, and the firmament declares the works of His hands. Psalms 19:1.

In the Book of Judges,

O Jehovah, when You went forth from Seir, the earth trembled, the heavens also dropped, the clouds indeed dropped water. Judges 5:4.

In Daniel,

The horn of the he-goat grew right on towards the host of the heavens, and cast down to the earth some of the host, and of the stars, and trampled on them. Daniel 8:10.

In Amos,

The Lord Jehovih, who builds His steps in the heavens ... Amos 9:6.

In Malachi,

If there is food in My house I will open the windows of heaven and pour out a blessing for you. Malachi 3:10.

In Isaiah,

Look out from the heavens, and see from the dwelling-place of Your holiness and of Your glory. Isaiah 63:15.

In Moses,

Blessed by Jehovah is the land of Joseph, in regard to the precious things of heaven, to the dew. Deuteronomy 33:13.

In Matthew,

Jesus said, You shall not swear by heaven, for it is God's throne. He who swears by heaven swears by God's throne and by Him who sits on it. Matthew 5:32; 23:22.

[4] In these and very many other places 'heavens' means the angelic heavens. And since the Lord's heaven on earth is the Church, the Church too is meant by 'heaven', as in the following places: In John,

I saw a new heaven and a new earth, for the former heaven and the former earth had passed away. Revelation 21:1.

In Isaiah,

Behold, I am creating new heavens and a new earth; therefore the former things will not be remembered or come to mind. 2 Isaiah 65:17.

In the same prophet,

The heavens will vanish away like smoke, and the earth will grow old like a garment. Isaiah 51:6.

In the same prophet,

I clothe heaven with darkness, and I make sackcloth its covering. Isaiah 50:3.

In Ezekiel,

I will cover the heavens, and darken their stars; I will cover the sun with a cloud, and the moon will not give its light. And all the bright lights in heaven I will make dark, and I will put darkness over the land. Ezekiel 32:7-8.

In Matthew,

After the affliction of those days the sun will be darkened, and the moon will not give its light, and the stars will fall from heaven, and the powers of the heavens will be shaken. Matthew 24:29.

What the meaning is of 'sun', 'moon', 'stars', and 'in the heavens', see 4056-4060.

In Isaiah,

O Jehovah God of Israel, You are God alone over all the kingdoms of the earth. You have made heaven and earth. Isaiah 37:16.

In the same prophet,

[I am] Jehovah who makes all things, who spreads out the heavens Alone, who stretches out the earth by Myself. Isaiah 44:24.

In the same prophet,

Jehovah who created the heavens, who formed the earth, and made it, and prepared it, did not create it an emptiness. Isaiah 45:18.

[5] In the internal sense 'heaven and earth' in these and other places means the Church, the internal Church being meant by 'heaven' and the external Church by 'earth', see 1733, 1850, 2117, 2118 (end), 3355 (end), 4535. From all this it is evident that by creation in the earliest chapters of Genesis, where it says, In the beginning God created heaven and earth, Genesis 1:1, And the heavens and the earth were finished, and all the host of them, Genesis 2:1, a new Church is meant. For creation there describes regeneration, which is also called the new creation, as has been shown and may be seen in the explanations of those chapters.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.