Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Mateo 5

Studie

   

1 At pagkakita sa mga karamihan, ay umahon siya sa bundok: at pagkaupo niya, ay nagsilapit sa kaniya ang kaniyang mga alagad:

2 At binuka niya ang kaniyang bibig at tinuruan sila, na sinasabi,

3 Mapapalad ang mga mapagpakumbabang-loob: sapagka't kanila ang kaharian ng langit.

4 Mapapalad ang nangahahapis: sapagka't sila'y aaliwin.

5 Mapapalad ang maaamo: sapagka't mamanahin nila ang lupa.

6 Mapapalad ang nangagugutom at nangauuhaw sa katuwiran: sapagka't sila'y bubusugin.

7 Mapapalad ang mga mahabagin: sapagka't sila'y kahahabagan.

8 Mapapalad ang mga may malinis na puso: sapagka't makikita nila ang Dios.

9 Mapapalad ang mga mapagpayapa: sapagka't sila'y tatawaging mga anak ng Dios.

10 Mapapalad ang mga pinaguusig dahil sa katuwiran: sapagka't kanila ang kaharian ng langit.

11 Mapapalad kayo pagka kayo'y inaalimura, at kayo'y pinaguusig, at kayo'y pinagwiwikaan ng sarisaring masama na pawang kasinungalingan, dahil sa akin.

12 Mangagalak kayo, at mangagsayang totoo: sapagka't malaki ang ganti sa inyo sa langit: sapagka't gayon din ang kanilang pagkausig sa mga propeta na nangauna sa inyo.

13 Kayo ang asin ng lupa: nguni't kung ang asin ay tumabang, ay ano ang ipagpapaalat? wala nang ano pa mang kabuluhan, kundi upang itapon sa labas at yurakan ng mga tao.

14 Kayo ang ilaw ng sanglibutan. Ang isang bayan na natatayo sa ibabaw ng isang bundok ay hindi maitatago.

15 Hindi rin nga pinaniningasan ang isang ilawan, at inilalagay sa ilalim ng isang takalan, kundi sa talagang lalagyan ng ilaw; at lumiliwanag sa lahat ng nangasa bahay.

16 Lumiwanag na gayon ang inyong ilaw sa harap ng mga tao; upang mangakita nila ang inyong mabubuting gawa, at kanilang luwalhatiin ang inyong Ama na nasa langit.

17 Huwag ninyong isiping ako'y naparito upang sirain ang kautusan o ang mga propeta: ako'y naparito hindi upang sirain, kundi upang ganapin.

18 Sapagka't katotohanang sinasabi ko sa inyo, Hanggang sa mangawala ang langit at ang lupa, ang isang tuldok o isang kudlit, sa anomang paraan ay hindi mawawala sa kautusan, hanggang sa maganap ang lahat ng mga bagay.

19 Kaya't ang sinomang sumuway sa isa sa kaliitliitang mga utos na ito, at ituro ang gayon sa mga tao, ay tatawaging kaliitliitan sa kaharian ng langit: datapuwa't ang sinomang gumanap at ituro, ito'y tatawaging dakila sa kaharian ng langit.

20 Sapagka't sinasabi ko sa inyo, na kung hindi hihigit ang inyong katuwiran sa katuwiran ng mga eskriba at mga Fariseo, sa anomang paraan ay hindi kayo magsisipasok sa kaharian ng langit.

21 Narinig ninyo na sinabi sa mga tao sa una, Huwag kang papatay; at ang sinomang pumatay ay mapapasa panganib sa kahatulan:

22 Datapuwa't sinasabi ko sa inyo, na ang bawa't mapoot sa kaniyang kapatid ay mapapasa panganib sa kahatulan; at ang sinomang magsabi sa kaniyang kapatid, Raca, ay mapapasa panganib sa Sanedrin; at ang sinomang magsabi, Ulol ka, ay mapapasa panganib sa impierno ng apoy.

23 Kaya't kung inihahandog mo ang iyong hain sa dambana, at doo'y maalaala mo na ang iyong kapatid ay mayroong anomang laban sa iyo,

24 Iwan mo roon sa harap ng dambana ang hain mo, at yumaon ka ng iyong lakad, makipagkasundo ka muna sa iyong kapatid, at kung magkagayon ay magbalik ka at ihandog mo ang iyong hain.

25 Makipagkasundo ka agad sa iyong kaalit, samantalang ikaw ay kasama niya sa daan; baka ibigay ka ng kaalit mo sa hukom, at ibigay ka ng hukom sa punong kawal, at ipasok ka sa bilangguan.

26 Katotohanang sinasabi ko sa iyo, Hindi ka aalis doon sa anomang paraan, hanggang hindi mo mapagbayaran ang katapustapusang beles.

27 Narinig ninyong sinabi, Huwag kang mangangalunya:

28 Datapuwa't sinasabi ko sa inyo, na ang bawa't tumingin sa isang babae na taglay ang masamang hangad ay nagkakasala, na ng pangangalunya sa kaniyang puso.

29 At kung ang kanan mong mata ay nakapagpapatisod sa iyo, ay dukitin mo, at iyong itapon: sapagka't may mapapakinabang ka pa na mawala ang isa sa mga sangkap ng iyong katawan, at huwag ang buong katawan mo ay mabulid sa impierno.

30 At kung ang kanan mong kamay ay nakapagpapatisod sa iyo, ay putulin mo, at iyong itapon: sapagka't may mapapakinabang ka pa na mawala ang isa sa mga sangkap ng iyong katawan, at huwag ang buong katawan mo ay mapasa impierno.

31 Sinabi rin naman, Ang sinomang lalake na ihiwalay na ang kaniyang asawa, ay bigyan niya siya ng kasulatan ng paghihiwalay:

32 Datapuwa't sinasabi ko sa inyo, na ang sinomang lalake na ihiwalay ang kaniyang asawa, liban na lamang kung sa pakikiapid ang dahil, ay siya ang sa kaniya'y nagbibigay kadahilanan ng pangangalunya: at ang sinomang magasawa sa kaniya kung naihiwalay na siya ay nagkakasala ng pangangalunya.

33 Bukod sa rito'y inyong narinig na sinabi sa mga tao sa una, Huwag kang manunumpa ng di katotohanan, kundi tutupdin mo sa Panginoon ang iyong mga sumpa:

34 Datapuwa't sinasabi ko sa inyo, Huwag ninyong ipanumpa ang anoman; kahit ang langit, sapagka't siyang luklukan ng Dios;

35 Kahit ang lupa, sapagka't siyang tungtungan ng kaniyang mga paa; kahit ang Jerusalem, sapagka't siyang bayan ng dakilang Hari.

36 Kahit man ang ulo mo ay huwag mong ipanumpa, sapagka't hindi ka makagagawa ng isang buhok na maputi o maitim.

37 Datapuwa't ang magiging pananalita ninyo'y, Oo, oo; Hindi, hindi; sapagka't ang humigit pa rito ay buhat sa masama.

38 Narinig ninyong sinabi, Mata sa mata, at ngipin sa ngipin:

39 Datapuwa't sinasabi ko sa inyo, Huwag kayong makilaban sa masamang tao: kundi sa sinomang sa iyo'y sumampal sa kanan mong pisngi, iharap mo naman sa kaniya ang kabila.

40 At sa magibig na ikaw ay ipagsakdal, at kunin sa iyo ang iyong tunika, ay iwan mo rin naman sa kaniya ang iyong balabal.

41 At sa sinomang pipilit sa iyo na ikaw ay lumakad ng isang milya, ay lumakad ka ng dalawang milya na kasama niya.

42 Bigyan mo ang sa iyo'y humihingi, at huwag mong talikdan ang sa iyo'y nangungutang.

43 Narinig ninyong sinabi, Iibigin mo ang iyong kapuwa, at kapopootan mo ang iyong kaaway:

44 Datapuwa't sinasabi ko sa inyo, Ibigin ninyo ang inyong mga kaaway, at idalangin ninyo ang sa inyo'y nagsisiusig;

45 Upang kayo'y maging mga anak ng inyong Ama na nasa langit: sapagka't pinasisikat niya ang kaniyang araw sa masasama at sa mabubuti, at nagpapaulan sa mga ganap at sa mga hindi ganap.

46 Sapagka't kung kayo'y iibig sa nangagsisiibig lamang sa inyo, ano ang ganti na inyong kakamtin? hindi baga gayon din ang ginagawa ng mga maniningil ng buwis?

47 At kung ang mga kapatid lamang ninyo ang inyong babatiin, ano ang kalabisan ng inyong ginagawa? hindi baga gayon din ang ginagawa ng mga Gentil?

48 Kayo nga'y mangagpakasakdal, na gaya ng inyong Ama sa kalangitan na sakdal.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypse Explained # 1012

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 1232  
  

1012. Verse 17. And the seventh angel poured out his vial into the air, signifies the state of the church manifested in regard to all things of thought. This is evident from the signification of "the angel pouring out the vial," as being the state of the church manifested (as above); also from the signification of the "air," as being thought, here everything of thought, because the last state of the church is here described; therefore when this state has been manifested it is said, "It is done," that is, it is consummated. The "air" signifies thought because respiration, which is effected by means of the air, corresponds to thought, which is of the understanding, as the motion of the heart corresponds to affection, which is of the will. That the respiration of the lungs corresponds to thought is clearly evident from the fact that they operate simultaneously and harmoniously, for as man thinks so he breathes. If he thinks quietly he breathes quietly, and reversely if forcibly. If he thinks intensely and interiorly in himself, respiration is gradually arrested and withdrawn. Thus man varies the state of his respiration in accommodation to every state of his thought. The reason of this is that man has two lives, namely, the life of the understanding and the life of the will; and all things of the body correspond to these two lives of the mind. Thus in general the life of the respiration corresponds to the life of the understanding and consequent thought; and the life of the motion of the heart corresponds to the life of the will and the consequent love. These two lives are meant by "soul" and "heart" in the Word, where it is said "with the whole soul and with the whole heart," which signifies with the whole understanding and the whole will, or with every thought which is of faith and with every affection which is of love. This is said to make known that the "air," since respiration is effected by it, signifies thought.

[2] "The last vial was poured out into the air," because all things of man close into his thoughts. For such as a man is as to the church and as to the goods and truths of the church, also as to love, in a word, such as he is as to his spiritual, moral, and civil life, such is he as to thought. This can be perceived especially in the spiritual world. When any angel goes out of his own society into a society not his own his breathing labors, because he is not thinking from a like affection. So, too, when an infernal spirit ascends into an angelic society he comes into distress of breathing, and thus into anguish, or into fantasy, or into blindness of thought; which makes clear that such as a man is such is his thought.

(The Seventh Commandment) 1

[3] In what now follows something shall be said about the seventh commandment, which is, "Thou shalt not kill." In all the commandments of the Decalogue, as in all things of the Word, two internal senses are involved (besides the highest which is a third), one that is next to the letter and is called the spiritual moral sense, another that is more remote and is called the spiritual celestial sense. The nearest sense of this commandment, "Thou shalt not kill," which is the spiritual moral sense, is that one must not hate his brother or neighbor, and thus not defame or slander him; for thus he would injure or kill his reputation and honor, which is the source of his life among his brethren, which is called his civil life, and afterwards he would live in society as one dead, for he would be numbered among the vile and wicked, with whom no one would associate. When this is done from enmity, from hatred, or from revenge, it is murder. Moreover, by many in the world this life is counted and esteemed in equal measure with the life of the body. And before the angels in the heavens he that destroys this life is held to be as guilty as if he had destroyed the bodily life of his brother. For enmity, hatred, and revenge, breathe murder and will it; but they are restrained and curbed by fear of the law, of resistance, and of loss of reputation. And yet these three are endeavors towards murder; and every endeavor is like an act, for it goes forth into act when fear is removed. This is what the Lord teaches in Matthew:

Ye have heard that it was said to them of old, Thou shalt not kill; and whosoever shall kill shall be liable to the judgment. But I say unto you, that whosoever is angry with his brother rashly shall be liable to the judgment; whosoever shall say to his brother, Raca, shall be liable to the council; but whosoever shall say, Thou fool, shall be liable to the Gehenna of fire (Matthew 5:21-26).

This may be seen explained above (n. 693, 746).

[4] But the more remote sense of this commandment, "Thou shalt not kill," which is called the celestial spiritual sense, is that one shall not take away from man the faith and love of God, and thus his spiritual life. This is murder itself, because from this life man is a man, the life of the body serving this life as the instrumental cause serves its principal cause. Moreover, from this spiritual murder moral murder is derived; consequently one who is in the one is also in the other; for he who wills to take away a man's spiritual life is in hatred against him if he cannot take it away, for he hates the faith and love with him, and thus the man himself. These three, namely, spiritual murder, which pertains to faith and love, moral murder, which pertains to reputation and honor, and natural murder, which pertains to the body, follow in a series one from the other, like cause and effect.

Poznámky pod čarou:

1. This order of the commandments reverses their usual order against killing and stealing. This order is found in the Septuagint. Elsewhere in treating of the Decalogue (in Arcana Coelestia, Doctrine of Life, and True Christian Religion) the traditional order is followed.

  
/ 1232  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for their permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org