Bible

 

Josue 15

Studie

   

1 At naging kapalaran ng lipi ng mga anak ni Juda ayon sa kanilang mga angkan ay hanggang sa hangganan ng Edom; hanggang sa ilang ng Zin na dakong timugan, sa kahulihulihang bahagi ng timugan.

2 At ang kanilang hangganang timugan ay mula sa kahulihulihang bahagi ng Dagat na Alat, mula sa dagat-dagatan na nakaharap sa dakong timugan:

3 At palabas sa dakong timugan ng pagsampa sa Acrabim, at patuloy sa Zin at pasampa sa timugan ng Cades-barnea, at patuloy sa Hezron, at pasampa sa Addar, at paliko sa Carca:

4 At patuloy sa Azmon, at palabas sa batis ng Egipto, at ang mga labasan ng hangganan ay sa dagat: ito ang magiging inyong hangganang timugan.

5 At ang hangganang silanganan ay ang Dagat na Alat, hanggang sa katapusan ng Jordan. At ang hangganan ng hilagaang dako ay mula sa dagat-dagatan ng dagat na nasa katapusan ng Jordan:

6 At pasampa ang hangganan sa Beth-hogla, at patuloy sa hilagaan ng Beth-araba; at ang hangganan ay pasampa sa bato ni Bohan na anak ni Ruben:

7 At ang hangganan ay pasampa sa Debir mula sa libis ng Achor, at gayon sa dakong hilagaang paharap sa dakong Gilgal, na nasa tapat ng pagsampa sa Adumin, na nasa dakong timugan ng ilog: at ang hangganan ay patuloy sa tubig ng En-semes, at ang mga labasan niyaon ay sa En-rogel:

8 At ang hangganan ay pasampa sa libis ng anak ni Hinnom hanggang sa dako ng Jebuseo na dakong timugan (na siya ring Jerusalem): at ang hangganan ay pasampa sa taluktok ng bundok na dumudoon sa harap ng libis ng Hinnom na dakong kalunuran, na sa kahulihulihang bahagi ng libis ng Rephaim na dakong hilagaan:

9 At ang hangganan ay paabot mula sa taluktok ng bundok hanggang sa bukal ng tubig ng Nephtoa, at palabas sa mga bayan ng bundok ng Ephron, at ang hangganan ay paabot sa Baala (na siya ring Chiriath-jearim):

10 At ang hangganan ay paliko mula sa Baala sa dakong kalunuran sa bundok ng Seir, at patuloy sa tabi ng bundok Jearim sa hilagaan (na siya ring Chesalon), at pababa sa Beth-semes at patuloy sa Timna.

11 At ang hangganan ay palabas sa siping ng Ecron na dakong hilagaan; at ang hangganan ay paabot sa Sicheron, at patuloy sa bundok ng Baala, at palabas sa Jabneel; at ang mga labasan ng hangganan ay sa dagat.

12 At ang hangganang kalunuran ay ang malaking dagat, at ang hangganan niyaon. Ito ang hangganan ng mga anak ni Juda sa palibot, ayon sa kanilang mga angkan.

13 At kay Caleb na anak ni Jephone ay nagbigay siya ng isang bahagi sa gitna ng mga anak ni Juda, ayon sa utos ng Panginoon kay Josue, sa makatuwid baga'y ang Chiriath-arba, na siyang Arba na ama ni Anac (na siya ring Hebron).

14 At pinalayas ni Caleb mula roon ang tatlong anak ni Anac: si Sesai, si Aiman at si Talmai, na mga anak ni Anac.

15 At siya'y sumampa mula roon laban sa mga taga Debir: ang pangalan nga ng Debir nang una ay Chiriath-sepher.

16 At sinabi ni Caleb, Ang sumakit sa Chiriath-sepher at sumakop, sa kaniya ko papagaasawahin si Axa na aking anak na babae.

17 At sinakop ni Othoniel na anak ni Cenez, na kapatid ni Caleb: at pinapagasawa niya sa kaniya si Axa na kaniyang anak na babae.

18 At nangyari, nang si Axa ay malakip sa kaniya, na kinilos nito siya na humingi sa kaniyang ama ng isang parang: at siya'y bumaba sa kaniyang asno, at sinabi ni Caleb sa kaniya, Anong ibig mo?

19 At kaniyang sinabi, Pagpalain mo ako; sapagka't inilagay mo ako sa lupaing Timugan, ay bigyan mo rin ako ng mga bukal ng tubig. At ibinigay niya sa kaniya ang mga bukal sa itaas at ang mga bukal sa ibaba.

20 Ito ang mana ng lipi ng mga anak ni Juda ayon sa kanilang mga angkan.

21 At ang mga kaduluduluhang bayan ng lipi ng mga anak ni Juda sa dako ng hangganan ng Edom sa timugan ay Cabseel, at Eder, at Jagur,

22 At Cina, at Dimona, at Adada,

23 At Cedes, at Asor, at Itnan,

24 At Ziph, at Telem, at Bealoth,

25 At Asor-hadatta, at Cheriothhesron (na siya ring Asor),

26 Amam, at Sema, at Molada,

27 At Asar-gadda, at Hesmon, at Beth-pelet,

28 At Hasar-sual, at Beer-seba, at Bizotia,

29 Baala, at Iim, at Esem,

30 At Eltolad, at Cesil, at Horma,

31 At Siclag, at Madmanna, at Sansana,

32 At Lebaoth at Silim, at Ain at Rimmon: lahat ng mga bayan ay dalawang pu't siyam, pati ng mga nayon ng mga yaon.

33 Sa mababang lupain: Estaol, at Sorea, at Asena,

34 At Zanoa, at En-gannim, Tappua, at En-am,

35 Jarmuth at Adullam, Socho at Aceca,

36 At Saraim at Adithaim, at Gedera at Gederothaim; labing apat na bayan pati ng mga nayon ng mga yaon.

37 Senan, at Hadasa, at Migdalgad;

38 At Dilan, at Mizpe, at Jocteel,

39 Lachis, at Boscat, at Eglon,

40 At Cabon, at Lamas, at Chitlis;

41 At Gederoth, at Beth-dagon, at Naama at Maceda: labing anim na bayan pati ng mga nayon ng mga yaon.

42 Libna, at Ether, at Asan,

43 At Jiphta, at Asna, at Nesib,

44 At Ceila, at Achzib, at Maresa; siyam na bayan pati ng mga nayon ng mga yaon.

45 Ecron at ang mga bayan niyaon, at ang mga nayon niyaon:

46 Mula sa Ecron hanggang sa dagat, lahat na nasa siping ng Asdod pati ng mga nayon ng mga yaon.

47 Asdod, ang mga bayan niyaon at ang mga nayon niyaon, Gaza, ang mga bayan niyaon at ang mga nayon niyaon; hanggang sa batis ng Egipto, at ang malaking dagat at ang hangganan niyaon.

48 At sa lupaing maburol, Samir, at Jattir, at Soco,

49 At Danna, at Chiriat-sanna (na siyang Debir),

50 At Anab, at Estemo, at Anim;

51 At Gosen, at Olon, at Gilo: labing isang bayan pati ng mga nayon ng mga yaon.

52 Arab, at Dumah, at Esan,

53 At Janum, at Beth-tappua, at Apheca:

54 At Humta, at Chiriath-arba (na siyang Hebron), at Sior; siyam na bayan pati ng mga nayon ng mga yaon.

55 Maon, Carmel, at Ziph, at Juta,

56 At Izreel, at Jocdeam, at Zanoa,

57 Cain, Gibea, at Timna: sangpung bayan pati ng mga nayon ng mga yaon.

58 Halhul, Beth-zur, at Gedor.

59 At Maarath, at Beth-anoth, at Eltecon; anim na bayan pati ng mga nayon ng mga yaon.

60 Chiriath-baal (na siyang Chiriath-jearim), at Rabba: dalawang bayan pati ng mga nayon ng mga yaon.

61 Sa ilang; Beth-araba, Middin, at Sechacha;

62 At Nibsan, at ang Bayan ng Asin, at En-gedi: anim na bayan pati ng mga nayon ng mga yaon.

63 At tungkol sa mga Jebuseo na mga taga Jerusalem ay hindi napalayas ng mga anak ni Juda: kundi ang mga Jebuseo ay nanahang kasama ng mga anak ni Juda sa Jerusalem hanggang sa araw na ito.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 9338

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

9338. 'And inherit the land' means when governed by good, thus when regenerated. This is clear from the meaning of 'inheriting' as receiving as an heir, dealt with below; and from the meaning of 'the land', at this point the land of Canaan, as the Lord's kingdom, thus heaven, dealt with in 1413, 1437, 1607, 1866, 3038, 3481, 3705, 3686, 4240, 4447, so that 'inheriting the land' means receiving heaven as an heir to it. The proper way to understand the word 'heir', when used in reference to heaven, is a person who has life from the Lord, 2658, 2851, 3672, 7212, thus who is governed by good received from the Lord, who therefore has been regenerated. The fact that a person is in heaven, and so has been regenerated, when he is governed by good received from the Lord, see 9274 and the places referred to there.

[2] The fact that 'inheriting' has this meaning, when used in reference to heaven, is evident in Matthew,

Then the King will say to those who are at His right hand, Come, O blessed of My Father, possess as an inheritance the kingdom prepared for you from the foundation of the world; for I was hungry and you gave Me food, I was thirsty and you gave Me drink. Insofar as you did it to one of the least of these My brothers you did it to Me. Matthew 25:34-35, 40.

'Possessing as an inheritance the Lord's kingdom (or heaven)' is said here in regard to those governed by good; and the actual forms of the good of charity in their proper order are also enumerated. Finally it is said, 'Insofar as you did it to one of the least of these My brothers you did it to Me'. People are called the Lord's brothers if they are governed by good, 6756, thus also if they practise good; for good is the Lord present with a person. And this is why it says, 'Insofar as you did it to one of [the least of] these My brothers' (not simply 'brothers').

[3] In Revelation,

He who overcomes will receive all things by inheritance, and I will be his God and he will be My son. Revelation 21:7.

It says here of those who overcome that they will receive all things by inheritance; and because they are heirs they are called 'sons'. 'Overcoming' means using good and truth to fight with, for evil is overcome by means of good, and falsity by means of truth.

[4] In David,

God will save Zion and will build the cities of Judah; and they will dwell there and possess it by inheritance; and the seed of His servants will inherit it, and those loving His name will dwell in it. Psalms 69:35-36.

Here 'possessing by inheritance' has regard to those governed by celestial good, and 'inheriting' to those governed by spiritual good. Celestial good is the good of love to the Lord, and spiritual good is the good of charity towards the neighbour, 9277. In Isaiah,

He who trusts in Me will inherit the land, and will possess by inheritance My holy mountain. Isaiah 57:13.

[5] From all this it is evident what was meant by the division of the land of Canaan into twelve inheritances for the twelve tribes of Israel, in Chapters 14-19 of Joshua, and in Chapter 47:13-end and Chapter 48 of Ezekiel. For 'the land of Canaan' meant the Lord's kingdom, or heaven, 1413, 1437, 1607, 1866, 3038, 3481, 3686, 3705, 4240, 4447, and 'the twelve tribes' meant all forms of good and all truths in general and in particular, 3858, 3862, 3926, 3939, 4060, 6335, 6337, 6397, 6640. 'Twelve inheritances' accordingly meant heaven with all its heavens and communities, which divide off one from the next on the basis of forms of the good of love and consequently of truths of faith, 7836, 7891, 7996, so that in the abstract sense [without reference to persons] those inheritances mean forms of good themselves which originate in the Lord and therefore are the Lord in heaven.

[6] For heaven is nothing other than Divine Truth emanating from the Lord's Divine Good. The angels there are recipients of truth in good; and in the measure that they receive it they constitute heaven. Also - and this is an arcanum - the Lord dwells with an angel, and similarly with man, only in that which is His own with the angel or man; for the Divine must dwell in what is of God, not in what is of the self with anyone. This is meant by the Lord's words regarding His union with those governed by the good of love, in John,

On that day you will know that I am in the Father, and you in Me, and I in you. He who loves Me keeps My word, and We will come to him and make Our home with him. John 14:20, 23.

And elsewhere in the same gospel,

The glory which You have given Me I have given to them that they may be one even as We are one, that the love with which You loved Me may be in them, and I in them. John 17:22, 26.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.