Bible

 

Josue 10

Studie

   

1 Nangyari nga, nang mabalitaan ni Adoni-sedec na hari sa Jerusalem na kung paanong nasakop ni Josue ang Hari at nagibang lubos (na kung paanong kaniyang ginawa sa Jerico at sa hari niyaon, gayon ang kaniyang ginawa sa Hai at sa hari niyaon), at kung paanong nakipagpayapaan sa kanila ang mga taga Gabaon, at nangasa gitna nila;

2 Ay natakot silang mainam, sapagka't ang Gabaon ay malaking bayan na gaya ng isa sa mga bayan ng hari, at sapagka't lalong malaki kay sa Hai, at ang lahat na lalake roon ay mga makapangyarihan.

3 Kaya't si Adoni-sedec na hari sa Jerusalem ay nagsugo kay Oham na hari sa Hebron, at kay Phiream na hari sa Jarmuth, at kay Japhia, na hari sa Lachis, at kay Debir na hari sa Eglon na ipinasasabi,

4 Sampahin ninyo ako at inyong tulungan ako, at saktan natin ang Gabaon: sapagka't nakipagpayapaan kay Josue at sa mga anak ni Israel.

5 Kaya't ang limang hari ng mga Amorrheo, ang hari sa Jerusalem, ang hari sa Hebron, ang hari sa Jarmuth, ang hari sa Lachis, ang hari sa Eglon, ay nagpipisan at sumampa, sila at ang lahat nilang hukbo, at humantong laban sa Gabaon, at nakipagdigma laban doon.

6 At ang mga tao sa Gabaon ay nagsugo kay Josue sa kampamento sa Gilgal, na sinasabi, Huwag mong papanlambutin ang iyong kamay sa iyong mga lingkod; sampahin mo kaming madali, at iligtas mo kami, at tulungan mo kami: sapagka't ang lahat ng mga hari ng mga Amorrheo na nangananahan sa lupaing maburol ay nagpipisan laban sa amin.

7 Sa gayo'y sumampa si Josue mula sa Gilgal, siya at ang buong bayang pangdigma na kasama niya, at ang lahat ng mga makapangyarihang lalake na matatapang.

8 At sinabi ng Panginoon kay Josue, Huwag mo silang katakutan: sapagka't aking ibinigay sila sa iyong mga kamay; walang lalake roon sa kanila na tatayo sa harap mo.

9 Si Josue nga ay naparoong bigla sa kanila; siya'y sumampa mula sa Gilgal buong gabi.

10 At nilito sila ng Panginoon sa harap ng Israel, at kaniyang pinatay sila ng malaking pagpatay sa Gabaon, at hinabol niya sila sa daan na sampahan sa Beth-horon, at sinaktan niya sila hanggang sa Azeca, at sa Maceda.

11 At nangyari, na habang tumatakas sa harap ng Israel samantalang sila'y nasa babaan sa Beth-horon, na binagsakan sila ng Panginoon sa Azeca ng mga malaking bato na mula sa langit, at sila'y namatay: sila'y higit na namatayan sa pamamagitan ng mga batong granizo kay sa pinatay ng mga anak ni Israel sa pamamagitan ng tabak.

12 Nang magkagayo'y nagsalita si Josue sa Panginoon nang araw na ibinigay ng Panginoon ang mga Amorrheo sa harap ng mga anak ni Israel; at kaniyang sinabi sa paningin ng Israel, Araw, tumigil ka sa Gabaon; At ikaw, Buwan, sa libis ng Ajalon.

13 At ang araw ay tumigil, at ang buwan ay huminto, Hanggang sa ang bansa ay nakapanghiganti sa kaniyang mga kaaway. Hindi ba ito nakasulat sa aklat ni Jasher? At ang araw ay tumigil sa gitna ng langit, at hindi nagmadaling lumubog sa isang buong araw.

14 At hindi nagkaroon ng araw na gaya niyaon bago nangyari yaon o pagkatapos niyaon, na ang Panginoon ay nakinig sa tinig ng tao: sapagka't ipinakipaglaban ng Panginoon ang Israel.

15 At si Josue ay bumalik at ang buong Israel na kasama niya, sa kampamento sa Gilgal.

16 At ang limang haring ito ay tumakas at nagsipagkubli sa yungib sa Maceda.

17 At nasaysay kay Josue, na sinasabi, Ang limang hari ay nasumpungan, na nakatago sa yungib sa Maceda.

18 At sinabi ni Josue, Maggulong kayo ng mga malaking bato sa bunganga ng yungib, at maglagay kayo ng mga lalake roon upang magbantay sa kanila:

19 Nguni't huwag kayong magsitigil; inyong habulin ang inyong mga kaaway, at inyong sasaktan ang kahulihulihan sa kanila; huwag ninyong tiising pumasok, sa kanilang mga bayan: sapagka't ibinigay sila ng Panginoon ninyong Dios sa inyong kamay.

20 At nangyari, nang makatapos si Josue at ang mga anak ni Israel ng pagpatay ng malaking pagpatay sa kanila, hanggang sa nangalipol at ang labi na natira sa kanila ay pumasok sa mga nakukutaang bayan,

21 Na ang buong bayan ay bumalik sa kampamento kay Josue sa Maceda na tiwasay: walang maggalaw ng kaniyang dila laban sa kaninoman sa mga anak ni Israel.

22 Nang magkagayo'y sinabi ni Josue, Inyong buksan ang bunganga ng yungib, at inyong ilabas sa akin ang limang haring iyan sa yungib.

23 At kanilang ginawang gayon, at inilabas ang limang haring yaon mula sa yungib, ang hari sa Jerusalem, ang hari sa Hebron, ang hari sa Jarmuth, ang hari sa Lachis, ang hari sa Eglon.

24 At nangyari, nang kanilang ilabas ang mga haring yaon kay Josue na ipinatawag ni Josue ang lahat na lalake sa Israel, at sinabi sa mga pinuno ng mga lalaking mangdidigma na sumama sa kaniya, Lumapit kayo, ilagay ninyo ang inyong mga paa sa mga leeg ng mga haring ito. At sila'y lumapit at inilagay ang kanilang mga paa sa mga leeg ng mga yaon.

25 At sinabi ni Josue sa kanila, Huwag kayong matakot, ni manglupaypay; kayo'y magpakalakas at magpakatapang na maigi: sapagka't ganito ang gagawin ng Panginoon sa lahat ninyong mga kaaway na inyong kinakalaban.

26 At pagkatapos ay sinaktan sila ni Josue, at ipinapatay sila, at ibinitin sila sa limang puno ng kahoy; at sila'y nangabitin sa mga puno ng kahoy hanggang sa kinahapunan.

27 At nangyari sa paglubog ng araw, na si Josue ay nagutos at kanilang ibinaba sa mga punong kahoy, at kanilang inihagis sa yungib na kanilang pinagtaguan, at kanilang nilagyan ng mga malaking bato ang bunganga ng yungib hanggang sa araw na ito.

28 At sinakop ni Josue ang Maceda nang araw na yaon, at sinugatan ng talim ng tabak, at ang hari niyaon; kaniyang lubos silang nilipol at ang lahat na tao na nandoon, wala siyang iniwang nalabi: at kaniyang ginawa sa hari sa Maceda ang gaya ng kaniyang ginawa sa hari ng Jerico.

29 At si Josue ay dumaan mula sa Maceda, at ang buong Israel na kasama niya, hanggang sa Libna, at lumaban sa Libna:

30 At ibinigay rin ng Panginoon, sangpu ng hari niyaon, sa kamay ng Israel; at kaniyang sinugatan ng talim ng tabak, at ang lahat na tao na nandoon; wala siyang iniwan doon; at kaniyang ginawa sa hari niyaon ang gaya ng kaniyang ginawa sa hari sa Jerico.

31 At dumaan si Josue mula sa Libna, at ang buong Israel na kasama niya, hanggang sa Lachis, at humantong laban doon, at lumaban doon.

32 At ibinigay ng Panginoon ang Lachis sa kamay ng Israel at kaniyang sinakop sa ikalawang araw, at sinugatan ng talim ng tabak, at ang lahat na tao na nandoon, ayon sa lahat na ginawa niya sa Libna.

33 Nang magkagayo'y sumampa si Horam na hari sa Gezer upang tulungan ang Lachis; at sinaktan ni Josue siya at ang kaniyang bayan, hanggang sa walang iniwan siya.

34 At dumaan si Josue mula sa Lachis, at ang buong Israel na kasama niya, hanggang sa Eglon; at sila'y humantong laban doon, at nakipaglaban doon;

35 At kanilang sinakop nang araw na yaon, at sinugatan ng talim ng tabak, at ang lahat na tao na nandoon ay kaniyang lubos na nilipol nang araw na yaon, ayon sa lahat niyang ginawa sa Lachis.

36 At sumampa si Josue mula sa Eglon, at ang buong Israel na kasama niya, hanggang sa Hebron; at sila'y nakipaglaban doon:

37 At kanilang sinakop, at sinugatan ng talim ng tabak, at ang hari niyaon, at ang lahat ng mga bayan niyaon, at ang lahat na tao na nandoon; wala siyang iniwang nalabi, ayon sa lahat niyang ginawa sa Eglon; kundi kaniyang lubos na nilipol, at ang lahat na tao na nandoon.

38 At si Josue at ang buong Israel na kasama niya ay bumalik sa Debir; at nakipaglaban doon:

39 At kaniyang sinakop at ang hari niyaon, at ang lahat ng mga bayan niyaon; at kanilang sinugatan ng talim ng tabak at lubos na nilipol ang lahat na tao na nandoon: wala siyang iniwang nalabi: kung paano ang kaniyang ginawa sa Hebron, ay gayon ang kaniyang ginawa sa Debir, at sa hari niyaon; gaya ng kaniyang ginawa sa Libna at sa hari niyaon.

40 Ganito sinaktan ni Josue ang buong lupain, ang lupaing maburol, at ang Timugan, at ang mababang lupain, at ang mga tagudtod, at ang lahat ng hari niyaon; wala siyang iniwang nalabi: kundi kaniyang lubos na nilipol ang lahat na humihinga, gaya ng iniutos ng Panginoon ng Dios ng Israel.

41 At sinaktan sila ni Josue mula sa Cades-barnea hanggang sa Gaza, at ang buong lupain ng Gosen, hanggang sa Gabaon.

42 At ang lahat ng mga haring ito at ang kanilang lupain ay sinakop ni Josue na paminsan, sapagka't ipinakipaglaban ng Panginoon, ng Dios ng Israel.

43 At si Josue at ang buong Israel na kasama niya ay bumalik sa kampamento sa Gilgal.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 7553

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

7553. Behold, tomorrow about this time I will cause it to rain a very grievous hail. That this signifies falsities destroying all things of the church with them, is evident from the signification of a “rain of hail,” as being falsities from evil destroying the truths and goods of faith, thus the things of the church. That a “rain of hail” has this signification is because it is like stones, and destroys both men and beasts, also the produce of the field, and likewise because it is cold. A “rain” in general signifies a blessing, and in the opposite sense a curse (see n. 2445); when a blessing, it signifies the influx and reception of the truth that is of faith and of the good that is of charity, for this is a blessing; but when it signifies a curse, it signifies falsity that is contrary to the truth of faith, and evil that is contrary to the good of charity, for these are a curse. But a “rain of hail” in general signifies the curse that belongs to falsity from evil, and indeed to falsity from evil against the truths and goods of the church.

[2] This is signified by a “rain of hail” in the following passages:

I will dispute with God with pestilence and with blood; and I will make it rain upon him, and upon his bands, and upon the many peoples that are with him, an inundating rain, and hailstones, fire, and sulphur (Ezekiel 38:22);

“Gog” denotes outward worship separate from inward, thus those who when charity is extinct make everything of Divine worship consist in outward things; “hailstones” denote falsities from evil.

[3] In the same:

My hand shall be against the prophets that see vanity, and that divine a lie; say unto them that daub with what is untempered, that it shall fall; there shall be an inundating rain, by which ye hailstones shall fall; and a wind of storms shall burst through it (Ezekiel 13:9, 11);

“the prophets that see vanity and divine a lie” denote those who teach evils and falsities; “those who daub with what is untempered” denotes that they invent falsities, and make them appear like truths. These are called “hailstones” from falsities; but “hail” in this and in the passage above quoted is expressed in the original by another word which means “great hail.”

[4] In Isaiah:

Then Jehovah shall cause the glory of His voice to be heard, and His arm shall see quiet, in the indignation of anger, and a flame of devouring fire, with scattering and inundation, and with hailstone (Isaiah 30:30-31); where “hailstone” denotes the vastation of truth through falsities. In the same:

Behold the Lord is strong and mighty; like an inundation of hail, a storm of slaughter, like an inundation of mighty waters overflowing, shall He cast down to the earth with the hand; the hail shall overthrow the refuge of a lie, and they shall inundate the hiding place of waters (Isaiah 28:2, 17);

“an inundation” denotes immersion in falsities, and thus the vastation of truth (n. 705, 739, 790, 5725, 6853); “an inundation of hail” denotes the destruction of truth through falsities.

[5] In David:

He smote their vine with hail, and their sycamores with grievous hail; and He shut up their beast with the hail, and their cattle with coals of fire. He sent against them the wrath of His anger (Psalms 78:47-49).

He made their rains hail, a flaming fire in their land, and smote their vine and their fig-tree, and broke in pieces the tree of their border (Psalms 105:32-33);

“hail and rain” denote the vastation of truth and good through falsities from evil; the “vine” denotes the truth and good of the internal church; the “sycamore” and the “fig-tree,” denote the truths and goods of the external church. In the same:

Who giveth snow like wool; He scattereth the hoar frost like dust, who castest forth His hail like morsels; who can stand before His cold? (Psalms 147:16-17);

“hail” denotes falsities from evils. In the same:

He made darkness His hiding place, His circuits His tent, the darkness of the waters, the clouds of the heavens, from the brightness before Him the clouds passed, with hailstone and coals of fire; Jehovah thundered in the heavens, and the Most High gave His voice, hailstone and coals of fire, so that He sent arrows and scattered them (Psalms 18:12-15);

“hailstone” denotes falsities from evil which vastate truths and goods.

[6] In John:

The first angel sounded, and there came hail and fire mingled with blood, and it fell upon the earth, so that the third part of the trees was burnt up, and all the green grass was burnt up (Revelation 8:7);

“hail” denotes falsities from evil; “fire mingled with blood,” the evil of cupidities together with falsified truths; the “trees that were burnt up” denote the knowledges of truth destroyed by the evil of cupidities; the “green grass that was burnt up” denotes the memory-knowledges of truth likewise destroyed. (That “fire” denotes the evil of cupidities, see n. 1297, 1861, 2446, 5071, 5215, 6314, 6832, 7324; that “blood” denotes falsified truth, n. 4735, 6978, 7317, 7326; that “trees” denote knowledges, n. 2722, 2972)

[7] In Joshua:

It came to pass, as they fled before Israel in the going down of Bethhoron, when Jehovah cast down upon them great stones from the heavens even unto Azekah, that they died; there were more who died with the hailstones than they whom the sons of Israel slew with the sword (Josh. 10:11);

this is said of the five kings who fought against Gibeon; by these kings and their people were represented those who are in falsities from evils, therefore they died with the hailstones; morsels of hail are called “stones,” because “stones” also signify falsities. From all this it is evident what is signified by “hail” and “rain of hail,” namely, falsities from evils; and consequently the vastation of truth and good is also signified, for this is effected through falsities from evils.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.