Bible

 

Genesis 8

Studie

   

1 At naalaala ng Dios si Noe, at ang lahat ng may buhay, at ang lahat ng hayop na kasama niya sa sasakyan: at nagpahihip ang Dios ng isang hangin sa ibabaw ng lupa, at humupa ang tubig;

2 Natakpan din ang mga bukal ng kalaliman at ang mga dungawan ng langit, at napigil ang ulan sa langit;

3 At humupang patuloy ang tubig sa lupa; at kumati ang tubig pagkaraan ng isang daan at limang pung araw.

4 At sumadsad ang sasakyan nang ikapitong buwan, nang ikalabing pitong araw ng buwan, sa ibabaw ng mga bundok ng Ararat.

5 At ang tubig ay nagpatuloy ng paghupa hanggang sa ikasangpung buwan: nang ikasangpung buwan, nang unang araw ng buwan, ay nakita ang mga taluktok ng mga bundok.

6 At nangyari, pagkaraan ng apat na pung araw, na binuksan ni Noe ang dungawan ng sasakyan na kaniyang ginawa:

7 At siya'y nagpalipad ng isang uwak, at ito'y nagparoo't parito hanggang sa natuyo ang tubig sa lupa.

8 At nagpalipad siya ng isang kalapati, upang tingnan kung humupa na ang tubig sa ibabaw ng lupa.

9 Datapuwa't hindi nakasumpong ang kalapati ng madapuan ng talampakan ng kaniyang paa, at nagbalik sa kaniya sa sasakyan, sapagka't ang tubig ay nangasa ibabaw pa ng buong lupa: at iniunat ang kaniyang kamay at hinawakan, at ipinasok niya sa sasakyan.

10 At naghintay pa ng muling pitong araw; at muling pinalipad ang kalapati sa labas ng sasakyan;

11 At ang kalapati ay nagbalik sa kaniya ng dakong hapon; at, narito't may dalang isang dahong sariwa ng olivo sa tuka: sa gayon ay naunawa ni Noe na humupa na ang tubig sa lupa.

12 At naghintay pang muli siya ng pitong araw; at pinalipad ang kalapati; at hindi na muling nagbalik pa sa kaniya.

13 At nangyari, nang taong ikaanim na raan at isa, nang unang buwan, nang unang araw ng buwan, ay natuyo ang tubig sa ibabaw ng lupa: at inalis ni Noe ang takip ng sasakyan at tumanaw siya, at, narito't ang ibabaw ng lupa ay tuyo.

14 At nang ikalawang buwan nang ikadalawang pu't pitong araw ng buwan, ay natuyo ang lupa.

15 At nagsalita ang Dios kay Noe, na sinasabi,

16 Lumunsad ka sa sasakyan, ikaw at ang iyong asawa, at ang iyong mga anak, at ang mga asawa ng iyong mga anak na kasama mo.

17 Ilabas mong kasama mo ang bawa't may buhay na kasama mo sa lahat ng laman, ang mga ibon, at ang mga hayop, at ang bawa't nagsisiusad na umuusad sa ibabaw ng lupa; upang magsipanganak ng sagana sa lupa, at magpalaanakin, at mangagsidami sa ibabaw ng lupa.

18 At lumunsad si Noe, at ang kaniyang mga anak, at ang kaniyang asawa, at ang mga asawa ng kaniyang mga anak na kasama niya:

19 Ang bawa't hayop, bawa't umuusad, at bawa't ibon, anomang gumagalaw sa ibabaw ng lupa ayon sa kanikaniyang angkan ay nangagsilunsad sa sasakyan.

20 At ipinagtayo ni Noe ng isang dambana ang Panginoon; at kumuha sa lahat na malinis na hayop, at sa lahat na malinis na ibon, at nagalay ng mga handog na susunugin sa ibabaw ng dambana.

21 At sinamyo ng Panginoon ang masarap na amoy; at nagsabi ang Panginoon sa sarili, Hindi ko na muling susumpain ang lupa, dahil sa tao, sapagka't ang haka ng puso ng tao ay masama mula sa kaniyang pagkabata; ni hindi ko na muling lilipulin pa ang lahat na nabubuhay na gaya ng aking ginawa.

22 Samantalang ang lupa ay lumalagi, ay hindi maglilikat ang paghahasik at pagaani, at ang lamig at init, at ang tagaraw at taginaw, at ang araw at gabi.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 848

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

848. When temptations have come to an end there is so to speak fluctuation. And if the temptations are spiritual it is fluctuation between truth and falsity, as also becomes quite clear from the fact that temptation is the starting point to regeneration. The purpose of all regeneration therefore is that a person may receive new life, or rather that he may receive life, and from not being a man may become one, that is, from being a dead man may become one who is alive. When therefore his former life, which is purely animal, is destroyed by means of temptations he cannot after temptations do other than fluctuate between truth and falsity. Truth belongs to the new life, falsity to the old. Unless the former life is destroyed and this fluctuation takes place, spiritual seed can never be implanted because there is no ground for it.

[2] Once that former life has been destroyed however, and this kind of fluctuation is taking place, a person knows almost nothing at all of what truth and good are. Indeed he scarcely knows of the existence of any such thing as truth. Take, for example, the situation in which a person considers whether he is able to perform from the proprium any good deeds that stem from charity, that is, good works, as people call them, and whether merit rests in his proprium. He is in that case in such obscurity and darkness that when told that nobody is able to do anything good from himself, that is, from his proprium, still less merit anything, and that all good comes from the Lord and all merit is the Lord's, it must inevitably astonish him. The same applies to all other matters of faith. Nevertheless that obscurity or darkness in which he dwells is slowly and gradually lightened.

[3] Regeneration is exactly like when a person is born as an infant. At this point he is living in the greatest obscurity, knowing virtually nothing. This being so, general ideas of things flow in first, which gradually become more definite as specific ideas are introduced into the general, and further still as yet more detailed ideas are introduced into the specific. Detailed ideas light up the general so that he knows not merely of their existence but also the nature of them. A similar process takes place with everyone emerging from spiritual temptation; and the state is similar in the case of people in the next life who have been under the influence of falsities and who are now being vastated. This state is called fluctuation and is described here as 'the waters receding, going back and forth'.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

Bible

 

2 Pedro 2:5

Studie

       

5 At ang dating sanglibutan ay hindi pinatawad, datapuwa't iningatan si Noe na tagapangaral ng katuwiran na kasama ng ibang pito pa, noong dalhin ang pagkagunaw sa sanglibutan ng masasama;