Bible

 

Genesis 49

Studie

   

1 At tinawag ni Jacob ang kaniyang mga anak, at sinabi, Magpipisan kayo, upang maisaysay ko sa inyo ang mangyayari sa inyo sa mga huling araw.

2 Magpipisan kayo at kayo'y makinig, kayong mga anak ni Jacob; At inyong pakinggan si Israel na inyong ama.

3 Ruben, ikaw ang aking panganay, ang aking kapangyarihan, at siyang pasimula ng aking kalakasan; Siyang kasakdalan ng kamahalan, at siyang kasakdalan ng kapangyarihan.

4 Kumukulong parang tubig na umaawas, hindi ka magtataglay ng kasakdalan, Sapagka't, sumampa ka sa higaan ng iyong ama: Hinamak mo nga; sumampa sa aking higaan.

5 Si Simeon at si Levi ay magkapatid; Mga almas na marahas ang kanilang mga tabak.

6 Oh kaluluwa ko, huwag kang pumasok sa kanilang payo; Sa kanilang kapisanan, ay huwag kang makiisa, kaluwalhatian ko; Sapagka't sa kanilang galit ay pumatay ng tao: At sa kanilang sariling kalooban ay pumutol ng hita ng baka.

7 Sumpain ang kanilang galit, sapagka't mabangis; At ang kanilang pagiinit, sapagka't mabagsik. Aking babahagihin sila sa Jacob. At aking pangangalatin sila sa Israel.

8 Juda, ikaw ay pupurihin ng iyong mga kapatid: Ang iyong kamay ay magpapahinga sa leeg ng iyong mga kaaway: Ang mga anak ng iyong ama ay yuyukod sa harap mo.

9 Si Juda'y isang anak ng leon, Mula sa panghuhuli, anak ko umahon ka: Siya'y yumuko, siya'y lumugmok na parang leon; At parang isang leong babae; sinong gigising sa kaniya?

10 Ang setro ay hindi mahihiwalay sa Juda, Ni ang tungkod ng pagkapuno sa pagitan ng kaniyang mga paa, Hanggang sa ang Shiloh ay dumating; At sa kaniya tatalima ang mga bansa.

11 Naitatali ang kaniyang batang asno sa puno ng ubas. At ang guya ng kaniyang asno sa puno ng piling ubas; Nilabhan niya ang kaniyang suot sa alak, At ang kaniyang damit sa katas ng ubas.

12 Ang kaniyang mga mata ay mamumula sa alak, At ang kaniyang mga ngipin ay mamumuti sa gatas.

13 Si Zabulon ay tatahan sa daongan ng dagat: At siya'y magiging daongan ng mga sasakyan; At ang kaniyang hangganan ay magiging hanggang Sidon.

14 Si Issachar ay isang malakas na asno, Na lumulugmok sa gitna ng mga tupahan:

15 At nakakita siya ng dakong pahingahang mabuti, At ng lupang kaayaaya; At kaniyang iniyukod ang kaniyang balikat upang pumasan, At naging aliping mangaatag.

16 Si Dan ay hahatol sa kaniyang bayan, Gaya ng isa sa angkan ni Israel.

17 Si Dan ay magiging ahas sa daan, At ulupong sa landas, Na nangangagat ng mga sakong ng kabayo, Na ano pa't nahuhulog sa likuran ang sakay niyaon.

18 Aking hinintay ang iyong pagliligtas, Oh Panginoon.

19 Si Gad, ay hahabulin ng isang pulutong: Nguni't siya ang hahabol sa kanila.

20 Hinggil kay Aser, ay lulusog ang tinapay niya, At gagawa ng masasarap na pagkain.

21 Si Nephtali ay isang usang babaing kawala: Siya'y nagbabadya ng maririkit na pananalita.

22 Si Jose ay sangang mabunga, Sangang mabunga na nasa tabi ng bukal; Ang kaniyang mga sanga'y gumagapang sa pader.

23 Pinamanglaw siya ng mga mamamana, At pinana siya, at inusig siya:

24 Nguni't ang kaniyang busog ay nanahan sa kalakasan, At pinalakas ang mga bisig ng kaniyang mga kamay, Sa pamamagitan ng mga kamay ng Makapangyarihan ni Jacob, (Na siyang pinagmulan ng pastor, ang bato ng Israel),

25 Sa pamamagitan nga ng Dios ng iyong ama, na siyang tutulong sa iyo, At sa pamamagitan ng Makapangyarihan sa lahat, na siyang magpapala sa iyo, Ng pagpapala ng langit sa itaas, Pagpapala ng mga kalaliman na nalalagay sa ibaba, Pagpapala ng mga dibdib at ng bahay-bata.

26 Ang mga basbas ng iyong ama na humigit sa basbas ng aking mga kanunuan Hanggang sa wakas ng mga burol na walang hanggan: Mangapapasa ulo ni Jose, At sa tuktok ng ulo niya na bukod tangi sa kaniyang mga kapatid.

27 Si Benjamin ay isang lobo na mangaagaw: Sa kinaumagaha'y kaniyang kakanin ang huli, At sa kinahapunan ay kaniyang babahagihin ang samsam.

28 Ang lahat ng ito ang labing dalawang angkan ng Israel: at ito ang sinalita ng ama nila sa kanila, at sila'y binasbasan; bawa't isa'y binasbasan ng ayon sa basbas sa kanikaniya,

29 At kaniyang ipinagbilin sa kanila, at sinabi sa kanila: Ako'y malalakip sa aking bayan: ilibing ninyo ako sa kasamahan ng aking mga magulang sa yungib na nasa parang ni Ephron na Hetheo,

30 Sa yungib na nasa parang ng Machpela, na nasa tapat ng Mamre, sa lupain ng Canaan, na binili ni Abraham, na kalakip ng parang kay Ephron na Hetheo, na pinakaaring libingan:

31 Na doon nila inilibing si Abraham at si Sara na kaniyang asawa; na doon nila inilibing si Isaac at si Rebeca na kaniyang asawa; at doon ko inilibing si Lea:

32 Sa parang at sa yungib na nandoon na binili sa mga anak ni Heth.

33 At nang matapos si Jacob na makapagbilin sa kaniyang mga anak, ay kaniyang itinaas at itinikom ang kaniyang mga paa sa higaan, at nalagot ang hininga, at nalakip sa kaniyang bayan.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 2764

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

2764. Genesis 22

1. And so it was after these events, that God tempted Abraham, and said to him, Abraham. And he said, Here I am.

2. And He said, Take now your son, your only one, whom you love, Isaac, and get you to the land of Moriah, and offer him there as a burnt offering on one of the mountains of which I tell you.

3. And in the morning Abraham rose up early, and saddled his ass, and took two of his servants 1 with him, and Isaac his son, and split the pieces of wood for the burnt offering, and rose up and went to the place of which God had told him.

4. On the third day Abraham lifted up his eyes and saw the place from afar off.

5. And Abraham said to his servants, Remain here with the ass, and I and the boy will go over there, and we will bow ourselves down, and return to you.

6. And Abraham took the pieces of wood for the burnt offering and laid them on Isaac his son; and he took in his hand the fire and the knife, and the two of them went on together.

7. And Isaac said to Abraham his father - he said - My father. And he said, Here I am, my son. And he said, Behold, the fire and the pieces of wood, but where is the animal for the burnt offering?

8. And Abraham said, God will see for Himself to the animal for a burnt offering, my son. And the two of them went on together.

9. And they came to the place of which God told him, and Abraham built the altar there, and laid the pieces of wood in order, and bound Isaac his son, and laid him on the altar, upon the pieces of wood.

10. And Abraham put forth his hand and took the knife to slay his son.

11. And the angel of Jehovah called to him out of heaven, and said Abraham, Abraham. And he said, Here I am.

12. And he said, Do not put forth your hand towards the boy and do not do anything to him, for now I know that you fear God and have not withheld your son, your only son, from Me.

13. And Abraham lifted up his eyes and saw, and behold, a ram behind [him] caught in a thicket by its horns. And Abraham went and took the ram, and offered it as a burnt offering instead of his son.

14. And Abraham called the name of that place, Jehovah will see; as it is said today, On the mountain Jehovah will see [to it].

15. And the angel of Jehovah called to Abraham a second time out of heaven.

16. And he said, By Myself I have sworn, says Jehovah, that because you have done this thing, and have not withheld your son, your only son,

17. I will certainly bless you, and I will certainly multiply your seed like the stars of the heavens and like the sand which is on the seashore. And your seed will inherit the gate of their 2 enemies.

18. And in your seed all the nations of the earth will be blessed because you have hearkened to My voice.

19. And Abraham returned to his servants, and they rose up and went together to Beersheba; and Abraham dwelt in Beersheba.

20. And so it was, after these events, 3 that it was pointed out to Abraham, saying, Behold, Milkah, she also has borne sons, to Nahor your brother:

21. Uz her firstborn, and Buz his brother, and Kemuel the father of Aram;

22. And Kesed, and Hazo, and Pildash, and Jidlaph, and Bethuel.

23. And Bethuel begot Rebekah. These eight Milkah bore to Nahor, Abraham's brother.

24. And his concubine, whose name was Reumah; and she too bore Tebah, and Gaham, and Tahash, and Maakah.

CONTENTS

The subject in this chapter in the internal sense is the Lord's severest and inmost temptations, by means of which He united the Human Essence to the Divine Essence; then it is the salvation by means of that union of those who constitute the Lord's spiritual Church.

Poznámky pod čarou:

1. Here and in verses 5 and 19 the word translated servants is the same as that used for boys.

2. The Latin means your but the Hebrew means their.

3. literally, words

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.