Bible

 

Genesis 33

Studie

   

1 At itiningin ni Jacob ang kaniyang mga mata at tumingin, at, narito, si Esau ay dumarating, at kasama niya'y apat na raang tao. At kaniyang binahagi ang mga bata kay Lea at kay Raquel, at sa dalawang alilang babae.

2 At inilagay niya ang mga alila na kasama ng kanilang mga anak na pinakapanguna, at si Lea na kasama ng kaniyang mga anak na pinakapangalawa, at si Raquel at si Jose na pinakahuli.

3 At siya naman ay lumagpas sa unahan nila, at yumukod sa lupa na makapito, hanggang sa nalapit sa kaniyang kapatid.

4 At tumakbo si Esau na sinalubong siya, at niyakap siya at niyapos siya sa leeg, at hinagkan siya: at nagiyakan,

5 At itiningin ni Esau ang mga mata niya, at nakita ang mga babae at ang mga bata, at sinabi, Sinosino itong mga kasama mo? At kaniyang sinabi, Ang mga anak na ipinagkaloob ng Dios sa iyong lingkod.

6 Nang magkagayo'y nagsilapit ang mga alilang babae, sila at ang kanilang mga anak, at nagsiyukod.

7 At lumapit din si Lea at ang kaniyang mga anak, at nagsiyukod: at pagkatapos ay nagsilapit si Jose at si Raquel, at nagsiyukod.

8 At kaniyang sinabi, Anong palagay mo sa buong karamihang ito na nasumpungan ko? At kaniyang sinabi, Nang makasundo ng biyaya sa paningin ng aking panginoon.

9 At sinabi ni Esau, Mayroon akong kasiya; kapatid ko, ariin mo ang iyo.

10 At sinabi sa kaniya ni Jacob, Hindi, ipinamamanhik ko sa iyo, na kung ngayo'y nakasundo ako ng biyaya sa iyong paningin, ay tanggapin mo nga ang aking kaloob sa aking kamay: yamang nakita ko ang iyong mukha, na gaya ng nakakakita ng mukha ng Dios, at ikaw ay nalugod sa akin.

11 Tanggapin mo, ipinamamanhik ko sa iyo, ang kaloob na dala sa iyo; sapagka't ipinagkaloob sa akin ng Dios, at mayroon ako ng lahat. At ipinilit sa kaniya, at kaniyang tinanggap.

12 At kaniyang sinabi, Yumaon tayo at tayo'y lumakad, at ako'y mangunguna sa iyo.

13 At sinabi niya sa kaniya, Nalalaman ng aking panginoon na ang mga bata ay mahihina pa at ang mga kawan at ang mga baka ay nagpapasuso: at kung ipagmadali sa isa lamang araw ay mamamatay ang lahat ng kawan.

14 Magpauna ang aking panginoon sa kaniyang lingkod: at ako'y mamamatnubay na dahandahan, ayon sa hakbang ng mga hayop na nasa aking unahan, at ng hakbang ng mga bata, hanggang sa makarating ako sa aking panginoon sa Seir.

15 At sinabi ni Esau, Pahintulutan mong iwan ko sa iyo ang ilan sa mga taong kasama ko. At kaniyang sinabi, Ano pang dahil nito? Makasundo nawa ako ng biyaya sa paningin ng aking panginoon.

16 Gayon nagbalik si Esau ng araw ding yaon sa kaniyang lakad sa Seir.

17 At si Jacob ay naglakbay sa Succoth, at nagtayo ng isang bahay para sa kaniya, at iginawa niya ng mga balag ang kaniyang hayop: kaya't tinawag ang pangalan ng dakong yaon na Succoth.

18 At dumating si Jacob na payapa sa bayan ng Sichem, na nasa lupain ng Canaan, nang siya'y manggaling sa Padan-aram; at siya'y humantong sa tapat ng bayan.

19 At binili ang pitak ng lupa na pinagtayuan ng kaniyang tolda, sa kamay ng mga anak ni Hamor, na ama ni Sichem, ng isang daang putol na salapi.

20 At siya'y nagtindig doon ng isang dambana, at tinawag niyang El-Elohe-Israel.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 4341

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

4341. And with him four hundred men. That this signifies its state, here the state of the conjunction of Divine good with truth in the natural, is because this conjunction is the subject treated of. “Four hundred” in the Word signifies the state and duration of temptation (n. 1847, 2959, 2966); and as all the conjunction of good with truth is effected through temptations, therefore it is a state of temptations which is here meant. (That goods are conjoined with truths through temptations, see n. 2272, 3318; and that temptations come when good begins to act the first part, n. 4248, 4249; and also that the union of the Lord’s Divine essence with His Human essence was effected through temptations, n. 1737)

[2] The good itself which is to be conjoined with truth is not tempted, but the truth. And moreover truth is not tempted by good, but by falsities and evils, and also by fallacies and illusions and the affection of these, which adhere to truths in the natural. For when good flows in, which is effected by an internal way, or through the internal rational man, the ideas of the natural man, formed from the fallacies of the senses and the derivative illusions, cannot endure its approach, for they are in disagreement with it, and hence comes anxiety in the natural, and temptation. These are the things which are described in this chapter in the internal sense by Jacob’s coming into fear and thence into anxiety, and consequently into a state of submission and humiliation, when Esau came with four hundred men; for their conjunction is not effected in any other way. From this it may be seen that by the “four hundred men” is signified a state of temptations; by “four hundred,” this state itself, and by “men,” the rational truths which are conjoined with good when it flows into the natural. (That by “men” are signified intellectual and rational things, may be seen n. 265, 749, 1007, 3134.)

[3] But these things are such as fall into obscurity with man, for the reason that when he is living in the body, the distinction between the rational and the natural does not appear-not at all to those who are not regenerate, and very little even to those who are regenerate. For they do not reflect upon it, nor indeed do they care about it, for the knowledges of the interior things of man have been almost obliterated, and yet in old time these made the all of intelligence with men within the church. These things may however in some degree appear from what has been shown before concerning the rational and its influx into the natural, namely, that the natural is regenerated through the rational (n. 3286, 3288), and that the rational receives truths before the natural (n. 3321, 3368, 3671). These truths, which inflow with good from the rational into the natural, are what in the internal sense are signified by the “four hundred men” who came with Esau.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.