Bible

 

Genesis 32

Studie

   

1 At ipinagpatuloy ni Jacob ang kaniyang paglakad, at sinalubong siya ng mga anghel ng Dios.

2 At sinabi ni Jacob nang makita niya sila, Ito'y hukbo ng Dios: at tinawag niya ang pangalan ng dakong yaon na Mahanaim.

3 At si Jacob ay nagpasugo sa unahan niya kay Esau, na kaniyang kapatid sa lupain ng Seir, na parang ng Edom.

4 At inutusan niya sila, na sinasabi, Ganito ninyo sabihin sa aking panginoong kay Esau, Ganito ang sabi ng iyong lingkod na si Jacob, Dumoon ako kay Laban at ako'y natira roon hanggang ngayon.

5 At mayroon akong mga baka, at mga asno, at mga kawan, at mga aliping lalake at babae: at ako'y nagpasugo upang magbigay alam sa aking panginoon, upang makasumpong ng biyaya sa iyong paningin.

6 At ang mga sugo ay nagsipagbalik kay Jacob, na nagsipagsabi, Dumating kami sa iyong kapatid na kay Esau, at siya rin naman ay sumasalubong sa iyo, at apat na raang tao ang kasama niya.

7 Nang magkagayo'y natakot na mainam si Jacob at nahapis at kaniyang binahagi ang bayang kasama niya, at ang mga kawan, at ang mga bakahan, at ang mga kamelyo ng dalawang pulutong.

8 At kaniyang sinabi, Kung dumating si Esau sa isang pulutong, at kaniyang saktan, ang pulutong ngang natitira ay tatanan.

9 At sinabi ni Jacob, Oh Dios ng aking amang si Abraham, at Dios ng aking amang si Isaac, Oh Panginoon, na nagsabi sa akin, Magbalik ka sa iyong lupain at sa iyong kamaganakan, at gagawan kita ng magaling:

10 Hindi ako marapat sa kababababaan ng lahat ng kaawaan, at ng buong katotohanan na iyong ipinakita sa iyong lingkod: sapagka't dala ko ang aking tungkod, na dinaanan ko ang Jordang ito; at ngayo'y naging dalawang pulutong ako.

11 Iligtas mo ako, ipinamamanhik ko sa iyo, sa kamay ng aking kapatid, sa kamay ni Esau; sapagka't ako'y natatakot sa kaniya, baka siya'y dumating at ako'y saktan niya, ang ina pati ng mga anak.

12 At ikaw ang nagsabi, Tunay na ikaw ay gagawan ko ng magaling, at gagawin ko ang iyong binhi na parang buhangin sa dagat, na hindi mabibilang dahil sa karamihan.

13 At siya'y nagparaan doon ng gabing yaon; at kumuha ng mayroon siya na ipagkakaloob kay Esau na kaniyang kapatid;

14 Dalawang daang kambing na babae, at dalawang pung lalaking kambing; dalawang daang tupang babae, at dalawang pung tupang lalake,

15 Tatlong pung kamelyong inahin na pati ng kanilang mga anak; apat na pung baka at sangpung toro, dalawang pung asna at sangpung anak ng mga yaon.

16 At ipinagbibigay sa kamay ng kaniyang mga bataan, bawa't kawan ay bukod; at sinabi sa kaniyang mga bataan, Lumagpas kayo sa unahan ko, at iiwanan ninyo ng isang pagitan ang bawa't kawan.

17 At iniutos sa una, na sinasabi, Pagka ikaw ay nasumpungan ni Esau na aking kapatid, at ikaw ay tinanong na sinasabi, Kanino ka? at saan ka paroroon? at kanino itong nangasa unahan mo.

18 Kung magkagayo'y sasabihin mo, Sa iyong lingkod na kay Jacob; isang kaloob nga, na padala sa aking panginoong kay Esau: at, narito, siya'y nasa hulihan din naman namin.

19 At iniutos din sa ikalawa, at sa ikatlo, at sa lahat ng sumusunod sa mga kawan, na sinasabi, Sa ganitong paraan sasalitain ninyo kay Esau, pagkasumpong ninyo sa kaniya;

20 At sasabihin ninyo, Saka, narito, ang iyong lingkod na si Jacob, ay nasa hulihan namin, sapagka't kaniyang sinabi, Paglulubagin ko ang kaniyang galit sa pamamagitan ng kaloob na sumasaunahan ko, at pagkatapos ay makikita ko ang kaniyang mukha; marahil ay tatanggapin niya ako.

21 Gayon isinaunahan niya ang mga kaloob; at siya'y natira ng gabing yaon sa pulutong.

22 At siya'y bumangon ng gabing yaon, at isinama niya ang kaniyang dalawang asawa, at ang kaniyang dalawang alilang babae, at ang kaniyang labing isang anak at tumawid sa tawiran ng Jaboc.

23 At sila'y kaniyang isinama at itinawid sa batis, at kaniyang itinawid ang kaniyang tinatangkilik.

24 At naiwang magisa si Jacob: at nakipagbuno ang isang lalake sa kaniya, hanggang sa magbukang liwayway.

25 At nang makita nitong siya'y hindi manaig sa kaniya ay hinipo ang kasukasuan ng hita niya; at ang kasukasuan ni Jacob ay sinaktan samantalang nakikipagbuno sa kaniya.

26 At sinabi, Bitawan mo ako, sapagka't nagbubukang liwayway na. At kaniyang sinabi, Hindi kita bibitawan hanggang hindi mo ako mabasbasan.

27 At sinabi niya sa kaniya, Ano ang pangalan mo? At kaniyang sinabi, Jacob.

28 At sinabi niya, Hindi na tatawaging Jacob ang iyong pangalan, kundi Israel; sapagka't ikaw ay nakipagpunyagi sa Dios at sa mga tao, at ikaw ay nanaig.

29 At siya'y tinanong ni Jacob, at sinabi, Ipinamamanhik ko sa iyong sabihin mo sa akin ang iyong pangalan. At kaniyang sinabi, Bakit nagtatanong ka ng aking pangalan? At siya'y binasbasan doon.

30 At tinawag ni Jacob ang pangalan ng dakong yaon na Peniel; sapagka't aniya'y nakita ko ang Dios ng mukhaan, at naligtas ang aking buhay.

31 At sinikatan siya ng araw ng siya'y nagdadaan sa Penuel; at siya'y napipilay sa hita niya.

32 Kaya't hindi kumakain ang mga anak ni Israel ng litid ng balakang na nasa kasukasuan ng hita, hanggang ngayon: sapagka't hinipo ng taong yaon ang kasukasuan ng hita ni Jacob, sa litid ng pigi.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 4292

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

4292. In the internal historical sense 'he said, Your name will no longer be called Jacob, but Israel' means that they could not as [the descendants of] Jacob play the representative part, except by virtue of the new nature that was imparted to them. This becomes clear from the meaning of 'Jacob' in the Word as his descendants, dealt with above in 4281, and from the meaning of 'name' as the essential nature, dealt with immediately above in 4291. The new nature itself is meant by 'Israel' in the internal sense, for 'Israel' is the celestial-spiritual man and consequently the internal man, 4286. And since 'Israel' means the celestial-spiritual man, and so the internal man, 'Israel' also means the internal spiritual Church. For whether you use the expression spiritual man or spiritual Church, it amounts to the same thing because any spiritual person in particular is the Church, even as many are in general. If the individual person in particular were not the Church, no Church in general could exist. The expression Church is used in everyday language to describe a congregation in general; but each member of the congregation must be a Church if that greater Church is to exist. Every general whole incorporates parts that are like that whole.

[2] The implications of this particular matter - the inability of [the descendants on Jacob to play the representative part, except by virtue of the new nature imparted to them, meant by 'Israel' - are as follows: It was specifically Jacob's descendants who were to represent the Church but not specifically Isaac's since Isaac's descended not only through Jacob but also through Esau. Still less was it specifically Abraham's, for Abraham's descended not only through Jacob but also through Esau, and likewise through Ishmael, as well as through his sons by his second wife Keturah, who were Zimran, Jokshan, Medan, Midian, Ishbak, Shuah, and the sons of these, see Genesis 25:1-4. Now because Jacob's descendants insisted that they should be representative, as shown just above in 4290, they could not represent as Jacob, or as Isaac, or as Abraham. The reason why they could not do so as Jacob was that 'Jacob' represented the external aspect of the Church, but not the internal. And they could not do so as Isaac at the same time or as Abraham at the same time for the reason advanced immediately above.

[3] So that they could represent the Church therefore, a new name had inevitably to be given to Jacob, and through that name a new nature, which new nature was to be a sign of the internal spiritual man, or what amounts to the same, of the internal spiritual Church. That new nature is meant by 'Israel'. Every Church of the Lord is internal and external, as has been shown several times already, the internal Church being that which is represented, the external that which represents. The internal Church is also either spiritual or else celestial, the internal spiritual Church being represented by 'Israel', but the internal celestial Church at a later time by 'Judah'. Therefore a division also took place, and the Israelites became a kingdom on their own and the Jews another on their own. But these matters will in the Lord's Divine mercy be discussed later on. From this it is evident that 'Jacob', that is, Jacob's descendants, could not represent the Church as Jacob, for that would have been to represent solely the external aspect of the Church. They had to do so as Israel as well because 'Israel' is the internal aspect.

[4] It has been shown in various places already that it is the internal which is represented and the external which represents, as may also be seen in the human being. A person's speech represents his thought, and a person's action represents his will. Speech and action are the external aspects of the person, thought and will the internal. In addition the various looks seen on a person's face represent both, that is to say, both his thought and his will. It is well known to everyone that the looks on a person's face are representative, for the looks on the faces of people who are sincere enable their interior states to be seen. In short, every part of the body represents some facet of a person's inclination (animus) and mind (mens).

[5] It is similar with the external aspects of the Church, for these are like the body, while its internal aspects are like the soul. There were, for example, the altars and the sacrifices on them, which, as is well known, were external things. There was likewise the bread of the presence, also the lampstand with its lamps, as well as the fire that was kept burning all the time. Anyone can recognize that these external things represented internal ones, as likewise did everything else of a ritual nature. The fact that these external things could not represent anything external, only what was internal, becomes clear from the considerations introduced already. So 'Jacob' could not represent as Jacob, because 'Jacob' means the external aspect of the Church, but he could do so as Israel because 'Israel' means its internal aspect. This is what is meant by a new nature being imparted to enable the descendants of Jacob to play the representative part.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.