Bible

 

Genesis 2

Studie

   

1 At nayari ang langit at ang lupa, at ang lahat na natatanaw sa mga iyon.

2 At nang ikapitong araw ay nayari ng Dios ang kaniyang gawang ginawa; at nagpahinga ng ikapitong araw sa madlang gawa niyang ginawa.

3 At binasbasan ng Dios ang ikapitong araw at kaniyang ipinangilin, sapagka't siyang ipinagpahinga ng Dios sa madlang gawang kaniyang nilikha at ginawa.

4 Ito ang pinangyarihan ng langit at ng lupa, nang likhain noong araw, na gawin ng Panginoong Dios ang lupa't langit.

5 At wala pa sa lupang kahoy sa parang, at wala pang anomang pananim na tumutubo sa parang: (sapagka't hindi pa pinauulanan ng Panginoong Dios ang lupa) at wala pang taong magbukid ng lupa,

6 Nguni't may isang ulap na napaitaas buhat sa lupa at dinilig ang buong ibabaw ng lupa.

7 At nilalang ng Panginoong Dios ang tao sa alabok ng lupa, at hiningahan ang kaniyang mga butas ng ilong ng hininga ng buhay; at ang tao ay naging kaluluwang may buhay.

8 At naglagay ang Panginoong Dios ng isang halamanan sa Eden, sa dakong silanganan: at inilagay niya roon ang taong kaniyang nilalang.

9 At pinatubo ng Panginoong Dios sa lupa ang lahat na punong kahoy na nakalulugod sa paningin, at mabubuting kanin; gayon din ang punong kahoy ng buhay sa gitna ng halamanan, at ang punong kahoy ng pagkakilala ng mabuti at masama.

10 At may isang ilog na lumabas sa Eden na dumilig sa halamanan; at mula roo'y nabahagi at nagapat na sanga.

11 Ang pangalan ng una ay Pison: na siyang lumiligid sa buong lupain ng Havilah, na doo'y may ginto;

12 At ang ginto sa lupang yao'y mabuti; mayroon din naman doong bedelio at batong onix.

13 At ang pangalan ng ikalawang ilog ay Gihon; na siyang lumiligid sa buong lupain ng Cush.

14 At ang pangalan ng ikatlong ilog ay Hiddecel, na siyang umaagos sa tapat ng Asiria. At ang ikaapat na ilog ay ang Eufrates.

15 At kinuha ng Panginoong Dios ang lalake at inilagay sa halamanan ng Eden, upang kaniyang alagaan at ingatan.

16 At iniutos ng Panginoong Dios sa lalake, na sinabi, Sa lahat ng punong kahoy sa halamanan ay makakakain ka na may kalayaan:

17 Datapuwa't sa kahoy ng pagkakilala ng mabuti at masama ay huwag kang kakain; sapagka't sa araw na ikaw ay kumain niyaon ay walang pagsalang mamamatay ka.

18 At sinabi ng Panginoong Dios, Hindi mabuti na ang lalake ay magisa; siya'y ilalalang ko ng isang katulong niya.

19 At nilalang ng Panginoong Dios sa lupa ang lahat ng hayop sa parang at ang lahat ng ibon sa himpapawid; at pinagdadala sa lalake upang maalaman kung anong itatawag niya sa mga iyon: at ang bawa't itinawag ng lalake sa bawa't kinapal na may buhay ay yaon ang naging pangalan niyaon.

20 At pinanganlan ng lalake ang lahat ng mga hayop, at ang mga ibon sa himpapawid, at ang bawa't ganid sa parang; datapuwa't sa lalake ay walang nasumpungang maging katulong niya.

21 At hinulugan ng Panginoong Dios ng di kawasang himbing ang lalake, at siya'y natulog: at kinuha ang isa sa kaniyang mga tadyang at pinapaghilom ang laman sa dakong yaon:

22 At ang tadyang na kinuha ng Panginoong Dios sa lalake ay ginawang isang babae, at ito'y dinala niya sa lalake.

23 At sinabi ng lalake, Ito nga'y buto ng aking mga buto at laman ng aking laman: siya'y tatawaging Babae, sapagka't sa Lalake siya kinuha.

24 Kaya't iiwan ng lalake ang kaniyang ama at ang kaniyang ina, at makikipisan sa kaniyang asawa: at sila'y magiging isang laman.

25 At sila'y kapuwa hubad, ang lalake at ang kaniyang asawa, at sila'y hindi nagkakahiyaan.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Doctrine of the Sacred Scripture # 103

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 118  
  

103. The existence of a Word among ancient peoples is clear also in the writings of Moses, who refers to it and quotes something from it in Numbers 21:14-15, 27-30; 21:14-15, 27-30. And the narrative portions of that Word were called The Wars of Jehovah, and the prophetic portions Oracles.

From the narrative portions of that Word Moses quoted the following:

Therefore it is said in the Book of the Wars of Jehovah: “Waheb in Suphah, and the streams, the Arnon, and the channel of the streams which went down to the dwelling place of Ar and stops at the border of Moab.” (Numbers 21:14-15)

The wars of Jehovah in that book — as in ours — meant and described the Lord’s combats with hell and His victories over it, which would take place when He came into the world. These same combats are also meant and described in many places in the narrative portions of our Word—such as by the wars of Joshua with the nations of the land of Canaan, and by the wars of the judges and kings of Israel.

[2] From the prophetic portions of the Ancient Word Moses quoted the following:

Therefore the Oracles say: “Go into Heshbon; the city of Sihon will be built and established. For a fire has gone out from Heshbon, a flame from the city of Sihon; it consumed Ar of Moab, the possessors of the heights of the Arnon. Woe to you, Moab! You have perished, O people of Chemosh! He has made his sons fugitives, and given his daughters into captivity to Sihon king of the Amorites. We finished them with arrows; Heshbon has perished as far as Dibon. And we laid them waste as far as Nophah, which [reaches] even to Medeba.” (Numbers 21:27-30)

Translators render the source as “those who speak in proverbs, ” but they ought to be called Oracles or Prophetic Utterances, as can be seen from the meaning of the word moshalim in the original Hebrew, which means not only proverbs but also prophetic utterances—as in Numbers 23:7, 18, 24:3, 15. In each of these verses Balaam is said to have uttered his oracle, which was a prophetic one (prophetic, in fact, of the Lord). His oracle each time is called mashal, in the singular. Moreover, the words quoted by Moses in these verses are not proverbs, but prophecies.

[3] That the Ancient Word was likewise Divine or Divinely inspired is apparent in Jeremiah, where almost the same words occur, namely:

...a fire has gone out from Heshbon, and a flame from the midst of Sihon, which consumed the corner of Moab and the crown of the head of the sons of tumult. Woe to you, Moab! The people of Chemosh have perished! For your sons have been taken off into captivity, and your daughters into captivity. (Jeremiah 48:45-46)

In addition to these references, a prophetic book of the Ancient Word, called the Book of Jashar or Book of the Upright, is also cited by David and Joshua. By David:

David lamented...over Saul and over Jonathan..., and he wrote to teach the children of Judah [the Song of] the Bow; is it not written in the Book of Jasher? (2 Samuel 1:17-18)

And by Joshua:

...Joshua...said...: “Sun, stand still in Gibeon; and Moon, in the Valley of Aijalon." ...Is this not written in the Book of Jasher? (Joshua 10:12-13)

Moreover, I have been told that the first seven chapters of Genesis are found in the same Ancient Word, so completely that not the least word is missing.

  
/ 118  
  

Thanks to the General Church of the New Jerusalem, and to Rev. N.B. Rogers, translator, for the permission to use this translation.