Bible

 

Genesis 1

Studie

1 Nang pasimula ay nilikha ng Dios ang langit at ang lupa.

2 At ang lupa ay walang anyo at walang laman; at ang kadiliman ay sumasa ibabaw ng kalaliman; at ang Espiritu ng Dios ay sumasa ibabaw ng tubig.

3 At sinabi ng Dios Magkaroon ng liwanag; at nagkaroon ng liwanag.

4 At nakita ng Dios ang liwanag na mabuti, at inihiwalay ng Dios ang liwanag sa kadiliman.

5 At tinawag ng Dios ang liwanag na Araw, at tinawag niya ang kadiliman na Gabi. At nagkahapon at nagkaumaga ang unang araw.

6 At sinabi ng Dios, Magkaroon ng isang kalawakan sa gitna ng tubig, at mahiwalay ang tubig sa kapuwa tubig.

7 At ginawa ng Dios ang kalawakan, at inihiwalay ang tubig na nasa ilalim ng kalawakan, sa tubig na nasa itaas ng kalawakan: at nagkagayon.

8 At tinawag ng Dios ang kalawakan na Langit. At nagkahapon at nagkaumaga ang ikalawang araw.

9 At sinabi ng Dios, Mapisan ang tubig na nasa silong ng langit sa isang dako, at lumitaw ang katuyuan, at nagkagayon.

10 At tinawag ng Dios ang katuyuan na Lupa, at ang kapisanan ng tubig ay tinawag niyang mga Dagat: at nakita ng Dios na mabuti.

11 At sinabi ng Dios, Sibulan ang lupa ng damo, pananim na nagkakabinhi, at punong kahoy na namumunga ayon sa kaniyang pagkakahoy, na taglay ang kaniyang binhi sa ibabaw ng lupa, at nagkagayon.

12 At ang lupa ay sinibulan ng damo, pananim na nagkakabinhi, ayon sa kaniyang pagkapananim, at ng punong kahoy na namumunga, na taglay ang kaniyang binhi, ayon sa kaniyang pagkakahoy, at nakita ng Dios na mabuti.

13 At nagkahapon at nagkaumaga ang ikatlong araw.

14 At sinabi ng Dios, Magkaroon ng mga tanglaw sa kalawakan ng langit upang maghiwalay ng araw sa gabi; at maging pinakatanda, at pinakabahagi ng panahon, ng mga araw at ng mga taon:

15 At maging pinakatanglaw sa kalawakan ng langit, upang tumanglaw sa ibabaw ng lupa: at nagkagayon.

16 At nilikha ng Dios ang dalawang malaking tanglaw; ang malaking tanglaw ay upang magpuno sa araw, at ang maliit na tanglaw ay upang magpuno sa gabi: nilikha rin niya ang mga bituin.

17 At mga inilagay ng Dios sa kalawakan ng langit, upang tumanglaw sa ibabaw ng lupa,

18 At upang magpuno sa araw at sa gabi, at upang maghiwalay ng liwanag sa kadiliman: at nakita ng Dios na mabuti.

19 At nagkahapon at nagkaumaga ang ikaapat na araw.

20 At sinabi ng Dios, Bukalan ng sagana ang tubig ng mga gumagalaw na kinapal na may buhay, at magsilipad ang mga ibon sa itaas ng lupa sa luwal na kalawakan ng himpapawid.

21 At nilikha ng Dios ang malalaking hayop sa dagat, at ang bawa't may buhay na kinapal na gumagalaw, na ibinukal na sagana ng tubig, ayon sa kanikaniyang uri at ang lahat na may pakpak na ibon, ayon sa kanikaniyang uri: at nakita ng Dios na mabuti.

22 At mga binasbasan ng Dios, na sinabi, Kayo'y magpalaanakin, at magpakarami, at inyong punuin ang tubig sa mga dagat, at magpakarami ang mga ibon sa lupa.

23 At nagkahapon at nagkaumaga ang ikalimang araw.

24 At sinabi ng Dios, Bukalan ang lupa ng mga may buhay na kinapal, ayon sa kanikaniyang uri ng hayop at ng mga kinapal na umuusad, at ng mga ganid sa lupa, ayon sa kanikaniyang uri: at nagkagayon.

25 At nilikha ng Dios ang ganid sa lupa ayon sa kaniyang uri, at ang hayop ayon sa kaniyang uri, at ang bawa't umuusad sa ibabaw ng lupa ayon sa kanikaniyang uri: at nakita ng Dios na mabuti.

26 At sinabi ng Dios, Lalangin natin ang tao sa ating larawan, ayon sa ating wangis: at magkaroon sila ng kapangyarihan sa mga isda sa dagat, at sa mga ibon sa himpapawid, at sa mga hayop, at sa buong lupa, at sa bawa't umuusad, na nagsisiusad sa ibabaw ng lupa.

27 At nilalang ng Dios ang tao ayon sa kaniyang sariling larawan, ayon sa larawan ng Dios siya nilalang; nilalang niya sila na lalake at babae.

28 At sila'y binasbasan ng Dios, at sa kanila'y sinabi ng Dios, Kayo'y magpalaanakin, at magpakarami, at kalatan ninyo ang lupa, at inyong supilin; at magkaroon kayo ng kapangyarihan sa mga isda sa dagat, at sa mga ibon sa himpapawid, at sa bawa't hayop na gumagalaw sa ibabaw ng lupa.

29 At sinabi ng Dios, Narito, ibinigay ko sa inyo ang bawa't pananim na nagkakabinhi, na nasa ibabaw ng balat ng lupa, at ang bawa't punong kahoy na may bunga ng punong kahoy na nagkakabinhi; sa inyo'y magiging pagkain:

30 At sa bawa't hayop sa lupa, at sa bawa't ibon sa himpapawid; at sa bawa't nagsisiusad sa ibabaw ng lupa na may buhay ay ibinigay ko ang lahat na pananim na sariwa na pinakapagkain; at nagkagayon.

31 At nakita ng Dios ang lahat ng kaniyang nilikha, at, narito, napakabuti. At nagkahapon at nagkaumaga ang ikaanim na araw.

Ze Swedenborgových děl

 

True Christianity # 34

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 853  
  

34. In people, the Infinite Divine is present the way something is present in an image of itself. The Word shows this, when we read the following:

Finally God said, "Let us make human beings in our image, according to our likeness. " Therefore God created human beings in his own image; in the image of God he created them. (Genesis 1:26-27)

From this statement it follows that human beings are organisms that are open to God, and organisms whose quality depends on their response.

[2] The human mind - the source and determiner of our humanness - has been formed into three areas to match three levels. On the first level the human mind is heavenly; angels of the highest heaven are on that level. On the second level it is spiritual; angels of the middle heaven are on that level. On the third level it is earthly; angels of the lowest heaven are on that level.

Organized as it is to accommodate these three levels, the human mind is a vessel for receiving divine inflow. Yet what is divine does not flow in beyond our smoothing of the way [Isaiah 40:4] or our opening of the door [Revelation 3:20]. If we smooth the way and open the door all the way to the highest level, the heavenly one, then we truly become an image of God. After death we will become an angel of the highest heaven. If we smooth the way or open the door only to the middle or spiritual level, then we still become an image of God, but one that is not as complete. After death we will become angels of the middle heaven. But if we smooth the way or open the door only to the lowest or earthly level, then we become an image of God at the lowest level, provided we acknowledge God and worship him with acts of devotion. After death we will become angels of the lowest heaven.

If we do not acknowledge God and do not worship him with acts of devotion, we divest ourselves of the image of God and become like one type of animal or another, except for the fact that we still enjoy the ability to understand and therefore to speak. If under those circumstances we close our highest earthly level, which corresponds to the highest heavenly level, we become like farm animals in what we love. If we close our middle earthly level, which corresponds to the middle spiritual level, we become like foxes in what we love, and like birds that come out in the evening, as far as our intellectual discernment goes. If we close even our lowest earthly level to its spiritual counterpart, we become like wild animals in what we love and like fish in our understanding of truth.

[3] Divine life flows in from the sun of the angelic heaven and energizes us much the way light from our sun flows into a transparent object. Our highest level receives life the way light flows into a diamond; our second level receives life the way light flows into a crystal; our lowest level receives life the way light flows into translucent glass or parchment.

If the lowest degree is totally closed spiritually, as happens when we deny the existence of God and worship Satan, life flows into us from God much the way light flows into opaque things on earth: rotten wood, swamp sod, dung, and so on. At that stage we become spiritual cadavers.

  
/ 853  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.