Bible

 

Exodo 21

Studie

   

1 Ito nga ang mga hatol na igagawad mo sa harap nila.

2 Kung ikaw ay bumili ng isang aliping Hebreo, ay anim na taong maglilingkod siya; at sa ikapito ay aalis siyang laya na walang sauling bayad.

3 Kung siya'y pumasok na magisa, ay aalis na mag-isa: kung may asawa ay aalis nga ang kaniyang asawa na kasama niya.

4 Kung siya'y bigyan ng kaniyang panginoon ng asawa, at magkaanak sa kaniya ng mga lalake, o mga babae; ang asawa at ang kaniyang mga anak ay magiging sa kaniyang panginoon, at siya'y aalis na magisa.

5 Datapuwa't kung maliwanag na sabihin ng alipin, Aking iniibig ang aking panginoon, ang aking asawa, at ang aking mga anak; ako'y hindi aalis na laya:

6 Kung magkagayo'y dadalhin siya ng kaniyang panginoon sa Dios, at dadalhin siya sa pinto, o sa haligi ng pinto; at bubutasan ng kaniyang panginoon ang kaniyang tainga ng isang pangbutas; at paglilingkuran niya siya magpakailan man.

7 At kung ipagbili ng isang lalake ang kaniyang anak na babae na maging alipin, ay hindi siya aalis na gaya ng pagalis ng mga aliping lalake.

8 Kung siya'y hindi makapagpalugod sa kaniyang panginoon, na umayaw magasawa sa kaniya, ay ipatutubos nga niya siya: walang kapangyarihang ipagbili siya sa isang taga ibang lupa, yamang siya'y nadaya.

9 At kung pinapag-asawa ng bumili sa kaniyang anak na lalake, ay kaniyang ipalalagay siya ng ayon sa kaugalian sa mga anak na babae.

10 Kung siya'y magasawa sa iba, ang kaniyang pagkain, ang kaniyang damit at ang kaniyang kapangyarihang pagkaasawa ay hindi niya babawasan.

11 At kung hindi niya gawin ang tatlong bagay na ito sa kaniya ay aalis nga siya na walang bayad, na walang tubos na salapi.

12 Ang sumakit sa isang tao, na ano pa't mamatay ay papataying walang pagsala.

13 At kung hindi sinasadya ng isang tao, kundi Dios ang naghulog sa kaniyang kamay; ay lalaanan kita ng isang dako na kaniyang tatakasan.

14 At kung magtangka ang sinoman sa kaniyang kapuwa, na pumatay na may daya, ay alisin mo siya sa aking dambana, upang patayin.

15 At ang sumakit sa kaniyang ama o sa kaniyang ina, ay papataying walang pagsala.

16 At ang magnakaw ng isang tao, at ipagbili, o masumpungan sa kaniyang kamay, ay papataying walang pagsala.

17 At ang lumait sa kaniyang ama, o sa kaniyang ina, ay papataying walang pagsala.

18 At kung may magbabag, at saktan ng isa ang isa, ng bato, o ng kaniyang suntok, at hindi mamatay, kundi mahiga lamang sa banig:

19 Kung makabangon uli, at makalakad sa tulong ng kaniyang tungkod, ay ligtas nga yaong sumakit sa kaniya; pagbabayaran lamang niya ang panahong nasayang, at kaniyang pagagalinging maigi.

20 At kung saktan ng sinoman ang kaniyang aliping lalake o babae, ng tungkod at mamatay sa kaniyang kamay; ay parurusahan siyang walang pagsala.

21 Gayon ma'y kung tumagal ng isang araw o dalawa, ay hindi siya parurusahan: sapagka't siya'y kaniyang salapi.

22 At kung may magbabag, at makasakit ng isang babaing buntis, na ano pa't makunan, at gayon ma'y walang karamdamang sumunod: ay tunay na papagbabayarin siya, ayon sa iatang sa kaniya ng asawa ng babae; at siya'y magbabayad ng ayon sa ipasiya ng mga hukom.

23 Datapuwa't kung may anomang karamdamang sumunod, magbabayad ka nga ng buhay kung buhay,

24 Mata kung mata, ngipin kung ngipin, kamay kung kamay, paa kung paa,

25 Paso kung paso, sugat kung sugat, bugbog kung bugbog.

26 At kung saktan ng sinoman ang mata ng kaniyang aliping lalake, o ang mata ng kaniyang aliping babae at mabulag, ay kaniyang palalayain dahil sa kaniyang mata.

27 At kung kaniyang bungalan ang kaniyang aliping lalake, o babae, ay kaniyang palalayain dahil sa kaniyang ngipin.

28 At kung ang isang baka ay manuwag ng isang lalake o ng isang babae, na ano pa't mamatay, ay babatuhing walang pagsala ang baka at ang kaniyang lama'y hindi kakanin; datapuwa't ang may-ari ng baka ay maliligtas.

29 Datapuwa't kung ang baka ay dating manunuwag sa panahong nakaraan, at naisumbong na sa may-ari at hindi niya kinulong, na ano pa't makamatay ng isang lalake, o isang babae: ay babatuhin ang baka at ang may-ari naman ay papatayin.

30 Kung siya'y atangan ng katubusan ay magbibigay nga siya ng katubusan sa kaniyang buhay anomang iatang sa kaniya.

31 Maging manuwag sa isang anak na lalake o babae man, ay gagawin sa kaniya ayon sa kahatulang ito.

32 Kung ang baka ay manuwag sa isang aliping lalake o babae, ay magbabayad ang may-ari ng tatlong pung siklong pilak sa kanilang panginoon, at ang baka ay babatuhin.

33 At kung ang sinoman ay magbubukas ng isang balon, o huhukay ng isang balon at hindi tatakpan, at ang isang baka, o ang isang asno ay mahulog sa loob,

34 Ay sasaulian ng may-ari ng balon; magbabayad siya ng salapi sa may-ari ng mga yaon, at ang patay na hayop ay magiging kaniya.

35 At kung ang baka ng sinoman ay sumakit sa baka ng iba, na ano pa't mamatay; ay kanila ngang ipagbibili ang bakang buhay, at kanilang paghahatiin ang halaga niyaon; at ang patay ay paghahatiin din nila.

36 O kung kilala, na ang baka ay dating manunuwag sa panahong nakaraan, at hindi kinulong ng may-ari; ay tunay ngang magbabayad siya, ng baka kung baka, at ang patay na hayop ay magiging kaniyang sarili.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 8981

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

8981. 'If his master has given him a woman' means good attached by the spiritual to truth during conflict. This is clear from the meaning of 'master' here as the spiritual, for 'master' in this instance is used to refer to one who is a member of the children of Israel, and by 'the children of Israel' those who are true members of the spiritual Church are meant, that is, who do good from love and affection, or what amounts to the same thing, from charity (regarding 'the children of Israel', that they are members of the spiritual Church, see 6426, 6862, 6868, 7035, 7062, 7198, 7201, 7215, 7223, 7957, 8234, 8805, which being so, they mean in the abstract sense spiritual truths and forms of good, 5414, 5801, 5803, 5806, 5812, 5817, 5819, 5826, 5833, 5879), so that 'master' here means the spiritual; and from the meaning of 'giving him a woman' as attaching good to truth, for 'giving', when said in regard to a woman, means attaching. And 'the slave' is someone who is imbued with the truth of religious teachings and not with complementary good, 8974, while 'the woman' is delight, 8980, but at this point good, because this is given or attached to that truth by the spiritual. Everything is called good that comes from the spiritual, since the spiritual itself is the good of charity. For the meaning of 'woman' as good, see 915, 2517, 4823, 6014, 8337. During conflict is meant because it says that if his master had given him a woman she was to be the master's after the servitude. From this it is evident that the woman was the slave's during servitude but not after it thus during conflict but not after conflict; for servitude lasting six years means labour and conflict, 8975.

[2] Is there anyone who cannot see that this regulation holds an arcanum which no one can know unless it is disclosed to him? For in its outward form it appears contrary to God's justice, that when a slave goes out of servitude the woman who has been given to him should remain the master's, when yet a woman should be her husband's forever. There are many other apparent injustices like these which Jehovah commanded the children of Israel, such as that they were to ask from the Egyptians vessels of gold and silver, and clothes, and in so doing were to plunder them, besides other similar actions, dealt with in their individual places. But although those regulations in their outward form appear, as has been stated, contrary to God's justice, they are not really so; for they rise out of the laws of Divine order in heaven, and these are perfect laws of justice. But those laws cannot be seen unless the internal sense is used to disengage them from the sense of the letter. The law that this regulation rises out of is this: Spiritual good cannot be joined to those who are confined since early childhood to the external things of the Church; it can only be linked to them for as long as they undergo conflict, after which it departs.

[3] To bring this whole matter out into the open, for it is an arcanum, it must be discussed briefly. There are people who - although they have from early childhood thought little about eternal life, and so about the welfare of their soul, and have thought instead about worldly life and its prosperity - have nevertheless led a morally good life and have also believed the truths taught by their Church. When they reach maturer age there is no other way in which they can be reformed than by the linking of spiritual good during conflict. They do not however retain that good but merely use it to strengthen the truths they have been taught. The reason for this is that in their life before then such people have surrendered themselves to worldly kinds of love, and when these have become deeply rooted they do not allow spiritual good to be joined to truth; for those kinds of love are totally repugnant to this good. Nevertheless spiritual good can take hold in those people's thinking when those kinds of love subside, as happens during anxiety, misfortunes, or sicknesses, and the like. At this time an affection to do good from charity enters in; but that affection merely serves to strengthen and root more deeply the truths they have been taught. It cannot however be joined to truth. The reason why is that this charitable affection entering in fills only the understanding part of the mind. It does not pass into the will part of it, and what does not pass into the will is not adopted by or accordingly joined to truth. For goodness and truth with a person come to be joined together when truth passes into the will, consequently when the person wills it and because he wills it does it. Then, for the first time, truth becomes good, or what amounts to the same thing, faith becomes charity.

[4] This cannot come about with those who have from early childhood surrendered themselves to worldly kinds of love and yet have been imbued with truth taught by their Church. For the will part of their mind is occupied by such love, which is the complete opposite of spiritual good and repels it. They allow it into solely the understanding part of their mind, that is, into their thought, when those kinds of love have become dormant, which happens, as stated above, during a state of sickness or misfortune, or during anxiety, consequently during labour and some conflict. This is the arcanum that lies concealed within this regulation; and since the regulation was for that reason representative of the law of Divine order regarding those imbued with the truth of religious teachings and not with the complementary good, in the representative Church it was in keeping with God's justice, even in its outward form.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.