Bible

 

Exodo 19

Studie

   

1 Sa ikatlong buwan, pagkatapos na ang mga anak ni Israel ay makaalis sa lupain ng Egipto, ay dumating sila ng araw ding yaon sa ilang ng Sinai.

2 At nang sila'y umalis sa Rephidim, at dumating sa ilang ng Sinai, ay humantong sila sa ilang; at doo'y humantong ang Israel sa harap ng bundok.

3 At si Moises ay lumapit sa Dios, at tinawag ng Panginoon siya mula sa bundok, na sinasabi, Ganito mo sasabihin sa sangbahayan ni Jacob, at sasaysayin sa mga anak ni Israel.

4 Inyong nakita ang aking ginawa sa mga Egipcio, at kung paanong dinala ko kayo sa mga pakpak ng agila, at kayo'y inilapit ko sa akin din.

5 Kaya't ngayon, kung tunay na inyong susundin ang aking tinig, at iingatan ang aking tipan, ay magiging isang tanging kayamanan nga kayo sa akin, na higit sa lahat ng bayan: sapagka't ang buong lupa ay akin;

6 At kayo'y magiging isang kaharian ng mga saserdote sa akin, at isang banal na bansa. Ito ang mga salita na inyong sasalitaan sa mga anak ni Israel.

7 At dumating si Moises at tinawag ang mga matanda sa bayan, at ipinahayag sa harap nila ang lahat ng salitang ito na iniutos ng Panginoon sa kaniya.

8 At ang buong bayan ay sumagot na magkakaisa, at nagsabi, Yaong lahat na sinalita ng Panginoon ay aming gagawin. At ipinagbigay alam ni Moises ang mga salita ng bayan sa Panginoon.

9 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Narito ako'y naparirito sa iyo sa isang salimuot na ulap upang marinig ng bayan pagka ako'y magsasalita sa iyo, at paniwalaan ka rin naman nila magpakailan man. At sinalita ni Moises ang mga salita ng bayan sa Panginoon.

10 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Pumaroon ka sa bayan at papagbanalin mo sila ngayon at bukas at labhan nila ang kanilang mga damit,

11 At humanda sa ikatlong araw: sapagka't sa ikatlong araw ay bababa ang Panginoon sa paningin ng buong bayan sa ibabaw ng bundok ng Sinai.

12 At lalagyan mo ng mga hangganan ang bayan sa palibot, na iyong sasabihin, Magingat kayo, na kayo'y huwag sumampa sa bundok, o sumalang sa hangganan: sinomang sumalang sa bundok ay papatayin na walang pagsala:

13 Walang kamay na hihipo sa kaniya, kundi, siya'y tunay na babatuhin, o papanain; maging hayop o tao ay hindi mabubuhay: pagka ang pakakak ay tumunog ng maluwat ay sasampa sila sa bundok.

14 At bumaba si Moises sa bayan mula sa bundok, at pinakabanal ang bayan, at sila'y naglaba ng kanilang mga damit.

15 At kaniyang sinabi sa bayan, humanda kayo sa ikatlong araw; huwag kayong sumiping sa babae.

16 At nangyari ng ikatlong araw, ng umaga, na kumulog at kumidlat, at may isang salimuot na ulap sa ibabaw ng bundok, at ang tunog ng pakakak ay napakalakas; at ang buong bayan na nasa kampamento ay nanginig.

17 At inilabas ni Moises ang bayan sa kampamento upang salubungin ang Dios; at sila'y tumayo sa paanan ng bundok.

18 At ang buong bundok ng Sinai ay umuusok, sapagka't ang Panginoon ay bumaba sa ibabaw niyaon na nasa apoy: at ang usok niyaon ay napaiilanglang na parang usok ng isang hurno, at ang buong bundok ay umuugang mainam.

19 At nang lumalakas ng lumalakas ang tunog ng pakakak ay nagsasalita si Moises, at sinasagot siya ng Dios sa pamamagitan ng tinig.

20 At ang Panginoon ay bumaba sa ibabaw ng bundok ng Sinai, sa taluktok ng bundok; at tinawag ng Panginoon si Moises sa taluktok ng bundok; at si Moises ay sumampa.

21 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Bumaba ka, pagbilinan mo ang bayan, baka sila'y lumagpas upang makita ang Panginoon, at mamatay ang karamihan sa kanila.

22 At gayon din ang mga saserdote, na lumalapit sa Panginoon ay papagbanalin mo, baka ang Panginoon ay hindi makapagpigil sa kanila.

23 At sinabi ni Moises sa Panginoon, Ang baya'y hindi makasasampa sa bundok ng Sinai: sapagka't iyong pinagbilinan kami, na iyong sinabi, lagyan mo ng hangganan sa palibot ang bundok, at iyong ariing banal.

24 At sinabi ng Panginoon sa kaniya, Yumaon ka, bumaba ka; at ikaw ay sasampa, ikaw at si Aaron na iyong kasama: nguni't ang mga saserdote at ang bayan ay huwag lumampas sa mga hangganan upang lumapit sa Panginoon, baka siya ay hindi makapagpigil sa kanila.

25 Sa gayo'y bumaba si Moises sa bayan at isinaysay sa kanila.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 8819

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

8819. And Mount Sinai smoked, the whole of it. That this signifies the appearing of celestial good in the greatest obscurity, is evident from the signification of “Mount Sinai,” as being celestial good (see just above, n. 8818); and from the signification of “smoking,” as being an appearing in obscurity. By obscurity is meant the obscurity of faith, such as is theirs who are of the spiritual church as compared with the faith of those who are of the celestial church (n. 2708, 2715, 2718, 2831, 2935, 2937, 3241, 3833, 6289). By the greatest obscurity, which is signified by “Mount Sinai smoked, the whole of it,” and by what is said just below, that “the smoke thereof ascended as the smoke of a furnace,” is meant that obscurity in which was the Israelitish nation, before whom the appearing took place; for Jehovah or the Lord appears to everyone according to his quality (see n. 8788, 8814), thus as love and as the light of truth to those who are in good, but as an enemy and avenger to those who are in evil. That so did He appear to the Israelitish people, is also evident from other passages in Moses:

The appearance of the glory of Jehovah was like devouring fire on the top of the mountain before the eyes of the sons of Israel (Exodus 24:17).

Ye came near and stood under the mountain; when the mountain burned with fire unto the heart of heaven, darkness, and cloud, and thick darkness. And Jehovah spake unto you out of the midst of the fire (Deuteronomy 4:11-12; 5:22).

It came to pass, when ye heard the voice out of the midst of the darkness, and the mountain did burn with fire, that ye came near unto me, and ye said, why shall we die? because this great fire will devour us: if we hear the voice of Jehovah our God anymore, we shall die (Deuteronomy 5:23-25).

[2] The reason for this is that no one can see God otherwise than from such things as are in himself, so that he who is in hatred sees Him from hatred, he who is in unmercifulness sees Him in unmercifulness; and on the other hand, they who are in charity and mercy see Him from, and thus in, charity and mercy. The case herein is as it is with the rays of light, which when they fall into ugly forms are turned into ugly colors; but when they fall into beautiful forms are turned into beautiful colors. (That “smoke” denotes the obscurity of truth and also the thick darkness which is of falsity, is evident in Isaiah 9:18-19; 34:9-10; in Joel 2:30-31; in Hos. 13:3; and in Revelation 9:17-18; 18:18; 19:3.)

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.