Bible

 

Exodo 16

Studie

   

1 At sila'y naglakbay mula sa Elim, at ang buong kapisanan ng mga anak ni Israel ay dumating sa ilang ng Sin, na nasa pagitan ng Elim at Sinai, nang ikalabing limang araw ng ikalawang buwan, pagkatapos na sila'y makaalis sa lupain ng Egipto.

2 At inupasala ng buong kapisanan ng mga anak ni Israel si Moises at si Aaron sa ilang:

3 At sinabi sa kanila ng mga anak ni Israel, Namatay na sana kami sa pamamagitan ng kamay ng Panginoon sa lupain ng Egipto, nang kami ay nauupo sa tabi ng mga palyok ng karne, nang kami ay kumakain ng tinapay hanggang sa mabusog; sapagka't kami ay inyong dinala sa ilang na ito, upang patayin ng gutom ang buong kapisanang ito.

4 Nang magkagayo'y sinabi ng Panginoon kay Moises, Narito, kayo'y aking pauulanan ng pagkain mula sa langit; at lalabasin at pupulutin ng bayan araw-araw ang bahagi sa bawa't araw; upang aking masubok sila, kung sila'y lalakad ng ayon sa aking kautusan, o hindi.

5 At mangyayari sa ikaanim na araw, na sila'y maghahanda ng kanilang dala, na ibayo ng kanilang pinupulot sa araw-araw.

6 At sinabi ni Moises at ni Aaron sa lahat ng mga anak ni Israel, Sa kinahapunan, ay inyong malalaman, na ang Panginoon ay siyang naglabas sa inyo sa lupain ng Egipto.

7 At sa kinaumagahan, ay inyo ngang makikita ang kaluwalhatian ng Panginoon; sapagka't kaniyang naririnig ang inyong mga pagupasala laban sa Panginoon: at ano kami, na inyo kaming inuupasala?

8 At sinabi ni Moises, Ito'y mangyayari, pagbibigay ng Panginoon sa inyo sa kinahapunan ng karne na makakain, at sa kinaumagahan ng pagkain, na makabubusog; sapagka't naririnig ng Panginoon ang inyong mga pagupasala na inyong iniuupasala laban sa kaniya: at ano kami? ang inyong mga pagupasala ay hindi laban sa amin, kundi laban sa Panginoon.

9 At sinabi ni Moises kay Aaron, Sabihin mo sa buong kapisanan ng mga anak ni Israel, Lumapit kayo sa harap ng Panginoon; sapagka't kaniyang narinig ang inyong mga pagupasala.

10 At nangyari, pagkapagsalita ni Aaron sa buong kapisanan ng mga anak ni Israel, na sila'y tumingin sa dakong ilang, at, narito, ang kaluwalhatian ng Panginoon ay lumitaw sa ulap.

11 At ang Panginoon ay nagsalita kay Moises, na sinasabi,

12 Aking narinig ang mga pagupasala ng mga anak ni Israel: salitain mo sa kanila, na iyong sasabihin, Sa kinahapunan ay kakain kayo ng karne, at sa kinaumagahan, ay magpapakabusog kayo ng tinapay; at inyong makikilala na ako ang Panginoon ninyong Dios.

13 At nangyari sa kinahapunan na ang mga pugo ay nagsiahon at tinakpan ang kampamento at sa kinaumagahan, ay nalalatag sa palibot ng kampamento ang hamog.

14 At nang paitaas na ang hamog na nalalatag na, narito, sa balat ng ilang ay may munting bagay na mabilog at munti na gaya ng namuong hamog sa ibabaw ng lupa.

15 At nang makita ng mga anak ni Israel, ay nagsangusapan, Ano ito? sapagka't hindi nila nalalaman kung ano yaon. At sinabi ni Moises sa kanila, Ito ang pagkain na ibinigay ng Panginoon sa inyo upang kanin.

16 Ito ang bagay na iniutos ng Panginoon, Pumulot ang bawa't tao ayon sa kaniyang kain; isang omer sa bawa't ulo, ayon sa bilang ng inyong mga tao, ang kukunin ng bawa't tao para sa mga nasa kaniyang tolda.

17 At gayon ginawa ng mga anak ni Israel, at may namulot ng marami, at may kaunti.

18 At nang timbangin sa omer, ang namulot ng marami ay walang higit, at ang namulot ng kaunti ay hindi nagkulang; bawa't tao ay pumulot ng ayon sa kaniyang kain.

19 At sinabi ni Moises sa kanila, Huwag magtira niyaon ang sinoman ng hanggang sa umaga.

20 Gayon ma'y hindi sila nakinig kay Moises; kungdi ang iba sa kanila ay nagtira niyaon hanggang sa umaga, at inuod at bumaho; at naginit sa kanila si Moises.

21 At sila'y namumulot tuwing umaga, bawa't tao ayon sa kaniyang kain: at pagka ang araw ay umiinit na, ay natutunaw.

22 At nangyari, na nang ikaanim na araw, ay pumulot sila ng pagkain na ibayo ang dami, dalawang omer sa bawa't isa: at lahat ng puno sa kapisanan ay naparoon at nagsaysay kay Moises.

23 At kaniyang sinabi sa kanila, Ito ang sinalita ng Panginoon, Bukas ay takdang kapahingahan, banal na sabbath sa Panginoon: ihawin ninyo ang inyong iihawin, at lutuin ninyo ang inyong lulutuin; at lahat na lalabis ay itago ninyo sa ganang inyo, na inyong itira hanggang sa kinabukasan.

24 At kanilang itinago hanggang sa kinaumagahan, gaya ng iniutos ni Moises: at hindi bumaho, ni nagkaroon ng anomang uod.

25 At sinabi ni Moises, Kanin ninyo yaon ngayon; sapagka't ngayo'y sabbath na ipinangingilin sa Panginoon: ngayo'y hindi kayo makakasumpong sa parang.

26 Anim na araw na inyong pupulutin; datapuwa't sa ikapitong araw ay sabbath, hindi magkakaroon.

27 At nangyari sa ikapitong araw, na lumabas ang iba sa bayan upang mamulot, at walang nasumpungan.

28 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Hanggang kailan tatanggihan ninyo ganapin ang aking mga utos at ang aking mga kautusan?

29 Tingnan ninyo, na sapagka't ibinigay ng Panginoon sa inyo ang sabbath, kung kaya't kaniyang ibinibigay sa inyo sa ikaanim na araw ang pagkain ng sa dalawang araw; matira ang bawa't tao sa kaniyang kinaroroonan, huwag umalis ang sinoman sa kaniyang kinaroroonan, sa ikapitong araw.

30 Kaya ang bayan ay nagpahinga sa ikapitong araw.

31 At yao'y pinanganlan ng sangbahayan ng Israel na Mana: at kaparis ng buto ng kulantro, maputi; at ang lasa niyaon ay kasinglasa ng manipis na tinapay na may pulot.

32 At sinabi ni Moises, Ito ang bagay na iniutos ng Panginoon, Punuin ninyo ang isang omer ng mana, na inyong ingatan sa buong panahon ng inyong mga lahi; upang kanilang makita ang pagkain, na aking ipinakain sa inyo sa ilang nang kayo'y aking ilabas sa lupain ng Egipto.

33 At sinabi ni Moises kay Aaron, Kumuha ka ng isang palyok at sidlan mo ng isang omer na puno ng mana, at ilagay mo sa harap ng Panginoon, upang maingatan sa buong panahon ng inyong mga lahi.

34 Kung paanong iniutos ng Panginoon kay Moises, ay gayon inilagay ni Aaron sa harap ng Patotoo upang ingatan.

35 At ang mga anak ni Israel ay kumain ng mana na apat na pung taon, hanggang sa sila'y dumating sa lupaing tinatahanan; sila'y kumain ng mana hanggang sa sila'y dumating sa mga hangganan ng lupain ng Canaan.

36 Ang isang omer nga ay ikasangpung bahagi ng isang efa.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 8468

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

8468. 'An omer a head' means the amount for each individual. This is clear from the meaning of 'an omer' as the sufficient amount, dealt with below; and from the meaning of 'a head' as for each person. The reason why 'an omer' means the sufficient amount is that it was the tenth part of an ephah, as is evident from the final verse of the present chapter; and 'ten' means what is complete, 3107, so that 'a tenth part' means the sufficient amount, at this point for each individual, meant by 'a head'. 'An omer' is mentioned in the present chapter alone; the term used elsewhere is 'a homer', which was a measure that held ten ephahs, and therefore meant what was complete, as in Hosea,

I acquired an adulterous woman for fifteen [shekels] of silver, and a homer of barley and half a homer of barley. Hosea 3:2.

Here 'an adulterous woman' is used to mean the house of Israel, in the spiritual sense the Church there. Her being acquired for the full price is meant by 'fifteen [shekels] of silver' and 'a homer of barley' - 'fifteen [shekels] of silver' having reference to truth and 'a homer of barley' to good.

[2] In Ezekiel,

You shall have just balances, and a just ephah, and a just bath. The ephah and the bath shall be of one measure, so that a tenth of a homer is offered for a bath, and a tenth of a homer for an ephah; your measure shall be after the homer. This is the offering which you shall offer: A sixth of an ephah from a homer of wheat, ... from the barley. And the fixed portion of oil, the bath for oil, shall be a tenth of a bath from a cor, which is ten baths to the homer; for ten baths are a homer. Ezekiel 45:10-11, 13-14.

This refers to a new earth or land and new temple, meaning the Lord's spiritual kingdom. Anyone may see that there will be no homer, ephah, bath, or cor there, and no wheat, barley, or oil either. From this it is clear that these objects mean the kinds of things that belong to that spiritual kingdom, which things, it is evident, are spiritual realities, that is, they are connected with either the good of charity or the truth of faith. 'Homer' has reference to good because it is a measure of wheat or barley, and so does 'ephah'; but 'bath' has reference to truth because it is a measure of wine. Yet being also a measure of oil, by which the good of love is meant, it says that a bath shall be the same part of a homer as an ephah is, which means in the spiritual sense that everything there will have a connection with good, and also that truth there will be good. It will also exist in full measure, for 'a homer' means what is complete.

[3] In Isaiah,

Many houses will be a ruination, large and beautiful ones, so that there is no inhabitant; for ten acres of vineyard will yield but one bath, and the sowing of a homer will yield an ephah. Isaiah 5:9-10.

Here 'ten acres' stands for complete and also for much, and so does 'a homer'; but 'a bath' and 'an ephah' stand for little. For when 'ten' means much, 'a tenth part' means little. In Moses,

If a man sanctifies to Jehovah part of a field of his possession, your valuation shall be according to its sowing; the sowing of a homer of barley [shall be valued] at fifty shekels of silver. Leviticus 27:16.

Here 'the sowing of a homer' and also 'fifty shekels' stand for the full or complete valuation. Since 'a homer' means what is complete, ten homers means at Numbers 11:32 what is in excess and superfluous.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.