Bible

 

Daniel 7

Studie

   

1 Nang unang taon ni Belsasar na hari sa Babilonia, ay nagtaglay si Daniel ng isang panaginip at mga pangitain ng kaniyang ulo sa kaniyang higaan: nang magkagayo'y kaniyang isinulat ang panaginip, at isinaysay ang kabuoan ng mga bagay.

2 Si Daniel ay nagsalita, at nagsabi, May nakita ako sa aking pangitain sa kinagabihan, at, narito, ang apat na hangin ng langit ay nagsisihihip sa malaking dagat.

3 At apat na malaking hayop na magkakaiba ay nagsiahon mula sa dagat,

4 Ang una'y gaya ng leon, at may mga pakpak ng aguila: aking minasdan hanggang sa ang mga pakpak niyao'y nahugot, at ito'y nataas mula sa lupa, at pinatayo sa dalawang paa na gaya ng isang tao; at puso ng tao ang nabigay sa kaniya.

5 At, narito, ang ibang hayop, na ikalawa, na gaya ng isang oso; at lumitaw sa isang tagiliran, at tatlong tadyang ang nasa kaniyang bibig sa pagitan ng kaniyang mga ngipin: at sinabi ng mga ito ang ganito sa kaniya, Bumangon ka, manakmal ka ng maraming laman.

6 Pagkatapos nito'y tumingin ako, at narito ang iba, gaya ng isang leopardo, na mayroon sa likod niyaon na apat na pakpak ng ibon; ang hayop ay mayroon din namang apat na ulo; at binigyan siya ng kapangyarihan.

7 Pagkatapos nito'y may nakita ako sa pangitain sa gabi, at, narito, ang ikaapat na hayop, kakilakilabot at makapangyarihan, at totoong malakas; at may malaking mga ngiping bakal; nananakmal at lumuluray, at niyuyurakan ng kaniyang mga paa ang nalabi: at kaiba sa lahat na hayop na una sa kaniya; at siya'y may sangpung sungay.

8 Aking pinagdilidili ang mga sungay, at, narito, sumibol sa gitna ng mga yaon ang ibang sungay, isang munti, na sa harap niyao'y tatlo sa mga unang sungay ay nabunot sa mga ugat: at, narito, sa sungay na ito ay may mga mata na parang mga mata ng tao, at isang bibig na nagsasalita ng mga dakilang bagay.

9 Aking minasdan hanggang sa ang mga luklukan ay nangaglagay, at isa na matanda sa mga araw ay nakaupo: ang kaniyang suot, maputing parang niebe, at ang buhok ng kaniyang ulo ay parang taganas na lana; ang kaniyang luklukan ay mga liab na apoy, at ang mga gulong niyaon ay nagniningas na apoy.

10 Isang mabangis na sigalbo ay lumabas at nagmula sa harap niya: mga libo libo ang naglilingkod sa kaniya, at makasangpung libo na sangpung libo ang nagsitayo sa harap niya: ang kahatulan ay nalagda, at ang mga aklat ay nangabuksan.

11 Ako'y tumingin nang oras na yaon dahil sa tinig ng mga dakilang salita na sinalita ng sungay; ako'y tumingin hanggang sa ang hayop ay napatay, at ang kaniyang katawan ay nagiba, at siya'y nabigay upang sunugin sa apoy.

12 At tungkol sa nalabi sa mga hayop, ang kanilang kapangyarihan ay naalis: gayon ma'y ang kanilang mga buhay ay humaba sa isang kapanahunan at isang panahon.

13 Ako'y nakakita sa pangitain sa gabi, at, narito, lumabas na kasama ng mga alapaap sa langit ang isang gaya ng anak ng tao, at siya'y naparoon sa matanda sa mga araw, at inilapit nila siya sa harap niya.

14 At binigyan siya ng kapangyarihan, at kaluwalhatian, at isang kaharian, upang lahat ng mga bayan, bansa, at mga wika ay mangaglingkod sa kaniya: ang kaniyang kapangyarihan ay walang hanggang kapangyarihan, na hindi lilipas, at ang kaniyang kaharian ay hindi magigiba.

15 Tungkol sa aking si Daniel, ang aking kalooban ay namanglaw sa loob ng aking katawan, at binagabag ako ng mga pangitain ng aking ulo.

16 Ako'y lumapit sa isa sa kanila na nakatayo, at itinanong ko sa kaniya ang katotohanan tungkol sa lahat na ito. Sa gayo'y kaniyang isinaysay sa akin, at ipinaaninaw niya sa akin ang kahulugan ng mga bagay.

17 Ang mga dakilang hayop na ito na apat, ay apat na hari, na magbabangon sa lupa.

18 Nguni't ang mga banal ng Kataastaasan ay magsisitanggap ng kaharian, at aariin ang kaharian magpakailan man, sa makatuwid baga'y magpakakailan-kailan man.

19 Nang magkagayo'y ninasa kong maalaman ang katotohanan tungkol sa ikaapat na hayop, na kaiba sa lahat ng yaon, na totoong kakilakilabot, na ang mga ngipin ay bakal, at ang mga kuko ay tanso; na nananakmal, lumalamuray, at niyuyurakan ng kaniyang mga paa ang nalabi;

20 At tungkol sa sangpung sungay na nangasa kaniyang ulo, at sa isa na sumibol, at sa harap niyao'y nabuwal ang tatlo, sa makatuwid baga'y yaong sungay na may mga mata, at bibig na nagsalita ng dakilang mga bagay, na ang anyo ay lalong dakila kay sa kaniyang mga kasama.

21 Ako'y tumingin, at ang sungay ding yaon ay nakipagdigma sa mga banal, at nanaig laban sa kanila;

22 Hanggang sa ang matanda sa mga araw ay dumating, at ang kahatulan ay ibinigay sa mga banal, ng Kataastaasan; at ang panaho'y dumating na inari ng mga banal ang kaharian.

23 Ganito ang sabi niya, Ang ikaapat na hayop ay magiging ikaapat na kaharian sa ibabaw ng lupa, na magiging kaiba sa lahat ng kaharian, at sasakmalin ang buong lupa, at yuyurakan, at pagluluraylurayin.

24 At tungkol sa sangpung sungay, mula sa kahariang ito ay sangpung hari ang babangon: at ang isa'y babangong kasunod nila; at siya'y magiging kaiba kay sa mga una, at kaniyang ibabagsak ay tatlong hari.

25 At siya'y magbabadya ng mga salita laban sa Kataastaasan, at lilipulin niya ang mga banal ng Kataastaasan; at kaniyang iisiping baguhin ang panahon at ang kautusan; at sila'y mangabibigay sa kaniyang kamay hanggang sa isang panahon, at mga panahon at kalahati ng isang panahon.

26 Nguni't ang kahatulan ay matatatag, at kanilang aalisin ang kaniyang kapangyarihan, upang patayin at ibuwal hanggang sa wakas.

27 At ang kaharian, at ang kapangyarihan, at ang kadakilaan ng mga kaharian sa silong ng buong langit, mabibigay sa bayan ng mga banal ng Kataastaasan: ang kaniyang kaharian ay walang hanggang kaharian, at ang lahat na kapangyarihan ay maglilingkod at tatalima sa kaniya.

28 Narito ang wakas ng bagay. Tungkol sa aking si Daniel, ay binabagabag akong mabuti ng aking mga pagiisip, at ang aking pagmumukha ay nabago: nguni't iningatan ko ang bagay sa aking puso.

   

Ze Swedenborgových děl

 

De Verbo (The Word) # 5

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 26  
  

5. V. The spiritual sense of the Word and its natural sense.

I have sometimes talked with spirits who were unwilling to know anything about the spiritual sense of the Word, saying that its natural sense is the only meaning the Word has, and this is holy because it comes from God. They asserted that if a spiritual sense were to be accepted, the literal form of the Word would be worthless. Many of them insisted on this, but they received a reply from heaven, that the Word without a spiritual sense in it would not be Divine, and because the spiritual sense is its soul, it is consequently Divine, in fact alive; for without this the literal sense would be as if dead. The real holiness of the Word consists in this. Thus the Word can be compared to the Divine Man, who is the Lord; in Him there is not only a natural Divine, but also a spiritual Divine and a celestial Divine. This is why the Lord calls Himself the Word. It was also said that the real holiness of the Word lies in its literal sense, and that this is more holy than the others, the internal senses, because it is the wrapping and container of the others, and it is like the body which is made alive by the soul. So the Word in its literal or natural sense possesses its fullness and also its power; and by its means a person is linked with the heavens, which would be separated from mankind but for the literal sense. Everyone knows and acknowledges that the Word is in its depths spiritual, but up to now it has been obscure where this spirituality was hidden.

[2] But since the spirits who took a stand on behalf of the literal sense alone were unwilling to be convinced by these arguments, there was produced countless passages from the natural sense, which could never be understood without the spiritual sense. For instance there are in the Prophets lists of nothing but names; many kinds of animals are named, such as lions, bears, oxen, calves, dogs, wolves, owls, ojim, 1 dragons; also mountains and forests, and many other things besides, which would mean nothing without a spiritual sense.

For instance, what might be the meaning of a dragon described as red with seven heads and seven diadems on its heads, pulling down with its tail a third of the stars of heaven, and wanting to swallow the baby to which the woman was about to give birth; the woman being given the two wings of the great eagle to fly into the desert, where the dragon ejected water from its mouth after her like a river? Again, without the spiritual sense it would not be known what was the meaning of the dragon's two beasts; by the one which came up out of the sea, resembling a leopard, with feet like a bear's and a mouth like a lion's; and by its other beast which came up out of the ground, as described in Revelation Chapters 12 and 13. Again, what is the meaning there of the Lamb opening the seal of the book, horses coming out, first a white one, then a red, then a black and then a pale one, described in Revelation 6, as well as the other things in that book? Again, in Zechariah, what is the meaning of the four horns and the four smiths (Chapter 1:18-21); the lamp-stand and the two olive trees next to it (Chapter 4); the four chariots coming out between the two mountains, attached to which were horses, red, black, white and dappled (Chapter 6)? Again, the ram and the he-goat and their horns, with which they fought each other in Daniel (Chapter 8); and the four beasts coming up out of the sea (Chapter 7); not to mention vast quantities of similar things? To convince them further it was cited what the Lord said to the disciples in Matthew (Chapter 24) about the ending of the age and His coming again, which no one could understand without the spiritual sense.

[3] The existence of a spiritual sense in every detail of the Word can also be confirmed by some of the Lord's sayings, which could not be grasped unless understood spiritually. For instance, no one would be allowed to call his father on earth 'father', nor 'teacher' or 'master', because they have one Father, Teacher and Master (Matthew 23:7-10); or that they should not judge for fear of being judged (Matthew 7:1-2); or that a husband and wife are not two, but one flesh (Matthew 19:5-6), although they are not one flesh in the natural sense. Nor is there any prohibition of judging one's companion or neighbour as regards his natural life, for this is in society's interest; but the prohibition is on judging him as regards his spiritual life, for this is known to none but the Lord. Again, the Lord did not forbid calling one's father 'father', nor a teacher 'teacher', nor a master 'master' in the natural sense, but He did in the spiritual sense. In this there is only one Father, Teacher and Master. And the same is true in other cases.

[4] They were convinced by this that there is a spiritual sense contained in the natural sense of the Word, and that still the real holiness of the Word resides in its literal sense, because all the inner meanings of the Word are fully present in it. In addition it was proved that the literal sense also exhibits clearly everything which teaches the way to salvation, and so how to live and what to believe. Also, every teaching of the church is to be drawn from the literal sense of the Word, and proved by it; not purely by the spiritual sense, since this does not permit linking with heaven and through heaven with the Lord, but this must take place by means of the literal sense. For the Lord's Divine influence coming through the Word extends from first to last.

Poznámky pod čarou:

1. Possibly to be emended to ochim, which are mentioned along with ziim and ijim, apparently nocturnal birds: see Isaiah 13:21-22. -Translator

  
/ 26  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.