430. Sto četrdeset i četiri hiljade zapečaćenijeh iz sviju plemena (koljena) sinova Izrailjevih. - Da ovo označava sve one koji su u istini od dobra, i koji su stoga u Gospodovoj crkvi, vidi se iz značenja sto i četrdeset i četiri hiljade, što označava sve stvari; a pošto se to kaže o onima koji su u istinama od dobra, o čemu ćemo značenju ubrzo govoriti; i iz značenja plemana Izrailjevih, koja označavaju one koji su u istinma od dobra, i koji su stoga u Gospodovoj crkvi, jer plemena označavaju istine od dobra, a Izrailj označava crkvu. Da plemena Izrailjeva imaju ovo značenje, videće se u sladećem članku. Razlog da sto četrdeset i četiri hiljade označavaju sve stvari i sve osobe, i da se to kaže o istinama od dobra, je to, da ovaj broj proizlazi iz broja dvanaest, koji označava sve stvari i sve osobe, a korisi se u odnosu na istine od dobra. O ovome vidi Tajne Nebeske (br. 5291, 5335, 5708, 7973). Na primer, sto i četrdeset četiri, kao i sto četrdeset četiri hiljade, označavaju isto što i dvanaest, jer sto četrdeset i četiri je rezultat od dvanaest pomnoženo sa sobom, to jest, rezultat 144. 000 od 12. 000 pomnoženo sa dvanaest.

2. Ima prostih brojeva čije je značenje više od ostalih, pa iz ovih većih brojevi povlače svoje značenje, brojevi dva, pet, i sedam. Dva označava jedinstvo, i koristi se u odnosu na dobro; tri označava ono što je potpuno, i korsti se u odnosu na istine; pet označava mnogo i nešto, a sedam označava ono što je sveto. Od broja dva, nastaju /umnožavanjem/ brojevi 4, 8, 16, 400, 800, 1600, 4000, 8000, 16000, a ovi imaju isto značenje kao dva, jer rezultiraju od ovog prostog broja pomnoženog sa sobom, a tada pomnoženg sa 10. Od broja tri rezutiraju 6, 12, 24, 72, 144, 1440, 144, 000, a ovi imaju isto značenje kao tri, jer nastaju od ovog prostoga broja množenjem. Od broja pet nastaju 10, 50, 100, 1000, 10.000, 100.000, a ovi isto tako imaju isto značenje kao broj pet, jer su rezultat množenja. Od broja sedam nastaju 14, 70, 700, 7000, 70.000, a ovi rezlutati imaju slično značenje. Pošto broj tri označava ono što je potpuno, a potpuno označava sve, sve osobe i sve stvari stoga od ovoga broja dvanaest vuče svoje značenje svih stvari i svih osoba. Razlog da se koriste za istine od dobra je to, što je to rezultat od tri pomnoženog sa četiri, a tri se koristi za istine a četiri za dobro, kao što je gore rečeno.

3. Onaj, ko ne zna da broj dvanaest označava sve stvari, i da brojevi koji nastaju od njega množenjem imaju slično značenje, i da svako pleme označava nešto što je univerzalno i suštinsko u crkvi, zna samo to da su samo 12,000 iz svakoga plemena bili zapečaćeni, i da su stoga ovi bili primljeni, ili da su trebali da budu primljeni u nebo, dok u stvari 12.000 ne znače 12.000, niti se plemenima označavaju plemana Izrailjeva; nego se sa 12.000 označava sve, a plemenima Izrailjevim, oni koji su u istinama od dobra, pa stoga svi koji sačinjavaju crkvu Gospodovu u svim delovima zemlje gde god da su. Svako ko misli razumno, vidi da ove stvari nešto označavaju; jer gde su sada ta plemena, i gde su bili kad je Jovan ovo pisao? Nije ih bilo, osim Judinog plemena, jer su bili razasuti širom kugle zemaljske. I gde su, niko ne zna. A uprkos toga kaže se da su bili zapečećeni, kako bi ih Gospod uveo u nebo, i da bi bili s Njim, kao što je jasno iz Apokalipse (poglavlja 19:1, 3, 4). Osim toga, dobro je poznato da su jedanaest plemena bili izagnani iz zemlje Hananske zbog idolopoklonstva i drugih gadosti; slično i Jevrejska nacija, čiji je karakter opisan u Nauku Novoga Jerusalima br. 248). Stoga je jasno da 12.000 ne znače 12.000, niti da plemena znače plemena Izrailjeva, nego sve one koji su u istinama od dobra, stoga sve koji pripadaju Gospodovoj crkvi. Ovo će se dalje videti iz značenja svakoga plemena u duhovnom smislu; jer svako pleme označava nešto univerzalno i suštinsko u crkvi, u čemu su oni koji pripadaju crkvi. Univerzalno kod svakog odnosi se na istine od dobra, a ove su mnogostruke. Jer svi koji su u nebu, razlikuju se jedan od drugoga u pogledu dobra, pa stoga i u odnosu na istinu, jer je svaka živa istina u čovjeku i u anđelu od dobra, i u skladu s njim. Osim toga, svi oni koji pripadaju Gospodovoj crkvi su u istinama od dobra, jer oni koji su u istinama a ne u dobru, ti ne pripadaju crkvi; jer kao što je maločas pomenuto, svaka živa istina u čoveku i u anđelu je od dobra. O ovome vidi gore (br. 6, 59, 136, 242, 286, 292); i u Nauku Novoga Jerusalima (br. 11-27). Da su dobra i istine besknačne po vrstama, može se videti u Nebu i Paklu (br. 56, 71, 405, 418, 486, 588), i u malom delu Poslednji Sud (br. 13); isto tako u Tajnama Nebeskim (br. 684, 4149, 4263, 5598, 7833, 7836, 9002). Da ima bezbroj vrsta dobara i istina, može se videti u Nebu i Paklu (br. 6, 71, 405, 418, 486, 588), i u malom delu Posledji Sud (br. 13); isto tako u Nebeskim Tajnama (br. 684, 690, 3294, 3267, 3470, 3591, 3744-3746, 3804, 398, 4067, 4149, 7836, 9002). Razlog da su dobra i istine beskrajne po vrstama je to, što je svaki anđeo i svaki čovek svoje vlastito dobro, pa stoga i u svojoj vlastitoj istini; stoga je celo nebo raspoređeno u skladu s osjećanjima koja pripadaju ljubavi ka Gospodu, i ljubavi prema bližnjemu, kao i veri iz nje; a sve dobro pripada tim osjećanjima.

4. Da broj 144.000 ili broj 12.000 pomnožen sa 12.000, označava sve istine od dobra, u pogledu njihovih klasa i vrsta u njihovoj celini, vidi se iz toga kako se korisi broj 144 – koji je rezultat od dvanaest pomnoženo sa dvanaest – u drugim delovima Apokalipse, gde se opisuje grad, Novi Jerusalim, merama u brojevima. U pogledu srazmera njegovoga zida, kaže se, I on razmeri zid njegov zid na sto i četrdeset i četiri lakta, po meri čovekovoj, koja je anđelova (Apok. 21:17). Ovde grad Jerusalim označava Novu Crkvu koju će Gospod ustanoviti, i njenu doktrinu; stoga sve pomenute stvari, kao zid, vrata, i temelji, označavaju stvari koje se odnose na crkvu, stoga na duhovne stvari. I pošto se crkva i njena doktrina (njen nauk) opisuju u smislu slova gradom Jerusalimom, a grad se može izmjeriti, stoga se duhovne stvari te crkve opisuju merama u brojevima, a njegov zid sa 144, ili sa dvanaest pomnoženo sa dvanaest, kojim se brojem označavaju istine od dobra u njihovom celom obimu, jer zid označava istine koje štite protivu obmana i zala. Da broj ima ovakvo značenje, vidi se iz toga što se kaže da je mera od 144 lakta mera čovekova, koja je mera anđelova.

Niko ne može razumeti na šta se ovo odnosi, ako ne zna da mera, u duhovnom smislu, ima isto značenje kao i broj, naime, kvalitet stvari o kojoj se govori; i da čovek označava primanje istine od duhovnog osećanja, to jest, od dobra i inteligencije. Značenje anđela je slično. Jer je čovek anđeo kad je u istinama od dobra; isto tako, on postaje anđeo posle smrti. Broj 144.000 ima isto značenje. Jer veći ili manji broj, ako je istoga porekla, ima slično značenje, gde se veći broj koristi kada se radi o velikom mnoštvu, ili kada obuhvata mnogo klasa u isto vreme, kao u slučaju 144.000, koji obuhvata sve klase istine od dobra, označene 5 sa dvanaest hiljada zapečaćenih iz svakoga plemena; i kao što je slučaj s merom zida, za koju se kaže da je 144 lakta, jer uključuje kako vrata tako i temelje, koji su dvanaest po broju. O vratima i temeljima Novoga Jerusalima, kaže se, I imaše zid veliki i visok, i imaše dvanaestora vrata, i na vratima dvanaest anđela, i imena napisana, koja su imena dvanaest plemena (koljena) sinova Izrailjevih. I zid gradski imaše dvanaest temelja, i na njima dvanaest apostola Jagnjetovijeh. Temelji su bili načinjeni od dvanaest dragih kamenova (Apokalipsa 21:12, 14, 19-21). Neće li onaj koji zna da Novi Jerusalim označava novu crkvu, biti u stanju da vidi da broj dvanaest tako često pominjan, označava tu glavnu i primarnu stvar od koje postoji crkva? A glavna i prmarna stvar koja sačinjava crkvu je istina od dobra, jer iz toga je sve što pripada crkvi, pošto istina pripada njenoj doktrini, a dobro pripada životu u skladu sa doktrinom. Ali posebno značenje vrata i temelja biće dato u objašnjenju toga poglavlja. Pošto taj broj označava sve stvari, a koristi se u odnosu na istine od dobra, a Novi Jerusalim označava novu crkvu, stoga su srazmere (dimenzije) samoga grada označene sledećim rečima, istim brojem pomnoženim istim brojem, I grad leži na četiri ugla, i dužina je njegova tolika kolika je i širina. I izmjeri grad trskom na dvanaest hiljada potrkališta: dužina i širina i visina jednaka je (Apok. 21:16). Šta je označeno u duhovnom smislu dužinom, širinim i visinom, biće objašnjeno kasnije. Grad, u tome smislu, označava doktrinu crkve; a sa 12.000 (potrkališta) označene su sve istine od dobra.

7. Broj dvanaest, koristi se i za rodove drveća koja su bila na obalama reke u sledećim rečima, Nasred ulica njegovijeh i s obje strane rijeke drvo života, koje rađa dvanaest rodova dajući svakoga mjeseca svoj rod (Apok. 22:2). Pošto su istine doktrine označene ulicama grada, opažanje istine od dobra od Gospoda drvetom života, a dobro od kojega su istine plodovima, stoga je jasno da dvanaest označava istine od dobra, preko kojih postoje inteligencija i mudrost. Pošto je trebala da se ustanovi jedna reprezentativna crkva kod sinova Jakovljevih, stoga je Gospod providio da on, Jakov, treba da ima dvanaest sinova (vidi Postanje 29:32-35; 30:125; 35:22-26), kako bi svi zajedno predstavljali sve stvari crkve, a pojedinačno nešto posebno; zbog toga su od njih potekla dvanaest plemena (Postanje 49:28), i ovi tako isto označavaju sve stvari crkve, dok svako pleme označava nešto suštinsko u crkvi. Stoga se kaže u onome što sada sledi, da je bilo 12. 000 zapečaćenih iz svakoga plemena, kojima su označeni svi oni koji su u toj vrsti istine od dobra; jer istina od dobra čini crkvu kod svih, pošto pripada doktrini, i dobru života, kao što je gore rečeno. Šta je istina od dobra, i njen kvalitet, može se videti u Nauku Novoga Jerusalima (br. 24).

9. Pošto su dvanaest plemena, koja su dobila imena od dvanaest sinova Jakovljevih, predstavljali crkvu, i sve što joj pripada, stoga se broj dvanaest, zbog ovoga značenja, koristio u vezi sa raznim predmetima. Na primer, kaže da je bilo dvanaest knezova u Izrailju (Brojevi 1:44); da su ovih dvanaest knezova doneli za posvećenje oltara dvanaest zdela srebrenih, dvanaest čaša srebrenih, i dvanaest kašičica zlatnih, dvanaest telaca, dvanaest ovnova, dvanaest jaganjaca i jaraca dvanaest za greh (Brojevi 7:84, 87). Svaka od stvari koje su doneli, označavala je neku stvar koja se odnosila na istine od dobra. Isto tako, dvanaest ljudi bilo je poslato da ispitaju zemlju Hanansku (Zak. Ponov. 1:23), jer je zemlja Hananska označavala crkvu. Isto tako, stavljeno je dvanaest dragih kamenova na oplećak (naprsnik), ili na Urim i Tumim (Izlazak 28:21; 39:14); drago kamenje označava istine od dobra. Ponovo, dvanaest kolača bili su postavljeni na sto u dva reda, koji su se nazivali hlebom lica (Levitska 24:5, 6); hleb označava dobro ljubavi, a sto primanje, kao i istinu uopšte, jer ona je prijemnik dobra. Ponovo, Mojsije je podigao oltar pod Gorom Sinajskom, i dvanaest stubova, prema dvanaest plemena Izrailjevih (Izlazak 24:4); jer oltar označava dobro crkve, a stubovi, njene istine; stoga se oltarom i sa dvanaest stubova označavaju sve istine od dobra, kroz koje postoji crkva.

10. Tako isto, dvanaest ljudi izneli su dvanaest kamenova ispred Jordana, i postavili ih u Gilgalu, kako bi bili spomen sinovima Izrailjevim. Dvanaest kamenova bilo je postaljeno usred Jordana, na mestu gde su stopala sveštenika stajala kada su nosili kovčeg Zaveta (Jošua 4:1-9, 20). Jordan u Reči označava uvođenje u crkvu; kamenovi izneseni iz njega, i oni koji su postavljeni posred reke, označavaju istine crkve, preko koji se uvodi. I Ilija je uzeo dvanaest kamenva, 1:11 podigao oltar (1. o Carevima 18:31, 32); jer oltar označava dobro crkve, a kamenovi njene istine. Tako ponovo, Mojsije je izabrao dvanaest hiljada sinova Izraljevih, da se bore protivu Medijanaca pod zapovedništvom Fineasa, i oni su se vratili s velikm plenom, a da nisu izgubili ni jednog čoveka (Brojevi 31:5, 6, 49). Medijanci označavaju one koji su u poznavajima istine, ali ne i u životu u skladu s njima, pa su stoga dvanaest hiljada bili poslati protivu njih; veliki plen, uzet od njh, ima isto značenje kao odeća, srebro, i zlato, koje su sinovi Izrailjevi uzeli od Egipćana (Izlazak 3:2; 12:35, 36); a slično i nepravedni mamon (bogatstvo), da od njega sebi naprave prijatelja, po savetu Gospoda (Luka 16:19), što označava poznavanja istine, koje oni imaju u doktrini a ne i u životu. I Solomon je postavio 12 mjedeno more koje je postavio na dvanaest volova (1. o Carevima 7:25, 44). Mjedeno more označava istinu od dobra; voda u njemu, istinu; mjed od koje je načinjeno more, dobro; dok dvanaest volova označavaju sva dobra i istine na kojima su bili zasnovani. Isto tako, Solomon je načinio presto od slonovače, sa šest stepenika, i dvanaest lavova koji su stajali na njima s obe strane (1. o Carevima 10:18-20). Solomonov presto označava sud, koji je bio od istina koje su od dobra; a on je predstavljao i Božansku istinu od Božanskog Dobra. Lavovi označavaju istine neba i crkve u njihovoj moći; a dvanaest, sve, kao što se može videti gore (br. 253:6, 7).

13. Za Ismaila se kaže da će biti blagosloven, i da će narasti, i da će od njega biti rođeni dvanaest knezova (Postanje 17:20; 25:16). Ovo je rečeno o Ismailu, jer je on označavao spoljašnju crkvu sa svim njenim istinama od dobra. Kaže se za Jeliseja da ga je Ilija našao dok je orao sa dvanaest volova, i da je on bio između dvanaest; i da ga je tada ogrnuo svojim ogrtačem (1. o Carevima 19:19). Ovo je učinjeno i rečeno zato što Ilija i Jelisej predstavjaju Gospoda kao Reč, u kojoj su sve istine od dobra; stoga kada je ta reprezentacija prenesena od Ilije na Jeliseja, što je označeno bacanjem ogrtača na njega, Jelisej je orao sa dvanaest volova i sam je bio između dvanaest, što označava formiranje crkve pomoću istina od dobra iz Reči, kao što se može videti gore (br. 395:4). Kaže se u Apokalipsi da je žena viđena obučena u sunce, s mesecom ispod nogu, a na glavi dvanaest zvezda (12:1). Ovo je viđeno stoga što žena označava crkvu, a zvezde poznavanja istine; dobro ovih označeno je krunom, a inteligencija glavom.

14. Gospodovi apostoli imaju sličnu reprezentaciju koju imaju i dvanaest plemena Izrailjevih; zajedno, oni predstavljaju crkvu, a pojedinačno, neku suštinsku stvar crkve; iz toga razloga bilo ih je dvanaest. Iz ovih se razmatranja vidi zašto se kaže da je Novi Jeruslalim, kojim se označava crkva i njena doktrina, imao dvanaest vrata, a iznad vrata dvanaest anđela, a imena napisana bila su imena dvanaest plemena Izrailjevih; da je i grad imao dvanaest temelja, i da su na njima bila imena dvanaest apostola Jagnjetovih (Apok. 21:212, 14). Ovde se sa dvanaest anđela, dvanaest plemena, i dvanaest apostola, ne označavaju anđeli, plemena i apostoli, nego sve stvari crkve. Isto tako, kaže se da će apostoli sedeti na dvanaest prestola, i suditi dvanaest plemena Izrailjevih (Matej 19:28; Luka 22:30). Ovo ne znači da apostoli sede na dvanaest prestola i da sude dvanaest plemena Izrailjevih, nego da će Gospod sam suditi svakome u skladu sa Božanskom Istinom od Božanskog Dobra, kao što se može gore videti (br. 9, 206, 253:6, 270, 297, 333).

15. Onaj ko ne zna da dvanaest označava sve stvari, taj ne može da zna unutrašnju istinu označenu sa dvanaest kotarica komada, koji su preostali od pet hlebova i dve ribe, kojima je Gospod nahranio pet hiljada ljudi, pored žena i dece (Matej 14:15-21; Marko 6:37-44; Luka 9:12-17; Jovan 6:9-13); na ovim mestima svaka pojedinost, čak i brojevi, označavaju nešto. Pet hiljada ljudi, pored žena i dece, označavaju sve one u crkvi koji su u istinama od dobra; ljudi, one u istinama; a žene i deca, one koji su u dobru; hlebovi označavaju dobra, a ribe, istine prirodnoga čoveka; to što su jeli i nasitili se, označava duhovnu hranu od Gospoda; dvanaest kotarica fragmenata označavaju poznavanja istine i dobra iz 16 toga u potpunom obilju i punini. Zato što dvanaest označavaju sve stvari, i koristi se u odnosu na istine od dobra, koje sačinjavaju crkvu, stoga je Gospod, kad je bio dvanaest godina star, ostavio oca i majku, i zadržao se u hramu, sedeći među književnicima (među učenima), slušajući ih i postavljajući pitanja (Luka 2:42-46); čime se označava uvođenje i inicijacija Njegovog Ljudskog u sve stvari neba i crkve. Stoga, kada su ga našli, On je rekao, Zar niste znali da ja moram da budem u onome što je Oca mojega? Pošto broj dvanaest označava sve stvari, i koristi se u odnosu na istine od dobra, stoga je Gospod rekao, Zar nema dvanaest časova u danu? Ako neko hodi po danu, ne spotiče se (Jovan 11:9). Dan označava prosvetljenost u istinama od dobra, a dvanaest časova u danu označavaju sve stvari istine od dobra. Dok hoditi označava živeti. Stoga ove reči, u duhovnome smislu, označavaju da onaj koji živi u bilo kojoj istini od dobra, taj je u prosvetljenju, i ne luta zbog zabluda. Zato što dvanaest označavaju sve stvari, stoga je Gospod rekao, Ili misliš ti da ja ne mogu sad umoliti Oca svojega da mi pošlje više od dvanaest legija anđela? (Matej 16:53). Dvanaest legija anđela označavaju celo nebo, više od dvanaest, označavaju Božansku Svemoć.

Dvanaest hiljada iz svakoga plemena označavaju sve one koji su u toj vrsti istine od dobra, koja je označena pojedinim plemenom koje se pominje. Stoga ni dvanaest hiljada ne označavaju one koji pripadaju plemenima Jude, Ruvima, Gada, Ašera, Naftalija, Manasije, Simeona, Levija, Isahara, Zavulona, Josifa, i Venijamina. Osim toga, treba razumeti da svi ovi, ili sto i četrdeset i četiri hiljade, označavaju one koje su podignuti u nebo pre Poslednjeg Suda. Dok se onima, koji se pominju posle, od stiha 9 do kraja ovoga poglavlja, označavaju oni koji koje je Gospod odvojio i do Poslednjeg Suda, i koji su tada tek podignuti u nebo; o kojima vidi gore (br. 391:1, 39:3, 494, 397). Jer oni koji su bili u istinama od dobra, ti su svi bili primljeni u nebo pre Suda; ali oni koji su bili samo u dobru, to jest, ne još i u istinama, ti su bili zadržani, i u međuvremenu poučeni i pripravljeni za nebo. O ovima ćemo dalje govoriti na sledećim stranicama. Oni koji su uzeti u nebo pre Suda, označeni su i onima za koje se kaže u Apokalipsi, poglavlje 14:1: Jagnje stajaše na gori Sionskoj, i s njim sto četrdeset i četiri hiljade, koji imahu ime oca njegova ispisano na čelima svojim. I ovima se dalje kaže, da niko ne mogaše naučiti pjesme, osim onijeh sto četrdeset i četiri hiljade, koji su otkupljeni sa zemlje. Ovo su oni koji se ne opoganiše sa ženama, jer su djevstvenici, otkupljeni od ljudi prvenci Bogu i jagnjetu (stihovi 3, 4). Isto je označeno onima koji pripadaju drugom vaskrsnuću (Apok. 20:4-6).