Bible

 

Leviticus 27

Studie

   

1 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων

2 λαλησον τοις υιοις ισραηλ και ερεις αυτοις ος αν ευξηται ευχην ωστε τιμην της ψυχης αυτου τω κυριω

3 εσται η τιμη του αρσενος απο εικοσαετους εως εξηκονταετους εσται αυτου η τιμη πεντηκοντα διδραχμα αργυριου τω σταθμω τω αγιω

4 της δε θηλειας εσται η συντιμησις τριακοντα διδραχμα

5 εαν δε απο πενταετους εως εικοσι ετων εσται η τιμη του αρσενος εικοσι διδραχμα της δε θηλειας δεκα διδραχμα

6 απο δε μηνιαιου εως πενταετους εσται η τιμη του αρσενος πεντε διδραχμα αργυριου της δε θηλειας τρια διδραχμα

7 εαν δε απο εξηκονταετων και επανω εαν μεν αρσεν η εσται η τιμη πεντεκαιδεκα διδραχμα αργυριου εαν δε θηλεια δεκα διδραχμα

8 εαν δε ταπεινος η τη τιμη στησεται εναντιον του ιερεως και τιμησεται αυτον ο ιερευς καθαπερ ισχυει η χειρ του ευξαμενου τιμησεται αυτον ο ιερευς

9 εαν δε απο των κτηνων των προσφερομενων απ' αυτων δωρον τω κυριω ος αν δω απο τουτων τω κυριω εσται αγιον

10 ουκ αλλαξει αυτο καλον πονηρω ουδε πονηρον καλω εαν δε αλλασσων αλλαξη αυτο κτηνος κτηνει εσται αυτο και το αλλαγμα αγια

11 εαν δε παν κτηνος ακαθαρτον αφ' ων ου προσφερεται απ' αυτων δωρον τω κυριω στησει το κτηνος εναντι του ιερεως

12 και τιμησεται αυτο ο ιερευς ανα μεσον καλου και ανα μεσον πονηρου και καθοτι αν τιμησεται ο ιερευς ουτως στησεται

13 εαν δε λυτρουμενος λυτρωσηται αυτο προσθησει το επιπεμπτον προς την τιμην αυτου

14 και ανθρωπος ος αν αγιαση την οικιαν αυτου αγιαν τω κυριω και τιμησεται αυτην ο ιερευς ανα μεσον καλης και ανα μεσον πονηρας ως αν τιμησεται αυτην ο ιερευς ουτως σταθησεται

15 εαν δε ο αγιασας αυτην λυτρωται την οικιαν αυτου προσθησει επ' αυτο το επιπεμπτον του αργυριου της τιμης και εσται αυτω

16 εαν δε απο του αγρου της κατασχεσεως αυτου αγιαση ανθρωπος τω κυριω και εσται η τιμη κατα τον σπορον αυτου κορου κριθων πεντηκοντα διδραχμα αργυριου

17 εαν δε απο του ενιαυτου της αφεσεως αγιαση τον αγρον αυτου κατα την τιμην αυτου στησεται

18 εαν δε εσχατον μετα την αφεσιν αγιαση τον αγρον αυτου προσλογιειται αυτω ο ιερευς το αργυριον επι τα ετη τα επιλοιπα εως εις τον ενιαυτον της αφεσεως και ανθυφαιρεθησεται απο της συντιμησεως αυτου

19 εαν δε λυτρωται τον αγρον ο αγιασας αυτον προσθησει το επιπεμπτον του αργυριου προς την τιμην αυτου και εσται αυτω

20 εαν δε μη λυτρωται τον αγρον και αποδωται τον αγρον ανθρωπω ετερω ουκετι μη λυτρωσηται αυτον

21 αλλ' εσται ο αγρος εξεληλυθυιας της αφεσεως αγιος τω κυριω ωσπερ η γη η αφωρισμενη τω ιερει εσται κατασχεσις

22 εαν δε απο του αγρου ου κεκτηται ος ουκ εστιν απο του αγρου της κατασχεσεως αυτου αγιαση τω κυριω

23 λογιειται προς αυτον ο ιερευς το τελος της τιμης εκ του ενιαυτου της αφεσεως και αποδωσει την τιμην εν τη ημερα εκεινη αγιον τω κυριω

24 και εν τω ενιαυτω της αφεσεως αποδοθησεται ο αγρος τω ανθρωπω παρ' ου κεκτηται αυτον ου ην η κατασχεσις της γης

25 και πασα τιμη εσται σταθμιοις αγιοις εικοσι οβολοι εσται το διδραχμον

26 και παν πρωτοτοκον ο αν γενηται εν τοις κτηνεσιν σου εσται τω κυριω και ου καθαγιασει ουθεις αυτο εαν τε μοσχον εαν τε προβατον τω κυριω εστιν

27 εαν δε των τετραποδων των ακαθαρτων αλλαξει κατα την τιμην αυτου και προσθησει το επιπεμπτον προς αυτο και εσται αυτω εαν δε μη λυτρωται πραθησεται κατα το τιμημα αυτου

28 παν δε αναθεμα ο εαν αναθη ανθρωπος τω κυριω απο παντων οσα αυτω εστιν απο ανθρωπου εως κτηνους και απο αγρου κατασχεσεως αυτου ουκ αποδωσεται ουδε λυτρωσεται παν αναθεμα αγιον αγιων εσται τω κυριω

29 και παν ο εαν ανατεθη απο των ανθρωπων ου λυτρωθησεται αλλα θανατω θανατωθησεται

30 πασα δεκατη της γης απο του σπερματος της γης και του καρπου του ξυλινου τω κυριω εστιν αγιον τω κυριω

31 εαν δε λυτρωται λυτρω ανθρωπος την δεκατην αυτου το επιπεμπτον προσθησει προς αυτο και εσται αυτω

32 και πασα δεκατη βοων και προβατων και παν ο εαν ελθη εν τω αριθμω υπο την ραβδον το δεκατον εσται αγιον τω κυριω

33 ουκ αλλαξεις καλον πονηρω εαν δε αλλασσων αλλαξης αυτο και το αλλαγμα αυτου εσται αγιον ου λυτρωθησεται

34 αυται εισιν αι εντολαι ας ενετειλατο κυριος τω μωυση προς τους υιους ισραηλ εν τω ορει σινα

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 8468

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

8468. An omer a head. That this signifies enough for everyone, is evident from the signification of “an omer,” as being sufficient (of which presently); and from the signification of “for a head,” as being for each one. That “an omer” denotes sufficient, is because it was the tenth part of an ephah, as is plain from the last verse of this chapter, and “ten” signifies what is full (see n. 3107); consequently “a tenth part” signifies what is sufficient, here for each one, that is, for a head. The “omer” is mentioned only in this chapter; but in other places, the “homer,” which was a measure containing ten ephahs, and consequently signified what is full; as in Hosea:

I purchased a woman, an adulteress, for fifteen pieces of silver, and a homer of barley, and a half homer of barley (3:1-2); where by “a woman an adulteress” is meant the house of Israel, in the spiritual sense the church there, the buying of which at a full price is signified by “fifteen pieces of silver and a homer of barley;” “fifteen pieces of silver” are predicated of truth, and “a homer of barley,” of good.

[2] In Ezekiel:

Ye shall have balances of justice, and an ephah of justice, and a bath of justice: the ephah and the bath shall be of one measure, to lift the tenth of a homer to a bath, and to the tenth of a homer the ephah; according to the homer shall be thy measure: this is the heave-offering that ye shall heave, the of an ephah from a homer of wheat, from a homer of barley: and the set portion of oil, the bath for oil, shall be the tenth of a bath out of the cor, ten baths a homer, for ten baths are a homer (45:10-11, 13-14).

The new earth and the new temple are here treated of, by which is signified the Lord’s spiritual kingdom. Everyone can see that there will not be a homer there, nor an ephah, nor a bath, nor a cor, neither will there be wheat, barley, or oil. Thus it is evident that by these things are signified such things as are in that kingdom, which plainly are spiritual things, thus things which have relation either to the good of charity or to the truth of faith. A “homer” is predicated of good, because it is the measure of wheat and of barley; in like manner an “ephah.” But a “bath” is predicated of truth, because it is a measure of wine; and as it is also a measure of oil, by which is signified the good of love, it is said that a bath shall be the same part of a homer as is an ephah, which denotes in the spiritual sense that all things in that kingdom shall have relation to good, and also that the truth there will be good, and that this shall be given in fullness, because by “a homer” is signified what is full.

[3] In Isaiah:

Many houses shall be in devastation, even great and beautiful, that there be no inhabitant, for ten acres of vineyard shall yield one bath, and a homer of seed shall yield an ephah (5:9-10);

here “ten acres” denotes what is full, and also much, in like manner “a homer,” but “a bath” and “an ephah” denote few; for when “ten” denotes much, “a tenth part” denotes a few.

In Moses:

If a man shall sanctify unto Jehovah of the field of his possession, then thy estimation shall be according to his sowing, the sowing of a homer of barley for fifty shekels of silver (Leviticus 27:16); where “the sowing of a homer,” and also “fifty shekels,” denote fullness of estimation. As “a homer” signifies what is full, “ten homers” signify what is too much and superfluous (Numbers 11:32).

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.