Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Judges 1

Studie

1 και εγενετο μετα την τελευτην ιησου και επηρωτων οι υιοι ισραηλ δια του κυριου λεγοντες τις αναβησεται ημιν προς τους χαναναιους αφηγουμενος του πολεμησαι προς αυτους

2 και ειπεν κυριος ιουδας αναβησεται ιδου δεδωκα την γην εν τη χειρι αυτου

3 και ειπεν ιουδας τω συμεων αδελφω αυτου αναβηθι μετ' εμου εν τω κληρω μου και παραταξωμεθα προς τους χαναναιους και πορευσομαι καγω μετα σου εν τω κληρω σου και επορευθη μετ' αυτου συμεων

4 και ανεβη ιουδας και παρεδωκεν κυριος τον χαναναιον και τον φερεζαιον εις τας χειρας αυτων και εκοψαν αυτους εν βεζεκ εις δεκα χιλιαδας ανδρων

5 και κατελαβον τον αδωνιβεζεκ εν τη βεζεκ και παρεταξαντο προς αυτον και εκοψαν τον χαναναιον και τον φερεζαιον

6 και εφυγεν αδωνιβεζεκ και κατεδραμον οπισω αυτου και κατελαβοσαν αυτον και απεκοψαν τα ακρα των χειρων αυτου και τα ακρα των ποδων αυτου

7 και ειπεν αδωνιβεζεκ εβδομηκοντα βασιλεις τα ακρα των χειρων αυτων και τα ακρα των ποδων αυτων αποκεκομμενοι ησαν συλλεγοντες τα υποκατω της τραπεζης μου καθως ουν εποιησα ουτως ανταπεδωκεν μοι ο θεος και αγουσιν αυτον εις ιερουσαλημ και απεθανεν εκει

8 και επολεμουν οι υιοι ιουδα την ιερουσαλημ και κατελαβοντο αυτην και επαταξαν αυτην εν στοματι ρομφαιας και την πολιν ενεπρησαν εν πυρι

9 και μετα ταυτα κατεβησαν οι υιοι ιουδα του πολεμησαι προς τον χαναναιον τον κατοικουντα την ορεινην και τον νοτον και την πεδινην

10 και επορευθη ιουδας προς τον χαναναιον τον κατοικουντα εν χεβρων και εξηλθεν χεβρων εξ εναντιας και το ονομα ην χεβρων το προτερον καριαθαρβοξεφερ και επαταξαν τον σεσσι και αχινααν και θολμιν γεννηματα του ενακ

11 και ανεβησαν εκειθεν προς τους κατοικουντας δαβιρ το δε ονομα της δαβιρ ην εμπροσθεν καριαθσωφαρ πολις γραμματων

12 και ειπεν χαλεβ ος εαν παταξη την πολιν των γραμματων και προκαταλαβηται αυτην δωσω αυτω την ασχα θυγατερα μου εις γυναικα

13 και προκατελαβετο αυτην γοθονιηλ υιος κενεζ αδελφου χαλεβ ο νεωτερος και εδωκεν αυτω χαλεβ την ασχα θυγατερα αυτου εις γυναικα

14 και εγενετο εν τη εισοδω αυτης και επεσεισεν αυτην γοθονιηλ του αιτησαι παρα του πατρος αυτης αγρον και εγογγυζεν και εκραξεν απο του υποζυγιου εις γην νοτου εκδεδοσαι με και ειπεν αυτη χαλεβ τι εστιν σοι

15 και ειπεν αυτω ασχα δος δη μοι ευλογιαν οτι εις γην νοτου εκδεδοσαι με και δωσεις μοι λυτρωσιν υδατος και εδωκεν αυτη χαλεβ κατα την καρδιαν αυτης λυτρωσιν μετεωρων και λυτρωσιν ταπεινων

16 και οι υιοι ιοθορ του κιναιου του γαμβρου μωυσεως ανεβησαν εκ πολεως των φοινικων μετα των υιων ιουδα εις την ερημον την ουσαν εν τω νοτω ιουδα η εστιν επι καταβασεως αραδ και κατωκησαν μετα του λαου

17 και επορευθη ιουδας μετα συμεων του αδελφου αυτου και εκοψεν τον χαναναιον τον κατοικουντα σεφεκ και εξωλεθρευσαν αυτους και εκαλεσεν το ονομα της πολεως αναθεμα

18 και ουκ εκληρονομησεν ιουδας την γαζαν ουδε τα ορια αυτης ουδε την ασκαλωνα ουδε τα ορια αυτης ουδε την ακκαρων ουδε τα ορια αυτης ουδε την αζωτον ουδε τα περισπορια αυτης

19 και ην κυριος μετα ιουδα και εκληρονομησεν το ορος οτι ουκ ηδυνασθησαν εξολεθρευσαι τους κατοικουντας την κοιλαδα οτι ρηχαβ διεστειλατο αυτοις

20 και εδωκαν τω χαλεβ την χεβρων καθως ελαλησεν μωυσης και εκληρονομησεν εκειθεν τας τρεις πολεις των υιων ενακ

21 και τον ιεβουσαιον τον κατοικουντα εν ιερουσαλημ ουκ εκληρονομησαν οι υιοι βενιαμιν και κατωκησεν ο ιεβουσαιος μετα των υιων βενιαμιν εν ιερουσαλημ εως της ημερας ταυτης

22 και ανεβησαν οι υιοι ιωσηφ και γε αυτοι εις βαιθηλ και κυριος ην μετ' αυτων

23 και παρενεβαλον και κατεσκεψαντο βαιθηλ το δε ονομα της πολεως αυτων ην εμπροσθεν λουζα

24 και ειδον οι φυλασσοντες και ιδου ανηρ εξεπορευετο εκ της πολεως και ελαβον αυτον και ειπον αυτω δειξον ημιν της πολεως την εισοδον και ποιησομεν μετα σου ελεος

25 και εδειξεν αυτοις την εισοδον της πολεως και επαταξαν την πολιν εν στοματι ρομφαιας τον δε ανδρα και την συγγενειαν αυτου εξαπεστειλαν

26 και επορευθη ο ανηρ εις γην χεττιιν και ωκοδομησεν εκει πολιν και εκαλεσεν το ονομα αυτης λουζα τουτο το ονομα αυτης εως της ημερας ταυτης

27 και ουκ εξηρεν μανασση την βαιθσαν η εστιν σκυθων πολις ουδε τας θυγατερας αυτης ουδε τα περιοικα αυτης ουδε την θανακ ουδε τας θυγατερας αυτης ουδε τους κατοικουντας δωρ ουδε τας θυγατερας αυτης ουδε τον κατοικουντα βαλακ ουδε τα περιοικα αυτης ουδε τας θυγατερας αυτης ουδε τους κατοικουντας μαγεδω ουδε τα περιοικα αυτης ουδε τας θυγατερας αυτης ουδε τους κατοικουντας ιεβλααμ ουδε τα περιοικα αυτης ουδε τας θυγατερας αυτης και ηρξατο ο χαναναιος κατοικειν εν τη γη ταυτη

28 και εγενετο οτε ενισχυσεν ισραηλ και εποιησεν τον χαναναιον εις φορον και εξαιρων ουκ εξηρεν αυτον

29 και εφραιμ ουκ εξηρεν τον χαναναιον τον κατοικουντα εν γαζερ και κατωκησεν ο χαναναιος εν μεσω αυτου εν γαζερ και εγενετο εις φορον

30 και ζαβουλων ουκ εξηρεν τους κατοικουντας κεδρων ουδε τους κατοικουντας δωμανα και κατωκησεν ο χαναναιος εν μεσω αυτων και εγενετο αυτω εις φορον

31 και ασηρ ουκ εξηρεν τους κατοικουντας ακχω και εγενετο αυτω εις φορον και τους κατοικουντας δωρ και τους κατοικουντας σιδωνα και τους κατοικουντας ααλαφ και τον ασχαζι και τον χελβα και τον ναι και τον ερεω

32 και κατωκησεν ο ασηρ εν μεσω του χαναναιου του κατοικουντος την γην οτι ουκ ηδυνηθη εξαραι αυτον

33 και νεφθαλι ουκ εξηρεν τους κατοικουντας βαιθσαμυς και τους κατοικουντας βαιθαναθ και κατωκησεν νεφθαλι εν μεσω του χαναναιου του κατοικουντος την γην οι δε κατοικουντες βαιθσαμυς και την βαιθενεθ εγενοντο αυτοις εις φορον

34 και εξεθλιψεν ο αμορραιος τους υιους δαν εις το ορος οτι ουκ αφηκαν αυτον καταβηναι εις την κοιλαδα

35 και ηρξατο ο αμορραιος κατοικειν εν τω ορει τω οστρακωδει εν ω αι αρκοι και εν ω αι αλωπεκες εν τω μυρσινωνι και εν θαλαβιν και εβαρυνθη χειρ οικου ιωσηφ επι τον αμορραιον και εγενηθη αυτοις εις φορον

36 και το οριον του αμορραιου απο της αναβασεως ακραβιν απο της πετρας και επανω

Komentář

 

Exploring the Meaning of Judges 1

Napsal(a) New Christian Bible Study Staff, Julian Duckworth

Judges 1: The continuing conquest of Canaan.

The book of Judges follows on almost seamlessly from Joshua. It is called ‘Judges’ because a number of regional leaders arose and made judgments for the people, often actively defending Israel from outside oppression. A pattern emerges in Judges: Israel disobeys the Lord – an enemy oppresses Israel – the Lord raises a leader – the leader is victorious against the enemy – there is peace for a time – Israel disobeys the Lord again.

There were twelve judges in all, about whom we either hear very much or next to nothing. The number twelve (as with the twelve tribes of Israel, the twelve disciples, and other examples in the Word), stands for all the various aspects of spirituality that we need to understand, develop, and put to use. A clue is often found in the meaning of their names, because biblical names are nearly always linked to spiritual qualities, such as ‘courage’, or ‘one who walks with God’ (see Swedenborg’s work, Arcana Caelestia 10216).

The theme of this first chapter is the further conquest of the land. The Israelites asked the Lord, “Who shall go up and fight for us?” And the Lord said that the tribe of Judah would go, because the Lord had delivered the land into their hand. Judah then called on the tribe of Simeon to join them, and they won many battles against the Canaanites still in the land.

One Canaanite king, Adoni-bezek, fled and was captured by the Israelites, who then cut off his thumbs and big toes. Adoni-bezek said that God had dealt justice by punishing him, as he had previously cut off seventy kings’ thumbs and big toes, and they had to gather scraps of food under his table.

Then Caleb, a leader of Israel during the journey through the wilderness, said that the man who took Kirjath-sepher (Caleb’s inheritance city) from the Canaanites would marry his daughter, Achsah. Caleb’s nephew, Othniel, took the city and Achsah was given to him. Achsah asked her father for the blessing of springs of water, and Caleb gave her the upper and lower springs.

Next, spies were sent to Bethel. They met a man there, and said that if he directed them the entrance to the city, they would show him mercy. He helped them, and they took the city but showed mercy on the man and all his family. After all of this, the man built a new city called Luz in the land of the Hittites.

The chapter ends by listing the twelve tribes, as well as the Canaanite peoples who remained unsubdued in each of their territories.

*****

The overarching spiritual theme of Judges is the process of our regeneration. As the opening of Judges reminds us, there were still parts of the land and various tribes that Israel needed to conquer. In fact, the Israelites never finished driving enemies out of their land. In the same way, we need to control our inherited human nature, but it is never completely wiped out (see Swedenborg’s work, Divine Love and Wisdom 238).

During regeneration, we will discover deeper and subtler self-centered states in ourselves, which need to be mitigated. Each judge raised by the Lord stands for our determination to deal with these states, using the Word as a guide. This brings us a period of peace, followed by the start of another personal discovery.

When the Israelites chose which tribes would fight for them, it was no coincidence that they selected Judah and Simeon. Judah (who was a prominent tribe of Israel) and Simeon (who usually acts with another tribe) stand for the highest things in our spiritual life: our love for the Lord, and our obedience to the Lord’s Word. Choosing Judah and Simeon as our strength will always bring victory in our regeneration (see Arcana Caelestia 3654 and Apocalypse Explained 443).

The spiritual meaning in the story of Adoni-bezek is about taking away the power of our self-love, as cutting off thumbs and big toes makes hands and feet virtually useless. When we work on our lower nature, we are to minimize its control over us. It is the same with any influences from hell; their power must end. Adoni-bezek’s comment about doing the same to seventy kings vividly describes how self-love can only lead to our downfall (Arcana Caelestia 10062[4]).

The delightful story of Caleb, Achsah and Othniel illustrates that after battle, there is rest and reward. In the same way, we strengthen the ‘marriage’ of good and truth in us after overcoming spiritual struggles (see Swedenborg’s work, Divine Love and Wisdom 409). The springs of water given to Achsah stand for the truths which flow into our mind, both about the ‘upper’ things of the Lord and heaven, and those ‘lower’ ones about spiritual life and responsibility.

The episode about the man from Bethel means that when we open up our life to the Lord to allow Him to guide us, we become blessed (Arcana Caelestia 3928). Then our life can be re-built in very practical and good ways, represented by the Hittites.

The final mention of the Canaanites still in the land points to the continuing presence of our unregenerate qualities. Although we may progress through the work of regeneration, we are still human, and we will always have flaws left to improve on.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org