Bible

 

Genesis 9

Studie

   

1 και ηυλογησεν ο θεος τον νωε και τους υιους αυτου και ειπεν αυτοις αυξανεσθε και πληθυνεσθε και πληρωσατε την γην και κατακυριευσατε αυτης

2 και ο τρομος υμων και ο φοβος εσται επι πασιν τοις θηριοις της γης και επι παντα τα ορνεα του ουρανου και επι παντα τα κινουμενα επι της γης και επι παντας τους ιχθυας της θαλασσης υπο χειρας υμιν δεδωκα

3 και παν ερπετον ο εστιν ζων υμιν εσται εις βρωσιν ως λαχανα χορτου δεδωκα υμιν τα παντα

4 πλην κρεας εν αιματι ψυχης ου φαγεσθε

5 και γαρ το υμετερον αιμα των ψυχων υμων εκζητησω εκ χειρος παντων των θηριων εκζητησω αυτο και εκ χειρος ανθρωπου αδελφου εκζητησω την ψυχην του ανθρωπου

6 ο εκχεων αιμα ανθρωπου αντι του αιματος αυτου εκχυθησεται οτι εν εικονι θεου εποιησα τον ανθρωπον

7 υμεις δε αυξανεσθε και πληθυνεσθε και πληρωσατε την γην και πληθυνεσθε επ' αυτης

8 και ειπεν ο θεος τω νωε και τοις υιοις αυτου μετ' αυτου λεγων

9 εγω ιδου ανιστημι την διαθηκην μου υμιν και τω σπερματι υμων μεθ' υμας

10 και παση ψυχη τη ζωση μεθ' υμων απο ορνεων και απο κτηνων και πασι τοις θηριοις της γης οσα μεθ' υμων απο παντων των εξελθοντων εκ της κιβωτου

11 και στησω την διαθηκην μου προς υμας και ουκ αποθανειται πασα σαρξ ετι απο του υδατος του κατακλυσμου και ουκ εσται ετι κατακλυσμος υδατος του καταφθειραι πασαν την γην

12 και ειπεν κυριος ο θεος προς νωε τουτο το σημειον της διαθηκης ο εγω διδωμι ανα μεσον εμου και υμων και ανα μεσον πασης ψυχης ζωσης η εστιν μεθ' υμων εις γενεας αιωνιους

13 το τοξον μου τιθημι εν τη νεφελη και εσται εις σημειον διαθηκης ανα μεσον εμου και της γης

14 και εσται εν τω συννεφειν με νεφελας επι την γην οφθησεται το τοξον μου εν τη νεφελη

15 και μνησθησομαι της διαθηκης μου η εστιν ανα μεσον εμου και υμων και ανα μεσον πασης ψυχης ζωσης εν παση σαρκι και ουκ εσται ετι το υδωρ εις κατακλυσμον ωστε εξαλειψαι πασαν σαρκα

16 και εσται το τοξον μου εν τη νεφελη και οψομαι του μνησθηναι διαθηκην αιωνιον ανα μεσον εμου και ανα μεσον πασης ψυχης ζωσης εν παση σαρκι η εστιν επι της γης

17 και ειπεν ο θεος τω νωε τουτο το σημειον της διαθηκης ης διεθεμην ανα μεσον εμου και ανα μεσον πασης σαρκος η εστιν επι της γης

18 ησαν δε οι υιοι νωε οι εξελθοντες εκ της κιβωτου σημ χαμ ιαφεθ χαμ ην πατηρ χανααν

19 τρεις ουτοι εισιν οι υιοι νωε απο τουτων διεσπαρησαν επι πασαν την γην

20 και ηρξατο νωε ανθρωπος γεωργος γης και εφυτευσεν αμπελωνα

21 και επιεν εκ του οινου και εμεθυσθη και εγυμνωθη εν τω οικω αυτου

22 και ειδεν χαμ ο πατηρ χανααν την γυμνωσιν του πατρος αυτου και εξελθων ανηγγειλεν τοις δυσιν αδελφοις αυτου εξω

23 και λαβοντες σημ και ιαφεθ το ιματιον επεθεντο επι τα δυο νωτα αυτων και επορευθησαν οπισθοφανως και συνεκαλυψαν την γυμνωσιν του πατρος αυτων και το προσωπον αυτων οπισθοφανες και την γυμνωσιν του πατρος αυτων ουκ ειδον

24 εξενηψεν δε νωε απο του οινου και εγνω οσα εποιησεν αυτω ο υιος αυτου ο νεωτερος

25 και ειπεν επικαταρατος χανααν παις οικετης εσται τοις αδελφοις αυτου

26 και ειπεν ευλογητος κυριος ο θεος του σημ και εσται χανααν παις αυτου

27 πλατυναι ο θεος τω ιαφεθ και κατοικησατω εν τοις οικοις του σημ και γενηθητω χανααν παις αυτων

28 εζησεν δε νωε μετα τον κατακλυσμον τριακοσια πεντηκοντα ετη

29 και εγενοντο πασαι αι ημεραι νωε εννακοσια πεντηκοντα ετη και απεθανεν

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 1077

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

1077. That they who are here called “Ham” and “Canaan” that is, those who separate faith from charity and hence make worship consist in externals alone, cannot know what and whence is conscience, needs to be briefly shown. Conscience is formed by means of the truths of faith, for that which a man has heard, acknowledged, and believed makes the conscience in him; and afterwards to act contrary to this is to him to act contrary to conscience, as may be sufficiently evident to everyone; so that unless it is the truths of faith that a man hears, acknowledges, and believes, he cannot possibly have a true conscience. For it is through the truths of faith (the Lord working in charity) that man is regenerated, and therefore it is through the truths of faith that he receives conscience, conscience being the new man himself. From this it is evident that the truths of faith are the means by which this may take place, that is, that the man may live according to what faith teaches, the principal of which is to love the Lord above all things, and the neighbor as himself. If he does not so live, what is his faith but an empty affair, and a mere high-sounding word, or a thing that is separated from heavenly life, and in which when thus separated there is no possible salvation?

[2] For to believe that no matter how a man lives, he may yet be saved provided he has faith, is to say that he may be saved if he has no charity, and no conscience (that is, if he passes his life in hatred, revenge, robbery, adultery, in a word, in all things contrary to charity and conscience) provided only that he has faith, even if it be but at the hour of death. Let such persons consider, when they are in such a false principle, what truth of faith there is that can form their conscience, and whether it be not what is false. If they suppose that they have anything of conscience, it must be only outward bonds-such as fear of the law, of loss of honor, of gain, or of reputation for the sake of these-that make, with them, what they call conscience, and which lead them not to injure the neighbor, but to do him good. But as this is not conscience, because not charity, therefore when these restraints are loosened or taken away, such persons rush into most wicked and obscene things. Very different is the case with those who, although they have declared that faith alone saves, have still lived a life of charity; for in their faith there has been charity from the Lord.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.