Bible

 

Genesis 6

Studie

   

1 και εγενετο ηνικα ηρξαντο οι ανθρωποι πολλοι γινεσθαι επι της γης και θυγατερες εγενηθησαν αυτοις

2 ιδοντες δε οι υιοι του θεου τας θυγατερας των ανθρωπων οτι καλαι εισιν ελαβον εαυτοις γυναικας απο πασων ων εξελεξαντο

3 και ειπεν κυριος ο θεος ου μη καταμεινη το πνευμα μου εν τοις ανθρωποις τουτοις εις τον αιωνα δια το ειναι αυτους σαρκας εσονται δε αι ημεραι αυτων εκατον εικοσι ετη

4 οι δε γιγαντες ησαν επι της γης εν ταις ημεραις εκειναις και μετ' εκεινο ως αν εισεπορευοντο οι υιοι του θεου προς τας θυγατερας των ανθρωπων και εγεννωσαν εαυτοις εκεινοι ησαν οι γιγαντες οι απ' αιωνος οι ανθρωποι οι ονομαστοι

5 ιδων δε κυριος ο θεος οτι επληθυνθησαν αι κακιαι των ανθρωπων επι της γης και πας τις διανοειται εν τη καρδια αυτου επιμελως επι τα πονηρα πασας τας ημερας

6 και ενεθυμηθη ο θεος οτι εποιησεν τον ανθρωπον επι της γης και διενοηθη

7 και ειπεν ο θεος απαλειψω τον ανθρωπον ον εποιησα απο προσωπου της γης απο ανθρωπου εως κτηνους και απο ερπετων εως των πετεινων του ουρανου οτι εθυμωθην οτι εποιησα αυτους

8 νωε δε ευρεν χαριν εναντιον κυριου του θεου

9 αυται δε αι γενεσεις νωε νωε ανθρωπος δικαιος τελειος ων εν τη γενεα αυτου τω θεω ευηρεστησεν νωε

10 εγεννησεν δε νωε τρεις υιους τον σημ τον χαμ τον ιαφεθ

11 εφθαρη δε η γη εναντιον του θεου και επλησθη η γη αδικιας

12 και ειδεν κυριος ο θεος την γην και ην κατεφθαρμενη οτι κατεφθειρεν πασα σαρξ την οδον αυτου επι της γης

13 και ειπεν ο θεος προς νωε καιρος παντος ανθρωπου ηκει εναντιον μου οτι επλησθη η γη αδικιας απ' αυτων και ιδου εγω καταφθειρω αυτους και την γην

14 ποιησον ουν σεαυτω κιβωτον εκ ξυλων τετραγωνων νοσσιας ποιησεις την κιβωτον και ασφαλτωσεις αυτην εσωθεν και εξωθεν τη ασφαλτω

15 και ουτως ποιησεις την κιβωτον τριακοσιων πηχεων το μηκος της κιβωτου και πεντηκοντα πηχεων το πλατος και τριακοντα πηχεων το υψος αυτης

16 επισυναγων ποιησεις την κιβωτον και εις πηχυν συντελεσεις αυτην ανωθεν την δε θυραν της κιβωτου ποιησεις εκ πλαγιων καταγαια διωροφα και τριωροφα ποιησεις αυτην

17 εγω δε ιδου επαγω τον κατακλυσμον υδωρ επι την γην καταφθειραι πασαν σαρκα εν η εστιν πνευμα ζωης υποκατω του ουρανου και οσα εαν η επι της γης τελευτησει

18 και στησω την διαθηκην μου προς σε εισελευση δε εις την κιβωτον συ και οι υιοι σου και η γυνη σου και αι γυναικες των υιων σου μετα σου

19 και απο παντων των κτηνων και απο παντων των ερπετων και απο παντων των θηριων και απο πασης σαρκος δυο δυο απο παντων εισαξεις εις την κιβωτον ινα τρεφης μετα σεαυτου αρσεν και θηλυ εσονται

20 απο παντων των ορνεων των πετεινων κατα γενος και απο παντων των κτηνων κατα γενος και απο παντων των ερπετων των ερποντων επι της γης κατα γενος αυτων δυο δυο απο παντων εισελευσονται προς σε τρεφεσθαι μετα σου αρσεν και θηλυ

21 συ δε λημψη σεαυτω απο παντων των βρωματων α εδεσθε και συναξεις προς σεαυτον και εσται σοι και εκεινοις φαγειν

22 και εποιησεν νωε παντα οσα ενετειλατο αυτω κυριος ο θεος ουτως εποιησεν

   

Bible

 

Romans 7:14

Studie

       

14 οἴδαμεν γὰρ ὅτι ὁ νόμος πνευματικός ἐστιν· ἐγὼ δὲ σάρκινός εἰμι, πεπραμένος ὑπὸ τὴν ἁμαρτίαν.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 661

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

661. 'To destroy all flesh in which there is the spirit of life 1 [from] under the heavens' means that all the descendants of the Most Ancient Church would destroy themselves. This is clear from what has just been stated and also from the description of them given already to the effect that step by step they obtained by heredity from their forefathers a mental constitution that resulted in their being steeped more than anybody else in most dreadful persuasions. This came about chiefly because they plunged into their desires the doctrinal matters concerning faith which they had in their possession; and in so doing became such. The situation has been utterly different with people who have no doctrinal matters concerning faith in their possession and who live altogether in ignorance. They are incapable of doing the same, and so are incapable of profaning holy things, and in so doing of closing off the road for remnants. Consequently they are not capable of driving the Lord's angels away from themselves.

[2] As has been stated, remnants are all things of innocence, all those of charity, all those of mercy, and all those of the truth of faith, which a person has acquired from the Lord and learned since early childhood. Every single one of them lies stored away. And if a person did not acquire them, no innocence, charity, or mercy could possibly be present in his thinking and actions, and so no good and truth at all could be present. He would then be worse than any fierce monster, as he would also be if he did possess remnants of such things and yet so blocked their path with filthy desires and dreadful false persuasions that they could not do their work. Such was the nature of the people before the Flood who destroyed themselves and who are meant by 'all flesh in which there is the spirit of life 1 [from] under the heavens'. As shown already, 'flesh' means the whole of mankind in general and the bodily-minded man in particular. 'The spirit of life 1 ' means all life in general, but in a strict sense it was the life in people who had been regenerated. Here therefore the final descendants of the Most Ancient Church are meant. They are here called 'the spirit of life 1 ' or, as in Chapter 7:22 below, 'in whose nostrils is the breath of the spirit of life 1 ' because although no life of faith remained with them they nevertheless derived from their forefathers something of that Church's seed, which they stifled. 'Flesh under the heavens' means that which is merely bodily, 'the heavens' being things constituting man's understanding of truth and his will for good. When these have been separated from what is bodily, a person can stay alive no longer. That which sustains him is his conjunction with heaven, that is, with the Lord by way of heaven.

Poznámky pod čarou:

1. literally, of lives.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.