Bible

 

Genesis 49

Studie

   

1 εκαλεσεν δε ιακωβ τους υιους αυτου και ειπεν συναχθητε ινα αναγγειλω υμιν τι απαντησει υμιν επ' εσχατων των ημερων

2 αθροισθητε και ακουσατε υιοι ιακωβ ακουσατε ισραηλ του πατρος υμων

3 ρουβην πρωτοτοκος μου συ ισχυς μου και αρχη τεκνων μου σκληρος φερεσθαι και σκληρος αυθαδης

4 εξυβρισας ως υδωρ μη εκζεσης ανεβης γαρ επι την κοιτην του πατρος σου τοτε εμιανας την στρωμνην ου ανεβης

5 συμεων και λευι αδελφοι συνετελεσαν αδικιαν εξ αιρεσεως αυτων

6 εις βουλην αυτων μη ελθοι η ψυχη μου και επι τη συστασει αυτων μη ερεισαι τα ηπατα μου οτι εν τω θυμω αυτων απεκτειναν ανθρωπους και εν τη επιθυμια αυτων ενευροκοπησαν ταυρον

7 επικαταρατος ο θυμος αυτων οτι αυθαδης και η μηνις αυτων οτι εσκληρυνθη διαμεριω αυτους εν ιακωβ και διασπερω αυτους εν ισραηλ

8 ιουδα σε αινεσαισαν οι αδελφοι σου αι χειρες σου επι νωτου των εχθρων σου προσκυνησουσιν σοι οι υιοι του πατρος σου

9 σκυμνος λεοντος ιουδα εκ βλαστου υιε μου ανεβης αναπεσων εκοιμηθης ως λεων και ως σκυμνος τις εγερει αυτον

10 ουκ εκλειψει αρχων εξ ιουδα και ηγουμενος εκ των μηρων αυτου εως αν ελθη τα αποκειμενα αυτω και αυτος προσδοκια εθνων

11 δεσμευων προς αμπελον τον πωλον αυτου και τη ελικι τον πωλον της ονου αυτου πλυνει εν οινω την στολην αυτου και εν αιματι σταφυλης την περιβολην αυτου

12 χαροποι οι οφθαλμοι αυτου απο οινου και λευκοι οι οδοντες αυτου η γαλα

13 ζαβουλων παραλιος κατοικησει και αυτος παρ' ορμον πλοιων και παρατενει εως σιδωνος

14 ισσαχαρ το καλον επεθυμησεν αναπαυομενος ανα μεσον των κληρων

15 και ιδων την αναπαυσιν οτι καλη και την γην οτι πιων υπεθηκεν τον ωμον αυτου εις το πονειν και εγενηθη ανηρ γεωργος

16 δαν κρινει τον εαυτου λαον ωσει και μια φυλη εν ισραηλ

17 και γενηθητω δαν οφις εφ' οδου εγκαθημενος επι τριβου δακνων πτερναν ιππου και πεσειται ο ιππευς εις τα οπισω

18 την σωτηριαν περιμενω κυριου

19 γαδ πειρατηριον πειρατευσει αυτον αυτος δε πειρατευσει αυτων κατα ποδας

20 ασηρ πιων αυτου ο αρτος και αυτος δωσει τρυφην αρχουσιν

21 νεφθαλι στελεχος ανειμενον επιδιδους εν τω γενηματι καλλος

22 υιος ηυξημενος ιωσηφ υιος ηυξημενος ζηλωτος υιος μου νεωτατος προς με αναστρεψον

23 εις ον διαβουλευομενοι ελοιδορουν και ενειχον αυτω κυριοι τοξευματων

24 και συνετριβη μετα κρατους τα τοξα αυτων και εξελυθη τα νευρα βραχιονων χειρων αυτων δια χειρα δυναστου ιακωβ εκειθεν ο κατισχυσας ισραηλ

25 παρα θεου του πατρος σου και εβοηθησεν σοι ο θεος ο εμος και ευλογησεν σε ευλογιαν ουρανου ανωθεν και ευλογιαν γης εχουσης παντα ενεκεν ευλογιας μαστων και μητρας

26 ευλογιας πατρος σου και μητρος σου υπερισχυσεν επ' ευλογιαις ορεων μονιμων και επ' ευλογιαις θινων αεναων εσονται επι κεφαλην ιωσηφ και επι κορυφης ων ηγησατο αδελφων

27 βενιαμιν λυκος αρπαξ το πρωινον εδεται ετι και εις το εσπερας διαδωσει τροφην

28 παντες ουτοι υιοι ιακωβ δωδεκα και ταυτα ελαλησεν αυτοις ο πατηρ αυτων και ευλογησεν αυτους εκαστον κατα την ευλογιαν αυτου ευλογησεν αυτους

29 και ειπεν αυτοις εγω προστιθεμαι προς τον εμον λαον θαψατε με μετα των πατερων μου εν τω σπηλαιω ο εστιν εν τω αγρω εφρων του χετταιου

30 εν τω σπηλαιω τω διπλω τω απεναντι μαμβρη εν τη γη χανααν ο εκτησατο αβρααμ το σπηλαιον παρα εφρων του χετταιου εν κτησει μνημειου

31 εκει εθαψαν αβρααμ και σαρραν την γυναικα αυτου εκει εθαψαν ισαακ και ρεβεκκαν την γυναικα αυτου και εκει εθαψα λειαν

32 εν κτησει του αγρου και του σπηλαιου του οντος εν αυτω παρα των υιων χετ

33 και κατεπαυσεν ιακωβ επιτασσων τοις υιοις αυτου και εξαρας τους ποδας αυτου επι την κλινην εξελιπεν και προσετεθη προς τον λαον αυτου

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 6427

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

6427. The contents of these two verses in the internal sense is plain from the things unfolded, but still these things must needs be obscure unless the nature of the spiritual kingdom is known. This kingdom consists of those who are in the truth of faith, but who make this the truth of life, and thus good; for when the truth of faith is lived, it becomes good, and is called the “good of truth,” but in its essence it is truth in act. In the Lord’s spiritual church the truth of faith is various, for that is said to be truth in one church which in another is said not to be truth, and this according to the doctrine of each; thus it is doctrinal things that are called truths. These truths are what are conjoined with good, and make the good of the spiritual church; and thus its good becomes such as is its truth, for good has its quality from truths.

[2] Hence it is evident that the good of the spiritual church is impure; and because it is impure, the spiritual cannot be admitted into heaven except by Divine means. The veriest Divine means was that the Lord came into the world and made the Human in Himself Divine; by this the spiritual were saved. But because the good with them is impure, they must needs be infested by evils and falsities, and thus be in combats; but the Lord provides that by means of these combats the impurity in them may gradually be purified, for the Lord fights for them. This is what is signified by “the daughter marched upon the wall,” and by “the archers embittered him, and shot at him, and hated him, and he shall sit in the strength of his bow, and the arms of his hands are made strong by the hands of the mighty Jacob, from whence is the shepherd, the stone of Israel.”

[3] See what has already been said about those who are of the spiritual church, namely, that they are in obscurity as to truth and the derivative good (n. 2708, 2715, 2718, 2831, 2935, 2937, 3241, 3246, 3833, 6289); that this obscurity is illumined by the Lord’s Divine Human (n. 2716); that before the Lord’s coming there was not such a spiritual kingdom as after His coming (n. 6372); that the Lord came into the world in order to save the spiritual; and that they are saved by means of the Lord’s Divine Human (see n. 2661, 2716, 2833, 2834, 3969). Hence also it is plain that by “the arms of his hands were made strong by the hands of the mighty Jacob, from whence is the shepherd the stone of Israel,” is signified the power of fighting derived from the omnipotence of the Lord’s Divine Human, whence is all the good and truth in the spiritual kingdom (n. 6424-6426).

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.