Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Genesis 49

Studie

   

1 εκαλεσεν δε ιακωβ τους υιους αυτου και ειπεν συναχθητε ινα αναγγειλω υμιν τι απαντησει υμιν επ' εσχατων των ημερων

2 αθροισθητε και ακουσατε υιοι ιακωβ ακουσατε ισραηλ του πατρος υμων

3 ρουβην πρωτοτοκος μου συ ισχυς μου και αρχη τεκνων μου σκληρος φερεσθαι και σκληρος αυθαδης

4 εξυβρισας ως υδωρ μη εκζεσης ανεβης γαρ επι την κοιτην του πατρος σου τοτε εμιανας την στρωμνην ου ανεβης

5 συμεων και λευι αδελφοι συνετελεσαν αδικιαν εξ αιρεσεως αυτων

6 εις βουλην αυτων μη ελθοι η ψυχη μου και επι τη συστασει αυτων μη ερεισαι τα ηπατα μου οτι εν τω θυμω αυτων απεκτειναν ανθρωπους και εν τη επιθυμια αυτων ενευροκοπησαν ταυρον

7 επικαταρατος ο θυμος αυτων οτι αυθαδης και η μηνις αυτων οτι εσκληρυνθη διαμεριω αυτους εν ιακωβ και διασπερω αυτους εν ισραηλ

8 ιουδα σε αινεσαισαν οι αδελφοι σου αι χειρες σου επι νωτου των εχθρων σου προσκυνησουσιν σοι οι υιοι του πατρος σου

9 σκυμνος λεοντος ιουδα εκ βλαστου υιε μου ανεβης αναπεσων εκοιμηθης ως λεων και ως σκυμνος τις εγερει αυτον

10 ουκ εκλειψει αρχων εξ ιουδα και ηγουμενος εκ των μηρων αυτου εως αν ελθη τα αποκειμενα αυτω και αυτος προσδοκια εθνων

11 δεσμευων προς αμπελον τον πωλον αυτου και τη ελικι τον πωλον της ονου αυτου πλυνει εν οινω την στολην αυτου και εν αιματι σταφυλης την περιβολην αυτου

12 χαροποι οι οφθαλμοι αυτου απο οινου και λευκοι οι οδοντες αυτου η γαλα

13 ζαβουλων παραλιος κατοικησει και αυτος παρ' ορμον πλοιων και παρατενει εως σιδωνος

14 ισσαχαρ το καλον επεθυμησεν αναπαυομενος ανα μεσον των κληρων

15 και ιδων την αναπαυσιν οτι καλη και την γην οτι πιων υπεθηκεν τον ωμον αυτου εις το πονειν και εγενηθη ανηρ γεωργος

16 δαν κρινει τον εαυτου λαον ωσει και μια φυλη εν ισραηλ

17 και γενηθητω δαν οφις εφ' οδου εγκαθημενος επι τριβου δακνων πτερναν ιππου και πεσειται ο ιππευς εις τα οπισω

18 την σωτηριαν περιμενω κυριου

19 γαδ πειρατηριον πειρατευσει αυτον αυτος δε πειρατευσει αυτων κατα ποδας

20 ασηρ πιων αυτου ο αρτος και αυτος δωσει τρυφην αρχουσιν

21 νεφθαλι στελεχος ανειμενον επιδιδους εν τω γενηματι καλλος

22 υιος ηυξημενος ιωσηφ υιος ηυξημενος ζηλωτος υιος μου νεωτατος προς με αναστρεψον

23 εις ον διαβουλευομενοι ελοιδορουν και ενειχον αυτω κυριοι τοξευματων

24 και συνετριβη μετα κρατους τα τοξα αυτων και εξελυθη τα νευρα βραχιονων χειρων αυτων δια χειρα δυναστου ιακωβ εκειθεν ο κατισχυσας ισραηλ

25 παρα θεου του πατρος σου και εβοηθησεν σοι ο θεος ο εμος και ευλογησεν σε ευλογιαν ουρανου ανωθεν και ευλογιαν γης εχουσης παντα ενεκεν ευλογιας μαστων και μητρας

26 ευλογιας πατρος σου και μητρος σου υπερισχυσεν επ' ευλογιαις ορεων μονιμων και επ' ευλογιαις θινων αεναων εσονται επι κεφαλην ιωσηφ και επι κορυφης ων ηγησατο αδελφων

27 βενιαμιν λυκος αρπαξ το πρωινον εδεται ετι και εις το εσπερας διαδωσει τροφην

28 παντες ουτοι υιοι ιακωβ δωδεκα και ταυτα ελαλησεν αυτοις ο πατηρ αυτων και ευλογησεν αυτους εκαστον κατα την ευλογιαν αυτου ευλογησεν αυτους

29 και ειπεν αυτοις εγω προστιθεμαι προς τον εμον λαον θαψατε με μετα των πατερων μου εν τω σπηλαιω ο εστιν εν τω αγρω εφρων του χετταιου

30 εν τω σπηλαιω τω διπλω τω απεναντι μαμβρη εν τη γη χανααν ο εκτησατο αβρααμ το σπηλαιον παρα εφρων του χετταιου εν κτησει μνημειου

31 εκει εθαψαν αβρααμ και σαρραν την γυναικα αυτου εκει εθαψαν ισαακ και ρεβεκκαν την γυναικα αυτου και εκει εθαψα λειαν

32 εν κτησει του αγρου και του σπηλαιου του οντος εν αυτω παρα των υιων χετ

33 και κατεπαυσεν ιακωβ επιτασσων τοις υιοις αυτου και εξαρας τους ποδας αυτου επι την κλινην εξελιπεν και προσετεθη προς τον λαον αυτου

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 6348

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

6348. Because thou wentest up on thy father’s bed. That this signifies, because when separated from the good of charity it has a foul conjunction, is evident from the signification of “going up on a father’s bed,” as being to have a foul conjunction, namely, that faith separated from the good of charity has this. For if faith in doctrine or in the understanding, here represented by Reuben, is not initiated into good and conjoined therewith, it is either dissipated and made null, or is initiated into and conjoined with what is evil and false, which is the foul conjunction that is signified, for it then becomes profane. That this is so may be seen from the fact that faith can have a dwelling-place nowhere else than in good, and if it has no dwelling-place there, it must either become null, or be conjoined with evil. This is very evident from those in the other life who have been in faith alone and in no charity, in that their faith is there dissipated; but if it has been conjoined with evil, their lot is with the profane.

[2] In the Word, “adulteries” in the internal sense signify adulterations of good, and “whoredoms” signify falsifications of truth (see n. 2466, 3399); but the foul conjunctions called the forbidden degrees (see Leviticus 18:6-24), signify various kinds of profanation. That here also profanation is signified, is plain, for it is said “thou wentest up on thy father’s bed, then profanedst thou it; he went up on my couch.” That this means the profanation of good by faith separated, may be seen above (n. 4601), where this wicked deed of Reuben is treated of.

[3] With faith alone, or separated from charity, the case is this. If it is conjoined with evil (which takes place when anyone first believes the truth that is of faith, and especially when he first lives according to it, and afterward denies it and lives contrary to it), it then becomes profane; for thus the truth that is of faith and the good that is of charity are first inrooted in the interiors by means of doctrine and life, and afterward are called forth thence and conjoined with evil. In the other life the worst lot of all awaits the man with whom this takes place; for with such a man good cannot be separated from evil, and yet in the other life they are kept separate; neither has such a man any remains of good stored up in his interiors, because they have utterly perished in evil. The hell of such is to the left in front at a great distance, and those who are there appear to the angelic sight like skeletons, with scarcely any life. In order therefore to prevent the profanation of good and truth, a man who is such that he does not suffer himself to be regenerated (which is foreseen by the Lord) is withheld from faith and charity, and is permitted to be in evil and from this in falsity, for then he cannot profane. (See what has been said and shown before about profanation, n. 301-303vvv2, 571, 582, 593, 1001, 1008, 1010, 1059, 1327, 1328, 2051, 2426, 3398, 3399, 3402, 3489, 3898, 4289, 4601)

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org