Bible

 

Genesis 18

Studie

   

1 ωφθη δε αυτω ο θεος προς τη δρυι τη μαμβρη καθημενου αυτου επι της θυρας της σκηνης αυτου μεσημβριας

2 αναβλεψας δε τοις οφθαλμοις αυτου ειδεν και ιδου τρεις ανδρες ειστηκεισαν επανω αυτου και ιδων προσεδραμεν εις συναντησιν αυτοις απο της θυρας της σκηνης αυτου και προσεκυνησεν επι την γην

3 και ειπεν κυριε ει αρα ευρον χαριν εναντιον σου μη παρελθης τον παιδα σου

4 λημφθητω δη υδωρ και νιψατωσαν τους ποδας υμων και καταψυξατε υπο το δενδρον

5 και λημψομαι αρτον και φαγεσθε και μετα τουτο παρελευσεσθε εις την οδον υμων ου εινεκεν εξεκλινατε προς τον παιδα υμων και ειπαν ουτως ποιησον καθως ειρηκας

6 και εσπευσεν αβρααμ επι την σκηνην προς σαρραν και ειπεν αυτη σπευσον και φυρασον τρια μετρα σεμιδαλεως και ποιησον εγκρυφιας

7 και εις τας βοας εδραμεν αβρααμ και ελαβεν μοσχαριον απαλον και καλον και εδωκεν τω παιδι και εταχυνεν του ποιησαι αυτο

8 ελαβεν δε βουτυρον και γαλα και το μοσχαριον ο εποιησεν και παρεθηκεν αυτοις και εφαγοσαν αυτος δε παρειστηκει αυτοις υπο το δενδρον

9 ειπεν δε προς αυτον που σαρρα η γυνη σου ο δε αποκριθεις ειπεν ιδου εν τη σκηνη

10 ειπεν δε επαναστρεφων ηξω προς σε κατα τον καιρον τουτον εις ωρας και εξει υιον σαρρα η γυνη σου σαρρα δε ηκουσεν προς τη θυρα της σκηνης ουσα οπισθεν αυτου

11 αβρααμ δε και σαρρα πρεσβυτεροι προβεβηκοτες ημερων εξελιπεν δε σαρρα γινεσθαι τα γυναικεια

12 εγελασεν δε σαρρα εν εαυτη λεγουσα ουπω μεν μοι γεγονεν εως του νυν ο δε κυριος μου πρεσβυτερος

13 και ειπεν κυριος προς αβρααμ τι οτι εγελασεν σαρρα εν εαυτη λεγουσα αρα γε αληθως τεξομαι εγω δε γεγηρακα

14 μη αδυνατει παρα τω θεω ρημα εις τον καιρον τουτον αναστρεψω προς σε εις ωρας και εσται τη σαρρα υιος

15 ηρνησατο δε σαρρα λεγουσα ουκ εγελασα εφοβηθη γαρ και ειπεν ουχι αλλα εγελασας

16 εξανασταντες δε εκειθεν οι ανδρες κατεβλεψαν επι προσωπον σοδομων και γομορρας αβρααμ δε συνεπορευετο μετ' αυτων συμπροπεμπων αυτους

17 ο δε κυριος ειπεν μη κρυψω εγω απο αβρααμ του παιδος μου α εγω ποιω

18 αβρααμ δε γινομενος εσται εις εθνος μεγα και πολυ και ενευλογηθησονται εν αυτω παντα τα εθνη της γης

19 ηδειν γαρ οτι συνταξει τοις υιοις αυτου και τω οικω αυτου μετ' αυτον και φυλαξουσιν τας οδους κυριου ποιειν δικαιοσυνην και κρισιν οπως αν επαγαγη κυριος επι αβρααμ παντα οσα ελαλησεν προς αυτον

20 ειπεν δε κυριος κραυγη σοδομων και γομορρας πεπληθυνται και αι αμαρτιαι αυτων μεγαλαι σφοδρα

21 καταβας ουν οψομαι ει κατα την κραυγην αυτων την ερχομενην προς με συντελουνται ει δε μη ινα γνω

22 και αποστρεψαντες εκειθεν οι ανδρες ηλθον εις σοδομα αβρααμ δε ην εστηκως εναντιον κυριου

23 και εγγισας αβρααμ ειπεν μη συναπολεσης δικαιον μετα ασεβους και εσται ο δικαιος ως ο ασεβης

24 εαν ωσιν πεντηκοντα δικαιοι εν τη πολει απολεις αυτους ουκ ανησεις παντα τον τοπον ενεκεν των πεντηκοντα δικαιων εαν ωσιν εν αυτη

25 μηδαμως συ ποιησεις ως το ρημα τουτο του αποκτειναι δικαιον μετα ασεβους και εσται ο δικαιος ως ο ασεβης μηδαμως ο κρινων πασαν την γην ου ποιησεις κρισιν

26 ειπεν δε κυριος εαν ευρω εν σοδομοις πεντηκοντα δικαιους εν τη πολει αφησω παντα τον τοπον δι' αυτους

27 και αποκριθεις αβρααμ ειπεν νυν ηρξαμην λαλησαι προς τον κυριον εγω δε ειμι γη και σποδος

28 εαν δε ελαττονωθωσιν οι πεντηκοντα δικαιοι πεντε απολεις ενεκεν των πεντε πασαν την πολιν και ειπεν ου μη απολεσω εαν ευρω εκει τεσσαρακοντα πεντε

29 και προσεθηκεν ετι λαλησαι προς αυτον και ειπεν εαν δε ευρεθωσιν εκει τεσσαρακοντα και ειπεν ου μη απολεσω ενεκεν των τεσσαρακοντα

30 και ειπεν μη τι κυριε εαν λαλησω εαν δε ευρεθωσιν εκει τριακοντα και ειπεν ου μη απολεσω εαν ευρω εκει τριακοντα

31 και ειπεν επειδη εχω λαλησαι προς τον κυριον εαν δε ευρεθωσιν εκει εικοσι και ειπεν ου μη απολεσω ενεκεν των εικοσι

32 και ειπεν μη τι κυριε εαν λαλησω ετι απαξ εαν δε ευρεθωσιν εκει δεκα και ειπεν ου μη απολεσω ενεκεν των δεκα

33 απηλθεν δε κυριος ως επαυσατο λαλων τω αβρααμ και αβρααμ απεστρεψεν εις τον τοπον αυτου

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 2269

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

2269. 'And He said, I will not destroy it if I find forty-five there' means that mankind would not perish if [goods and truths] could be joined together. This is clear from the meaning of the number 'forty-five' as a joining together. It has been shown already that simple numbers retain their own meaning even when they are multiplied; and so larger numbers have a similar meaning to smaller. So it is with 'forty-five', a number which is the product of five times nine; and because it is the product of five times nine it has the same meaning as five and nine. 'Five' means that which is small, as has been shown already in 649, and 'nine' means conjunction or that which is joined together, 2075; so that the meaning here is, If goods have in some measure been joined to truths. That numbers in the Word mean real things or else states is clear from what has been stated above in 2252 about 'fifty', and also from what has been shown already concerning numbers, in 482, 487, 575, 647, 648, 755, 813, 1963, 1988.

[2] It is because 'five' means that which is small, and 'forty-five' a joining together, that those numbers are used in the way they are in this verse. That is to say, first it is said, 'Perhaps the fifty righteous persons will lack five', which means, If it were something less. Then it is said, 'Will You for five destroy the whole city?' which means, Will they perish for the small amount that is lacking? But after that, because five means a small amount, the number five is not used again but it is said, 'I will not destroy it if I find forty-five there', which means that they would not perish if [goods and truths] could be joined together. And a further reason why the expression 'forty-five' is used, and not 'if the fifty are lacking five', is that 'five' not only means that which is small, as shown in 649, but also severance, as has also been shown in Volume One, in 1686. Consequently so that a joining together might be meant and not a severance, this number, that is to say, forty-five is used, for forty-five means some joining together, as stated above. Thus in a very beautiful way every detail follows in its particular sequence in the internal sense.

[3] As regards good and truth when joined together, this is an arcanum that cannot be described in such a way that the ordinary mind is able to grasp it. Let merely a brief explanation be given here. The more genuine and pure truth is, the better is good from the Lord able to be accommodated to it as the recipient vessel; but the less genuine and pure truth is, the less is good from the Lord able to be accommodated. For they must each answer to the other; and to the extent that they do, they are joined together. Goods cannot possibly be received into falsities, nor evils into truths as their recipient vessels, for they are by nature and disposition contrary. The one rejects the other as its very enemy; indeed if they tried to join together, each of them would throw up - good would throw up evil as though it were poison, and evil would throw up good as though it were something that induces vomiting. Such enmity between evil and good has been provided by the Lord to prevent the possibility of their being mixed together, for if they were so mixed a person would perish. Those who are deceivers and hypocrites come near to having the two joined together in them; yet even in their case the Lord takes care to prevent them becoming joined together. This is the reason why in the next life deceivers and hypocrites suffer more dreadfully than all others.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.