Bible

 

Ezekiel 18

Studie

   

1 και εγενετο λογος κυριου προς με λεγων

2 υιε ανθρωπου τι υμιν η παραβολη αυτη εν τοις υιοις ισραηλ λεγοντες οι πατερες εφαγον ομφακα και οι οδοντες των τεκνων εγομφιασαν

3 ζω εγω λεγει κυριος εαν γενηται ετι λεγομενη η παραβολη αυτη εν τω ισραηλ

4 οτι πασαι αι ψυχαι εμαι εισιν ον τροπον η ψυχη του πατρος ουτως και η ψυχη του υιου εμαι εισιν η ψυχη η αμαρτανουσα αυτη αποθανειται

5 ο δε ανθρωπος ος εσται δικαιος ο ποιων κριμα και δικαιοσυνην

6 επι των ορεων ου φαγεται και τους οφθαλμους αυτου ου μη επαρη προς τα ενθυμηματα οικου ισραηλ και την γυναικα του πλησιον αυτου ου μη μιανη και προς γυναικα εν αφεδρω ουσαν ου προσεγγιει

7 και ανθρωπον ου μη καταδυναστευση ενεχυρασμον οφειλοντος αποδωσει και αρπαγμα ουχ αρπαται τον αρτον αυτου τω πεινωντι δωσει και γυμνον περιβαλει

8 και το αργυριον αυτου επι τοκω ου δωσει και πλεονασμον ου λημψεται και εξ αδικιας αποστρεψει την χειρα αυτου κριμα δικαιον ποιησει ανα μεσον ανδρος και ανα μεσον του πλησιον αυτου

9 και τοις προσταγμασιν μου πεπορευται και τα δικαιωματα μου πεφυλακται του ποιησαι αυτα δικαιος ουτος εστιν ζωη ζησεται λεγει κυριος

10 και εαν γεννηση υιον λοιμον εκχεοντα αιμα και ποιουντα αμαρτηματα

11 εν τη οδω του πατρος αυτου του δικαιου ουκ επορευθη αλλα και επι των ορεων εφαγεν και την γυναικα του πλησιον αυτου εμιανεν

12 και πτωχον και πενητα κατεδυναστευσεν και αρπαγμα ηρπασεν και ενεχυρασμον ουκ απεδωκεν και εις τα ειδωλα εθετο τους οφθαλμους αυτου ανομιαν πεποιηκεν

13 μετα τοκου εδωκε και πλεονασμον ελαβεν ουτος ζωη ου ζησεται πασας τας ανομιας ταυτας εποιησεν θανατω θανατωθησεται το αιμα αυτου επ' αυτον εσται

14 εαν δε γεννηση υιον και ιδη πασας τας αμαρτιας του πατρος αυτου ας εποιησεν και φοβηθη και μη ποιηση κατα ταυτας

15 επι των ορεων ου βεβρωκεν και τους οφθαλμους αυτου ουκ εθετο εις τα ενθυμηματα οικου ισραηλ και την γυναικα του πλησιον αυτου ουκ εμιανεν

16 και ανθρωπον ου κατεδυναστευσεν και ενεχυρασμον ουκ ενεχυρασεν και αρπαγμα ουχ ηρπασεν τον αρτον αυτου τω πεινωντι εδωκεν και γυμνον περιεβαλεν

17 και απ' αδικιας απεστρεψε την χειρα αυτου τοκον ουδε πλεονασμον ουκ ελαβεν δικαιοσυνην εποιησεν και εν τοις προσταγμασιν μου επορευθη ου τελευτησει εν αδικιαις πατρος αυτου ζωη ζησεται

18 ο δε πατηρ αυτου εαν θλιψει θλιψη και αρπαση αρπαγμα εναντια εποιησεν εν μεσω του λαου μου και αποθανειται εν τη αδικια αυτου

19 και ερειτε τι οτι ουκ ελαβεν την αδικιαν ο υιος του πατρος αυτου οτι ο υιος δικαιοσυνην και ελεος εποιησεν παντα τα νομιμα μου συνετηρησεν και εποιησεν αυτα ζωη ζησεται

20 η δε ψυχη η αμαρτανουσα αποθανειται ο δε υιος ου λημψεται την αδικιαν του πατρος αυτου ουδε ο πατηρ λημψεται την αδικιαν του υιου αυτου δικαιοσυνη δικαιου επ' αυτον εσται και ανομια ανομου επ' αυτον εσται

21 και ο ανομος εαν αποστρεψη εκ πασων των ανομιων αυτου ων εποιησεν και φυλαξηται πασας τας εντολας μου και ποιηση δικαιοσυνην και ελεος ζωη ζησεται ου μη αποθανη

22 παντα τα παραπτωματα αυτου οσα εποιησεν ου μνησθησεται εν τη δικαιοσυνη αυτου η εποιησεν ζησεται

23 μη θελησει θελησω τον θανατον του ανομου λεγει κυριος ως το αποστρεψαι αυτον εκ της οδου της πονηρας και ζην αυτον

24 εν δε τω αποστρεψαι δικαιον εκ της δικαιοσυνης αυτου και ποιηση αδικιαν κατα πασας τας ανομιας ας εποιησεν ο ανομος πασαι αι δικαιοσυναι αυτου ας εποιησεν ου μη μνησθωσιν εν τω παραπτωματι αυτου ω παρεπεσεν και εν ταις αμαρτιαις αυτου αις ημαρτεν εν αυταις αποθανειται

25 και ειπατε ου κατευθυνει η οδος κυριου ακουσατε δη πας οικος ισραηλ μη η οδος μου ου κατευθυνει ουχι η οδος υμων ου κατευθυνει

26 εν τω αποστρεψαι τον δικαιον εκ της δικαιοσυνης αυτου και ποιηση παραπτωμα και αποθανη εν τω παραπτωματι ω εποιησεν εν αυτω αποθανειται

27 και εν τω αποστρεψαι ανομον απο της ανομιας αυτου ης εποιησεν και ποιηση κριμα και δικαιοσυνην ουτος την ψυχην αυτου εφυλαξεν

28 και απεστρεψεν εκ πασων των ασεβειων αυτου ων εποιησεν ζωη ζησεται ου μη αποθανη

29 και λεγουσιν ο οικος του ισραηλ ου κατορθοι η οδος κυριου μη η οδος μου ου κατορθοι οικος ισραηλ ουχι η οδος υμων ου κατορθοι

30 εκαστον κατα την οδον αυτου κρινω υμας οικος ισραηλ λεγει κυριος επιστραφητε και αποστρεψατε εκ πασων των ασεβειων υμων και ουκ εσονται υμιν εις κολασιν αδικιας

31 απορριψατε απο εαυτων πασας τας ασεβειας υμων ας ησεβησατε εις εμε και ποιησατε εαυτοις καρδιαν καινην και πνευμα καινον και ινα τι αποθνησκετε οικος ισραηλ

32 διοτι ου θελω τον θανατον του αποθνησκοντος λεγει κυριος

   

Ze Swedenborgových děl

 

Sacred Scripture # 85

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 118  
  

85. It would be a waste of time to show from the Word that there are in the Word paired expressions like these that seem like repetitions of the same thing, because that would fill many pages. To banish doubt, though, I would like to cite some passages where judgment and justice occur together, then nation and people, and then joy and gladness.

The following are passages where judgment and justice are paired:

The city used to be full of [good] judgment; justice used to spend its nights there. (Isaiah 1:21)

Zion will be redeemed in justice, and those of her who are brought back, in judgment. (Isaiah 1:27)

Jehovah Sabaoth will be exalted in judgment, and God, the Holy One, will be hallowed in justice. (Isaiah 5:16)

He will sit upon the throne of David and over his kingdom, to establish it in judgment and in justice. (Isaiah 9:7)

Let Jehovah be exalted, because he dwells on high and has filled the earth with judgment and justice. (Isaiah 33:5)

Jehovah says, “Watch over judgment and perform justice, for my salvation is at hand so that my justice may be revealed.” (Isaiah 56:1)

As though they were a nation that did justice and had not abandoned the judgment of their God, they would ask for judgments of justice. (Isaiah 58:2)

Swear by the living Jehovah in judgment and in justice. (Jeremiah 4:2)

The one who glories should glory in this, that Jehovah is bringing about judgment and justice on the earth. (Jeremiah 9:24)

Do judgment and justice. Woe to those who build their house without justice and their upper chambers without judgment. Has not your father done judgment and justice? Then it will be well for him. (Jeremiah 22:3, 13, 15)

I will raise up for David a righteous branch who will rule as king and bring about judgment and justice on earth. (Jeremiah 23:5; 33:15)

If a man is righteous and has practiced judgment and justice... (Ezekiel 18:5)

If the ungodly turn back and practice judgment and justice, [their former deeds] will not be remembered against them. They have practiced judgment and justice; they will surely live. (Ezekiel 33:14, 16)

I will betroth myself to you forever in justice and judgment, and in mercy and compassion. (Hosea 2:19)

Let judgment flow down like water, and justice like a mighty torrent. (Amos 5:24)

You have turned judgment into gall and the fruit of justice into wormwood. (Amos 6:12)

Jehovah will plead my case and bring about a judgment for me. He will lead me into the light, and I will see his justice. (Micah 7:9)

Jehovah, your justice is like the mountains of God; your judgments are a great deep. (Psalms 36:6)

Jehovah will bring forth his justice like light and judgment like noonday. (Psalms 37:6)

Jehovah will judge his people with justice and his needy ones with judgment. (Psalms 72:2)

Justice and judgment are the foundation of your throne. (Psalms 89:14)

... when I will have learned the judgments of your justice. Seven times a day I praise you for the judgments of your justice. (Psalms 119:7, 164)

Gad enacts the justice of Jehovah and his judgment with Israel. (Deuteronomy 33:21)

The Spirit of Truth will convict the world concerning justice and judgment. (John 16:8, 10)

There are other such passages as well.

The reason judgment and justice are mentioned so often is that the Word says “judgment” in reference to what is true and “justice” in reference to what is good; so “doing judgment and justice” also means acting on the basis of what is true and on the basis of what is good.

The reason the Word says “judgment” in reference to what is true and “justice” in reference to what is good is that the Lord’s government in the spiritual kingdom is called “judgment, ” while the Lord’s government in the heavenly kingdom is called “justice” (see Heaven and Hell 214-215). Because the Word says “judgment” in reference to what is true, in some passages it speaks of truth and justice, as in Isaiah 11:5, Psalms 85:11, and elsewhere.

  
/ 118  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for their permission to use this translation.