Bible

 

Exodus 7

Studie

   

1 και ειπεν κυριος προς μωυσην λεγων ιδου δεδωκα σε θεον φαραω και ααρων ο αδελφος σου εσται σου προφητης

2 συ δε λαλησεις αυτω παντα οσα σοι εντελλομαι ο δε ααρων ο αδελφος σου λαλησει προς φαραω ωστε εξαποστειλαι τους υιους ισραηλ εκ της γης αυτου

3 εγω δε σκληρυνω την καρδιαν φαραω και πληθυνω τα σημεια μου και τα τερατα εν γη αιγυπτω

4 και ουκ εισακουσεται υμων φαραω και επιβαλω την χειρα μου επ' αιγυπτον και εξαξω συν δυναμει μου τον λαον μου τους υιους ισραηλ εκ γης αιγυπτου συν εκδικησει μεγαλη

5 και γνωσονται παντες οι αιγυπτιοι οτι εγω ειμι κυριος εκτεινων την χειρα επ' αιγυπτον και εξαξω τους υιους ισραηλ εκ μεσου αυτων

6 εποιησεν δε μωυσης και ααρων καθαπερ ενετειλατο αυτοις κυριος ουτως εποιησαν

7 μωυσης δε ην ετων ογδοηκοντα ααρων δε ο αδελφος αυτου ετων ογδοηκοντα τριων ηνικα ελαλησεν προς φαραω

8 και ειπεν κυριος προς μωυσην και ααρων λεγων

9 και εαν λαληση προς υμας φαραω λεγων δοτε ημιν σημειον η τερας και ερεις ααρων τω αδελφω σου λαβε την ραβδον και ριψον αυτην επι την γην εναντιον φαραω και εναντιον των θεραποντων αυτου και εσται δρακων

10 εισηλθεν δε μωυσης και ααρων εναντιον φαραω και των θεραποντων αυτου και εποιησαν ουτως καθαπερ ενετειλατο αυτοις κυριος και ερριψεν ααρων την ραβδον εναντιον φαραω και εναντιον των θεραποντων αυτου και εγενετο δρακων

11 συνεκαλεσεν δε φαραω τους σοφιστας αιγυπτου και τους φαρμακους και εποιησαν και οι επαοιδοι των αιγυπτιων ταις φαρμακειαις αυτων ωσαυτως

12 και ερριψαν εκαστος την ραβδον αυτου και εγενοντο δρακοντες και κατεπιεν η ραβδος η ααρων τας εκεινων ραβδους

13 και κατισχυσεν η καρδια φαραω και ουκ εισηκουσεν αυτων καθαπερ ελαλησεν αυτοις κυριος

14 ειπεν δε κυριος προς μωυσην βεβαρηται η καρδια φαραω του μη εξαποστειλαι τον λαον

15 βαδισον προς φαραω το πρωι ιδου αυτος εκπορευεται επι το υδωρ και στηση συναντων αυτω επι το χειλος του ποταμου και την ραβδον την στραφεισαν εις οφιν λημψη εν τη χειρι σου

16 και ερεις προς αυτον κυριος ο θεος των εβραιων απεσταλκεν με προς σε λεγων εξαποστειλον τον λαον μου ινα μοι λατρευση εν τη ερημω και ιδου ουκ εισηκουσας εως τουτου

17 ταδε λεγει κυριος εν τουτω γνωση οτι εγω κυριος ιδου εγω τυπτω τη ραβδω τη εν τη χειρι μου επι το υδωρ το εν τω ποταμω και μεταβαλει εις αιμα

18 και οι ιχθυες οι εν τω ποταμω τελευτησουσιν και εποζεσει ο ποταμος και ου δυνησονται οι αιγυπτιοι πιειν υδωρ απο του ποταμου

19 ειπεν δε κυριος προς μωυσην ειπον ααρων τω αδελφω σου λαβε την ραβδον σου και εκτεινον την χειρα σου επι τα υδατα αιγυπτου και επι τους ποταμους αυτων και επι τας διωρυγας αυτων και επι τα ελη αυτων και επι παν συνεστηκος υδωρ αυτων και εσται αιμα και εγενετο αιμα εν παση γη αιγυπτου εν τε τοις ξυλοις και εν τοις λιθοις

20 και εποιησαν ουτως μωυσης και ααρων καθαπερ ενετειλατο αυτοις κυριος και επαρας τη ραβδω αυτου επαταξεν το υδωρ το εν τω ποταμω εναντιον φαραω και εναντιον των θεραποντων αυτου και μετεβαλεν παν το υδωρ το εν τω ποταμω εις αιμα

21 και οι ιχθυες οι εν τω ποταμω ετελευτησαν και επωζεσεν ο ποταμος και ουκ ηδυναντο οι αιγυπτιοι πιειν υδωρ εκ του ποταμου και ην το αιμα εν παση γη αιγυπτου

22 εποιησαν δε ωσαυτως και οι επαοιδοι των αιγυπτιων ταις φαρμακειαις αυτων και εσκληρυνθη η καρδια φαραω και ουκ εισηκουσεν αυτων καθαπερ ειπεν κυριος

23 επιστραφεις δε φαραω εισηλθεν εις τον οικον αυτου και ουκ επεστησεν τον νουν αυτου ουδε επι τουτω

24 ωρυξαν δε παντες οι αιγυπτιοι κυκλω του ποταμου ωστε πιειν υδωρ και ουκ ηδυναντο πιειν υδωρ απο του ποταμου

25 και ανεπληρωθησαν επτα ημεραι μετα το παταξαι κυριον τον ποταμον

26 ειπεν δε κυριος προς μωυσην εισελθε προς φαραω και ερεις προς αυτον ταδε λεγει κυριος εξαποστειλον τον λαον μου ινα μοι λατρευσωσιν

27 ει δε μη βουλει συ εξαποστειλαι ιδου εγω τυπτω παντα τα ορια σου τοις βατραχοις

28 και εξερευξεται ο ποταμος βατραχους και αναβαντες εισελευσονται εις τους οικους σου και εις τα ταμιεια των κοιτωνων σου και επι των κλινων σου και εις τους οικους των θεραποντων σου και του λαου σου και εν τοις φυραμασιν σου και εν τοις κλιβανοις σου

29 και επι σε και επι τους θεραποντας σου και επι τον λαον σου αναβησονται οι βατραχοι

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 7337

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

7337. 'And the magicians of Egypt did the same with their enchantments' means that [by a misuse of order] the falsifiers among them produced something that looked the same. This is clear from the meaning of 'Egyptian magic' and 'enchantments' as misuses of Divine order, dealt with in 5223, 6052, 7296. As regards miracles, it should be recognized that Divine miracles are as different from miracles involving the use of magic as heaven is from hell. Divine miracles spring from Divine Truth and take place in accordance with true order. Effects on lowest levels are miracles when it pleases the Lord that they should present themselves in that form. Thus it is that all Divine miracles represent states of the Lord's kingdom in heaven, and of the Lord's kingdom on earth, which is the Church. And this is the inward form that Divine miracles take. This is the situation with all the miracles performed in Egypt, as it is with all the rest that are referred to in the Word. All the miracles too which the Lord Himself performed when He was in the world were signs of the future state of the Church. Opening the eyes of the blind, for example, and the ears of the deaf, loosing the tongues of the dumb, enabling the lame to walk, and making the maimed whole and the leprous too, were signs that the kind of people meant by the blind, deaf, dumb, lame, maimed, and leprous would receive the Gospel and be spiritually restored to health, which would be accomplished by the Lord's Coming into the world.

[2] This is what Divine miracles are like as to the inward form they take. But miracles involving the use of magic hold nothing at all like that; they are performed by the evil to gain power over others, and in outward form seem to be the same as Divine miracles. The reason why they seem to be the same is that they start from order, and on its lowest level, where miracles present themselves, order always looks the same. Take for example the consideration that Divine Truth coming forth from the Lord has all power within it. This being so, truths also on the last and lowest levels of order have power within them, and therefore the evil use truths to gain power and exercise control over others.

[3] To give another example, it is in accordance with order that in the next life states of affection and thought give rise to people's ideas of spatial position and distance, and that the distances seen to separate people from one another are determined by the differences in their states. The purpose behind this law of order from the Divine is that all within the Grand Man should be distinct from one another. But magicians in the next life misuse this law of order, for they bring about changes of state in others and then move them about, at one time to a position high up, at another to a position low down, and also force them into communities where they can serve as the magicians' subordinates. They misuse order in countless other ways like this. From all this it is evident that although in outward form miracles involving the use of magic seem to be the same as Divine miracles, inwardly they nevertheless have a contrary end in view. That is to say, they have in view the destruction of things of the Church, whereas Divine miracles have inwardly as their end in view the building up of things of the Church. They are like two beautiful women, one of whom because of her promiscuity is wholly rotten within, while the other because of her chastity or true matrimonial love is wholly pure within. Outwardly those women are alike, but inwardly they are as different as heaven and hell.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.