Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Exodus 4

Studie

   

1 απεκριθη δε μωυσης και ειπεν εαν ουν μη πιστευσωσιν μοι μηδε εισακουσωσιν της φωνης μου ερουσιν γαρ οτι ουκ ωπται σοι ο θεος τι ερω προς αυτους

2 ειπεν δε αυτω κυριος τι τουτο εστιν το εν τη χειρι σου ο δε ειπεν ραβδος

3 και ειπεν ριψον αυτην επι την γην και ερριψεν αυτην επι την γην και εγενετο οφις και εφυγεν μωυσης απ' αυτου

4 και ειπεν κυριος προς μωυσην εκτεινον την χειρα και επιλαβου της κερκου εκτεινας ουν την χειρα επελαβετο της κερκου και εγενετο ραβδος εν τη χειρι αυτου

5 ινα πιστευσωσιν σοι οτι ωπται σοι κυριος ο θεος των πατερων αυτων θεος αβρααμ και θεος ισαακ και θεος ιακωβ

6 ειπεν δε αυτω κυριος παλιν εισενεγκε την χειρα σου εις τον κολπον σου και εισηνεγκεν την χειρα αυτου εις τον κολπον αυτου και εξηνεγκεν την χειρα αυτου εκ του κολπου αυτου και εγενηθη η χειρ αυτου ωσει χιων

7 και ειπεν παλιν εισενεγκε την χειρα σου εις τον κολπον σου και εισηνεγκεν την χειρα εις τον κολπον αυτου και εξηνεγκεν αυτην εκ του κολπου αυτου και παλιν απεκατεστη εις την χροαν της σαρκος αυτου

8 εαν δε μη πιστευσωσιν σοι μηδε εισακουσωσιν της φωνης του σημειου του πρωτου πιστευσουσιν σοι της φωνης του σημειου του εσχατου

9 και εσται εαν μη πιστευσωσιν σοι τοις δυσι σημειοις τουτοις μηδε εισακουσωσιν της φωνης σου λημψη απο του υδατος του ποταμου και εκχεεις επι το ξηρον και εσται το υδωρ ο εαν λαβης απο του ποταμου αιμα επι του ξηρου

10 ειπεν δε μωυσης προς κυριον δεομαι κυριε ουχ ικανος ειμι προ της εχθες ουδε προ της τριτης ημερας ουδε αφ' ου ηρξω λαλειν τω θεραποντι σου ισχνοφωνος και βραδυγλωσσος εγω ειμι

11 ειπεν δε κυριος προς μωυσην τις εδωκεν στομα ανθρωπω και τις εποιησεν δυσκωφον και κωφον βλεποντα και τυφλον ουκ εγω ο θεος

12 και νυν πορευου και εγω ανοιξω το στομα σου και συμβιβασω σε ο μελλεις λαλησαι

13 και ειπεν μωυσης δεομαι κυριε προχειρισαι δυναμενον αλλον ον αποστελεις

14 και θυμωθεις οργη κυριος επι μωυσην ειπεν ουκ ιδου ααρων ο αδελφος σου ο λευιτης επισταμαι οτι λαλων λαλησει αυτος σοι και ιδου αυτος εξελευσεται εις συναντησιν σοι και ιδων σε χαρησεται εν εαυτω

15 και ερεις προς αυτον και δωσεις τα ρηματα μου εις το στομα αυτου και εγω ανοιξω το στομα σου και το στομα αυτου και συμβιβασω υμας α ποιησετε

16 και αυτος σοι προσλαλησει προς τον λαον και αυτος εσται σου στομα συ δε αυτω εση τα προς τον θεον

17 και την ραβδον ταυτην την στραφεισαν εις οφιν λημψη εν τη χειρι σου εν η ποιησεις εν αυτη τα σημεια

18 επορευθη δε μωυσης και απεστρεψεν προς ιοθορ τον γαμβρον αυτου και λεγει πορευσομαι και αποστρεψω προς τους αδελφους μου τους εν αιγυπτω και οψομαι ει ετι ζωσιν και ειπεν ιοθορ μωυση βαδιζε υγιαινων

19 μετα δε τας ημερας τας πολλας εκεινας ετελευτησεν ο βασιλευς αιγυπτου ειπεν δε κυριος προς μωυσην εν μαδιαμ βαδιζε απελθε εις αιγυπτον τεθνηκασιν γαρ παντες οι ζητουντες σου την ψυχην

20 αναλαβων δε μωυσης την γυναικα και τα παιδια ανεβιβασεν αυτα επι τα υποζυγια και επεστρεψεν εις αιγυπτον ελαβεν δε μωυσης την ραβδον την παρα του θεου εν τη χειρι αυτου

21 ειπεν δε κυριος προς μωυσην πορευομενου σου και αποστρεφοντος εις αιγυπτον ορα παντα τα τερατα α εδωκα εν ταις χερσιν σου ποιησεις αυτα εναντιον φαραω εγω δε σκληρυνω την καρδιαν αυτου και ου μη εξαποστειλη τον λαον

22 συ δε ερεις τω φαραω ταδε λεγει κυριος υιος πρωτοτοκος μου ισραηλ

23 ειπα δε σοι εξαποστειλον τον λαον μου ινα μοι λατρευση ει μεν ουν μη βουλει εξαποστειλαι αυτους ορα ουν εγω αποκτενω τον υιον σου τον πρωτοτοκον

24 εγενετο δε εν τη οδω εν τω καταλυματι συνηντησεν αυτω αγγελος κυριου και εζητει αυτον αποκτειναι

25 και λαβουσα σεπφωρα ψηφον περιετεμεν την ακροβυστιαν του υιου αυτης και προσεπεσεν προς τους ποδας και ειπεν εστη το αιμα της περιτομης του παιδιου μου

26 και απηλθεν απ' αυτου διοτι ειπεν εστη το αιμα της περιτομης του παιδιου μου

27 ειπεν δε κυριος προς ααρων πορευθητι εις συναντησιν μωυσει εις την ερημον και επορευθη και συνηντησεν αυτω εν τω ορει του θεου και κατεφιλησαν αλληλους

28 και ανηγγειλεν μωυσης τω ααρων παντας τους λογους κυριου ους απεστειλεν και παντα τα σημεια α ενετειλατο αυτω

29 επορευθη δε μωυσης και ααρων και συνηγαγον την γερουσιαν των υιων ισραηλ

30 και ελαλησεν ααρων παντα τα ρηματα ταυτα α ελαλησεν ο θεος προς μωυσην και εποιησεν τα σημεια εναντιον του λαου

31 και επιστευσεν ο λαος και εχαρη οτι επεσκεψατο ο θεος τους υιους ισραηλ και οτι ειδεν αυτων την θλιψιν κυψας δε ο λαος προσεκυνησεν

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 9160

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

9160. 'The case of both parties shall come even to God, and the one whom God condemns' means enquiry made and decision reached through truth. This is clear from the meaning of 'the case shall come even to God' as enquiry made through truth, dealt with below; and from the meaning of 'condemning' as reaching a decision and sentencing the one who transgressed. The reason why 'the case shall come even to God' means enquiry made through truth is that 'to God' implies to the judges who were to enquire into the matter in the light of truth. This also explains the use of the plural in 'the one whom God condemns'. 1 In the original language God is indeed called El, which is singular, but more often Elohim, which is plural, and the reason for this is that among the angels in heaven the Divine Truth emanating from the Lord is divided into a multitude of different forms. For as many as the angels are, so many are the recipients of God's truth, each one receiving it in their own way, 3241, 3744-3746, 3986, 4149, 5598, 7236, 7833, 7836. This explains why the angels are called gods, 4295, 4402, 7268, 7873, 8301, and also judges, because judges were not to base their judgements on any ideas of their own but on those which were the Lord's. They were also to base judgements on the Law of Moses, thus on the Word received from the Lord. At the present day also judgements are based on what is the Lord's when they accord with truths and spring from conscience.

[2] The Lord is called 'God' in the Word by virtue of Divine Truth that emanates from Him, and 'Jehovah' by virtue of Divine Good, 4402, 6303, 6905, 7268, 8988. For this reason wherever good is the subject in the Word the name 'Jehovah' is used, and wherever truth is the subject the name 'God' is used, 2586, 2769, 2807, 2822, 3921 (end), 4402, 7268, 8988; and so 'God' means truth, 4287, 7010, 7268. All this now shows what is meant in verse 8 by 'if the thief is not caught, the master of the house shall be brought to God', and in the present verse by 'the case of both parties shall come even to God, and the one whom God condemns shall repay', as well as what is meant by 'God' in the following places,

Aaron will speak for you to the people; and it will happen, that he will be for you as a mouth, and you will be for him as God. Exodus 4:16.

'Moses' is Divine Truth or the Law, and 'as a mouth' is the teachings drawn from it that Aaron represented, see 7010. Also,

Jehovah said to Moses, See, I have made you as God to Pharaoh, and Aaron your brother will be your prophet. Exodus 7:1.

See 7268. And in the first Book of Samuel,

Formerly in Israel, when a man went to enquire of God, he said this, Come, and we will go to the seer. For one called a prophet at the present day was formerly called a seer. 1 Samuel 9:9.

'A seer' or 'a prophet' is God's truth, and teachings based on it regarding truth and good, 2534, 7269.

Poznámky pod čarou:

1. The verb here in the Latin and in the Hebrew is plural. The subject of the verb in the Latin is singular (Deus); but the Hebrew word (Elohim), though plural in form and therefore sometimes used to mean gods, is more often the proper name God. In this particular instance Elohim is taken to mean the judges, i.e. those who act on behalf of God.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org