Bible

 

Exodus 33

Studie

   

1 και ειπεν κυριος προς μωυσην πορευου αναβηθι εντευθεν συ και ο λαος σου ους εξηγαγες εκ γης αιγυπτου εις την γην ην ωμοσα τω αβρααμ και ισαακ και ιακωβ λεγων τω σπερματι υμων δωσω αυτην

2 και συναποστελω τον αγγελον μου προ προσωπου σου και εκβαλει τον αμορραιον και χετταιον και φερεζαιον και γεργεσαιον και ευαιον και ιεβουσαιον

3 και εισαξω σε εις γην ρεουσαν γαλα και μελι ου γαρ μη συναναβω μετα σου δια το λαον σκληροτραχηλον σε ειναι ινα μη εξαναλωσω σε εν τη οδω

4 και ακουσας ο λαος το ρημα το πονηρον τουτο κατεπενθησαν εν πενθικοις

5 και ειπεν κυριος τοις υιοις ισραηλ υμεις λαος σκληροτραχηλος ορατε μη πληγην αλλην επαξω εγω εφ' υμας και εξαναλωσω υμας νυν ουν αφελεσθε τας στολας των δοξων υμων και τον κοσμον και δειξω σοι α ποιησω σοι

6 και περιειλαντο οι υιοι ισραηλ τον κοσμον αυτων και την περιστολην απο του ορους του χωρηβ

7 και λαβων μωυσης την σκηνην αυτου επηξεν εξω της παρεμβολης μακραν απο της παρεμβολης και εκληθη σκηνη μαρτυριου και εγενετο πας ο ζητων κυριον εξεπορευετο εις την σκηνην εξω της παρεμβολης

8 ηνικα δ' αν εισεπορευετο μωυσης εις την σκηνην εξω της παρεμβολης ειστηκει πας ο λαος σκοπευοντες εκαστος παρα τας θυρας της σκηνης αυτου και κατενοουσαν απιοντος μωυση εως του εισελθειν αυτον εις την σκηνην

9 ως δ' αν εισηλθεν μωυσης εις την σκηνην κατεβαινεν ο στυλος της νεφελης και ιστατο επι την θυραν της σκηνης και ελαλει μωυση

10 και εωρα πας ο λαος τον στυλον της νεφελης εστωτα επι της θυρας της σκηνης και σταντες πας ο λαος προσεκυνησαν εκαστος απο της θυρας της σκηνης αυτου

11 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην ενωπιος ενωπιω ως ει τις λαλησει προς τον εαυτου φιλον και απελυετο εις την παρεμβολην ο δε θεραπων ιησους υιος ναυη νεος ουκ εξεπορευετο εκ της σκηνης

12 και ειπεν μωυσης προς κυριον ιδου συ μοι λεγεις αναγαγε τον λαον τουτον συ δε ουκ εδηλωσας μοι ον συναποστελεις μετ' εμου συ δε μοι ειπας οιδα σε παρα παντας και χαριν εχεις παρ' εμοι

13 ει ουν ευρηκα χαριν εναντιον σου εμφανισον μοι σεαυτον γνωστως ιδω σε οπως αν ω ευρηκως χαριν εναντιον σου και ινα γνω οτι λαος σου το εθνος το μεγα τουτο

14 και λεγει αυτος προπορευσομαι σου και καταπαυσω σε

15 και λεγει προς αυτον ει μη αυτος συ πορευη μη με αναγαγης εντευθεν

16 και πως γνωστον εσται αληθως οτι ευρηκα χαριν παρα σοι εγω τε και ο λαος σου αλλ' η συμπορευομενου σου μεθ' ημων και ενδοξασθησομαι εγω τε και ο λαος σου παρα παντα τα εθνη οσα επι της γης εστιν

17 και ειπεν κυριος προς μωυσην και τουτον σοι τον λογον ον ειρηκας ποιησω ευρηκας γαρ χαριν ενωπιον μου και οιδα σε παρα παντας

18 και λεγει δειξον μοι την σεαυτου δοξαν

19 και ειπεν εγω παρελευσομαι προτερος σου τη δοξη μου και καλεσω επι τω ονοματι μου κυριος εναντιον σου και ελεησω ον αν ελεω και οικτιρησω ον αν οικτιρω

20 και ειπεν ου δυνηση ιδειν μου το προσωπον ου γαρ μη ιδη ανθρωπος το προσωπον μου και ζησεται

21 και ειπεν κυριος ιδου τοπος παρ' εμοι στηση επι της πετρας

22 ηνικα δ' αν παρελθη μου η δοξα και θησω σε εις οπην της πετρας και σκεπασω τη χειρι μου επι σε εως αν παρελθω

23 και αφελω την χειρα και τοτε οψη τα οπισω μου το δε προσωπον μου ουκ οφθησεται σοι

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 9414

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

9414. 'And Jehovah said to Moses' means instructions from the Lord for those restricted to the outward sense. This is clear from the meaning of 'saying' as instructions, when it includes the things stated after it that make up the instructions, as also in 7186, 7241, 7267, 7304, 7380, 7517, 7769, 7793, 7825, 8041 (the instructions come from the Lord because 'Jehovah' is used in the Word to mean the Lord, 1343, 1736, 1793, 2004, 2005, 2018, 2025, 2921, 3023, 3035, 5663, 6280, 6281, 6303, 6905, 8274, 8864, 9315); and from the representation of 'Moses' as that which acts as the intermediary between the Lord and the people, thus the Word in respect of its outward holiness since this acts as an intermediary. The fact that 'Moses' begins now to represent this intermediary is clear from the train of thought in all that follows. For that people was restricted to the external level of the Word, and as a consequence their worship was external, separated from anything internal, see 9380. Those who are like this cannot have any holy contact at all with the Lord, let alone be joined to Him, except through an intermediary. This matter will be explained more fully below in 9419.

[2] The fact that this people was restricted to the outward sense of the Word, separated from the inward, and that as a consequence their worship was similarly external, is plainly evident from events that followed. After forty days they fell completely away, worshipping the golden calf instead of Jehovah. Also, because of this Moses at that time threw the tablets from his hand and smashed them; and afterwards he was commanded to hew some other tablets on which the same words would be written. The meaning of this was that this people were altogether unwilling to accept any teaching at all from the inward sense of the Word as it exists in heaven, only from its outward sense separated from the inward, as the Word exists with them in the world even at the present day. This also explains why that people were no longer called Jehovah's people but Moses' people, as in Chapter Exodus 32 further on,

Jehovah spoke to Moses, Go! go down; for your people whom you caused to come up from the land of Egypt have corrupted themselves. Exodus 32:7.

Also in Chapter 33,

Jehovah spoke to Moses, Go! go up from here, you and the people whom you have caused to come up from the land of Egypt. Exodus 33:1.

For this reason also they were subsequently removed from the mountain. And in Chapter 34,

No man shall come up with you, and also no man shall be seen on all the mountain. Also no flock or herd shall feed before this mountain. Exodus 34:3.

For 'Mount Sinai' means the Law or Divine Truth and the Word as it exists in heaven, and so heaven as well, 8399, 8753, 8793, 8805. The reason why Moses previously represented the Word in general, that is, in respect both of its inward sense and of its outward sense, was that there the subject was the declaring of the Law, by which the revelation of Divine Truth in general was meant. This was the beginning of the revelation, for all else in the Word was written later.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.