Bible

 

Exodus 23

Studie

   

1 ου παραδεξη ακοην ματαιαν ου συγκαταθηση μετα του αδικου γενεσθαι μαρτυς αδικος

2 ουκ εση μετα πλειονων επι κακια ου προστεθηση μετα πληθους εκκλιναι μετα πλειονων ωστε εκκλιναι κρισιν

3 και πενητα ουκ ελεησεις εν κρισει

4 εαν δε συναντησης τω βοι του εχθρου σου η τω υποζυγιω αυτου πλανωμενοις αποστρεψας αποδωσεις αυτω

5 εαν δε ιδης το υποζυγιον του εχθρου σου πεπτωκος υπο τον γομον αυτου ου παρελευση αυτο αλλα συνεγερεις αυτο μετ' αυτου

6 ου διαστρεψεις κριμα πενητος εν κρισει αυτου

7 απο παντος ρηματος αδικου αποστηση αθωον και δικαιον ουκ αποκτενεις και ου δικαιωσεις τον ασεβη ενεκεν δωρων

8 και δωρα ου λημψη τα γαρ δωρα εκτυφλοι οφθαλμους βλεποντων και λυμαινεται ρηματα δικαια

9 και προσηλυτον ου θλιψετε υμεις γαρ οιδατε την ψυχην του προσηλυτου αυτοι γαρ προσηλυτοι ητε εν γη αιγυπτω

10 εξ ετη σπερεις την γην σου και συναξεις τα γενηματα αυτης

11 τω δε εβδομω αφεσιν ποιησεις και ανησεις αυτην και εδονται οι πτωχοι του εθνους σου τα δε υπολειπομενα εδεται τα αγρια θηρια ουτως ποιησεις τον αμπελωνα σου και τον ελαιωνα σου

12 εξ ημερας ποιησεις τα εργα σου τη δε ημερα τη εβδομη αναπαυσις ινα αναπαυσηται ο βους σου και το υποζυγιον σου και ινα αναψυξη ο υιος της παιδισκης σου και ο προσηλυτος

13 παντα οσα ειρηκα προς υμας φυλαξασθε και ονομα θεων ετερων ουκ αναμνησθησεσθε ουδε μη ακουσθη εκ του στοματος υμων

14 τρεις καιρους του ενιαυτου εορτασατε μοι

15 την εορτην των αζυμων φυλαξασθε ποιειν επτα ημερας εδεσθε αζυμα καθαπερ ενετειλαμην σοι κατα τον καιρον του μηνος των νεων εν γαρ αυτω εξηλθες εξ αιγυπτου ουκ οφθηση ενωπιον μου κενος

16 και εορτην θερισμου πρωτογενηματων ποιησεις των εργων σου ων εαν σπειρης εν τω αγρω σου και εορτην συντελειας επ' εξοδου του ενιαυτου εν τη συναγωγη των εργων σου των εκ του αγρου σου

17 τρεις καιρους του ενιαυτου οφθησεται παν αρσενικον σου ενωπιον κυριου του θεου σου

18 οταν γαρ εκβαλω εθνη απο προσωπου σου και εμπλατυνω τα ορια σου ου θυσεις επι ζυμη αιμα θυσιασματος μου ουδε μη κοιμηθη στεαρ της εορτης μου εως πρωι

19 τας απαρχας των πρωτογενηματων της γης σου εισοισεις εις τον οικον κυριου του θεου σου ουχ εψησεις αρνα εν γαλακτι μητρος αυτου

20 και ιδου εγω αποστελλω τον αγγελον μου προ προσωπου σου ινα φυλαξη σε εν τη οδω οπως εισαγαγη σε εις την γην ην ητοιμασα σοι

21 προσεχε σεαυτω και εισακουε αυτου και μη απειθει αυτω ου γαρ μη υποστειληται σε το γαρ ονομα μου εστιν επ' αυτω

22 εαν ακοη ακουσητε της εμης φωνης και ποιησης παντα οσα αν εντειλωμαι σοι και φυλαξητε την διαθηκην μου εσεσθε μοι λαος περιουσιος απο παντων των εθνων εμη γαρ εστιν πασα η γη υμεις δε εσεσθε μοι βασιλειον ιερατευμα και εθνος αγιον ταυτα τα ρηματα ερεις τοις υιοις ισραηλ εαν ακοη ακουσητε της φωνης μου και ποιησης παντα οσα αν ειπω σοι εχθρευσω τοις εχθροις σου και αντικεισομαι τοις αντικειμενοις σοι

23 πορευσεται γαρ ο αγγελος μου ηγουμενος σου και εισαξει σε προς τον αμορραιον και χετταιον και φερεζαιον και χαναναιον και γεργεσαιον και ευαιον και ιεβουσαιον και εκτριψω αυτους

24 ου προσκυνησεις τοις θεοις αυτων ουδε μη λατρευσης αυτοις ου ποιησεις κατα τα εργα αυτων αλλα καθαιρεσει καθελεις και συντριβων συντριψεις τας στηλας αυτων

25 και λατρευσεις κυριω τω θεω σου και ευλογησω τον αρτον σου και τον οινον σου και το υδωρ σου και αποστρεψω μαλακιαν αφ' υμων

26 ουκ εσται αγονος ουδε στειρα επι της γης σου τον αριθμον των ημερων σου αναπληρωσω

27 και τον φοβον αποστελω ηγουμενον σου και εκστησω παντα τα εθνη εις ους συ εισπορευη εις αυτους και δωσω παντας τους υπεναντιους σου φυγαδας

28 και αποστελω τας σφηκιας προτερας σου και εκβαλει τους αμορραιους και τους ευαιους και τους χαναναιους και τους χετταιους απο σου

29 ουκ εκβαλω αυτους εν ενιαυτω ενι ινα μη γενηται η γη ερημος και πολλα γενηται επι σε τα θηρια της γης

30 κατα μικρον μικρον εκβαλω αυτους απο σου εως αν αυξηθης και κληρονομησης την γην

31 και θησω τα ορια σου απο της ερυθρας θαλασσης εως της θαλασσης της φυλιστιιμ και απο της ερημου εως του μεγαλου ποταμου ευφρατου και παραδωσω εις τας χειρας υμων τους εγκαθημενους εν τη γη και εκβαλω αυτους απο σου

32 ου συγκαταθηση αυτοις και τοις θεοις αυτων διαθηκην

33 και ουκ εγκαθησονται εν τη γη σου ινα μη αμαρτειν σε ποιησωσιν προς με εαν γαρ δουλευσης τοις θεοις αυτων ουτοι εσονται σοι προσκομμα

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 9306

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

9306. 'Take notice of his face' means holy fear. This is clear from the meaning of 'taking notice of the face', when it has reference to the Lord, whom 'the angel' is used to mean to here, as fearing that He may be angry on account of evils, or provoked on account of transgressions, as below; and fearing these things is holy fear. Regarding this fear, see 2826, 3718, 3719, 5459, 5534, 7280, 7788, 8816, 8925. The words 'taking notice of his face' are used because 'the face' means the interior things that constitute a person's life, thus his thought and affection, and in particular his faith and love. The reason for this is that the face has been fashioned so that it can produce an image of a person's interiors. It has been so fashioned to the end that those things which belong to the internal man may appear within the external, thus to the end that those things which belong to the spiritual world can be visualized in the natural world and so have an effect on one's neighbour. It is well known that the face presents visually, or as if in a mirror, what a person thinks and loves. This is so with honest people's faces, and especially with angels' faces, see 1999, 2434, 3527, 3573, 4066, 4326, 4796-4799, 5102, 5695, 6604, 8248-8250. For this reason 'face' in the original language is a general term that is used to describe the feelings a person has which reveal themselves, such as those of indulgence, favour, goodwill, helpfulness, or kindness, and also lack of pity, anger, or vengeance. So it is that in that language when this word is coupled with another it means beside, with, in front of, on account of, or else against, thus whatever is within, from, for, or against the person himself. For as has been stated, 'the face' is a person's true self, or that present within a person which reveals itself.

[2] All this enables one to know what is meant by the face of Jehovah, or 'the face of the angel', who in this instance is the Lord in respect of His Divine Human - namely the Divine Good of Divine Love, and the Divine Truth emanating from that Divine Good, since these reside within Jehovah or the Lord, come from Him, indeed are Himself, see 222, 223, 5585. From this it is evident what 'the face of Jehovah' means in the Blessing,

Jehovah make His face shine upon you and be merciful to you. Jehovah lift up His face upon you and give you peace. Numbers 6:25-26.

In David,

God be merciful to us and bless us and make His face shine upon us. Psalms 67:1.

The like may be seen in Psalms 80:3, 7, 19; 119:134-135; Daniel 9:17; and in other places.

[3] So it is that the Lord's Divine Human is called 'the angel of Jehovah's face' in Isaiah,

I will cause the mercies of Jehovah to be remembered. He has rewarded 1 them according to His mercies, and according to the abundance of His mercies; and He became their Saviour. And the angel of His face saved them; in His love and in His pity He redeemed them. Isaiah 63:7-9.

The reason why the Lord's Divine Human is called 'the angel of Jehovah's face' is that the Divine Human is the Divine Himself facially, that is, in outward form, as also the Lord teaches in John,

If you know Me you know My Father also, and from now on you know Him and have seen Him. Philip said, Show us the Father. Jesus said to him, Have I been with you so long, and yet you do not know Me, Philip? He who has seen Me has seen the Father. I am in the Father and the Father is in Me; believe Me that I am in the Father and the Father is in Me. John 14:7-11.

[4] 'Jehovah's (or the Lord's) face' also means anger, vengeance, punishment, and ill. It does so because simple people, in accepting the general idea that all things come from God, believe that even ill, especially the misery of punishment, comes from Him. For this reason - in keeping with that general idea, and also with appearances - anger, vengeance, punishment, or ill is attributed to Jehovah the Lord, when in fact the Lord is not the source of them but man. Regarding this, see 1861, 2447, 5798, 6071, 6832, 6991, 6997, 7533, 7632, 7877, 7926, 8197, 8227, 8228, 8282, 8483, 8632, 8875, 9128. This kind of meaning appears here in 'take notice of his face, lest you provoke him, for he will not bear your transgression', and also in Leviticus,

Whoever eats any blood, I will set My face against the soul eating blood and will cut him off from among his people. Leviticus 17:10.

In Jeremiah,

I have set My face against the city for ill and not for good. Jeremiah 21:10.

And in David,

Jehovah's face is against evildoers, to cut off the memory of them from the earth. Psalms 34:16.

Poznámky pod čarou:

1. Reading retribuit (has rewarded) for retribuet (will reward)

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.