Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Exodus 22

Studie

   

1 εαν δε εν τω διορυγματι ευρεθη ο κλεπτης και πληγεις αποθανη ουκ εστιν αυτω φονος

2 εαν δε ανατειλη ο ηλιος επ' αυτω ενοχος εστιν ανταποθανειται εαν δε μη υπαρχη αυτω πραθητω αντι του κλεμματος

3 εαν δε καταλημφθη και ευρεθη εν τη χειρι αυτου το κλεμμα απο τε ονου εως προβατου ζωντα διπλα αυτα αποτεισει

4 εαν δε καταβοσκηση τις αγρον η αμπελωνα και αφη το κτηνος αυτου καταβοσκησαι αγρον ετερον αποτεισει εκ του αγρου αυτου κατα το γενημα αυτου εαν δε παντα τον αγρον καταβοσκηση τα βελτιστα του αγρου αυτου και τα βελτιστα του αμπελωνος αυτου αποτεισει

5 εαν δε εξελθον πυρ ευρη ακανθας και προσεμπρηση αλωνα η σταχυς η πεδιον αποτεισει ο το πυρ εκκαυσας

6 εαν δε τις δω τω πλησιον αργυριον η σκευη φυλαξαι και κλαπη εκ της οικιας του ανθρωπου εαν ευρεθη ο κλεψας αποτεισει διπλουν

7 εαν δε μη ευρεθη ο κλεψας προσελευσεται ο κυριος της οικιας ενωπιον του θεου και ομειται η μην μη αυτος πεπονηρευσθαι εφ' ολης της παρακαταθηκης του πλησιον

8 κατα παν ρητον αδικημα περι τε μοσχου και υποζυγιου και προβατου και ιματιου και πασης απωλειας της εγκαλουμενης ο τι ουν αν η ενωπιον του θεου ελευσεται η κρισις αμφοτερων και ο αλους δια του θεου αποτεισει διπλουν τω πλησιον

9 εαν δε τις δω τω πλησιον υποζυγιον η μοσχον η προβατον η παν κτηνος φυλαξαι και συντριβη η τελευτηση η αιχμαλωτον γενηται και μηδεις γνω

10 ορκος εσται του θεου ανα μεσον αμφοτερων η μην μη αυτον πεπονηρευσθαι καθ' ολης της παρακαταθηκης του πλησιον και ουτως προσδεξεται ο κυριος αυτου και ουκ αποτεισει

11 εαν δε κλαπη παρ' αυτου αποτεισει τω κυριω

12 εαν δε θηριαλωτον γενηται αξει αυτον επι την θηραν και ουκ αποτεισει

13 εαν δε αιτηση τις παρα του πλησιον και συντριβη η αποθανη η αιχμαλωτον γενηται ο δε κυριος μη η μετ' αυτου αποτεισει

14 εαν δε ο κυριος η μετ' αυτου ουκ αποτεισει εαν δε μισθωτος η εσται αυτω αντι του μισθου αυτου

15 εαν δε απατηση τις παρθενον αμνηστευτον και κοιμηθη μετ' αυτης φερνη φερνιει αυτην αυτω γυναικα

16 εαν δε ανανευων ανανευση και μη βουληται ο πατηρ αυτης δουναι αυτην αυτω γυναικα αργυριον αποτεισει τω πατρι καθ' οσον εστιν η φερνη των παρθενων

17 φαρμακους ου περιποιησετε

18 παν κοιμωμενον μετα κτηνους θανατω αποκτενειτε αυτους

19 ο θυσιαζων θεοις θανατω ολεθρευθησεται πλην κυριω μονω

20 και προσηλυτον ου κακωσετε ουδε μη θλιψητε αυτον ητε γαρ προσηλυτοι εν γη αιγυπτω

21 πασαν χηραν και ορφανον ου κακωσετε

22 εαν δε κακια κακωσητε αυτους και κεκραξαντες καταβοησωσι προς με ακοη εισακουσομαι της φωνης αυτων

23 και οργισθησομαι θυμω και αποκτενω υμας μαχαιρα και εσονται αι γυναικες υμων χηραι και τα παιδια υμων ορφανα

24 εαν δε αργυριον εκδανεισης τω αδελφω τω πενιχρω παρα σοι ουκ εση αυτον κατεπειγων ουκ επιθησεις αυτω τοκον

25 εαν δε ενεχυρασμα ενεχυρασης το ιματιον του πλησιον προ δυσμων ηλιου αποδωσεις αυτω

26 εστιν γαρ τουτο περιβολαιον αυτου μονον τουτο το ιματιον ασχημοσυνης αυτου εν τινι κοιμηθησεται εαν ουν καταβοηση προς με εισακουσομαι αυτου ελεημων γαρ ειμι

27 θεους ου κακολογησεις και αρχοντας του λαου σου ου κακως ερεις

28 απαρχας αλωνος και ληνου σου ου καθυστερησεις τα πρωτοτοκα των υιων σου δωσεις εμοι

29 ουτως ποιησεις τον μοσχον σου και το προβατον σου και το υποζυγιον σου επτα ημερας εσται υπο την μητερα τη δε ογδοη ημερα αποδωσεις μοι αυτο

30 και ανδρες αγιοι εσεσθε μοι και κρεας θηριαλωτον ουκ εδεσθε τω κυνι απορριψατε αυτο

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 9227

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

9227. On the eighth day thou shalt give it to Me. That this signifies that at the beginning of the following state, when the man lives from good, he is with the Lord, is evident from the signification of “the eighth day,” as being the beginning of the following state (see n. 2044, 8400); and from the signification of “giving to Jehovah,” as being to the Lord, for by “Jehovah” in the Word is meant the the Lord, (n. 1736, 2921, 3023, 3035, 5663, 6303, 6945, 6956, 8274, 8864). The reason why these words signify that when a man lives from good he is with the Lord, is that in the internal sense the subject treated of is the two states of the man who is being regenerated; and the first state is when he is being led through the truths of faith to the good of charity; and the second is when he is in this good. And as he is then with the Lord, this is signified by “thou shalt give it to Me.” (That there are two states with man when being regenerated; the first when he is being led through the truths of faith to the good of charity, and the second when he is in the good of charity, see n. 7923, 7992, 8505-8506, 8510, 8512, 8516, 8643, 8648, 8658, 8685, 8690, 8701; and that the man is in heaven, thus with the Lord, when he is in the good of charity, n. 8516, 8539, 8722, 8772, 9139)

[2] A few words more shall be said about these two states with the man who is being regenerated. It has been already shown (n. 9224) that the truths called the truths of faith enter into man by an external way, and that the good which is of charity and love enters by an internal way. The external way is through the hearing into the memory, and from the memory into the understanding; for the understanding is man’s internal sight. The truths which must be of faith enter by this way, to the end that they may be brought into the will, and thus be appropriated to the man. The good which flows in from the Lord by the internal way, flows into the will, for the will is the internal of man. The good which is from the Lord meets there at the common boundary the truths which have entered by the external way, and through conjunction with them causes the truths to become good. Insofar as this is effected, so far the order is inverted, that is, so far the man is not led by truths, but by good; and consequently insofar he is led by the Lord.

[3] From this it can be seen how during his regeneration a man is raised from the world into heaven. For all things that enter through the hearing, enter from the world; and those which are stored up in the memory, and appear there before the understanding, appear in the light of the world, which is called natural light. But those things which enter the will, or which become of the will, are in the light of heaven, which light is the truth of good from the Lord. When these things come forth from the will into act, they return into the light of the world; but they then appear in this light under a totally different form; for previously the world was within everything; whereas afterward heaven is so. What has here been said shows also why a man is not in heaven until he does truths from willing them, thus from the affection of charity.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org