Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Exodus 21

Studie

   

1 και ταυτα τα δικαιωματα α παραθησεις ενωπιον αυτων

2 εαν κτηση παιδα εβραιον εξ ετη δουλευσει σοι τω δε εβδομω ετει απελευσεται ελευθερος δωρεαν

3 εαν αυτος μονος εισελθη και μονος εξελευσεται εαν δε γυνη συνεισελθη μετ' αυτου εξελευσεται και η γυνη μετ' αυτου

4 εαν δε ο κυριος δω αυτω γυναικα και τεκη αυτω υιους η θυγατερας η γυνη και τα παιδια εσται τω κυριω αυτου αυτος δε μονος εξελευσεται

5 εαν δε αποκριθεις ειπη ο παις ηγαπηκα τον κυριον μου και την γυναικα και τα παιδια ουκ αποτρεχω ελευθερος

6 προσαξει αυτον ο κυριος αυτου προς το κριτηριον του θεου και τοτε προσαξει αυτον επι την θυραν επι τον σταθμον και τρυπησει αυτου ο κυριος το ους τω οπητιω και δουλευσει αυτω εις τον αιωνα

7 εαν δε τις αποδωται την εαυτου θυγατερα οικετιν ουκ απελευσεται ωσπερ αποτρεχουσιν αι δουλαι

8 εαν μη ευαρεστηση τω κυριω αυτης ην αυτω καθωμολογησατο απολυτρωσει αυτην εθνει δε αλλοτριω ου κυριος εστιν πωλειν αυτην οτι ηθετησεν εν αυτη

9 εαν δε τω υιω καθομολογησηται αυτην κατα το δικαιωμα των θυγατερων ποιησει αυτη

10 εαν δε αλλην λαβη εαυτω τα δεοντα και τον ιματισμον και την ομιλιαν αυτης ουκ αποστερησει

11 εαν δε τα τρια ταυτα μη ποιηση αυτη εξελευσεται δωρεαν ανευ αργυριου

12 εαν δε παταξη τις τινα και αποθανη θανατω θανατουσθω

13 ο δε ουχ εκων αλλα ο θεος παρεδωκεν εις τας χειρας αυτου δωσω σοι τοπον ου φευξεται εκει ο φονευσας

14 εαν δε τις επιθηται τω πλησιον αποκτειναι αυτον δολω και καταφυγη απο του θυσιαστηριου μου λημψη αυτον θανατωσαι

15 ος τυπτει πατερα αυτου η μητερα αυτου θανατω θανατουσθω

16 ο κακολογων πατερα αυτου η μητερα αυτου τελευτησει θανατω

17 ος εαν κλεψη τις τινα των υιων ισραηλ και καταδυναστευσας αυτον αποδωται και ευρεθη εν αυτω θανατω τελευτατω

18 εαν δε λοιδορωνται δυο ανδρες και παταξη τις τον πλησιον λιθω η πυγμη και μη αποθανη κατακλιθη δε επι την κοιτην

19 εαν εξαναστας ο ανθρωπος περιπατηση εξω επι ραβδου αθωος εσται ο παταξας πλην της αργιας αυτου αποτεισει και τα ιατρεια

20 εαν δε τις παταξη τον παιδα αυτου η την παιδισκην αυτου εν ραβδω και αποθανη υπο τας χειρας αυτου δικη εκδικηθητω

21 εαν δε διαβιωση ημεραν μιαν η δυο ουκ εκδικηθησεται το γαρ αργυριον αυτου εστιν

22 εαν δε μαχωνται δυο ανδρες και παταξωσιν γυναικα εν γαστρι εχουσαν και εξελθη το παιδιον αυτης μη εξεικονισμενον επιζημιον ζημιωθησεται καθοτι αν επιβαλη ο ανηρ της γυναικος δωσει μετα αξιωματος

23 εαν δε εξεικονισμενον ην δωσει ψυχην αντι ψυχης

24 οφθαλμον αντι οφθαλμου οδοντα αντι οδοντος χειρα αντι χειρος ποδα αντι ποδος

25 κατακαυμα αντι κατακαυματος τραυμα αντι τραυματος μωλωπα αντι μωλωπος

26 εαν δε τις παταξη τον οφθαλμον του οικετου αυτου η τον οφθαλμον της θεραπαινης αυτου και εκτυφλωση ελευθερους εξαποστελει αυτους αντι του οφθαλμου αυτων

27 εαν δε τον οδοντα του οικετου η τον οδοντα της θεραπαινης αυτου εκκοψη ελευθερους εξαποστελει αυτους αντι του οδοντος αυτων

28 εαν δε κερατιση ταυρος ανδρα η γυναικα και αποθανη λιθοις λιθοβοληθησεται ο ταυρος και ου βρωθησεται τα κρεα αυτου ο δε κυριος του ταυρου αθωος εσται

29 εαν δε ο ταυρος κερατιστης η προ της εχθες και προ της τριτης και διαμαρτυρωνται τω κυριω αυτου και μη αφανιση αυτον ανελη δε ανδρα η γυναικα ο ταυρος λιθοβοληθησεται και ο κυριος αυτου προσαποθανειται

30 εαν δε λυτρα επιβληθη αυτω δωσει λυτρα της ψυχης αυτου οσα εαν επιβαλωσιν αυτω

31 εαν δε υιον η θυγατερα κερατιση κατα το δικαιωμα τουτο ποιησουσιν αυτω

32 εαν δε παιδα κερατιση ο ταυρος η παιδισκην αργυριου τριακοντα διδραχμα δωσει τω κυριω αυτων και ο ταυρος λιθοβοληθησεται

33 εαν δε τις ανοιξη λακκον η λατομηση λακκον και μη καλυψη αυτον και εμπεση εκει μοσχος η ονος

34 ο κυριος του λακκου αποτεισει αργυριον δωσει τω κυριω αυτων το δε τετελευτηκος αυτω εσται

35 εαν δε κερατιση τινος ταυρος τον ταυρον του πλησιον και τελευτηση αποδωσονται τον ταυρον τον ζωντα και διελουνται το αργυριον αυτου και τον ταυρον τον τεθνηκοτα διελουνται

36 εαν δε γνωριζηται ο ταυρος οτι κερατιστης εστιν προ της εχθες και προ της τριτης ημερας και διαμεμαρτυρημενοι ωσιν τω κυριω αυτου και μη αφανιση αυτον αποτεισει ταυρον αντι ταυρου ο δε τετελευτηκως αυτω εσται

37 εαν δε τις κλεψη μοσχον η προβατον και σφαξη αυτο η αποδωται πεντε μοσχους αποτεισει αντι του μοσχου και τεσσαρα προβατα αντι του προβατου

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 9034

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

9034. And when a man shall smite his manservant, or his maidservant, with a rod. That this signifies if anyone within the church ill-treats the truth of memory, or its affection, from his own power, is evident from the signification of “smiting,” as being to ill-treat, for “smiting” is predicated of any injury whatsoever; from the signification of “a man” [vir], here a man of the sons of Israel, as being one who is of the church, and who consequently is in spiritual truth, which is the truth of the doctrine of faith of the church from the Word (see n. 6426, 6637, 6862, 6868, 7035, 7062, 7198, 7201, 7215, 7223, 7957, 8234, 8805); from the signification of a “manservant,” as being memory-truth, which is the truth of the Word, but of its literal sense (of which below); from the signification of a “maidservant,” as being natural affection, thus the affection of memory knowledges, because these are in the natural (n. 1895, 2567, 3835, 3849, 8993, 8994); and from the signification of a “rod,” as being natural power (n. 4876, 4936, 6947, 7011, 7026), here, one’s own power, because the manservant of whom it is said, was bought. From this it is plain that by the words, “if a man shall smite his manservant, or his maidservant,” is signified if anyone within the church ill-treats the memory-truth of the Word, or its affection.

[2] The reason why a “manservant” denotes the truth of the literal sense of the Word, is that by a “servant” in general are signified lower or exterior things, because these serve higher or interior things (n. 2541, 5161, 5164, 5936, 7143); consequently by a “servant” is signified the natural, because this serves the spiritual (n. 3019, 3020, 5305, 7998), consequently memory-truth, which belongs to the literal sense of the Word, for this serves spiritual truth, which belongs to the internal sense. The truth of the internal sense of the Word is the same as the genuine truth of the doctrine of faith of the church.

[3] How the truth of the literal sense of the Word serves spiritual truth, shall be briefly told. The man of the church first learns truth from the literal sense of the Word, which is general truth accommodated to the apprehension of the external man, who is in natural light. This truth is received by an external way, that is, by hearing, and is stored up in the memory of the external man, where are also various memory-knowledges derived from the world (n. 2469-2494). Afterward the things stored up in this memory are subjected to the sight or view of the internal man, who sees from the light of heaven. The internal man calls forth therefrom by selection the truths which agree with the good which flows in from the Lord by the way of the soul, and which the man had received. There the Lord conjoins these truths with good. The truths which are thus conjoined in the internal man are called “spiritual truths,” and the good with which the truths are conjoined is called “spiritual good.” This good, formed by means of truths, is what makes the spiritual life of man. The truths themselves there are called “the truths of faith,” and the good is called “the good of charity.” The good in which truths have thus been implanted is the church with man.

[4] From this it is plain in what manner the truths of the literal sense of the Word serve for the formation of spiritual truths, in general for the formation of faith and of charity, which make the spiritual life; which life consists in being affected with truths for the sake of good, and in being affected with good from truths, and finally in being affected with truths from good.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org