Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Deuteronomy 7

Studie

   

1 εαν δε εισαγαγη σε κυριος ο θεος σου εις την γην εις ην εισπορευη εκει κληρονομησαι και εξαρει εθνη μεγαλα απο προσωπου σου τον χετταιον και γεργεσαιον και αμορραιον και χαναναιον και φερεζαιον και ευαιον και ιεβουσαιον επτα εθνη πολλα και ισχυροτερα υμων

2 και παραδωσει αυτους κυριος ο θεος σου εις τας χειρας σου και παταξεις αυτους αφανισμω αφανιεις αυτους ου διαθηση προς αυτους διαθηκην ουδε μη ελεησητε αυτους

3 ουδε μη γαμβρευσητε προς αυτους την θυγατερα σου ου δωσεις τω υιω αυτου και την θυγατερα αυτου ου λημψη τω υιω σου

4 αποστησει γαρ τον υιον σου απ' εμου και λατρευσει θεοις ετεροις και οργισθησεται θυμω κυριος εις υμας και εξολεθρευσει σε το ταχος

5 αλλ' ουτως ποιησετε αυτοις τους βωμους αυτων καθελειτε και τας στηλας αυτων συντριψετε και τα αλση αυτων εκκοψετε και τα γλυπτα των θεων αυτων κατακαυσετε πυρι

6 οτι λαος αγιος ει κυριω τω θεω σου και σε προειλατο κυριος ο θεος σου ειναι σε αυτω λαον περιουσιον παρα παντα τα εθνη οσα επι προσωπου της γης

7 ουχ οτι πολυπληθειτε παρα παντα τα εθνη προειλατο κυριος υμας και εξελεξατο υμας υμεις γαρ εστε ολιγοστοι παρα παντα τα εθνη

8 αλλα παρα το αγαπαν κυριον υμας και διατηρων τον ορκον ον ωμοσεν τοις πατρασιν υμων εξηγαγεν κυριος υμας εν χειρι κραταια και εν βραχιονι υψηλω και ελυτρωσατο εξ οικου δουλειας εκ χειρος φαραω βασιλεως αιγυπτου

9 και γνωση οτι κυριος ο θεος σου ουτος θεος θεος πιστος ο φυλασσων διαθηκην και ελεος τοις αγαπωσιν αυτον και τοις φυλασσουσιν τας εντολας αυτου εις χιλιας γενεας

10 και αποδιδους τοις μισουσιν κατα προσωπον εξολεθρευσαι αυτους και ουχι βραδυνει τοις μισουσιν κατα προσωπον αποδωσει αυτοις

11 και φυλαξη τας εντολας και τα δικαιωματα και τα κριματα ταυτα οσα εγω εντελλομαι σοι σημερον ποιειν

12 και εσται ηνικα αν ακουσητε παντα τα δικαιωματα ταυτα και φυλαξητε και ποιησητε αυτα και διαφυλαξει κυριος ο θεος σου σοι την διαθηκην και το ελεος ο ωμοσεν τοις πατρασιν υμων

13 και αγαπησει σε και ευλογησει σε και πληθυνει σε και ευλογησει τα εκγονα της κοιλιας σου και τον καρπον της γης σου τον σιτον σου και τον οινον σου και το ελαιον σου τα βουκολια των βοων σου και τα ποιμνια των προβατων σου επι της γης ης ωμοσεν κυριος τοις πατρασιν σου δουναι σοι

14 ευλογητος εση παρα παντα τα εθνη ουκ εσται εν υμιν αγονος ουδε στειρα και εν τοις κτηνεσιν σου

15 και περιελει κυριος απο σου πασαν μαλακιαν και πασας νοσους αιγυπτου τας πονηρας ας εωρακας και οσα εγνως ουκ επιθησει επι σε και επιθησει αυτα επι παντας τους μισουντας σε

16 και φαγη παντα τα σκυλα των εθνων α κυριος ο θεος σου διδωσιν σοι ου φεισεται ο οφθαλμος σου επ' αυτοις και ου λατρευσεις τοις θεοις αυτων οτι σκωλον τουτο εστιν σοι

17 εαν δε λεγης εν τη διανοια σου οτι πολυ το εθνος τουτο η εγω πως δυνησομαι εξολεθρευσαι αυτους

18 ου φοβηθηση αυτους μνεια μνησθηση οσα εποιησεν κυριος ο θεος σου τω φαραω και πασι τοις αιγυπτιοις

19 τους πειρασμους τους μεγαλους ους ειδοσαν οι οφθαλμοι σου τα σημεια και τα τερατα τα μεγαλα εκεινα την χειρα την κραταιαν και τον βραχιονα τον υψηλον ως εξηγαγεν σε κυριος ο θεος σου ουτως ποιησει κυριος ο θεος ημων πασιν τοις εθνεσιν ους συ φοβη απο προσωπου αυτων

20 και τας σφηκιας αποστελει κυριος ο θεος σου εις αυτους εως αν εκτριβωσιν οι καταλελειμμενοι και οι κεκρυμμενοι απο σου

21 ου τρωθηση απο προσωπου αυτων οτι κυριος ο θεος σου εν σοι θεος μεγας και κραταιος

22 και καταναλωσει κυριος ο θεος σου τα εθνη ταυτα απο προσωπου σου κατα μικρον μικρον ου δυνηση εξαναλωσαι αυτους το ταχος ινα μη γενηται η γη ερημος και πληθυνθη επι σε τα θηρια τα αγρια

23 και παραδωσει αυτους κυριος ο θεος σου εις τας χειρας σου και απολεσει αυτους απωλεια μεγαλη εως αν εξολεθρευση αυτους

24 και παραδωσει τους βασιλεις αυτων εις τας χειρας υμων και απολειται το ονομα αυτων εκ του τοπου εκεινου ουκ αντιστησεται ουδεις κατα προσωπον σου εως αν εξολεθρευσης αυτους

25 τα γλυπτα των θεων αυτων κατακαυσετε πυρι ουκ επιθυμησεις αργυριον ουδε χρυσιον απ' αυτων και ου λημψη σεαυτω μη πταισης δι' αυτο οτι βδελυγμα κυριω τω θεω σου εστιν

26 και ουκ εισοισεις βδελυγμα εις τον οικον σου και εση αναθημα ωσπερ τουτο προσοχθισματι προσοχθιεις και βδελυγματι βδελυξη οτι αναθημα εστιν

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 1444

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

1444. 'And the Canaanite was at that time in the land' means the hereditary evil from the mother, in His external man. This becomes clear from what has been stated already about the Lord's heredity; for He was born as any other is born and from the mother acquired evils which He fought against and overcame. It is well known that the Lord underwent and endured very severe temptations - which will in the Lord's Divine mercy be described further on - temptations so great in fact that He fought by Himself and from His own power against the whole of hell. Nobody can undergo temptation unless he has evil clinging to him. The person who has no evil cannot experience the smallest temptation, for it is evil that spirits from hell stir up.

[2] With the Lord no evil of His own doing or that was His own was present, as there is with all human beings, only hereditary evil from the mother, which is here called 'the Canaanite at that time in the land'. For this matter see what has been stated above in verse 1, in 1414, to the effect that people are born with two heredities in them, the first from the father, the second from the mother. What comes from the father remains for ever, but what comes from the mother is dispelled by the Lord when the person is being regenerated. The Lord's heredity from His Father however was Divine, while the heredity from the mother was the hereditary evil referred to here, through which He underwent temptations. Regarding His temptations, see Mark 1:12-13; Matthew 4:1; Luke 4:1-2. But, as has been stated, He had no evil of His own doing or which was His own, nor did He have any hereditary evil from the mother after He had overcome hell by means of temptations. It is for this reason that the expression at that time occurs here, that is to say, 'the Canaanite was at that time in the land'.

[3] The Canaanites were people who dwelt by the sea and by the bank of the Jordan, as is clear in Moses,

The spies returned and said, We came into the land to which you sent us, and it is indeed flowing with milk and honey, and this is its fruit. Nevertheless the people dwelling in the land are powerful and the cities are very strongly fortified, and also we saw the descendants of Anak there. The Amalekite dwells in the south, and the Hittite, Jebusite, and Amorite dwell in the mountains, and the Canaanite dwells by the sea and by the bank of the Jordan. Numbers 13:27-29.

'The Canaanite dwelt by the sea and by the bank of the Jordan' meant evil consequently residing with the external man, such as that acquired by heredity from the mother, for the sea and the Jordan were boundaries.

[4] That this kind of evil is meant by 'the Canaanite' is clear also in Zechariah,

And there will no longer be a Canaanite in the house of Jehovah Zebaoth on that day. Zechariah 14:21.

This refers to the Lord's kingdom. It means that the Lord overcame the evil meant by 'the Canaanite' and drove it out of His kingdom. Evils of every kind are meant by the idolatrous nations in the land of Canaan, among which were the Canaanites, Genesis 15:19-21; Exodus 3:8, 17; 23:23, 28; 33:2; 34:11; Deuteronomy 7:1; 20:17; Joshua 3:10; 24:11; Judges 3:5. Which evil is meant by each nation specifically will in the Lord's Divine mercy be stated elsewhere.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org