Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Deuteronomy 4

Studie

   

1 και νυν ισραηλ ακουε των δικαιωματων και των κριματων οσα εγω διδασκω υμας σημερον ποιειν ινα ζητε και πολυπλασιασθητε και εισελθοντες κληρονομησητε την γην ην κυριος ο θεος των πατερων υμων διδωσιν υμιν

2 ου προσθησετε προς το ρημα ο εγω εντελλομαι υμιν και ουκ αφελειτε απ' αυτου φυλασσεσθε τας εντολας κυριου του θεου υμων οσα εγω εντελλομαι υμιν σημερον

3 οι οφθαλμοι υμων εωρακασιν παντα οσα εποιησεν κυριος ο θεος ημων τω βεελφεγωρ οτι πας ανθρωπος οστις επορευθη οπισω βεελφεγωρ εξετριψεν αυτον κυριος ο θεος υμων εξ υμων

4 υμεις δε οι προσκειμενοι κυριω τω θεω υμων ζητε παντες εν τη σημερον

5 ιδετε δεδειχα υμιν δικαιωματα και κρισεις καθα ενετειλατο μοι κυριος ποιησαι ουτως εν τη γη εις ην υμεις εισπορευεσθε εκει κληρονομειν αυτην

6 και φυλαξεσθε και ποιησετε οτι αυτη η σοφια υμων και η συνεσις εναντιον παντων των εθνων οσοι εαν ακουσωσιν παντα τα δικαιωματα ταυτα και ερουσιν ιδου λαος σοφος και επιστημων το εθνος το μεγα τουτο

7 οτι ποιον εθνος μεγα ω εστιν αυτω θεος εγγιζων αυτοις ως κυριος ο θεος ημων εν πασιν οις εαν αυτον επικαλεσωμεθα

8 και ποιον εθνος μεγα ω εστιν αυτω δικαιωματα και κριματα δικαια κατα παντα τον νομον τουτον ον εγω διδωμι ενωπιον υμων σημερον

9 προσεχε σεαυτω και φυλαξον την ψυχην σου σφοδρα μη επιλαθη παντας τους λογους ους εωρακασιν οι οφθαλμοι σου και μη αποστητωσαν απο της καρδιας σου πασας τας ημερας της ζωης σου και συμβιβασεις τους υιους σου και τους υιους των υιων σου

10 ημεραν ην εστητε εναντιον κυριου του θεου υμων εν χωρηβ τη ημερα της εκκλησιας οτε ειπεν κυριος προς με εκκλησιασον προς με τον λαον και ακουσατωσαν τα ρηματα μου οπως μαθωσιν φοβεισθαι με πασας τας ημερας ας αυτοι ζωσιν επι της γης και τους υιους αυτων διδαξωσιν

11 και προσηλθετε και εστητε υπο το ορος και το ορος εκαιετο πυρι εως του ουρανου σκοτος γνοφος θυελλα φωνη μεγαλη

12 και ελαλησεν κυριος προς υμας εκ μεσου του πυρος φωνην ρηματων υμεις ηκουσατε και ομοιωμα ουκ ειδετε αλλ' η φωνην

13 και ανηγγειλεν υμιν την διαθηκην αυτου ην ενετειλατο υμιν ποιειν τα δεκα ρηματα και εγραψεν αυτα επι δυο πλακας λιθινας

14 και εμοι ενετειλατο κυριος εν τω καιρω εκεινω διδαξαι υμας δικαιωματα και κρισεις ποιειν αυτα υμας επι της γης εις ην υμεις εισπορευεσθε εκει κληρονομειν αυτην

15 και φυλαξεσθε σφοδρα τας ψυχας υμων οτι ουκ ειδετε ομοιωμα εν τη ημερα η ελαλησεν κυριος προς υμας εν χωρηβ εν τω ορει εκ μεσου του πυρος

16 μη ανομησητε και ποιησητε υμιν εαυτοις γλυπτον ομοιωμα πασαν εικονα ομοιωμα αρσενικου η θηλυκου

17 ομοιωμα παντος κτηνους των οντων επι της γης ομοιωμα παντος ορνεου πτερωτου ο πεταται υπο τον ουρανον

18 ομοιωμα παντος ερπετου ο ερπει επι της γης ομοιωμα παντος ιχθυος οσα εστιν εν τοις υδασιν υποκατω της γης

19 και μη αναβλεψας εις τον ουρανον και ιδων τον ηλιον και την σεληνην και τους αστερας και παντα τον κοσμον του ουρανου πλανηθεις προσκυνησης αυτοις και λατρευσης αυτοις α απενειμεν κυριος ο θεος σου αυτα πασιν τοις εθνεσιν τοις υποκατω του ουρανου

20 υμας δε ελαβεν ο θεος και εξηγαγεν υμας εκ της καμινου της σιδηρας εξ αιγυπτου ειναι αυτω λαον εγκληρον ως εν τη ημερα ταυτη

21 και κυριος εθυμωθη μοι περι των λεγομενων υφ' υμων και ωμοσεν ινα μη διαβω τον ιορδανην τουτον και ινα μη εισελθω εις την γην ην κυριος ο θεος διδωσιν σοι εν κληρω

22 εγω γαρ αποθνησκω εν τη γη ταυτη και ου διαβαινω τον ιορδανην τουτον υμεις δε διαβαινετε και κληρονομησετε την γην την αγαθην ταυτην

23 προσεχετε υμεις μη επιλαθησθε την διαθηκην κυριου του θεου υμων ην διεθετο προς υμας και ποιησητε υμιν εαυτοις γλυπτον ομοιωμα παντων ων συνεταξεν κυριος ο θεος σου

24 οτι κυριος ο θεος σου πυρ καταναλισκον εστιν θεος ζηλωτης

25 εαν δε γεννησης υιους και υιους των υιων σου και χρονισητε επι της γης και ανομησητε και ποιησητε γλυπτον ομοιωμα παντος και ποιησητε τα πονηρα εναντιον κυριου του θεου υμων παροργισαι αυτον

26 διαμαρτυρομαι υμιν σημερον τον τε ουρανον και την γην οτι απωλεια απολεισθε απο της γης εις ην υμεις διαβαινετε τον ιορδανην εκει κληρονομησαι αυτην ουχι πολυχρονιειτε ημερας επ' αυτης αλλ' η εκτριβη εκτριβησεσθε

27 και διασπερει κυριος υμας εν πασιν τοις εθνεσιν και καταλειφθησεσθε ολιγοι αριθμω εν τοις εθνεσιν εις ους εισαξει κυριος υμας εκει

28 και λατρευσετε εκει θεοις ετεροις εργοις χειρων ανθρωπων ξυλοις και λιθοις οι ουκ οψονται ουδε μη ακουσωσιν ουτε μη φαγωσιν ουτε μη οσφρανθωσιν

29 και ζητησετε εκει κυριον τον θεον υμων και ευρησετε οταν εκζητησητε αυτον εξ ολης της καρδιας σου και εξ ολης της ψυχης σου εν τη θλιψει σου

30 και ευρησουσιν σε παντες οι λογοι ουτοι επ' εσχατω των ημερων και επιστραφηση προς κυριον τον θεον σου και εισακουση της φωνης αυτου

31 οτι θεος οικτιρμων κυριος ο θεος σου ουκ εγκαταλειψει σε ουδε μη εκτριψει σε ουκ επιλησεται την διαθηκην των πατερων σου ην ωμοσεν αυτοις

32 επερωτησατε ημερας προτερας τας γενομενας προτερας σου απο της ημερας ης εκτισεν ο θεος ανθρωπον επι της γης και επι το ακρον του ουρανου εως ακρου του ουρανου ει γεγονεν κατα το ρημα το μεγα τουτο ει ηκουσται τοιουτο

33 ει ακηκοεν εθνος φωνην θεου ζωντος λαλουντος εκ μεσου του πυρος ον τροπον ακηκοας συ και εζησας

34 ει επειρασεν ο θεος εισελθων λαβειν εαυτω εθνος εκ μεσου εθνους εν πειρασμω και εν σημειοις και εν τερασιν και εν πολεμω και εν χειρι κραταια και εν βραχιονι υψηλω και εν οραμασιν μεγαλοις κατα παντα οσα εποιησεν κυριος ο θεος ημων εν αιγυπτω ενωπιον σου βλεποντος

35 ωστε ειδησαι σε οτι κυριος ο θεος σου ουτος θεος εστιν και ουκ εστιν ετι πλην αυτου

36 εκ του ουρανου ακουστη εγενετο η φωνη αυτου παιδευσαι σε και επι της γης εδειξεν σοι το πυρ αυτου το μεγα και τα ρηματα αυτου ηκουσας εκ μεσου του πυρος

37 δια το αγαπησαι αυτον τους πατερας σου και εξελεξατο το σπερμα αυτων μετ' αυτους υμας και εξηγαγεν σε αυτος εν τη ισχυι αυτου τη μεγαλη εξ αιγυπτου

38 εξολεθρευσαι εθνη μεγαλα και ισχυροτερα σου προ προσωπου σου εισαγαγειν σε δουναι σοι την γην αυτων κληρονομειν καθως εχεις σημερον

39 και γνωση σημερον και επιστραφηση τη διανοια οτι κυριος ο θεος σου ουτος θεος εν τω ουρανω ανω και επι της γης κατω και ουκ εστιν ετι πλην αυτου

40 και φυλαξη τα δικαιωματα αυτου και τας εντολας αυτου οσας εγω εντελλομαι σοι σημερον ινα ευ σοι γενηται και τοις υιοις σου μετα σε οπως μακροημεροι γενησθε επι της γης ης κυριος ο θεος σου διδωσιν σοι πασας τας ημερας

41 τοτε αφωρισεν μωυσης τρεις πολεις περαν του ιορδανου απο ανατολων ηλιου

42 φυγειν εκει τον φονευτην ος αν φονευση τον πλησιον ουκ ειδως και ουτος ου μισων αυτον προ της εχθες και τριτης και καταφευξεται εις μιαν των πολεων τουτων και ζησεται

43 την βοσορ εν τη ερημω εν τη γη τη πεδινη τω ρουβην και την ραμωθ εν γαλααδ τω γαδδι και την γαυλων εν βασαν τω μανασση

44 ουτος ο νομος ον παρεθετο μωυσης ενωπιον υιων ισραηλ

45 ταυτα τα μαρτυρια και τα δικαιωματα και τα κριματα οσα ελαλησεν μωυσης τοις υιοις ισραηλ εν τη ερημω εξελθοντων αυτων εκ γης αιγυπτου

46 εν τω περαν του ιορδανου εν φαραγγι εγγυς οικου φογωρ εν γη σηων βασιλεως των αμορραιων ος κατωκει εν εσεβων ους επαταξεν μωυσης και οι υιοι ισραηλ εξελθοντων αυτων εκ γης αιγυπτου

47 και εκληρονομησαν την γην αυτου και την γην ωγ βασιλεως της βασαν δυο βασιλεων των αμορραιων οι ησαν περαν του ιορδανου κατ' ανατολας ηλιου

48 απο αροηρ η εστιν επι του χειλους χειμαρρου αρνων και επι του ορους του σηων ο εστιν αερμων

49 πασαν την αραβα περαν του ιορδανου κατ' ανατολας ηλιου υπο ασηδωθ την λαξευτην

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 7573

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

7573. 'And Jehovah gave forth voices' means the departure and severance of communication with those governed by good and guided by truth. This is clear from the meaning of 'voices', which are claps of thunder, as God's truths which enlighten and perfect those in heaven, but frighten those in hell and subject them to vastation; and since they devastate the latter they mean the departure and severance of communication with those governed by good and guided by truth, this being the way in which they are devastated. The situation in all this is evident from what has been stated already in 7502, 7541, 7542, 7545, 7554. In these places it was shown that those who have belonged to the Church and consequently absorbed cognitions of truth and good from the Word, yet have led an evil life, have a line of communication with heaven through the truths and forms of good which they have brought with them from their time in the world, where they were in the Church. (A person brings with him into the next life whatever he knew in the world, indeed whatever he saw, heard, thought, spoke, willed, or did, see 2474, 2475, 2481-2486, 7398). This communication is what is taken away when they undergo vastation; and when communication has been taken away, so are truths and forms of good, and cognitions of them, removed. For whatever spirits, and indeed angels know flows in from the Lord by way of heaven, thus through communications that are made, see 6053-6058, 6180, 6215, 6307-6717, 6466-6495, 6613-6626. All this shows what is meant by a departure and severance of communication with those who are guided by truth and governed by good. The situation with God's truth in heaven and in hell - the truth that is meant by 'voices' - is like that with claps of thunder on earth. On high mountains claps of thunder are heard as no more than a gentle, quiet sound; but on the land lying below they are heard as a frightening crash. In the same way God's truth in heaven is gentle and mild, whereas in hell it is frightening.

[2] The meaning of 'voices', which are claps of thunder, as God's truths that enlighten and perfect those in heaven, and that frighten those in hell and subject them to vastation, is evident from the following places: In Isaiah,

You will have joy of heart, as when one marches with a pipe to come to the mountain of Jehovah, to the Rock of Israel. Then Jehovah will cause His glorious voice 1 to be heard, and will cause His arm to see repose, in the indignation of [His] anger, and the flame of a devouring fire, [in] scattering, and deluging, and hailstones. For by the voice of Jehovah Asshur will be dismayed. Isaiah 30:29-31.

Here 'the voice of Jehovah' stands for God's truth which enlightens and perfects those who are governed by good but frightens those under the influence of evil and subjects them to vastation. In Joel,

The earth quaked before Him, the sun and moon were darkened, and the stars withdrew their shining; and Jehovah uttered His voice before His army, His camp is exceedingly great; for that which executes His word is uncountable. For great is the day of Jehovah, and extremely frightening. Joel 3:16.

Here the meaning is similar.

[3] In the same prophet,

Jehovah will roar from Zion, and from Jerusalem will give forth His voice; and the heavens and the earth will be shaken. But Jehovah will be a shelter for His people, and a fortification for the children of Israel. Joel 3:16.

'The voice of Jehovah' likewise stands for God's truth. It is given forth 'from Jerusalem' because that city means the Lord's spiritual kingdom, inhabited by those who are moved by truth to be governed by good and moved by good to be guided by truth.

[4] In David,

Jehovah thundered in the heavens, and the Most High gave forth His voice, hail, and coals of fire, so that He sent His arrows and scattered them, and many thunder-bolts, and threw them into confusion. Psalms 18:13-14.

'Giving forth voice, hail, and coals of fire' stands for the devastation of truth and good by means of falsities and evil desires. In the same author,

The clouds dropped water, the skies gave voice, also Your arrows went out, the voice of Your thunder into the earth; the lightnings lit up the earth. Psalms 77:16-18.

'A voice' stands for God's truth which enlightens those who belong to the Church.

[5] In the same author,

The voice of Jehovah is upon the waters, the God of glory causes it to thunder, Jehovah is over great waters; the voice of Jehovah is powerful; the voice of Jehovah is majestic; the voice of Jehovah breaks the cedars, Jehovah breaks to pieces the cedars of Lebanon; the voice of Jehovah strikes as flames of fire; the voice of Jehovah causes the wilderness to shake; the voice of Jehovah causes the hinds to calve, and strips the forests bare. Psalms 29:3-11.

Here 'the voice of Jehovah' stands for God's truth and the power it has. Thus it also stands for the Word since this is God's truth.

[6] In John,

A mighty angel coming down called out with a loud voice; and when he called out, seven thunders uttered their voices. I was about to write; but I heard a voice from heaven saying to me, Seal up the things which the seven thunders uttered, and do not write them. Revelation 10:3-4.

'Voices' stands for God's truth, 'thunders' for those who convey it, bringing it from heaven to earth. No one can fail to see that 'thunders and 'voices' mean things that are Divine, not thunders and crashes. And since they mean Divine things and are called Jehovah's voices it is evident that they are Divine Truth. This was why, when Jehovah came down on Mount Sinai and proclaimed Divine Truth, there were voices, lightnings, and thunders, Exodus 19:16; 20:18, and why He spoke out of the midst of the fire, Deuteronomy 4:11-12; 5:22-24.

Poznámky pod čarou:

1. literally, the voice of His glory

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org