Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Deuteronomy 33

Studie

   

1 και αυτη η ευλογια ην ευλογησεν μωυσης ανθρωπος του θεου τους υιους ισραηλ προ της τελευτης αυτου

2 και ειπεν κυριος εκ σινα ηκει και επεφανεν εκ σηιρ ημιν και κατεσπευσεν εξ ορους φαραν συν μυριασιν καδης εκ δεξιων αυτου αγγελοι μετ' αυτου

3 και εφεισατο του λαου αυτου και παντες οι ηγιασμενοι υπο τας χειρας σου και ουτοι υπο σε εισιν και εδεξατο απο των λογων αυτου

4 νομον ον ενετειλατο ημιν μωυσης κληρονομιαν συναγωγαις ιακωβ

5 και εσται εν τω ηγαπημενω αρχων συναχθεντων αρχοντων λαων αμα φυλαις ισραηλ

6 ζητω ρουβην και μη αποθανετω και εστω πολυς εν αριθμω

7 και αυτη ιουδα εισακουσον κυριε φωνης ιουδα και εις τον λαον αυτου εισελθοισαν αι χειρες αυτου διακρινουσιν αυτω και βοηθος εκ των εχθρων αυτου εση

8 και τω λευι ειπεν δοτε λευι δηλους αυτου και αληθειαν αυτου τω ανδρι τω οσιω ον επειρασαν αυτον εν πειρα ελοιδορησαν αυτον επι υδατος αντιλογιας

9 ο λεγων τω πατρι και τη μητρι ουχ εορακα σε και τους αδελφους αυτου ουκ επεγνω και τους υιους αυτου απεγνω εφυλαξεν τα λογια σου και την διαθηκην σου διετηρησεν

10 δηλωσουσιν τα δικαιωματα σου τω ιακωβ και τον νομον σου τω ισραηλ επιθησουσιν θυμιαμα εν οργη σου δια παντος επι το θυσιαστηριον σου

11 ευλογησον κυριε την ισχυν αυτου και τα εργα των χειρων αυτου δεξαι καταξον οσφυν εχθρων επανεστηκοτων αυτω και οι μισουντες αυτον μη αναστητωσαν

12 και τω βενιαμιν ειπεν ηγαπημενος υπο κυριου κατασκηνωσει πεποιθως και ο θεος σκιαζει επ' αυτω πασας τας ημερας και ανα μεσον των ωμων αυτου κατεπαυσεν

13 και τω ιωσηφ ειπεν απ' ευλογιας κυριου η γη αυτου απο ωρων ουρανου και δροσου και απο αβυσσων πηγων κατωθεν

14 και καθ' ωραν γενηματων ηλιου τροπων και απο συνοδων μηνων

15 και απο κορυφης ορεων αρχης και απο κορυφης βουνων αεναων

16 και καθ' ωραν γης πληρωσεως και τα δεκτα τω οφθεντι εν τω βατω ελθοισαν επι κεφαλην ιωσηφ και επι κορυφης δοξασθεις εν αδελφοις

17 πρωτοτοκος ταυρου το καλλος αυτου κερατα μονοκερωτος τα κερατα αυτου εν αυτοις εθνη κερατιει αμα εως επ' ακρου γης αυται μυριαδες εφραιμ και αυται χιλιαδες μανασση

18 και τω ζαβουλων ειπεν ευφρανθητι ζαβουλων εν εξοδια σου και ισσαχαρ εν τοις σκηνωμασιν αυτου

19 εθνη εξολεθρευσουσιν και επικαλεσεσθε εκει και θυσετε θυσιαν δικαιοσυνης οτι πλουτος θαλασσης θηλασει σε και εμπορια παραλιον κατοικουντων

20 και τω γαδ ειπεν ευλογημενος εμπλατυνων γαδ ως λεων ανεπαυσατο συντριψας βραχιονα και αρχοντα

21 και ειδεν απαρχην αυτου οτι εκει εμερισθη γη αρχοντων συνηγμενων αμα αρχηγοις λαων δικαιοσυνην κυριος εποιησεν και κρισιν αυτου μετα ισραηλ

22 και τω δαν ειπεν δαν σκυμνος λεοντος και εκπηδησεται εκ του βασαν

23 και τω νεφθαλι ειπεν νεφθαλι πλησμονη δεκτων και εμπλησθητω ευλογιαν παρα κυριου θαλασσαν και λιβα κληρονομησει

24 και τω ασηρ ειπεν ευλογητος απο τεκνων ασηρ και εσται δεκτος τοις αδελφοις αυτου βαψει εν ελαιω τον ποδα αυτου

25 σιδηρος και χαλκος το υποδημα αυτου εσται και ως αι ημεραι σου η ισχυς σου

26 ουκ εστιν ωσπερ ο θεος του ηγαπημενου ο επιβαινων επι τον ουρανον βοηθος σου και ο μεγαλοπρεπης του στερεωματος

27 και σκεπασις θεου αρχης και υπο ισχυν βραχιονων αεναων και εκβαλει απο προσωπου σου εχθρον λεγων απολοιο

28 και κατασκηνωσει ισραηλ πεποιθως μονος επι γης ιακωβ επι σιτω και οινω και ο ουρανος αυτω συννεφης δροσω

29 μακαριος συ ισραηλ τις ομοιος σοι λαος σωζομενος υπο κυριου υπερασπιει ο βοηθος σου και η μαχαιρα καυχημα σου και ψευσονται σε οι εχθροι σου και συ επι τον τραχηλον αυτων επιβηση

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 8278

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

8278. The abysses have covered them. That this signifies that falsities from cupidities have enveloped them, is evident from the signification of “the abysses,” as being falsities which are from cupidities. By “abysses” in the Word are meant waters and abundance of waters in the deeps; and by “waters” in a good sense are signified truths, and in the opposite sense falsities (see n. 739, 790, 2702, 3058, 3424, 4976, 5668), and by “deeps” are signified the hells. Hence it is that “abysses” denote falsities from cupidities; also that they denote the hells. That by “abysses” in the Word are meant waters in the deeps and abundance of waters, is evident in Ezekiel:

The waters made the cedar to grow, the abyss made it high; so that with its rivers it went round thy plant, and it sent out water-channels unto all the trees of the field (Ezekiel 31:4).

He clave the rocks in the wilderness, and made them drink the great abysses; He brought forth streams out of the rock, and made the waters to come down like streams (Psalms 78:15-16).

A good land, a land of rivers of water, of fountains and abysses, going forth from valley and from mountain (Deuteronomy 8:7).

In these passages “abysses” denote waters in abundance; and waters in abundance, or “abysses,” denote truths of faith in abundance. “He made them to drink great abysses out of the rock” denotes that He made them receive truths of faith without lack, for “rock” denotes faith from the Lord, thus the Lord as to faith; “the abysses going forth from valley and from mountain” denote truths of faith from love. Consequently also among the blessings of Joseph were “blessings of the abyss that lieth beneath” (Genesis 49:25; Deuteronomy 33:13).

[2] That “abysses” denote falsities from cupidities, consequently also the hells, is evident in Isaiah:

Awake, as in the days of old, the generations of eternity; dost Thou not dry up the sea, the waters of the great abyss, and make the depths of the sea for a way, that the redeemed may pass over? (Isaiah 51:9-10).

Jehovah who cleft asunder the waters before them, who led them through the abysses, like a horse in the wilderness; they stumbled not (Isaiah 63:12-13).

Thus said the Lord Jehovih, When I shall make thee a desolate city, like the cities that are not inhabited; when I shall make the abyss to come up against thee, and many waters shall cover thee (Ezekiel 26:19).

I saw a star from heaven fallen to the earth, to which was given the key of the pit of the abyss, and he opened the pit of the abyss (Revelation 9:1-2, 11).

The beast that cometh up out of the abyss made war with them (Revelation 11:7).

The beast that thou sawest was, and is not, and is about to come up out of the abyss, and go into perdition (Revelation 17:8).

In these passages the “abyss” denotes the hells, thus also falsities from cupidities, for these are in the hells and make them.

[3] As these things are signified by “abysses,” by them are also signified temptations, for temptations are effected by means of falsities and evils that are injected by the hells. In this sense “abyss” is used in Jonah:

The waters compassed me about, even to the soul; the abyss was round about me (Jonah 2:5).

Abyss crieth unto abyss at the voice of thy water-channels; all thy breakers and thy waves have passed over me (Psalms 42:7).

Who hast shown me many and evil straitnesses, return and quicken me, and make me return and come up from the abysses of the earth (Psalms 71:20).

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org