Bible

 

Deuteronomy 33

Studie

   

1 και αυτη η ευλογια ην ευλογησεν μωυσης ανθρωπος του θεου τους υιους ισραηλ προ της τελευτης αυτου

2 και ειπεν κυριος εκ σινα ηκει και επεφανεν εκ σηιρ ημιν και κατεσπευσεν εξ ορους φαραν συν μυριασιν καδης εκ δεξιων αυτου αγγελοι μετ' αυτου

3 και εφεισατο του λαου αυτου και παντες οι ηγιασμενοι υπο τας χειρας σου και ουτοι υπο σε εισιν και εδεξατο απο των λογων αυτου

4 νομον ον ενετειλατο ημιν μωυσης κληρονομιαν συναγωγαις ιακωβ

5 και εσται εν τω ηγαπημενω αρχων συναχθεντων αρχοντων λαων αμα φυλαις ισραηλ

6 ζητω ρουβην και μη αποθανετω και εστω πολυς εν αριθμω

7 και αυτη ιουδα εισακουσον κυριε φωνης ιουδα και εις τον λαον αυτου εισελθοισαν αι χειρες αυτου διακρινουσιν αυτω και βοηθος εκ των εχθρων αυτου εση

8 και τω λευι ειπεν δοτε λευι δηλους αυτου και αληθειαν αυτου τω ανδρι τω οσιω ον επειρασαν αυτον εν πειρα ελοιδορησαν αυτον επι υδατος αντιλογιας

9 ο λεγων τω πατρι και τη μητρι ουχ εορακα σε και τους αδελφους αυτου ουκ επεγνω και τους υιους αυτου απεγνω εφυλαξεν τα λογια σου και την διαθηκην σου διετηρησεν

10 δηλωσουσιν τα δικαιωματα σου τω ιακωβ και τον νομον σου τω ισραηλ επιθησουσιν θυμιαμα εν οργη σου δια παντος επι το θυσιαστηριον σου

11 ευλογησον κυριε την ισχυν αυτου και τα εργα των χειρων αυτου δεξαι καταξον οσφυν εχθρων επανεστηκοτων αυτω και οι μισουντες αυτον μη αναστητωσαν

12 και τω βενιαμιν ειπεν ηγαπημενος υπο κυριου κατασκηνωσει πεποιθως και ο θεος σκιαζει επ' αυτω πασας τας ημερας και ανα μεσον των ωμων αυτου κατεπαυσεν

13 και τω ιωσηφ ειπεν απ' ευλογιας κυριου η γη αυτου απο ωρων ουρανου και δροσου και απο αβυσσων πηγων κατωθεν

14 και καθ' ωραν γενηματων ηλιου τροπων και απο συνοδων μηνων

15 και απο κορυφης ορεων αρχης και απο κορυφης βουνων αεναων

16 και καθ' ωραν γης πληρωσεως και τα δεκτα τω οφθεντι εν τω βατω ελθοισαν επι κεφαλην ιωσηφ και επι κορυφης δοξασθεις εν αδελφοις

17 πρωτοτοκος ταυρου το καλλος αυτου κερατα μονοκερωτος τα κερατα αυτου εν αυτοις εθνη κερατιει αμα εως επ' ακρου γης αυται μυριαδες εφραιμ και αυται χιλιαδες μανασση

18 και τω ζαβουλων ειπεν ευφρανθητι ζαβουλων εν εξοδια σου και ισσαχαρ εν τοις σκηνωμασιν αυτου

19 εθνη εξολεθρευσουσιν και επικαλεσεσθε εκει και θυσετε θυσιαν δικαιοσυνης οτι πλουτος θαλασσης θηλασει σε και εμπορια παραλιον κατοικουντων

20 και τω γαδ ειπεν ευλογημενος εμπλατυνων γαδ ως λεων ανεπαυσατο συντριψας βραχιονα και αρχοντα

21 και ειδεν απαρχην αυτου οτι εκει εμερισθη γη αρχοντων συνηγμενων αμα αρχηγοις λαων δικαιοσυνην κυριος εποιησεν και κρισιν αυτου μετα ισραηλ

22 και τω δαν ειπεν δαν σκυμνος λεοντος και εκπηδησεται εκ του βασαν

23 και τω νεφθαλι ειπεν νεφθαλι πλησμονη δεκτων και εμπλησθητω ευλογιαν παρα κυριου θαλασσαν και λιβα κληρονομησει

24 και τω ασηρ ειπεν ευλογητος απο τεκνων ασηρ και εσται δεκτος τοις αδελφοις αυτου βαψει εν ελαιω τον ποδα αυτου

25 σιδηρος και χαλκος το υποδημα αυτου εσται και ως αι ημεραι σου η ισχυς σου

26 ουκ εστιν ωσπερ ο θεος του ηγαπημενου ο επιβαινων επι τον ουρανον βοηθος σου και ο μεγαλοπρεπης του στερεωματος

27 και σκεπασις θεου αρχης και υπο ισχυν βραχιονων αεναων και εκβαλει απο προσωπου σου εχθρον λεγων απολοιο

28 και κατασκηνωσει ισραηλ πεποιθως μονος επι γης ιακωβ επι σιτω και οινω και ο ουρανος αυτω συννεφης δροσω

29 μακαριος συ ισραηλ τις ομοιος σοι λαος σωζομενος υπο κυριου υπερασπιει ο βοηθος σου και η μαχαιρα καυχημα σου και ψευσονται σε οι εχθροι σου και συ επι τον τραχηλον αυτων επιβηση

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 10438

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

10438. Into evil did He bring them forth, to slay them in the mountains. That this signifies that those who are in good will perish, is evident from the signification of “bringing forth to slay,” as being to destroy; but when said of Jehovah, who never destroys anyone, it denotes to perish by their own evil; and from the signification of “mountains,” as being heaven, and from this the good of love. That by “mountains” is signified heaven, is from the representatives in the other life; for there, as upon earth, appear mountains, hills, rocks, valleys, and many other things; and upon the mountains are those who are in celestial love, upon the hills those who are in spiritual love, upon the rocks those who are in faith, and in the valleys those who have not as yet been carried up to the good of love and of faith.

[2] From this it is that by “mountains” are signified those who are in the good of celestial love, thus who are in the inmost heaven, and in the abstract sense the goods of celestial love, thus the heaven which is in this love; that by “hills” are signified those who are in the good of spiritual love, thus who are in the middle heaven, and in the abstract sense the good of this love and the heaven which is in it; that by “rocks” are signified those who are in the good of faith and from this are in the ultimate heaven, and in the abstract sense this good and this heaven; and that by “valleys” are signified those who have not yet been carried up to these goods, thus to heaven. As such things appear in the other life, consequently such things are signified by them, therefore similar things are signified by them in the Word, and similar things are signified by the mountains, hills, rocks, and valleys in the land of Canaan, by which land was therefore represented heaven in its complex.

[3] That “mountains” signify the heaven where is the good of celestial love, is manifest from many passages in the Word, as from the following, in Isaiah:

In the futurity of days the mountain of Jehovah shall be at the head of the mountains, and shall be exalted above the hills (Isaiah 2:2; Micah 4:1).

The mountains shall bring peace, and the hills in righteousness (Psalms 72:3).

Praise Jehovah ye mountains, and all hills (Psalms 148:9).

A mountain of God is the mountain of Bashan; a mountain of hills is the mountain of Bashan. Why leap ye, ye mountains, ye hills of mountains; God did desire to dwell in it; Jehovah also shall dwell forever (Psalms 68:15-16).

Concerning the chief things of the mountains of the east, and concerning the precious things of the hills of an age; let them come on the head of Joseph (Deuteronomy 33:15-16);

besides in other places (see n. 795, 6435, 8327, 8658, 8758, 9422, 9434).

It is for this reason that the Lord descended upon Mount Sinai, and it is for this reason that the city of David was built upon a mountain, and that this mountain, which was called “Mount Zion,” signifies the inmost heaven; and for this reason also it is that the ancients performed the holy rites of worship upon mountains and hills (see n. 2722).

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.