Bible

 

Deuteronomy 31

Studie

   

1 και συνετελεσεν μωυσης λαλων παντας τους λογους τουτους προς παντας υιους ισραηλ

2 και ειπεν προς αυτους εκατον και εικοσι ετων εγω ειμι σημερον ου δυνησομαι ετι εισπορευεσθαι και εκπορευεσθαι κυριος δε ειπεν προς με ου διαβηση τον ιορδανην τουτον

3 κυριος ο θεος σου ο προπορευομενος προ προσωπου σου αυτος εξολεθρευσει τα εθνη ταυτα απο προσωπου σου και κατακληρονομησεις αυτους και ιησους ο προπορευομενος προ προσωπου σου καθα ελαλησεν κυριος

4 και ποιησει κυριος αυτοις καθα εποιησεν σηων και ωγ τοις δυσι βασιλευσιν των αμορραιων οι ησαν περαν του ιορδανου και τη γη αυτων καθοτι εξωλεθρευσεν αυτους

5 και παρεδωκεν αυτους κυριος υμιν και ποιησετε αυτοις καθοτι ενετειλαμην υμιν

6 ανδριζου και ισχυε μη φοβου μηδε δειλια μηδε πτοηθης απο προσωπου αυτων οτι κυριος ο θεος σου ο προπορευομενος μεθ' υμων εν υμιν ου μη σε ανη ουτε μη σε εγκαταλιπη

7 και εκαλεσεν μωυσης ιησουν και ειπεν αυτω εναντι παντος ισραηλ ανδριζου και ισχυε συ γαρ εισελευση προ προσωπου του λαου τουτου εις την γην ην ωμοσεν κυριος τοις πατρασιν ημων δουναι αυτοις και συ κατακληρονομησεις αυτην αυτοις

8 και κυριος ο συμπορευομενος μετα σου ουκ ανησει σε ουδε μη εγκαταλιπη σε μη φοβου μηδε δειλια

9 και εγραψεν μωυσης τα ρηματα του νομου τουτου εις βιβλιον και εδωκεν τοις ιερευσιν τοις υιοις λευι τοις αιρουσιν την κιβωτον της διαθηκης κυριου και τοις πρεσβυτεροις των υιων ισραηλ

10 και ενετειλατο αυτοις μωυσης εν τη ημερα εκεινη λεγων μετα επτα ετη εν καιρω ενιαυτου αφεσεως εν εορτη σκηνοπηγιας

11 εν τω συμπορευεσθαι παντα ισραηλ οφθηναι ενωπιον κυριου του θεου σου εν τω τοπω ω αν εκλεξηται κυριος αναγνωσεσθε τον νομον τουτον εναντιον παντος ισραηλ εις τα ωτα αυτων

12 εκκλησιασας τον λαον τους ανδρας και τας γυναικας και τα εκγονα και τον προσηλυτον τον εν ταις πολεσιν υμων ινα ακουσωσιν και ινα μαθωσιν φοβεισθαι κυριον τον θεον υμων και ακουσονται ποιειν παντας τους λογους του νομου τουτου

13 και οι υιοι αυτων οι ουκ οιδασιν ακουσονται και μαθησονται φοβεισθαι κυριον τον θεον υμων πασας τας ημερας οσας αυτοι ζωσιν επι της γης εις ην υμεις διαβαινετε τον ιορδανην εκει κληρονομησαι αυτην

14 και ειπεν κυριος προς μωυσην ιδου ηγγικασιν αι ημεραι του θανατου σου καλεσον ιησουν και στητε παρα τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου και εντελουμαι αυτω και επορευθη μωυσης και ιησους εις την σκηνην του μαρτυριου και εστησαν παρα τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου

15 και κατεβη κυριος εν νεφελη και εστη παρα τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου και εστη ο στυλος της νεφελης παρα τας θυρας της σκηνης

16 και ειπεν κυριος προς μωυσην ιδου συ κοιμα μετα των πατερων σου και αναστας ο λαος ουτος εκπορνευσει οπισω θεων αλλοτριων της γης εις ην ουτος εισπορευεται εκει εις αυτην και εγκαταλειψουσιν με και διασκεδασουσιν την διαθηκην μου ην διεθεμην αυτοις

17 και οργισθησομαι θυμω εις αυτους εν τη ημερα εκεινη και καταλειψω αυτους και αποστρεψω το προσωπον μου απ' αυτων και εσται καταβρωμα και ευρησουσιν αυτον κακα πολλα και θλιψεις και ερει εν τη ημερα εκεινη διοτι ουκ εστιν κυριος ο θεος μου εν εμοι ευροσαν με τα κακα ταυτα

18 εγω δε αποστροφη αποστρεψω το προσωπον μου απ' αυτων εν τη ημερα εκεινη δια πασας τας κακιας ας εποιησαν οτι επεστρεψαν επι θεους αλλοτριους

19 και νυν γραψατε τα ρηματα της ωδης ταυτης και διδαξετε αυτην τους υιους ισραηλ και εμβαλειτε αυτην εις το στομα αυτων ινα γενηται μοι η ωδη αυτη εις μαρτυριον εν υιοις ισραηλ

20 εισαξω γαρ αυτους εις την γην την αγαθην ην ωμοσα τοις πατρασιν αυτων δουναι αυτοις γην ρεουσαν γαλα και μελι και φαγονται και εμπλησθεντες κορησουσιν και επιστραφησονται επι θεους αλλοτριους και λατρευσουσιν αυτοις και παροξυνουσιν με και διασκεδασουσιν την διαθηκην μου

21 και αντικαταστησεται η ωδη αυτη κατα προσωπον μαρτυρουσα ου γαρ μη επιλησθη απο στοματος αυτων και απο στοματος του σπερματος αυτων εγω γαρ οιδα την πονηριαν αυτων οσα ποιουσιν ωδε σημερον προ του εισαγαγειν με αυτους εις την γην την αγαθην ην ωμοσα τοις πατρασιν αυτων

22 και εγραψεν μωυσης την ωδην ταυτην εν εκεινη τη ημερα και εδιδαξεν αυτην τους υιους ισραηλ

23 και ενετειλατο μωυσης ιησοι και ειπεν αυτω ανδριζου και ισχυε συ γαρ εισαξεις τους υιους ισραηλ εις την γην ην ωμοσεν κυριος αυτοις και αυτος εσται μετα σου

24 ηνικα δε συνετελεσεν μωυσης γραφων παντας τους λογους του νομου τουτου εις βιβλιον εως εις τελος

25 και ενετειλατο τοις λευιταις τοις αιρουσιν την κιβωτον της διαθηκης κυριου λεγων

26 λαβοντες το βιβλιον του νομου τουτου θησετε αυτο εκ πλαγιων της κιβωτου της διαθηκης κυριου του θεου υμων και εσται εκει εν σοι εις μαρτυριον

27 οτι εγω επισταμαι τον ερεθισμον σου και τον τραχηλον σου τον σκληρον ετι γαρ εμου ζωντος μεθ' υμων σημερον παραπικραινοντες ητε τα προς τον θεον πως ουχι και εσχατον του θανατου μου

28 εκκλησιασατε προς με τους φυλαρχους υμων και τους πρεσβυτερους υμων και τους κριτας υμων και τους γραμματοεισαγωγεις υμων ινα λαλησω εις τα ωτα αυτων παντας τους λογους τουτους και διαμαρτυρωμαι αυτοις τον τε ουρανον και την γην

29 οιδα γαρ οτι εσχατον της τελευτης μου ανομια ανομησετε και εκκλινειτε εκ της οδου ης ενετειλαμην υμιν και συναντησεται υμιν τα κακα εσχατον των ημερων οτι ποιησετε το πονηρον εναντιον κυριου παροργισαι αυτον εν τοις εργοις των χειρων υμων

30 και ελαλησεν μωυσης εις τα ωτα πασης εκκλησιας ισραηλ τα ρηματα της ωδης ταυτης εως εις τελος

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 9416

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

9416. 'And I will give you tablets of stone' means the book of the law, or the Word in its entirety. This is clear from the meaning of 'tablets' as objects on which matters of doctrine and life have been inscribed, in this instance matters of heavenly doctrine and of life in keeping with it. The reason why those tablets mean the book of the law or the Word in its entirety is that the things which had been inscribed on them contained in a general way all matters of life and of that heavenly doctrine. This also explains why the things inscribed on them are called the ten words, Exodus 34:28; Deuteronomy 10:4. For 'ten' in the internal sense means all, and 'words' means truths that are matters of doctrine and forms of good that are matters of life. For the meaning of 'ten' as all, see 3107, 4638, 8468, 8540, and for that of 'words' as truths and forms of good that are matters of life and doctrine, 1288, 4692, 5272. This is why those tablets mean the Word in its entirety, just as the Law does, which in a restricted sense means the things which had been inscribed on those tablets, in a less restricted sense the Word that was written through Moses, in a broad sense the historical section of the Word, and in the broadest sense the Word in its entirety, see what has been shown in 6752. Furthermore the things which had been inscribed on those tablets belonged to the first stage in the revelation of Divine Truth; they were also declared in actual words uttered by the Lord before all the Israelite people. What belongs to the first stage means all the rest in their proper order; and the fact that those things were declared in actual words uttered by the Lord means direct Divine inspiration in all other stages of revelation as well. The reason why those tablets were made of stone was that 'stone' means truth, 643, 1298, 3720, 6426, the lowest levels of truth, to be exact, 8609. The lowest levels of God's truth constitute the letter of the Word as it exists on this planet, 9360.

[2] There was not one tablet but two, to represent the joining of the Lord to the Church through the Word, and through the Church to the human race. This also is why they are called the tablets of the covenant, Deuteronomy 9:9, 11, 15, and why the words inscribed on them are called the words of the covenant, Exodus 34:27-28, also the covenant, Deuteronomy 4:13, 23. And the ark itself in which the tablets had been deposited was called the ark of the covenant, Numbers 10:33; 14:44; Deuteronomy 10:8; 31:9, 25-26; Joshua 3:3, 6, 8, 11, 14, 17; 4:7, 9, 18; 6:6, 8; 8:33; Judges 20:27; 1 Samuel 4:3-5; 2 Samuel 15:24; 1 Kings 3:15; 6:19; 8:1, 6; Jeremiah 3:16. For a covenant is a joining together, 665, 666, 1023, 1038, 1864, 1996, 2003, 2021, 6804, 8767, 8778, 9396. This explains why those tablets were divided from each other yet were joined together by being laid alongside each other. The writing on them ran across continuously from one tablet onto the other, like the writing on a single tablet. It was not, as people ordinarily think, that some commandments were written on one tablet and some on the other. For a single object divided in two, and the two parts then brought together or given each to the other, means the Lord and man joined together. The establishment of covenants was therefore accomplished in similar ways, that with Abraham for example by parting down the middle a heifer, she-goat, and ram, and laying each part opposite the other, Genesis 15:9-12; in verses 6 and 8 of the present chapter by putting blood in bowls and then sprinkling it half over the altar and half over the people; and generally in all sacrifices by burning one part on the altar and giving the other part to the people to eat. The like was also represented by the Lord when He broke bread, Matthew 14:19; 15:36; 26:26; Mark 6:41; 8:6; 14:22; Luke 9:16; 22:19; 24:30-31, 35. Here also is the reason why 'two' in the Word means things joined together, 5194, 8423, here the Lord and heaven, or the Lord and the Church, joined together, thus also goodness and truth joined together, which is called the heavenly marriage. From all this it becomes clear why it is that there were two tablets and that both sides of them were written on, from edge to edge, Exodus 32:15-16.

[3] Furthermore when the writing and engraving on tablets is mentioned in the Word it means those things that must be imprinted in people's memory and on their life, and so remain there, as in Isaiah,

Write it on a tablet among them, and express it in a book, 1 so that it may be for time to come forever, even to eternity. Isaiah 30:8.

In Jeremiah,

The sin of Judah has been written with a pen of iron; with a point of diamond it has been engraved on the tablet of their heart, and at the horns of your altars. Jeremiah 17:1.

In Habakkuk,

Jehovah said, Write the vision, and make it plain on tablets, that one running by may read it. For the vision is yet for an appointed time; if it tarries, wait for it, because it will surely come. Habakkuk 2:2-3.

Poznámky pod čarou:

1. literally, on a book (i.e. on a scroll)

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.