Bible

 

Daniel 5

Studie

   

1 βαλτασαρ ο βασιλευς εποιησεν εστιατοριαν μεγαλην τοις εταιροις αυτου και επινεν οινον

2 και ανυψωθη η καρδια αυτου και ειπεν ενεγκαι τα σκευη τα χρυσα και τα αργυρα του οικου του θεου α ηνεγκε ναβουχοδονοσορ ο πατηρ αυτου απο ιερουσαλημ και οινοχοησαι εν αυτοις τοις εταιροις αυτου

3 και ηνεχθη και επινον εν αυτοις

4 και ηυλογουν τα ειδωλα τα χειροποιητα αυτων και τον θεον του αιωνος ουκ ευλογησαν τον εχοντα την εξουσιαν του πνευματος αυτων

5 εν αυτη τη ωρα εκεινη εξηλθον δακτυλοι ωσει χειρος ανθρωπου και εγραψαν επι του τοιχου του οικου αυτου επι του κονιαματος κατεναντι του φωτος εναντι του βασιλεως βαλτασαρ και ειδε χειρα γραφουσαν

6 και η ορασις αυτου ηλλοιωθη και φοβοι και υπονοιαι αυτον κατεσπευδον εσπευσεν ουν ο βασιλευς και εξανεστη και εωρα την γραφην εκεινην και οι συνεταιροι κυκλω αυτου εκαυχωντο

7 και ο βασιλευς εφωνησε φωνη μεγαλη καλεσαι τους επαοιδους και φαρμακους και χαλδαιους και γαζαρηνους απαγγειλαι το συγκριμα της γραφης και εισεπορευοντο επι θεωριαν ιδειν την γραφην και το συγκριμα της γραφης ουκ εδυναντο συγκριναι τω βασιλει τοτε ο βασιλευς εξεθηκε προσταγμα λεγων πας ανηρ ος αν υποδειξη το συγκριμα της γραφης στολιει αυτον πορφυραν και μανιακην χρυσουν περιθησει αυτω και δοθησεται αυτω εξουσια του τριτου μερους της βασιλειας

8 και εισεπορευοντο οι επαοιδοι και φαρμακοι και γαζαρηνοι και ουκ ηδυνατο ουδεις το συγκριμα της γραφης απαγγειλαι

9 τοτε ο βασιλευς εκαλεσε την βασιλισσαν περι του σημειου και υπεδειξεν αυτη ως μεγα εστι και οτι πας ανθρωπος ου δυναται απαγγειλαι τω βασιλει το συγκριμα της γραφης

10 τοτε η βασιλισσα εμνησθη προς αυτον περι του δανιηλ ος ην εκ της αιχμαλωσιας της ιουδαιας

11 και ειπε τω βασιλει ο ανθρωπος επιστημων ην και σοφος και υπερεχων παντας τους σοφους βαβυλωνος

12 και πνευμα αγιον εν αυτω εστι και εν ταις ημεραις του πατρος σου του βασιλεως συγκριματα υπερογκα υπεδειξε ναβουχοδονοσορ τω πατρι σου

13 τοτε δανιηλ εισηχθη προς τον βασιλεα και αποκριθεις ο βασιλευς ειπεν αυτω

16 ω δανιηλ δυνη μοι υποδειξαι το συγκριμα της γραφης και στολιω σε πορφυραν και μανιακην χρυσουν περιθησω σοι και εξεις εξουσιαν του τριτου μερους της βασιλειας μου

17 τοτε δανιηλ εστη κατεναντι της γραφης και ανεγνω και ουτως απεκριθη τω βασιλει αυτη η γραφη ηριθμηται κατελογισθη εξηρται και εστη η γραψασα χειρ και αυτη η συγκρισις αυτων

23 βασιλευ συ εποιησω εστιατοριαν τοις φιλοις σου και επινες οινον και τα σκευη του οικου του θεου του ζωντος ηνεχθη σοι και επινετε εν αυτοις συ και οι μεγιστανες σου και ηνεσατε παντα τα ειδωλα τα χειροποιητα των ανθρωπων και τω θεω τω ζωντι ουκ ευλογησατε και το πνευμα σου εν τη χειρι αυτου και το βασιλειον σου αυτος εδωκε σοι και ουκ ευλογησας αυτον ουδε ηνεσας αυτω

26 τουτο το συγκριμα της γραφης ηριθμηται ο χρονος σου της βασιλειας αποληγει η βασιλεια σου συντετμηται και συντετελεσται η βασιλεια σου τοις μηδοις και τοις περσαις διδοται

29 τοτε βαλτασαρ ο βασιλευς ενεδυσε τον δανιηλ πορφυραν και μανιακην χρυσουν περιεθηκεν αυτω και εδωκεν εξουσιαν αυτω του τριτου μερους της βασιλειας αυτου

30 και το συγκριμα επηλθε βαλτασαρ τω βασιλει και το βασιλειον εξηρται απο των χαλδαιων και εδοθη τοις μηδοις και τοις περσαις

   

Ze Swedenborgových děl

 

True Christianity # 754

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 853  
  

754. There are various factors that cause the demise of a church. A primary factor is things that make what is false appear to be true. When what is false is taken to be true, then goodness that is truly and intrinsically good - which is called spiritual goodness - no longer exists. In that state, what we believe to be good is merely the earthly goodness that results from a moral life. The factors that cause the loss of truth, and therefore of goodness as well, are the two earthly kinds of love that are completely opposite to the two spiritual kinds of love. These two earthly kinds of love are known as love for ourselves and love of the world. When love for ourselves is dominant, it becomes the opposite of loving God. When love of the world is dominant, it becomes the opposite of loving our neighbor. Loving ourselves is wanting what is best for ourselves alone and not for anyone else unless we ourselves will benefit. Loving the world is similarly self-centered. When these types of love are deeply embedded in us they spread, like gangrene does through the body, and progressively destroy everything within us.

The biblical descriptions of Babylon make it very clear that a love like this has invaded the churches (Genesis 11:1-9; Isaiah 13; 14; 47; Jeremiah 50; Daniel 2:31-47; 3:1-7; ; ; ; and Revelation 17 and 18 from beginning to end). Babylon eventually developed such an exalted idea of itself that it not only transferred all the Lord's divine power to itself but also put tremendous effort into steering all the wealth in the world toward itself.

[2] There is also fairly substantial evidence that many of the leaders of the churches that separated from Babylon would themselves have developed loves that were similar if their power had not been restrained and curtailed. Where else does this path lead but to viewing oneself as God and the world as heaven? And yet taking this view corrupts every true teaching of the church. People who are exclusively earthly are incapable of recognizing or acknowledging truth that is actually and genuinely true; such people are incapable of being given such truth by God, because it rapidly turns into its opposite inside them and becomes false.

Besides these two kinds of love there are many other factors that bring truth and goodness to an end and cause the demise of the church, but they are only secondary and subordinate to the loves just mentioned.

  
/ 853  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.