Bible

 

1 Samuel 10

Studie

   

1 και ελαβεν σαμουηλ τον φακον του ελαιου και επεχεεν επι την κεφαλην αυτου και εφιλησεν αυτον και ειπεν αυτω ουχι κεχρικεν σε κυριος εις αρχοντα επι τον λαον αυτου επι ισραηλ και συ αρξεις εν λαω κυριου και συ σωσεις αυτον εκ χειρος εχθρων αυτου κυκλοθεν και τουτο σοι το σημειον οτι εχρισεν σε κυριος επι κληρονομιαν αυτου εις αρχοντα

2 ως αν απελθης σημερον απ' εμου και ευρησεις δυο ανδρας προς τοις ταφοις ραχηλ εν τω οριω βενιαμιν αλλομενους μεγαλα και ερουσιν σοι ευρηνται αι ονοι ας επορευθητε ζητειν και ιδου ο πατηρ σου αποτετινακται το ρημα των ονων και εδαψιλευσατο δι' υμας λεγων τι ποιησω υπερ του υιου μου

3 και απελευσει εκειθεν και επεκεινα ηξεις εως της δρυος θαβωρ και ευρησεις εκει τρεις ανδρας αναβαινοντας προς τον θεον εις βαιθηλ ενα αιροντα τρια αιγιδια και ενα αιροντα τρια αγγεια αρτων και ενα αιροντα ασκον οινου

4 και ερωτησουσιν σε τα εις ειρηνην και δωσουσιν σοι δυο απαρχας αρτων και λημψη εκ της χειρος αυτων

5 και μετα ταυτα εισελευση εις τον βουνον του θεου ου εστιν εκει το αναστημα των αλλοφυλων εκει νασιβ ο αλλοφυλος και εσται ως αν εισελθητε εκει εις την πολιν και απαντησεις χορω προφητων καταβαινοντων εκ της βαμα και εμπροσθεν αυτων ναβλα και τυμπανον και αυλος και κινυρα και αυτοι προφητευοντες

6 και εφαλειται επι σε πνευμα κυριου και προφητευσεις μετ' αυτων και στραφηση εις ανδρα αλλον

7 και εσται οταν ηξει τα σημεια ταυτα επι σε ποιει παντα οσα εαν ευρη η χειρ σου οτι θεος μετα σου

8 και καταβηση εμπροσθεν της γαλγαλα και ιδου καταβαινω προς σε ανενεγκειν ολοκαυτωσιν και θυσιας ειρηνικας επτα ημερας διαλειψεις εως του ελθειν με προς σε και γνωρισω σοι α ποιησεις

9 και εγενηθη ωστε επιστραφηναι τω ωμω αυτου απελθειν απο σαμουηλ μετεστρεψεν αυτω ο θεος καρδιαν αλλην και ηλθεν παντα τα σημεια εν τη ημερα εκεινη

10 και ερχεται εκειθεν εις τον βουνον και ιδου χορος προφητων εξ εναντιας αυτου και ηλατο επ' αυτον πνευμα θεου και επροφητευσεν εν μεσω αυτων

11 και εγενηθησαν παντες οι ειδοτες αυτον εχθες και τριτην και ειδον και ιδου αυτος εν μεσω των προφητων και ειπεν ο λαος εκαστος προς τον πλησιον αυτου τι τουτο το γεγονος τω υιω κις η και σαουλ εν προφηταις

12 και απεκριθη τις αυτων και ειπεν και τις πατηρ αυτου δια τουτο εγενηθη εις παραβολην η και σαουλ εν προφηταις

13 και συνετελεσεν προφητευων και ερχεται εις τον βουνον

14 και ειπεν ο οικειος αυτου προς αυτον και προς το παιδαριον αυτου που επορευθητε και ειπαν ζητειν τας ονους και ειδαμεν οτι ουκ εισιν και εισηλθομεν προς σαμουηλ

15 και ειπεν ο οικειος προς σαουλ απαγγειλον δη μοι τι ειπεν σοι σαμουηλ

16 και ειπεν σαουλ προς τον οικειον αυτου απηγγειλεν απαγγελλων μοι οτι ευρηνται αι ονοι το δε ρημα της βασιλειας ουκ απηγγειλεν αυτω

17 και παρηγγειλεν σαμουηλ παντι τω λαω προς κυριον εις μασσηφα

18 και ειπεν προς υιους ισραηλ ταδε ειπεν κυριος ο θεος ισραηλ λεγων εγω ανηγαγον τους υιους ισραηλ εξ αιγυπτου και εξειλαμην υμας εκ χειρος φαραω βασιλεως αιγυπτου και εκ πασων των βασιλειων των θλιβουσων υμας

19 και υμεις σημερον εξουθενηκατε τον θεον ος αυτος εστιν υμων σωτηρ εκ παντων των κακων υμων και θλιψεων υμων και ειπατε ουχι αλλ' η οτι βασιλεα στησεις εφ' ημων και νυν καταστητε ενωπιον κυριου κατα τα σκηπτρα υμων και κατα τας φυλας υμων

20 και προσηγαγεν σαμουηλ παντα τα σκηπτρα ισραηλ και κατακληρουται σκηπτρον βενιαμιν

21 και προσαγει σκηπτρον βενιαμιν εις φυλας και κατακληρουται φυλη ματταρι και προσαγουσιν την φυλην ματταρι εις ανδρας και κατακληρουται σαουλ υιος κις και εζητει αυτον και ουχ ευρισκετο

22 και επηρωτησεν σαμουηλ ετι εν κυριω ει ερχεται ο ανηρ ενταυθα και ειπεν κυριος ιδου αυτος κεκρυπται εν τοις σκευεσιν

23 και εδραμεν και λαμβανει αυτον εκειθεν και κατεστησεν εν μεσω του λαου και υψωθη υπερ παντα τον λαον υπερ ωμιαν και επανω

24 και ειπεν σαμουηλ προς παντα τον λαον ει εορακατε ον εκλελεκται εαυτω κυριος οτι ουκ εστιν αυτω ομοιος εν πασιν υμιν και εγνωσαν πας ο λαος και ειπαν ζητω ο βασιλευς

25 και ειπεν σαμουηλ προς τον λαον το δικαιωμα του βασιλεως και εγραψεν εν βιβλιω και εθηκεν ενωπιον κυριου και εξαπεστειλεν σαμουηλ παντα τον λαον και απηλθεν εκαστος εις τον τοπον αυτου

26 και σαουλ απηλθεν εις τον οικον αυτου εις γαβαα και επορευθησαν υιοι δυναμεων ων ηψατο κυριος καρδιας αυτων μετα σαουλ

27 και υιοι λοιμοι ειπαν τι σωσει ημας ουτος και ητιμασαν αυτον και ουκ ηνεγκαν αυτω δωρα

   

Komentář

 

Exploring the Meaning of 1 Samuel 10

Napsal(a) Garry Walsh

Samuel took a flask of oil and anointed Saul’s head -- a sign of kingship. He told Saul that the donkeys he'd been searching for had been found, so there was no need to continue the hunt.

Instead, Samuel sent Saul to Bethel, the hill of God. It was a holy place, and the resting place of the Ark of the Covenant. Bethel represented a knowledge of celestial things. (See Arcana Coelestia 1453[2].)

Samuel told Saul that he would meet a group of prophets at Bethel. When Saul arrived there, he met them, and he immediately felt the Spirit of the Lord and prophesied with them. When Saul returned home, the people who knew him realized that something about him had changed. Had he become a prophet?

Then Samuel called the people together at Mizpah again as he had when they first asked for a king. He reminded them about how they had rejected the Lord. Then he began a selection process, drawing lots to determine who would be their first king. The tribe of Benjamin was chosen, then the family of Matri, and ultimately Saul. However, Saul was reluctant, and was hiding. They searched for him, found him, and brought him before the people. The people saw his outstanding appearance and height, and accepted him as someone suitable. Samuel explained how the kingdom would work, and also wrote it in a book. Then he sent the people to their own homes.

Right away, there were hints of future trouble. Some people, referred to as children of Belial, doubted that Saul was the man to lead them, and they did not bring him gifts.

The children of Belial symbolize false ideas that are derived from evil, hellish loves. They are associated with the worship of other gods.

In the Word, gifts symbolize an introduction, to “initiate goodwill and favour.” These people did not trust Saul, and didn’t try to create a good relationship with him. (See Arcana Coelestia 4262[2-3].)

It was important that the kings of Israel were anointed with oil. It was a mark of the representative role that they were to take. As mentioned in the previous chapter, they could not represent the Lord in the loving way that priests could. Instead, they could represent His truth. They could be examples of what it means to live by and enforce the law and to provide order.

The oil that Samuel used to anoint Saul also has a symbolic meaning. It represents the Lord as the good of love. (See Arcana Coelestia 9954[1, 10].) Swedenborg writes that the reason priests kings were anointed is that through this they represented the {w219}, in His Divine humanity. (See Apocalypse Revealed 779[2].)

In a number of places in Scripture it is said that each of us has been made “kings and priests to God.” (See especially Revelation 1:5 and 5:10.) This means that our lives can evolve, with the Lord’s guidance, so that everything about us can be an expression of both His love and His teachings, as they exist as a unity. This is what is means to become the “image and likeness of God” as described in Genesis 1:26.