Bible

 

Leviticus 24

Studie

   

1 Et locutus est Dominus ad Moysen, dicens :

2 Præcipe filiis Israël, ut afferant tibi oleum de olivis purissimum, ac lucidum, ad concinnandas lucernas jugiter,

3 extra velum testimonii in tabernaculo fœderis. Ponetque eas Aaron a vespere usque ad mane coram Domino, cultu rituque perpetuo in generationibus vestris.

4 Super candelabrum mundissimum ponentur semper in conspectu Domini.

5 Accipies quoque similam, et coques ex ea duodecim panes, qui singuli habebunt duas decimas :

6 quorum senos altrinsecus super mensam purissimam coram Domino statues :

7 et pones super eos thus lucidissimum, ut sit panis in monimentum oblationis Domini.

8 Per singula sabbata mutabuntur coram Domino suscepti a filiis Israël fœdere sempiterno :

9 eruntque Aaron et filiorum ejus, ut comedant eos in loco sancto : quia Sanctum sanctorum est de sacrificiis Domini jure perpetuo.

10 Ecce autem egressus filius mulieris Israëlitidis, quem peperat de viro ægyptio inter filios Israël, jurgatus est in castris cum viro Israëlita.

11 Cumque blasphemasset nomen, et maledixisset ei, adductus est ad Moysen. (Vocabatur autem mater ejus Salumith, filia Dabri de tribu Dan.)

12 Miseruntque eum in carcerem, donec nossent quid juberet Dominus.

13 Qui locutus est ad Moysen,

14 dicens : Educ blasphemum extra castra, et ponant omnes qui audierunt, manus suas super caput ejus, et lapidet eum populus universus.

15 Et ad filios Israël loqueris : Homo, qui maledixerit Deo suo, portabit peccatum suum ;

16 et qui blasphemaverit nomen Domini, morte moriatur : lapidibus opprimet eum omnis multitudo, sive ille civis, sive peregrinus fuerit. Qui blasphemaverit nomen Domini, morte moriatur.

17 Qui percusserit, et occiderit hominem, morte moriatur.

18 Qui percusserit animal, reddet vicarium, id est, animam pro anima.

19 Qui irrogaverit maculam cuilibet civium suorum, sicut fecit, sic fiet ei :

20 fracturam pro fractura, oculum pro oculo, dentem pro dente restituet : qualem inflixerit maculam, talem sustinere cogetur.

21 Qui percusserit jumentum, reddet aliud. Qui percusserit hominem, punietur.

22 Æquum judicium sit inter vos, sive peregrinus, sive civis peccaverit : quia ego sum Dominus Deus vester.

23 Locutusque est Moyses ad filios Israël : et eduxerunt eum, qui blasphemaverat, extra castra, ac lapidibus oppresserunt. Feceruntque filii Israël sicut præceperat Dominus Moysi.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 1463

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

1463. Quod ‘peregrinari’ sit instrui, constare potest ex significatione ‘peregrinari’ in Verbo quod sit instrui, et hoc ex causa quia peregrinatio et migratio, seu processio a loco in locum in caelo non aliud sit quam mutatio status, ut ostensum prius n. 1376, 1379; quare quoties in Verbo occurrit profectio, peregrinatio, et translatio a loco in locum, non aliud obvenit angelis quam talis mutatio status quae apud eos; mutationes status sunt tam cogitationum quam affectionum: mutationes status cogitationum sunt cognitiones, quae in mundo spirituum sistuntur per instructiones, quae causa quoque fuit quod Antiquissimae Ecclesiae homines, quia communicationem habebant cum caelo angelico, per ‘peregrinationem’ nec aliud perciperent; ita hic ‘quod Abram descenderit in Aegyptum ad peregrinandum’ nihil aliud significat quam instructionem Domini;

[2] similiter per quod Jacobus et filii ejus in Aegyptum, ut apud Esaiam,

Sic dixit Dominus Jehovih, Aegyptum descendit populus Meus in principio ad peregrinandum, et Asshur pro nihilo oppressit illum, 52:4;

ubi ‘Asshur’ pro ratiociniis: inde quoque illi qui instruebantur in Ecclesia Judaica, dicti fuerunt peregrini peregrinantes in medio illorum, de quibus mandatum ut similiter haberentur sicut indigenae, Exod. 12:48, 49; Lev. 24:22; Num. 15:13-16, 26, 29; 19:10, de quibus apud Ezechielem,

Dividetis terram hanc vobis juxta tribus Israelis, et erit, juxta sortem dividetis illam hereditatem vobis et peregrinis peregrinantibus in medio vestri.... et erunt vobis sicut indigena in filiis Israelis, vobiscum sortem jacient in hereditatem in medio tribuum Israelis, et erit, in tribu cum qua peregrinus peregrinatus est cum illa, ibi dabitis hereditatem 1 illius, 47:[21], 22, 23;

ubi de Nova Hierosolyma seu de regno Domini; per ‘peregrinos peregrinantes’ intelliguntur illi qui patiuntur se instrui, proinde gentes; quod pro illis qui instruuntur, constat ex eo quod dicatur ‘in tribu, cum qua peregrinatus est, ibi daretur hereditas’; ‘tribus’ pro illis quae sunt fidei.

[3] Per ‘peregrinari’ etiam simile quid significatur ac per proficisci et habitare, per ‘proficisci’ vitae instituta et ordo, perque ‘habitare’ vivere, de quibus prius n. 1293; quare etiam terra Canaan dicitur ‘terra peregrinationum Abrahami, Isaci et Jacobi’, Gen. 28:4; 36:7; 37:1; Exod. 6:4;

et Jacob dixit ad Pharaonem, Dies annorum peregrinationum, mearum, parum et mali fuerunt dies annorum vitae meae, et non attigerunt dies annorum vitae patrum meorum, in diebus peregrinationum illorum, Gen. 47:9;

ubi ‘peregrinatio’ pro vita et instructionibus.

Poznámky pod čarou:

1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.