Bible

 

Judicum 1

Studie

1 Post mortem Josue, consuluerunt filii Israël Dominum, dicentes : Quis ascendet ante nos contra Chananæum, et erit dux belli ?

2 Dixitque Dominus : Judas ascendet : ecce tradidi terram in manus ejus.

3 Et ait Judas Simeoni fratri suo : Ascende mecum in sortem meam, et pugna contra Chananæum, ut et ego pergam tecum in sortem tuam. Et abiit cum eo Simeon.

4 Ascenditque Judas, et tradidit Dominus Chananæum ac Pherezæum in manus eorum : et percusserunt in Bezec decem millia virorum.

5 Inveneruntque Adonibezec in Bezec, et pugnaverunt contra eum, ac percusserunt Chananæum et Pherezæum.

6 Fugit autem Adonibezec : quem persecuti comprehenderunt, cæsis summitatibus manuum ejus ac pedum.

7 Dixitque Adonibezec : Septuaginta reges amputatis manuum ac pedum summitatibus colligebant sub mensa mea ciborum reliquias : sicut feci, ita reddidit mihi Deus. Adduxeruntque eum in Jerusalem, et ibi mortuus est.

8 Oppugnantes ergo filii Juda Jerusalem, ceperunt eam, et percusserunt in ore gladii, tradentes cunctam incendio civitatem.

9 Et postea descendentes pugnaverunt contra Chananæum, qui habitabat in montanis, et ad meridiem, et in campestribus.

10 Pergensque Judas contra Chananæum, qui habitabat in Hebron (cujus nomen fuit antiquitus Cariath Arbe), percussit Sesai, et Ahiman, et Tholmai :

11 atque inde profectus abiit ad habitatores Dabir, cujus nomen vetus erat Cariath Sepher, id est, civitas litterarum.

12 Dixitque Caleb : Qui percusserit Cariath Sepher, et vastaverit eam, dabo ei Axam filiam meam uxorem.

13 Cumque cepisset eam Othoniel filius Cenez frater Caleb minor, dedit ei Axam filiam suam conjugem.

14 Quam pergentem in itinere monuit vir suus ut peteret a patre suo agrum. Quæ cum suspirasset sedens in asino, dixit ei Caleb : Quid habes ?

15 At illa respondit : Da mihi benedictionem, quia terram arentem dedisti mihi : da et irriguam aquis. Dedit ergo ei Caleb irriguum superius, et irriguum inferius.

16 Filii autem Cinæi cognati Moysi ascenderunt de civitate palmarum cum filiis Juda, in desertum sortis ejus, quod est ad meridiem Arad, et habitaverunt cum eo.

17 Abiit autem Judas cum Simeone fratre suo, et percusserunt simul Chananæum qui habitabat in Sephaath, et interfecerunt eum. Vocatumque est nomen urbis, Horma, id est, anathema.

18 Cepitque Judas Gazam cum finibus suis, et Ascalonem, atque Accaron cum terminis suis.

19 Fuitque Dominus cum Juda, et montana possedit : nec potuit delere habitatores vallis, quia falcatis curribus abundabant.

20 Dederuntque Caleb Hebron, sicut dixerat Moyses, qui delevit ex ea tres filios Enac.

21 Jebusæum autem habitatorem Jerusalem non deleverunt filii Benjamin : habitavitque Jebusæus cum filiis Benjamin in Jerusalem, usque in præsentem diem.

22 Domus quoque Joseph ascendit in Bethel, fuitque Dominus cum eis.

23 Nam cum obsiderent urbem, quæ prius Luza vocabatur,

24 viderunt hominem egredientem de civitate, dixeruntque ad eum : Ostende nobis introitum civitatis, et faciemus tecum misericordiam.

25 Qui cum ostendisset eis, percusserunt urbem in ore gladii : hominem autem illum, et omnem cognationem ejus, dimiserunt.

26 Qui dimissus, abiit in terram Hetthim, et ædificavit ibi civitatem, vocavitque eam Luzam : quæ ita appellatur usque in præsentem diem.

27 Manasses quoque non delevit Bethsan, et Thanac cum viculis suis, et habitatores Dor, et Jeblaam, et Mageddo cum viculis suis, cœpitque Chananæus habitare cum eis.

28 Postquam autem confortatus est Israël, fecit eos tributarios, et delere noluit.

29 Ephraim etiam non interfecit Chananæum, qui habitabat in Gazer, sed habitavit cum eo.

30 Zabulon non delevit habitatores Cetron, et Naalol : sed habitavit Chananæus in medio ejus, factusque est ei tributarius.

31 Aser quoque non delevit habitatores Accho, et Sidonis, Ahalab, et Achazib, et Helba, et Aphec, et Rohob :

32 habitavitque in medio Chananæi habitatoris illius terræ, nec interfecit eum.

33 Nephthali quoque non delevit habitatores Bethsames, et Bethanath : et habitavit inter Chananæum habitatorem terræ, fueruntque ei Bethsamitæ et Bethanitæ tributarii.

34 Arctavitque Amorrhæus filios Dan in monte, nec dedit eis locum ut ad planiora descenderent :

35 habitavitque in monte Hares, quod interpretatur testaceo, in Ajalon et Salebim. Et aggravata est manus domus Joseph, factusque est ei tributarius.

36 Fuit autem terminus Amorrhæi ab ascensu Scorpionis, petra, et superiora loca.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 2838

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

2838. ‘Quod dicitur hodie’: quod significet perpetuum, constat a significatione ‘hodie’ in Verbo, de qua sequitur: aliquoties legitur in Verbo, usque ad hunc diem, seu ad hodie; ut 1 prius, Hic pater Moabi ad hunc usque diem; et pater Ammonis ad hunc usque diem, Gen. 19:37, 38: et 2 dein Nomen urbis Beersheba usque ad hunc diem, Gen. 26:33:

3 tum Non edunt filii Israelis nervum 4 emoti, qui super vola femoris, usque ad diem hunc, Gen. 32:32: 5 ut et 6

Haec statua sepulcri Rachelis, usque ad diem, Gen. 35:20.

Posuit Josephus in statutum, usque ad diem hunc, 47:26;

haec in sensu historico spectant tempus quando Moses vixit, sed in sensu interno per ‘hunc diem’ et per ‘hodie’ significatur status perpetuum et aeternum; quod ‘dies’ sit status, videatur n. 23, 487, 488, 493, 893, ita quoque ‘hodie’ quod est tempus praesens; quod temporis est in mundo, hoc aeternum est in caelo; ut hoc significaretur, adjectum est hodie, vel ad hunc diem, tametsi appareat iis qui in sensu historico sunt, tanquam nihil praeterea involveret; similiter dicitur alibi in Verbo, ut Jos. 4:9; 6:25; 7:26; Jud. 1:21, 26;

et aliis in locis.

[2] Quod ‘hodie’ significet perpetuum et aeternum, constare potest apud Davidem,

Narrabo statutum, Jehovah dixit ad me, Filius Meus Tu, Ego hodie genui Te, Ps. 2:7;

ubi manifeste ‘hodie’ pro 7 aeterno:

apud eundem In aeternum Jehovah Verbum Tuum consistit in 8 caelis, In generationem et generationem veritas Tua; stabilivisti terram, et stat, ad judicia Tua stant hodie, Ps. 119:89-91;

ubi etiam manifeste ‘hodie’ pro aeterno:

apud Jeremiam,

Antequam formavi te in ventre, novi te, et antequam exires ex utero, sanctificabam te, prophetam gentibus dedi te, ... praefeci te die hoc (hodie) super gentes et super regna; ... et dedi te hodie in urbem munitam, et in columnam ferri, et in muros aeris, 1:5, 10, 18; ibi in sensu litterae agitur de Jeremia, sed in sensu interno intelligitur Dominus; ‘praefeci te die hoc, seu hodie, super gentes et super regna, et dedi te hodie in urbem munitam’ pro ab aeterno; de Domino non aliud quam aeternum praedicari potest:

[3] apud Mosen,

Vos stantes hodie omnes vos coram Jehovah Deo vestro, ad transeundum in foedus Jehovae Dei tui, et in adjuramentum Ipsius, quod Jehovah Deus tuus excidit tecum hodie, propterea ut constituat te hodie Sibi in populum, et Ipse erit tibi in Deum; ... et quidem non cum vobis solis, ... sed cum qui hic cum nobis stant hodie coram Jehovah Deo nostro, et cum qui non cum nobis hodie, Deut. 29:9, 11, 12, [Deut. 29:13], Deut. 29:14 [KJV Deut. 29:10, 12-15];

hic in sensu litterae est ‘hodie’ tempus praesens cum Moses locutus ad populum, sed ‘usque quod’ involvat tempus sequens et perpetuum, constare potest, nam pangere foedus cum aliquo, et cum illis qui ibi et non ibi, involvit perpetuum; ipsum perpetuum est quod intelligitur in sensu interno.

[4] Quod ‘quotidie et hodie’ significent perpetuum, constat etiam a sacrificio quod fiebat quovis die, hoc propter significationem diei, quotidie et hodie, dicebatur sacrificium juge, seu perpetuum, Num. 28:3, 23; Dan. 8:13; 11:31; 12:2.

Hoc adhuc evidentius patet a manna quae pluebat ex caelo, de qua ita apud Mosen,

Ecce Ego pluere faciens panem e caelo, et exibit populus, et colligent rem die in diem, ... et non relinquetur de eo ad mane:... quod reliquerunt ad mane, produxit vermes, et computruit; ... praeter quod die ante sabbatum, Exod. 16:4, 19, 20, 23; hoc ideo, quia ‘manna’ significabat Divinum Humanum Domini, Joh. 6:31, 32, 49, 50, 58; et quia Divinum Humanum Domini, significabat cibum caelestem, qui non alius est quam amor et charitas cum fidei bonis et veris; hic cibus in caelis quovis momento angelis a Domino datur, ita in perpetuum et in aeternum, videatur n. 2493 hoc quoque est, quod intelligitur in Oratione Domini per Panem nostrum quotidianum da nobis hodie, Matth. 6:11; Luc. 11:3; hoc est, omni instanti in aeternum.

Poznámky pod čarou:

1. The Manuscript has in praecedentibus

2. The Manuscript has in sequentibus

3. The Manuscript has et dein

4. The Manuscript has luxati

5. The Manuscript has tum

6. The Manuscript inserts illius.

7. The Manuscript inserts ab.

8. The Manuscript has caelo

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.